Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
Czy boisz się
Slackware?
A
ukasz Ciesielski
Slackware jest bez wątpienia systemem innym niż wszystkie. Jego wyjątkowość polega na ogromnej
konfi gurowalności, co wiąże się z koniecznością posiadania odpowiedniej wiedzy na temat systemu.
Ponadto Linux ten nie zarządza tzw. zależnościami. Właśnie tego najbardziej boją się osoby, które
wcześniej nie miały do czynienia ze Slackware.
ewnie każdemu przeszło przez myśl pyta- że to co wydawało się cudem, przestaje działać. Chodzi
nie: Dlaczego ten system nie obsługuje zależ- o tzw. piekło zależności. Nie zdarza się to często, jed-
ności? Odpowiedz
po części kryje się w ha- nak nie można powiedzieć, że zjawisko takie nie wystę-
Pśle przewodnim Slackware, czyli because it puje. Developerzy Slackware doskonale rozwiązali ten
works. Niewątpliwie ma to również związek z tzw. za- problem  nie wprowadzili do dystrybucji obsługi zależ-
sadą K.I.S.S. (Keep it simple stupid). Linux ten ma być ności. Z pozoru zdaje się to barierą nie do przeskocze-
możliwie najbardziej konfigurowalny dla użytkowni- nia, ale to tylko złudzenie. Celem artykułu nie są rozwa-
ka. Oczywiście osoby decydujące się na korzystanie ze żania na temat słuszności rezygnacji z obsługi zależno-
Slackware powinny mieć świadomość pewnej kwestii. ści, tylko pokazanie od strony praktycznej jak przygo-
Otóż konfiguracja systemu odbywa się głównie za po- tować system do pracy. Rozpocznijmy od podstaw, po-
mocą konsoli, czy jak ktoś woli terminala. Jeżeli chodzi nieważ tekst jest kierowany nie tylko do grona doświad-
o samo użytkowanie systemu to nie ma problemów, po- czonych użytkowników, lecz także do szerszego grona
nieważ środowisko graficzne zapewnia wygodną pracę osób mniej obytych z tym systemem. Warto go poznać,
oraz wiele udogodnień. gdyż na równi z Debianem jest to jedna z najstabilniej-
Slackware określa się mianem najstarszej nadal roz- szych oraz najwydajniejszych dystrybucji. Zostawmy
wijanej dystrybucji. Tak naprawdę jest to tylko połowa jednak wartościowanie i zobaczmy, co kryje najnow-
prawdy, ponieważ zarówno Slack jak i Debian powstały sza wersja Slackware. Po pierwsze zawsze nauczmy się,
w 1993 roku. Jak wiadomo Debian także jest aktualnie aby zawsze rozpoczynać od wersji jądra systemu. Ostat-
rozwijany i ma się świetnie. Należy mieć jednak świa- nia wersja Slacka 12.0 (wydana 1 lipca 2007 roku) udo-
domość, że systemy te prezentują dwa różne podejścia stępnia kernel w wersji 2.6.21.5. Co to oznacza dla prze-
do jednej sprawy. Konfiguracja Debiana jest ułatwiona ciętnego użytkownika? Jedynie tyle, że prawdopodobnie
dzięki obsłudze zależności. Czasami jednak zdarza się, system nie będzie miał problemu z rozpoznaniem pod-
14 czerwiec 2008
[e-mail]
Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
zespołów komputera. A dla doświadczo- Istnieje mnóstwo mirrorów, z których moż- twarde pod Linuksem nie mają etykiet dys-
nych? Że w wersji 12.0 developerzy porzu- na pobrać obrazy płyt CD lub DVD. Istnieje ków, tak jak pod Windows (dysk C, D itd.).
cili przestarzałe jądro z serii 2.4 i wprowa- też wersja Slackware na pendrive. Oficjal- Są one traktowane jako pliki. Podążając
dzili nową serię 2.6. Teraz sprawdz
my, ja- na strona internetowa projektu to www.slac- tym tropem zobaczmy jak i gdzie Slackwa-
kie środowiska graficzne oferuje Slackwa- kware.com. Zamieszczony jest na niej od- re umożliwia dostęp do pierwszego dysku
re. Oficjalnie dostępne są dwa: KDE 3.5.7 nośnik getslack, dzięki któremu możemy twardego (jeżeli mamy więcej niż jeden).
oraz Xfce 4.4.1. W wersji 12.0 systemu zre- pobrać system. Tak jak już wspomnieliśmy jest on ukazy-
zygnowano z GNOME, co pewnie zmartwi- Minimalne wymagania systemu są ra- wany jako plik hda w katalogu /dev. Ściślej
ło miłośników tego środowiska. Myślę jed- czej skromne. Wystarczy procesor klasy mówiąc lokalizacja pierwszego dysku twar-
nak, że można je bez problemu zastąpić 586, 32 MB pamięci RAM, oraz 1 GB wol- dego to /dev/hda. W przypadku drugiego
Xfce. Biblioteki GNOME są jednak nadal nego miejsca na dysku. Oczywiście jeśli dysku twardego będzie to /dev/hdb. Czym
dostępne, a aplikacje napisane w GTK dzia- mamy zamiar zainstalować całe oprogramo- się różnią te dwa wpisy? Słusznie, ostatnią
łają bez zarzutu. Nie muszą się tym martwić wanie, które zostało zamieszczone na pły- literką. Ogólny zapis lokalizacji dysku w li-
programiści wykorzystujący GTK. Jako do- cie DVD to będziemy potrzebować prawie nuxie to /dev/hdX, gdzie X to kolejna lite-
wód podam, że standardowo Slackware ofe- 5 GB wolnego miejsca. Pierwszym krokiem ra alfabetu. Wróćmy do partycjonowania.
