玁IE POPEANIAJCIE TEJ OHYDY SPUSTOSZENIA, O
KT脫REJ M脫WIA PROROK DANIEL!
POJCIE OHYDY SPUSTOSZENIA" W PI艢MIE 艢WITYM
Poj臋cie ohydy spustoszenia pojawia si臋 w Pi艣mie 艢wi臋tym w trzech Ksi臋gach: jedna Ksi臋ga Machabejska, odnosi j膮 do
wydarze艅, jakie rozegra艂y si臋 w historii narodu wybranego, druga Ksi臋ga Daniela, zapowiada j膮 jako wydarzenie przysz艂e, b臋d膮ce
znakiem ko艅ca czas贸w i ucisku, w trzeciej za艣 Ewangelii, czytamy o niej jako o znaku zapowiadaj膮cym przyj艣cie Jezusa.
Ponadto w Ksi臋dze proroka Ezechiela (28,11-13; 16-17.18), w 18 rozdziale Apokalipsy oraz w Li艣cie 艣w. Paw艂a do Tesaloniczan (por. 2
Tes 2,3-4) odnajdujemy zapowiedz ujawnienia si臋 Buntownika, zwanego te偶 Antychrystem, wynosz膮cego si臋 ponad Boga. To on
zamierza wprowadzi膰 w 艢wi膮tyni Bo偶ej ohyd臋 spustoszenia, sprawiaj膮c, 偶e ustanie sta艂a ofiara, podobnie jak sta艂o si臋 to w 艣wi膮tyni
jerozolimskiej z powodu dzia艂a艅 niegodziwego kr贸la Antiocha.
Ohyda spustoszenia w 艢wi膮tyni Jerozolimskiej jako akt zniewa偶enia Boga i Jego Prawa
Czytamy o niej w pierwszym rozdziale Pierwszej Ksi臋gi Machabejskiej, opisuj膮cej odst臋pstwo bezbo偶nego kr贸la Antiocha.
Wzniesienie ohydy spustoszenia w miejscu 艣wi臋tym, na o艂tarzu ca艂opalenia, zosta艂o poprzedzone odej艣ciem od Prawa i zdrad膮 Boga
przez lud: Wyst膮pili spo艣r贸d Izraela synowie wiaro艂omni, kt贸rzy podburzyli wielu ludzi, m贸wi膮c: P贸jdzmy zawrze膰 przymierze z
narodami, kt贸re mieszkaj膮 woko艂o nas. Wiele z艂ego bowiem spotka艂o nas od tego czasu, kiedy艣my si臋 od nich oddalili. S艂owa te w ich
mniemaniu uchodzi艂y za dobre. Niekt贸rzy za艣 spomi臋dzy ludu zapalili si臋 do tej sprawy i udali si臋 do kr贸la, a on da艂 im w艂adz臋, 偶eby
wprowadzili poga艅skie obyczaje" (1 Mch 1,11-13). Dosz艂o do zniewa偶enia i spl膮drowania 艣wi膮tyni. Smutek ogarn膮艂 ca艂y kraj. Na koniec
jak czytamy Kr贸l wyda艂 dekret dla ca艂ego pa艅stwa: Wszyscy maj膮 by膰 jednym narodem i niech ka偶dy zarzuci swoje obyczaje.
Wszystkie narody przyj臋艂y ten rozkaz kr贸lewski, a nawet wielu Izraelitom spodoba艂 si臋 ten kult przez niego nakazany. Sk艂adali wi臋c
ofiary bo偶kom i zniewa偶ali szabat. Kr贸l pos艂a艂 swoich wys艂a艅c贸w do Jerozolimy i do miast judzkich z pisemnym poleceniem, 偶eby
post臋powa艂y wed艂ug obyczaj贸w, kt贸re dla kraju by艂y obce; 偶eby w 艣wi膮tyni zaprzestano sk艂ada膰 ca艂opalenia, ofiary krwawe, a tak偶e
ofiary p艂ynne; 偶eby zniewa偶ano szabat i 艣wi臋ta i 偶eby zbezczeszczono 艣wi膮tyni臋 i 艣wi臋tych, 偶eby natomiast sporz膮dzono o艂tarze,
艣wi臋te gaje i pos膮gi bo偶k贸w oraz sk艂adano na ofiar臋 mi臋so 艣wi艅 i innych nieczystych zwierz膮t; 偶eby syn贸w swoich pozostawiali bez
obrzezania i 偶eby dusze swoje brukali wszystkim, co jest nieczyste i 艣wiatowe. W ten spos贸b mieli zapomnie膰 o Prawie i zarzuci膰
wszystkie jego nakazy" (1 Mch 1,41-49).
