Kazus 14
Kazus 14
Stan faktyczny:
Decyzją z 11.10.2011 r. Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej, po rozpoznaniu wnio-
sku Maxus Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie o ponowne rozpoznanie sprawy, utrzymał
w mocy decyzję z 12.6.2012 r. odmawiającą udzielenia prawa ochronnego na znak towa-
rowy Paluszki Salt. Organ wyjaśnił, iż podstawą wydania decyzji o odmowie udziele-
nia prawa ochronnego na znak towarowy Paluszki Salt był art. 129 ust. 1 pkt 2 ustawy
z 30.6.2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117),
w myśl którego nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które nie mają dostatecz-
nych znamion odróżniających oraz art. 129 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, stanowiący, iż
z zastrzeżeniem art. 130 nie mają dostatecznych znamion odróżniających oznaczenia, któ-
re składają się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania w szcze-
gólności rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości, wartości, przeznaczenia, spo-
sobu wytwarzania, składu, funkcji lub przydatności. Jak wskazał Urząd Patentowy, słowo
 salt oznacza w języku angielskim sól, która jest typowym składnikiem paluszków. Or-
gan opierając się na własnej wiedzy, doświadczeniu i znajomości świadomości publicznej
uznał, iż potencjalny konsument odbierze nazwę Paluszki Salt wyłącznie jako informację
o właściwości towaru. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego od rozstrzy-
gnięcia Urzędu Patentowego wniosła spółka Maxus Sp. z o.o. zarzucając organowi na-
ruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 129 ust. 1 pkt 2 oraz art. 129 ust. 2 pkt 2
ustawy - Prawo własności przemysłowej. Wyrokiem z 26.5.2013 r. WSA oddalił skargę
podzielając opinię organu, bowiem zdaniem Sądu, każdy z wyrazów, zarówno razem jak
i osobno, ma charakter informacyjny, a ich zestawienie nie stanowi fantazyjnej kompozy-
cji słownej, lecz posiada jedynie opisowe znaczenie, informujące klientów w bezpośredni
sposób o właściwościach oferowanych towarów, i tylko tak może być postrzegane przez
przeciętnego konsumenta nabywającego ten towar.
zadanie:
Przygotuj, jako pełnomocnik Maxus Sp. z o.o., skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Ad-
ministracyjnego ograniczając się do wskazania zakresu zaskarżenia, zarzutów oraz wnio-
sku skargi albo w przypadku uznania, że brak jest podstaw do jej sporządzenia, opinię
prawną o braku podstaw do sporządzenia skargi.
Rozwiązanie:
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wyrok
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26.5.2013 r., sygn. V SA/Wa
482/13 doręczony skarżącej wraz z uzasadnieniem 21.6.2013 r.
W imieniu skarżącej, na podstawie pełnomocnictwa znajdującego się w aktach sprawy, na
zasadzie art. 173 ż 1 ustawy z 30.8.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami admi-
nistracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej  PPSA ), zaskarżam wyrok Woje-
wódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26.5.2013 r. w całości.
Na podstawie art. 174 pkt 2 PPSA, Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w War-
szawie zarzucam naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na
wynik sprawy, tj. art. 145 ż 1 pkt 1 c PPSA w zw. z art. 7, 77 ż 1 oraz art. 107 ż 3 KPA
199
Kazusy administracyjne
Część IV. Kazusy administracyjne
poprzez oddalenie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz nieuchylenie
decyzji Urzędu Patentowego z 11.10.2012 r. i 12.6.2012 r., pomimo iż decyzje te zostały
wydane bez zebrania jakiegokolwiek materiału dowodowego, co skutkowało niewska-
zanie w uzasadnieniach obu decyzji, na jakich dowodach organ oparł się ustalając stan
faktyczny sprawy.
Wskazując na powyższy zarzut na podstawie art. 176 w zw. z art. 185 ż 1 PPSA, wnoszę
o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpo-
znania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Ponadto na podstawie art. 203 pkt 1 PPSA wnoszę o zasądzenie od Urzędu Patentowego
Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz Skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów za-
stępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Wyjaśnienie:
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie uwzględniając skargi skarżącej spółki dopuścił
się naruszenia art. 145 ż 1 lit. c PPSA, bowiem nie uchylił obu decyzji Urzędu Patentowe-
go, pomimo wydania ich na podstawie wadliwie ustalonego stanu faktycznego nieopar-
tego na jakichkolwiek dowodach, a jedynie na wiedzy, doświadczeniu i znajomości świa-
domości publicznej przez organ. Naruszenie art. 145 ż 1 lit. c PPSA pozostaje w związku
z art. 7, art. 77 ż 1 oraz art. 107 ż 3 KPA, które to przepisy dotyczą gromadzenia i ustosun-
kowania się przez organ do materiału dowodowego sprawy. Jak wynika ze stanu faktycz-
nego, organ nie przeprowadził postępowania dowodowego, które miałoby wskazywać,
że określenie Paluszki Salt ma wyłącznie charakter informacyjny i nie ma dostatecznych
znamion odróżniających.
W rozwiązaniu nie zachodziła konieczność podnoszenia zarzutów naruszenia przepi-
sów prawa materialnego, bowiem zarzuty prawa materialnego mogłyby być rozpoznane
przez NSA w sytuacji braku kwestionowania ustaleń faktycznych.
Wniosek skargi oparto na art. 176 w zw. z art. 185 ż 1 PPSA, zgodnie z którym, Na-
czelny Sąd Administracyjny w razie uwzględnienia skargi kasacyjnej uchyla zaskarżone
orzeczenie w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania są-
dowi, który wydał orzeczenie, a gdyby sąd ten nie mógł rozpoznać jej w innym skła-
dzie, innemu sądowi. Wniosek o zasądzenie kosztów postępowania znajduje podstawę
w art. 203 pkt 1 PPSA.
200
Kazusy administracyjne