ruje program GIMP 2.2.15. No dobrze, ma- procesu instalacyjnego jest bootowanie pły- Uruchamiamy fdisk podając jednocześnie
my środowisko, ale co zarządza oknami? ty CD/DVD. Kiedy ujrzymy ekran powital- ścieżkę do dysku, który chcemy podzielić,
Obecnie jest to X11R7.20 (tzw. X Win- ny (i napełnimy się dumą, że to nasz Slac- np. fdisk /dev/hda jeżeli ma to być pierwszy
dow System) wydany przez X.Org. W stan- kware) wciskamy klawisz ENTER. Dru- (lub jedyny) posiadany dysk twardy. Kiedy
dardzie znajdziemy także kompilator GCC gim i być może najważniejszym krokiem ukaże się znak zachęty wpisujemy literę p,
4.1.2. Jest to o tyle istotne, że część pro- jest partycjonowanie, które wygląda nie- dzięki której ujrzymy informacje o istnieją-
gramów będziemy musieli sami skompilo- co odmiennie jak w przypadku innych dys- cych partycjach. Zakładając, że nie posia-
wać, a do tego niezbędny jest właśnie kom- trybucji. Program partycjonujący urucha- damy sformatowanego dysku, musimy naj-
pilator. Czytelnikom, którzy nigdy nie ko- miamy poleceniem fdisk lub cfdisk. Dzie- pierw usunąć istniejące i niepotrzebne par-
rzystali ze Slackware doradzam utworze- lenie dysku samo w sobie nie jest czynno- tycje. Służy do tego opcja programu d. W
nie oddzielnej partycji na dysku twardym ścią skomplikowaną. Każdy powinien dać praktyce wygląda to następująco:
i zainstalowanie Slacka jako drugiego sys- sobie z tym radę. Początkującym polecam
temu. Czemu ma to służyć? Przede wszyst- program cfdisk, ponieważ jest on wizualnie Commmand (m for help): d
kim utracie danych oraz zapału. Linux ten prostszy w obsłudze i milszy dla oka. Na-
nie należy do najłatwiejszych. Jest raczej leży pamiętać o kilku podstawowych zasa- Teraz program poprosi o wskazanie numeru
wyzwaniem i swego rodzaju przygodą niż dach. Przede wszystkim tworzymy osobną partycji, którą chcemy usunąć.
np. Ubuntu, czy Linux Mint. Chodzi o to, partycję dla naszych prywatnych danych.
aby początkujący mógł najpierw nabyć od- Wygodnie jest stworzyć trzy partycje: dla Partition number (1 4): 1
powiednie doświadczenie, wprawę i przy- systemu (/), dla danych (/home), oraz party-
swoił sporą dawkę informacji na temat Li- cję wymiany (swap). Partycja swap powin- Po zaakceptowaniu partycja o numerze
nuksa (a właściwie to poznał ten system od na znajdować się na końcu dysku lub na sa- 1 zostanie usunięta. Jeśli chcemy usunąć
podszewki). Posiadając pewne umiejętno- mym początku, jako pierwsza. Najczęściej wszystkie istniejące partycje to powtarza-
ści można przejść całkowicie na Slackwa- zajmuje ona ostatnią pozycję. my ten proces dla każdej z nich. Teraz mo-
re i używać go jako podstawowego syste- Ponieważ obsługa programu fdisk jest żemy stworzyć nowe partycje. Minimal-
mu. Nie należy się zrażać po pierwszej po- bardziej skomplikowana zostanie krótko na ilość to dwie: jedna dla systemu i jed-
rażce. Każdy musiał ją przejść, a Linux ten omówiona. Zacznijmy od tego, że dyski na jako partycja wymiany. Być może zasta-
ma w sobie coś takiego, że można się w nim
zakochać.
Instalacja
 czy to się dobrze skończy?
Oczywiście, że tak. Wystarczy wejść na fo-
rum Slacka i porozmawiać z którymkol-
wiek doświadczonym użytkownikiem. Na-
wet jeżeli trafimy na takiego, który cią-
gle marudzi, to na pytanie jakiego Linuk-
sa mamy wybrać odpowie, że Slackwa-
re. Nikt nie twierdzi jednak, że od począt-
ku wszystko będzie szło po naszej myśli.
Trzeba trochę popracować nad konfigura-
cją, ale efekty są zdumiewające i sprawia-
ją, że system ten w pełni zasługuje na uzna-
nie w świecie dystrybucji. Pierwsze co mu-
Rysunek 1. Menu programu cfdisk
simy zrobić, to zdobyć płytę instalacyjną.