Tak wi臋c z powodu sprzymierzenia si臋 z narodami poga艅skimi i utworzenia z nimi jednego pa艅stwa dosz艂o do ca艂kowitego
odrzucenia Bo偶ego prawa i tradycji, a wreszcie do spustoszenia 艣wi膮tyni przeznaczonej dla oddawania kultu Panu. Cz臋艣膰 jednak
ludu, pomimo cierpie艅 i m臋cze艅stwa, zachowa艂a wierno艣膰 (zob. 1 Mch 1,59-63).
玂hyda spustoszenia jako znak ko艅ca czas贸w w Ksi臋dze proroka Daniela
Kiedy czytamy dalej Pismo 艢wi臋te, widzimy, 偶e pojawia si臋 w nim ponownie poj臋cie ohydy spustoszenia w odniesieniu do
przysz艂o艣ci, do ko艅ca czas贸w, kt贸re ona poprzedzi. Zapowiedz t臋 odnajdujemy w Ksi臋dze proroka Daniela opisuj膮cej poczynania
niegodziwego w艂adcy:
Wojsko jego wyst膮pi, by zbezcze艣ci膰 艣wi膮tyni臋-twierdz臋, wstrzymaj膮 sta艂膮 ofiar臋 i uczyni膮 tam ohyd臋 ziej膮c膮 pustk膮. Tych za艣, co
przest臋puj膮 przymierze, nak艂oni do przewrotno艣ci pochlebstwami (...). Kr贸l b臋dzie dzia艂a艂 wed艂ug swego upodobania; uczyni si臋
wynios艂ym i b臋dzie si臋 wywy偶sza艂 ponad wszystkich bog贸w. Przeciw Bogu b臋dzie m贸wi艂 rzeczy dziwne i dozna powodzenia, a偶 si臋
wype艂ni gniew, bowiem to, co zosta艂o postanowione, dokona si臋. ...Wobec wszystkich b臋dzie okazywa艂 si臋 wielki. ...tych za艣, kt贸rzy go
uznaj膮, obdarzy zaszczytem, czyni膮c ich w艂adcami nad wieloma, a jako zap艂at臋 b臋dzie rozdziela艂 ziemi臋" (Dn 11,31-32.36-37).
W Ksi臋dze proroka Daniela jest te偶 zapowiedz ograniczonego w czasie panowania bezbo偶no艣ci (Dn 11,45) oraz pomocy ze strony 艣w.
Micha艂a (Dn 12,1) jakiej udzieli on ludowi Bo偶emu a tak偶e tego, 偶e cz臋艣膰 ludu wytrwa mimo prze艣ladowa艅 (Dn 11,32-33).
玂hyda spustoszenia w Ewangelii jako zapowiedz ko艅ca czas贸w i bliskiego przyj艣cia Mesjasza
O ohydzie spustoszenia m贸wi tak偶e Jezus. Zapowiada j膮, powo艂uj膮c si臋 na proroctwo Daniela, jako znak Swego powt贸rnego
przyj艣cia. W Ewangelii wed艂ug 艣w. Mateusza czytamy (Mt 24, 3-17.21-22): 獳 gdy siedzia艂 na G贸rze Oliwnej, podeszli do Niego
uczniowie i pytali na osobno艣ci: Powiedz nam, kiedy to nast膮pi i jaki b臋dzie znak Twego przyj艣cia i ko艅ca 艣wiata? Na to Jezus im
odpowiedzia艂: Strze偶cie si臋, 偶eby was kto nie zwi贸d艂. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i b臋d膮 m贸wi膰: Ja jestem Mesjaszem.