www.lpmagazine.org 15
Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
nawiasz się, czym jest ta partycja wymiany. pierwszy cylinder udzielamy odpowiedzi partycję i nadajemy jej typ swap (wpisując
Otóż najprościej mówiąc jest to plik, któ- o domyślnej wartości, np. 0. Zestawmy za- numer 82). Z pozostałymi postępujemy w
rego używa system zastępczo, kiedy zaczy- tem, co już utworzyliśmy. Mamy pierwszą ten sam sposób. Jedyną różnicą będzie nu-
na mu brakować pamięci RAM. Można po- partycję tzw. prymarną (podstawową) na mer 83, czyli ext3. Podając literę p spraw-
wiedzieć, że jest to taka awaryjna pamięć początku dysku. Warto wykorzystać ją jako dzamy, czy wszystko jest jak należy, a jeśli
RAM. Wcześniej jednak wspomnieliśmy, partycję swap. Wystarczy jeszcze określić tak, to zapisujemy tablicę partycji używa-
że warto utworzyć oddzielną partycję na jej rozmiar. Jeżeli chcemy, aby zajmowa- jąc polecenia w. I to już wszystko odnośnie
dane. Powód jest prosty  ochrona danych ła 500 MB to wpisujemy: +500M. Pozosta- partycjonowania.
przez nieoczekiwaną utratą spowodowaną łą część dysku tworzymy analogicznie. W Instalację Slackware uruchamia polece-
awarią systemu (lub błędem użytkownika). miejscu First cylinder podajemy wartości nie setup. Naszym oczom ukaże się menu:
Aby powstała nowa partycja wpisujemy li- domyślne. Pozostało jedynie nadać odpo-
terę n i akceptujemy klawiszem ENTER. wiednie typy nowym partycjom. Nas inte- " HELP  Pomoc
Teraz wybieramy Primary partition, oraz resują dwa: swap (82) oraz ext3 (83). Wpi- " KEYMAP  Układ klawiatury
numer nowej partycji, np. 1. Na pytanie o sujemy t, zaznaczamy pierwszą utworzoną " ADDSWAP  Wykrywanie partycji wy-
miany
" TARGET  Wskazanie miejsca instala-
cji systemu, np. /dev/hda1
" SOURCE  Wskazanie z
ródła instala-
cji, np. płyta instalacyjna CD/DVD
" SELECT  Wybieramy interesujące nas
grupy pakietów
" INSTALL  Polecenie instalacji zazna-
czonych pakietów
" CONFIGURE  Konfiguracja (ker-
nel, boot disk, modem, strefa czasowa,
mysz, zegar, czcionki itp.)
" EXIT  Koniec instalacji
Kroki od 1 do 5 nie powinny sprawić pro-
blemów. Warto jednak omówić szerzej po-
zycję SELECT oraz CONFIGURE. Develo-
perzy Slackware podzielili pakiety na kil-
ka grup (tzw. serii). Jest to także pewne uła-
twienie dla użytkownika, ponieważ mo-
że się zdarzyć, że będziemy potrzebowa-
li jakiegoś pakietu, którego nie zainstalo-
waliśmy razem z systemem. Selekcja opro-
gramowania i bibliotek pozwoli na szyb-
Rysunek 2. Moduł konfiguracji internetu dostępny w KDE
kie i proste odszukanie niezbędnej paczki.
Przyjrzyjmy się bliżej rozkładowi poszcze-
gólnych grup, oraz ich zawartości:
Grupy pakietów w Slackware. W tym momencie powinniśmy się do-
brze zastanowić, które grupy instalować, a
" A  System bazowy, czyli wszystkie niezbędne dla systemu pliki.
które można opuścić. Jeżeli Slackware ma
" AP  Aplikacje działające bez środowiska graficznego (działają pod konsolą).
być systemem typu Desktop (a nie serwe-
" D  Kompilatory, debuggery, oraz inne narzędzia programistyczne.
rem) to wystarczą pakiety z grup: A, AP,
" E  GNU Emacs
K, KDE, KDEI (jeśli chcemy mieć KDE po
" F  Pliki pomocy, FAQ, HowTo.
polsku), L, X, oraz XAP. Wyboru dokonu-
" K  Kernel, czyli serce systemu.
jemy za pomocą SPACJI. Kolejnym kro-
" KDE  K Desktop Environment, czyli środowisko graficzne.
kiem, który nas czeka to ważna decyzja. In-
" KDEI  Pakiety językowe dla KDE (w tym również umożliwiające polonizację).
stalator zaproponuje kilka sposobów insta-
" L  Biblioteki systemu i aplikacji.
lacji zaznaczonych grup pakietów: full (zo-
" N  Narzędzia sieciowe.
stanie zainstalowane wszystko co wybrali-
" T  Tetex, czyli system formatowania tekstu.
śmy), newbie, menu, expert (rekomendowa-
" TCL  The Tool Command, skryptowy język programowania.
ne przez autora), custom itd. Nie będziemy
" X  Podstawowe pliki managera okien w systemie.
instalować wszystkiego z prostej przyczy-
" XAP  Aplikacje działające w środowisku graficznym i wykorzystujące tzw. X'y.
ny  z dużej części aplikacji nie będziemy
" Y  Gry konsolowe rodem z BSD.
korzystać. Wybieramy wersję expert. Te-
raz instalator pokaże kolejno każdą grupę
16 czerwiec 2008
Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
pakietów, a my będziemy mogli wybrać te pisany z myślą o Linuksach, to GRUB po- kware będzie się bez problemu uruchamiał.
najbardziej odpowiadające naszym oczeki- trafi uruchamiać wiele różnych systemów W przypadku, gdy na komputerze znajdują
waniom. Z góry zaznaczam, że jeżeli ktoś operacyjnych, np. Linux, FreeBSD, Win- się dwa lub więcej systemów wpisy będą wy-
nie posiada doświadczenia ze Slackware, to dows, Windows NT, DOS. Współpracuje z glądać analogicznie z tą tylko różnicą, że bę-
niech nie zmienia grup: A, K, L oraz X. Naj- różnymi systemami plików: ext3, ext2, mi- dziemy zmieniać numery dysków, partycji i
więcej modyfikacji wprowadza się najczę- nix, FAT, FFS, ReiserFS, XFS, a także JFS. wersje kerneli. Gdybyśmy byli posiadaczami
ściej w związku z pakietami serii KDEI (tu- Przejdz
my jednak do konkretów. W dwóch dysków twardych to wpis (hd0,0) wy-
taj wybieramy te związane z językiem pol- pierwszej kolejności idzie plik konfigura- starczy zamienić na np. (hd1,0). A oto przy-
skim, czyli: kde i18n pl x.x.x noarch 1 i cyjny /boot/grub/menu.lst. Zobaczmy, jak kład symbiozy dwóch odmiennych systemów
koffice 110n pl x.x.x noarch 1 jeżeli ktoś wygląda poprawne zadeklarowanie systemu na jednym dysku twardym: Windowsa i Li-
używa pakietu KOffice). Teraz pozostałą operacyjnego. Ogólny schemat prezentuje się nuksa. Wpis w pliku menu.lst wyglądałby na-
jeszcze tylko selekcja XAP. To, jakie pakie- następująco: stępująco:
ty zostaną tu zaznaczone jest już indywidu- Zapis ten oznacza, że systemy znajdu-
alną sprawą każdego użytkownika. title Slackware 12.0, kernel ją się na jednym dysku twardym (hd0), przy
Teraz przejdz
my do właściwej konfigu- 2.6.21.5 czym Windows jest na pierwszej partycji, a
racji w sekcji CONFIGURE. Na samym po- Linux na drugiej.
czątku program instalacyjny poprosi nas o Powyżej przypisaliśmy do title tekst, który Konfiguracja LILO jest bardzo podob-
wybór jądra systemu. Jeśli będzie dostępne będzie wyświetlony w menu podczas startu. na do tej przedstawionej dla GRUB'a. Plik
tylko jedno, nie będzie kłopotu. Jeżeli nato- Warto zauważyć, że title i tekst są oddzielo- konfiguracyjny znajduje się w katalogu
miast będzie kilka, to polecam wybór tego ne tabulatorem (nie spacją). /etc/lilo.conf. Jest niewielka różnica w za-
najświeższego, np. wersję 2.6.21.5. Dalej pisie informacji. Otóż najpierw przypisuje-
przejdziemy przez wybór modemu, myszki, Root (hd0,0) my ścieżkę do dysku.
oraz strefy czasowej i zegara  jednak spra-
wa jest tu jasna, więc nie będziemy się za- Kolejna linijka jest odpowiedzialna za pra- boot = /dev/hda
głębiać w detale. Ważnym punktem insta- widłowe wskazanie dysku i partycji z sys-
lacji jest natomiast instalacja tzw. bootlo- temem. Wszystko jest tutaj liczone od zera, Kolejnym krokiem jest przypisanie ścież-
adera, np. LILO. Jest to program rozrucho- tak więc hd0 oznacza pierwszy dysk, nato- ki do kernela.
wy, który odpowiada za wybór oraz uru- miast 0 pierwszą partycję.
chomienia systemu. W dalszej części tek- image = /boot/vmlinuz
stu zajmiemy się jego konfiguracją. Tym- Kernel /boot/vmlinuz root=/dev/
czasowo jednak wybierzmy opcję simple. hda1 ro Teraz wskazujemy partycję, na której jest
Instalator spróbuje automatycznie zainsta- zainstalowany system.
lować program ładujący. W przypadku wy- Bardzo ważny zapis. Wskazujemy ścieżkę do
stąpienia błędów, należy wybrać drugą lub kernela. Czasami musimy jeszcze wskazać nu- root = /dev/hda1
trzecią opcję. Można wtedy edytować plik mer wersji pliku vmlinuz, np. vmlinuz 2.6.21.5.
konfiguracyjny LILO i dokonać wpisu sa- A na końcu określamy nazwę, która będzie
memu. O tym jednak poniżej. Został nam Initrd /boot/initrd.img 2.6.18 wyświetlana w menu podczas startu.
jeszcze wybór managera okien. Jeżeli ma- 6 486
cie zamiar używać KDE, można śmiało wy- label = Slackware
brać initrc.kde. Jeśli ktoś chce korzystać z Powyższa linijka pojawi się zazwyczaj w
Xfce to analogicznie wskazuje initrc.xfce przypadku innych systemów typu Linux, np. Trzeba tu pamiętać, że nazwa musi się skła-
itd. I to już koniec instalacji systemu. Jed- Debian. Na końcu dopisujemy jeszcze pole- dać z jednego wyrazu, np. Slackware, De-
nak koniec instalacji nie oznacza końca za- cenie boot i to wszystko. Teraz nasz Slac- bian itd.
bawy z konfiguracją. Tak naprawdę to do-
piero początek.
Ustawienia LILO i GRUB'a
Skoro udało się nam szczęśliwie zainsta-
lować system, warto teraz dopracować
wszystkie konfiguracyjne szczególiki. Za-
czynamy oczywiście od programu bootują-
cego. Standardowo będzie to LILO (LInux
LOader). Jeżeli jednak na dysku są dwa Li-
nuksy, bardzo możliwe jest, że zainstalowa-
ny jest GRUB (GRand Unified Bootloader
 również program ładujący). Właściwie
GRUB jest świeższy niż LILO i ma większe
możliwości. Warto zapoznać się z konfigu-
racją każdego z nich. O ile LILO został na- Rysunek 3. Menager pakietów pkgtool
www.lpmagazine.org 17
Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
Jeżeli z jakichś powodów system nie na to jednak w bardzo prosty sposób zmie- robi tego, ponieważ nie ma ich na liście no-
będzie chciał się załadować po zmianach nić. Wystarczy edytować plik inittab (oczy- śników przeznaczonych właśnie do monto-
w pliku konfiguracyjnym, nie panikuj i nie wiście jako root). wania. Gdzie jest ta lista? W pliku /etc/fstab.
instaluj całego systemu od nowa. Wystar- To dzięki temu plikowi możemy zamonto-
czy edytować plik lilo.conf lub menu.lst vim /etc/inittab wać nie tylko pendrive, ale także CD ROM
i sprawdzić wpisy. Prawdopodobnie oka- i inne dyski twarde. Zacznijmy jednak od
że się, że pomyliłeś numery dysku lub par- Tam należy odszukać sekscję #Default run- przykładu. Dodajmy nasz pendrive lub apa-
tycji. Jeśli wcześniej miałeś zainstalowa- level i linijkę id:3:initdefault. W zapisie rat cyfrowy. Na początku musimy stworzyć
ny program GRUB, a instalator Slackware tym zmieniamy cyfrę 3 na 4 (id:4:initde- odpowiednie katalogi. Jako root wpisujemy
nadpisał go programem LILO, to bez pro- fault) i zapisujemy zmiany. Po restarcie sys- w terminalu polecenie mkdir /mnt/pendrive.
blemu można wrócić do GRUB a, bez utra- temu zostanie automatycznie uruchomione Teraz wydajemy komendę, która zamontuje
ty danych. Wystarczy w terminalu jako root środowisko graficzne. urządzenie do utworzonego katalogu:
wywołać program wpisując grub, a następ-
nie wydać kolejno polecenia root (hd0,0) Slack nie mówi po polsku? mount  t vfat /dev/sda1 /mnt/
i setup (hd0). Teraz znowu będziemy mo- Oczywiście, że mówi. Wystarczy tylko na- pendrive
gli cieszyć się GRUB em. uczyć go, jak ma to robić. Aby spolonizo-
Na końcu chciałbym zwrócić uwagę wać KDE musimy mieć zainstalowaną pacz- Oczywiście vfat to system plików. Właści-
na dwa fakty związane z LILO. Aby zmia- kę kde i18n pl x.x.x noarch 1. Dzięki niej wie teraz możemy już bez przeszkód mon-
ny wprowadzone w lilo.conf zostały wczy- system będzie używał języka polskiego, np. w tować i usuwać urządzenie. Ale wygodniej
tane konieczne jest wydanie polecenia li- menu. Ale jak ustawić polskie znaki w konso- jest dodać je do pliku fstab, aby czynności
lo. Drugą bardzo ważną rzeczą jest urucha- li? W tym celu należy dokonać kilku drobnych te robił za nas system. Edytujemy plik i do-
mianie systemu Windows. Sekcja odnoszą- modyfikacji i ustawić odpowiednią czcionkę. pisujemy kod:
ca się do tego systemu powinna wyglądać Za czcionkę w konsoli odpowiadają dwa pliki:
następująco: /etc/rc.d/rc.font oraz /etc/rc.d/rc.keymap. Jeśli /dev/sda1 /mnt/pendrive
wybraliśmy język polski podczas instalacji to auto users,rw 0 0
other = /dev/hda1 wpisy w tych plikach powinny być ustawione
label = Windows właściwie. Teraz edytujemy plik /etc/profile. Poszczególne wpisy oddzielamy tabulato-
Tam konieczne jest dopisanie trzech linijek: rem. Pierwsza część to wskazanie urządze-
Jeżeli Windows nie jest zainstalowany na nia oraz katalogu w którym ma zostać ono
najstarszej partycji to konieczna jest linijka: export LANG="pl" zamontowane. Następnie nakazujemy syste-
export LC_ALL="pl_PL" mowi, aby montował je automatycznie. Na
boot as = 0x80 export LESSCHARSET="latin1" końcu zezwalamy użytkownikom na korzy-
stanie z tego urządzenia w trybie odczytu i
Zapis ten w pewnym sensie oszukuje LILO, Dodatkowo można także ustawić język jed- zapisu. Jeżeli używasz KDE to wystarczy
udając dysk primary master. nostek monetarnych, metrycznych oraz ko- teraz na pulpicie z menu pod prawym klawi-
munikatów. Służą do tego polecenia: szem myszki wybrać Utwórz nowe  >Do-
Automatyczne uruchamianie wiązanie do urządzenia  >Aparat foto-
w trybie graficznym export LC_MONETARY="pl_PL" graficzny. W przypadku, kiedy chcemy za-
Nie każdy musi być maniakiem logowa- export LC_NUMERIC="pl_PL" montować np. drugi dysk twardy postępu-
nia się w trybie tekstowym. A tak właśnie export LC_MESSAGES="pl_PL" jemy analogicznie. Ewentualnie zmienia-
jest w przypadku Slackware bezpośrednio my system plików z vfat na aktualny. Pozy-
po instalacji. Użytkownik musi zalogować Kolejnym plikiem, w którym musimy wpro- cja CD ROM jest zazwyczaj już dodana do
się w trybie tekstowym, czyli w konsoli, a wadzić zmiany jest /etc/profile.d/lang.sh. pliku i wystarczy ją aktywować (ponieważ
następnie wydać polecenie startx. Dopie- Całą zawartość komentujemy za pomo- często przed wpisem stoi znak #). Skoro
ro wtedy można cieszyć oczy kolorowym cą znaku #. W dowolnym miejscu wpisu- potrafimy już obsługiwać pendrive, aparat,
środowiskiem graficznym,np. KDE. Moż- jemy: export LANG=pl_PL.ISO8859 2. CD ROM oraz inne dyski twarde, możemy
Ostatnim krokiem jest wybranie czcionki spokojnie przystąpić do ustawienia połącze-
obsługującej polskie litery (takie jak ą, ę, nia sieciowego.
Listing 1. Zawartość pliku /boot/grub/menu.lst
z
itd.). W konsoli wydajemy polecenie set-
dla Windows i Linuxa
consolefont. W menu wybieramy czcionkę Ustawianie
title Windows 95/98/NT/2000 lat2 16.psfu.gz. Po tych zabiegach (wca- połączenia z Internetem
root (hd0,0) le nie tak skomplikowanych jak się wyda- Połączenie z Internetem możemy nawią-
makeactive wało) możemy się cieszyć spolonizowanym zać trzema sposobami. Po pierwsze możemy
chainloader +1 systemem. użyć w tym celu aplikacji dostępnych w me-
nu K  >Ustawienia  >Internet i sieć. Świet-
title Linux Dlaczego nie działa mi pendrive? nym i prostym zarazem rozwiązaniem jest
root (hd0,1) Po instalacji Slackware pewnie każdy spo- moduł konfiguracji KDE. Dzięki niemu użyt-
kernel /vmlinuz root=/dev/hda2 ro tkał się z tym problemem. System nie mon- kownicy, którzy konfigurują sieć bez proble-
tuje pendrive, aparatu cyfrowego itp. A nie mu poradzą sobie z tą czynnością.
18 czerwiec 2008
Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
Jest to wygodny sposób dla osób korzy- posiadamy wszystko, czego potrzebuje- gląd zainstalowanych w systemie paczek (w
stających ze środowiska graficznego. Często my. Niemal zawsze musimy zadbać o do- postaci listy).
jednak istnieje konieczność nawiązania połą- datkowe aplikacje, biblioteki itd. Pakie- Jeśli chcemy dodać nową paczkę wybie-
czenia wykorzystując do tego jedynie konso- ty przeznaczone dla Slackware mają roz- ramy opcję Current (bieżący katalog), Other
lę. I tutaj mamy szerszy wybór, bo aż dwie szerzenie *.tgz. Jest to podstawowy sys- (własna lokalizacja) lub Floppy (dyskietka)
możliwości. Pierwszą jest program netcon- tem pakietów, tak jak dla Debiana *.deb, wskazując jednocześnie ścieżkę do instalo-
fi g. Jego obsługa jest prosta, jednak warto ją a dla Mandrivy *.rpm. Aktualnie więk- wanego pakietu. Do usuwania oprogramo-
prześledzić. Pierwsze o co zostaniemy popro- szość aplikacji można już znalez
ć w po- wania służy opcja Remove. Aby przejrzeć li-
szeni, to nasza nazwa hosta i domeny. Jeśli staci paczek TGZ. Pamiętajmy jednocze- stę już zainstalowanych paczek wybieramy
nie posiadamy domeny, musimy wpisać co- śnie, że Slack nie obsługuje zależności. pozycję View.
kolwiek, aby przejść do kolejnych etapów. Trzeba samemu zadbać o wymagane pli- Równie łatwo możemy wykonać te
Dalej wybieramy sposób konfiguracji Inter- ki. Ta jak w przypadku wszystkich dys- czynności posługując się installpkg oraz
netu. Możliwości są trzy: DHCP (spróbuje trybucji Linuksa istnieje możliwość sa- removepkg. Składnia jest banalnie prosta.
ustawić sieć automatycznie), manualne wpi- modzielnej kompilacji programów ścią- Wpisujemy installpkg ścieżka_do_pliku.
sanie parametrów niezbędnych do połączenia gniętych w postaci kodów z
ródłowych. Identycznie jest w przypadku removepkg.
(Static IP), oraz loopback (jeśli wykorzystu- Do instalacji służy kilka aplikacji, jed- Oczywiście każde z tych narzędzi posia-
jemy połączenie modemowe). nak standardowo Slackware używa narzę- da również dodatkowe opcje, jednak nie
Dalej w zależności od tego co wybie- dzi z grupy PKG, takich jak: pkgtool, in- są one restrykcyjnie wymagane do instala-
rzemy, program poprosi nas o wpisanie od- stallpkg, removepkg, upgradepkg, makepkg cji. Wspomnieliśmy również o upgradepkg
powiednich danych (IP, maska, brama itp.). oraz expolodepkg. Pierwszy z nich zawie- służącym do aktualizacji oprogramowania,
Jest to pierwszy z dwóch kroków konfigura- ra menu, z którego możemy w prosty spo- makepkg, dzięki któremu możemy stworzyć
cji za pomocą narzędzia netconfig. Drugim sób wybrać pakiety do instalacji lub usunię- paczkę TGZ z zawartości danego katalogu
etapem jest dodanie tzw. serwerów nazw, cia. Narzędzie to pozwala również na pod- oraz explodepkg rozpakowującym zawar-
czyli w skrócie DNS. W tym celu edytuje-
my plik /etc/resolv.conf i zamieszczamy od-
powiedni wpis: nameserwer xxx.xxx.xxx.xxx.
Jeżeli korzystamy z większej ilości serwerów
DNS to wpisujemy je w słupku, jeden pod
drugim poprzedzając każdorazowo słowem
nameserwer.
Trzecim sposobem konfiguracji połą-
czenia jest wykorzystanie narzędzia ifcon-
fig. Jego składnia jest przejrzysta, więc
i tu nie powinno być kłopotu. Właściwie
cała konfiguracja sprowadza się do zapi-
sania jednej linii kodu oraz przypisania
odpowiednich adresów DNS w pliku /etc/
resolv.conf. Do ustawienia sieci będą po-
trzebne adresy IP, maski, oraz tzw. broad-
cast. Teraz wystarczy wydać polecenie:
Rysunek 4. Podgląd zainstalowanych paczek przy użyciu pkgtool
ifconfog eth0 broadcast
Listing 2. Opcje programu slapt get.
netmask up
  update| u  pobierz pkg z MIRRORa
Przykładowy zapis mógłby wyglądać nastę-   upgrade  aktualizuj zainstalowane pkgs
pująco:   dist upgrade  aktualizuj do nowszej wersji
  install| i [nazwa(y) pkg]  instaluj wybrany pkg(s)
ifconfi g eth0 10.11.12.13 broadcast   install set [grupa(y) pkg(s)]  zainstaluj określoną(e) grupę(y)
10.255.255.255 netmask 10.1.1.1 up pkg(s)
  remove [nazwa(y) pkg]  usuń wybrany pkg(s)
Jeżeli po drodze nie wystąpiły jakieś nie-   show [nazwa pkg]  pokaż opis pkg
spodziewane błędy (a nie powinny), po po-   search [wyrażenie]  szukaj dostępnych pkgs
nownym uruchomieniu systemu będziemy   list  wyświetl pkgs
mogli korzystać z Internetu i sieci.   available  wyświetl dostępne pkgs
  installed  wyświetl zainstalowane pkgs
Instalowanie oprogramowania   clean  wyczyść pkgs w cache
Odpowiednie zarządzanie oprogramowa-   autoclean  usuń tylko stare, niedostępne pkgs z cache
niem to podstawa każdego systemu. Nig-   add keys  pobieraj klucze GPG z
ródeł
dy nie jest tak, że po instalacji systemu
www.lpmagazine.org 19
Dla początkujących
Czy boisz się Slackware?
tość pakietu. Jak widzimy za pomocą tych miejsca na dysku. Instalujmy więc aplika- ponieważ właśnie w taki sposób można bez
kilku niewielkich, lecz potężnych narzędzi cje z głową. większych problemów zainstalować bardzo po-
można rozporządzać pakietami. Czasem jednak trafimy na aplikacje czy bi- pularny pakiet biurowy OpenOffice. Wystar-
Aby ułatwić pracę ze Slackware, a może bliotekę, która nie jest dostępna w postaci pli- czy pobrać najnowszą wersję ze strony http:
również bardziej rozpowszechnić tą dystrybu- ku TGZ i nie ma jej w repozytoriach. Będziemy //www.openoffice.org (oczywiście w postaci
cję powstało kilka aplikacji będących odzwier- musieli pobrać paczkę z kodem z
ródłowym, a paczki RPM). Po rozpakowaniu ściągniętego
ciedleniem np. apt get znanego z Debiana i je- następnie sami ją skompilować. Operacja ta jest archiwum, przechodzimy do katalogu RPMS.
go pochodnych. Do najważniejszych przedsta- zazwyczaj czterostopniowa. Po pierwsze musi- Teraz za pomocą polecenia rpm2tgz *.rmp
wicieli takich aplikacji należą: slapt get (do my rozpakować archiwum. Nie ma znaczenia, kompilujemy całą zawartość aby uzyskać wa-
którego istnieje graficzna nakładka Gslapt) czy zrobimy to poleceniem tar  zxfv archiwum, niliowe paczki Slackware. Ostatnim krokiem
oraz swaret. Programu slapt get używa się bar- czy za pomocą graficznej nakładki dostępnej w będzie zainstalowanie nowo utworzonych pa-
dzo podobnie jak apt get z Debiana. Sprawdz
- niemal każdym środowisku graficznym. Po roz- kietów: installpkg *.tgz. W ten oto sposób dzię-
my jakie opcje proponuje nam slapt get: Aby pakowaniu przenosimy się w konsoli do wypa- ki rpm2tgz możemy korzystać z OpenOffice.
jednak slapt get obsługiwał zależności i pobie- kowanego katalogu. Teraz w zależności, czy jest Przerabianie RPM na TGZ nie jest popularnym
rał pliki z Internetu należy odpowiednio zmie- w nim plik configure.sh, czy go nie ma wpisuje- i lubianym zabiegiem. Znacznie częściej wyko-
nić jego plik konfiguracyjny. W tym celu edy- my bądz
nie polecenie sh configure.sh. Jeżeli nie rzystuje się narzędzie checkinstall. Także służy
tujemy plik /etc/slapt get/slapt getrc. Musimy ma błędów przystępujemy do kompilacji. Wyda- ono do tworzenia paczek TGZ. Czym zatem się
w nim ustawić kilka parametrów. Zacznijmy od jemy kolejno polecenia: make a następnie make różni od rpm2tgz? Przede wszystkim tym, że
wskazania katalogu, do którego program będzie install. Po tych zabiegach nowa paczka będzie kreuje TGZ z kodu z
ródłowego, a nie z gotowej
zapisywał pobrane pliki. Robimy to ustawiając już zainstalowana w systemie i gotowa do uży- paczki innego systemu. Jest to bardzo wygod-
zmienną WORKINGDIR=ścieżka_do_katalo- cia. Na zakończenie wspomnę jeszcze o dwóch na, oraz wydajna metoda stworzenia własnych
gu. Teraz pozostało tylko wskazać adres repo- bardzo przydatnych narzędziach. Pierwsze z pakietów TGZ. Aby jednak móc korzystać z
zytoriów. Tutaj proponuję trzy adresy zawiera- nich to standardowa aplikacja rpm2tgz, która checkinstall musimy go zainstalować. Można
jące dużo waniliowych paczek: konwertuje paczki RPM na TGZ. Jest ona przy- pobrać go z internetu w postaci z
ródeł lub go-
datna do instalacji np. OpenOffice. Drugim na- towego pakietu TGZ (np. ze strony www.slac-
" SOURCE=ftp://ftp.slackware.com/pub/ rzędziem jest checkinstall. Jego działanie pole- ky.it). Proces instalacji ze z
ródeł używając apli-
slackware/slackware 12.0/ ga na konwersji plików z
ródłowych na goto- kacji checkinstall jest trzystopniowy. Po roz-
" SOURCE=http://darkstar.ist.utl.pt/ we do instalacji paczki TGZ.Jak widać istnie- pakowaniu archiwum uruchamiamy skrypt sh
slackware/addon/slacky/slackware 12.0/ je mnóstwo sposobów instalacji nowego opro- configure. Następnie kompilujemy za pomocą
" SOURCE=http://software.jaos.org/ gramowania. Nie trzeba się martwić, że na Slac- make. Ostatnim krokiem jest stworzenie pacz-
slackpacks/12.0/ kware braknie nam naszych ulubionych progra- ki TGZ. W tym celu wpisujemy checkinstall -S.
mów, ponieważ w każdej chwili możemy je do- Parametr -S oznacza, że plikiem wynikowym
Zapisujemy zmiany i możemy instalować no- instalować. Warto także założyć oddzielny fol- będzie właśnie TGZ (Slackware). Dostępne są
we paczki. Program automatycznie pobie- der (lub płytę CD), na której będziemy przecho- także opcje -D (Debian) oraz -R (RPM).
rze wymagane paczki (jeśli będą dostępne). wywać pobrane już paczki. Dzięki temu następ-
Niestety nie wszystkie paczki zawierają in- nym razem zaoszczędzimy sporo czasu na szu- Podsumowanie
formacje o zależnościach. W takim wypad- kanie oraz pobieranie ich z sieci. Udało nam się przebrnąć przez żmudny pro-
ku będziemy zmuszeni sami o to zadbać.Kon- ces konfiguracji Slackware. Nie jest on bar-
kurencyjnym, jeżeli można tak powiedzieć, Robimy waniliowe paczki dzo skomplikowany, jest to raczej kwestia
programem jest znany użytkownikom Slac- W przypadku Slackware nie można pominąć wprawy. Warto jednak zapoznać się z tym
kware swaret. Aby móc używać programu dwóch narzędzi: rpm2tgz oraz checkinstall. systemem, a nawet używać go na kompu-
należy odpowiednio zmodyfikować plik /etc/ Pierwsze z nich jak sama nazwa wskazuje słu- terach typu Desktop. Slackware jest sys-
swaret.conf.new. Należy tam dopisać ścieżkę ży do konwersji paczki RPM na slackware o- temem stabilnym, można powiedzieć nie-
do repozytoriów, np. wą TGZ. Obsługa tej aplikacji jest bardzo pro- zawodnym. Nie bez powodu jest on po-
sta, gdyż wystarczy wpisać w konsoli rpm2tgz wszechnie stosowany na serwerach. Naj-
" ROOT=ftp://ftp.slackware.com/pub/ /ścieżka/do/pliku.rpm. Po wykonaniu powyż- nowsza wersja 12.0 została wyposażona w
slackware/slackware 12.0 szego polecenia zostanie utworzony plik TGZ, jądro z serii 2.6, co umożliwia bezproble-
który możemy zainstalować poleceniem in- mowe wykrywanie większość sprzętu. Jed-
Podstawowe polecenia to  install,   upda- stallpkg. Być może, ktoś zastanawia się w ja- nocześnie developerzy pozostawili środo-
te oraz  upgrade. Nie zapominajmy jednak, kim celu przerabiać pliki rodem z Red Hata na wisko KDE i Xfce znacznie ułatwiające
że każdy pakiet zajmuje określoną ilość paczki Slackware. Otóż wspomniałem o tym, pracę w systemie. Minusem może być fakt,
że zrezygnowano z bardzo przyjaznego dla
użytkownika środowiska GNOME. Pamię-
tajmy, że Slackware nie ma być systemem
O autorze
prostym w użyciu, lecz bardzo funkcjo-
nalnym. Korzystanie z jego walorów sta-
8 lat zajmuję się programowaniem i linuxem. Od 4 lat pisze teksty związane z tą tematyką.
nie się łatwe wraz z nabytym doświadcze-
Ponadto jestem jednym z redaktorów Dragonia Magazine.
niem, gdyż jak wszyscy pamiętamy prakty-
Kontakt z autorem: [e-mail]
ka czyni mistrza.
20 czerwiec 2008