I wielu w b艂膮d wprowadz膮. B臋dziecie s艂ysze膰 o wojnach i o pog艂oskach wojennych; uwa偶ajcie, nie trw贸偶cie si臋 tym. To musi si臋 sta膰,
ale to jeszcze nie koniec! Powstanie bowiem nar贸d przeciw narodowi i kr贸lestwo przeciw kr贸lestwu. B臋dzie g艂贸d i zaraza, a miejscami
trz臋sienia ziemi. Lecz to wszystko jest dopiero pocz膮tkiem bole艣ci. Wtedy wydadz膮 was na udr臋k臋 i b臋d膮 was zabija膰, i b臋dziecie w
nienawi艣ci u wszystkich narod贸w, z powodu mego imienia. W贸wczas wielu zachwieje si臋 w wierze; b臋d膮 si臋 wzajemnie wydawa膰 i
jedni drugich nienawidzi膰. Powstanie wielu fa艂szywych prorok贸w i wielu w b艂膮d wprowadz膮; a poniewa偶 wzmo偶e si臋 nieprawo艣膰,
ozi臋bnie mi艂o艣膰 wielu. Lecz kto wytrwa do ko艅ca, ten b臋dzie zbawiony. A ta Ewangelia o kr贸lestwie b臋dzie g艂oszona po ca艂ej ziemi, na
艣wiadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec. Gdy wi臋c ujrzycie ohyd臋 spustoszenia, o kt贸rej m贸wi prorok Daniel,
zalegaj膮c膮 miejsce 艣wi臋te kto czyta, niech rozumie wtedy ci, kt贸rzy b臋d膮 w Judei, niech uciekaj膮 w g贸ry! Kto b臋dzie na dachu,
niech nie schodzi, by zabra膰 rzeczy z domu... B臋dzie bowiem w贸wczas wielki ucisk, jakiego nie by艂o od pocz膮tku 艣wiata a偶 dot膮d i
nigdy nie b臋dzie. Gdyby 贸w czas nie zosta艂 skr贸cony, nikt by nie ocala艂. Lecz z powodu wybranych 贸w czas zostanie skr贸cony."
Z Ewangelii wed艂ug 艣w. Mateusza dowiadujemy si臋 zatem, i偶 ohyda spustoszenia b臋dzie znakiem zbli偶aj膮cego si臋 ko艅ca czas贸w.
B臋dzie to wi臋c tak偶e znak powrotu Jezusa, dzi臋ki czemu ustanie nieprawo艣膰 i ohyda.
On sam przypomina o tym tak偶e innemu prorokowi obecnego czasu, Vassuli, prawos艂awnej mistyczce: Zosta艂o powiedziane, 偶e
przed Moim Wielkim Powrotem b臋d膮 wam dane znaki. Powinni艣cie 艣ledzi膰 znaki poprzedzaj膮ce M贸j Wielki Dzie艅 Chwa艂y. Wszystkie te
prawdy mo偶na odkry膰 czytaj膮c uwa偶nie Pisma. Jak to si臋 dzieje, 偶e wasze umys艂y nie s膮 otwarte, by zrozumie膰 Pisma?" (27.06.91).
DZI艢 REALIZUJ SI ZAPOWIEDZI Z PISMA 艢W.
Czy wolno nam wi臋c s膮dzi膰, 偶e dzi艣 realizuj膮 si臋 zapowiedzi z Pisma 艢wi臋tego? Or臋dzia Do Kap艂an贸w, umi艂owanych syn贸w Matki
Bo偶ej" pomagaj膮 nam zrozumie膰 proroctwa zawarte m. in. w Ksi臋dze Daniela i wyja艣niaj膮, i偶 istotnie odnosz膮 si臋 one do obecnego
czasu. Tak偶e lektura przes艂a艅 Prawdziwe 呕ycie w Bogu", jakimi B贸g obdarza aktualnie Vassul臋 Ryden, pomaga w zrozumieniu, i偶
istotnie czas, w jakim 偶yjemy, to czas realizacji zapowiedzi zawartych w proroctwach Starego i Nowego Testamentu.
Matka Bo偶a powiedzia艂a do ks. Gobbiego 31.12.92: Najmilsi synowie, aby zrozumie膰, na czym polega ohyda spustoszenia,
przeczytajcie to, co zosta艂o przepowiedziane przez proroka Daniela." Dalej m贸wi: Umi艂owani synowie i dzieci po艣wi臋cone Mojemu
Niepokalanemu Sercu, chcia艂am was pouczy膰 o znakach podanych wam przez Jezusa w Ewangelii..." i wyja艣nia w spos贸b
przekonywuj膮cy i jednoznaczny, i偶 ohyda spustoszenia dokonuje si臋 ju偶 na naszych oczach.
Tak偶e Vassula us艂ysza艂a 20 grudnia 1993 s艂owa przekazane jej przez Boga: Wys艂a艂em Mojego s艂ug臋 Daniela, aby poprosi艂 ci臋 o
przeczytanie Ksi臋gi Daniela, poniewa偶 w niej znajduj膮 si臋 aktualne prawdy, prawdy i proroctwa, kt贸re powinny zosta膰 odpiecz臋towane
dla zrozumienia, a potem dla og艂oszenia. One s膮 znakiem ko艅ca czas贸w.(1) Ksi臋ga Daniela zosta艂a zapiecz臋towana, a s艂owa, kt贸re
zawiera, zosta艂y okryte tajemnic膮, teraz za艣 s膮 objawiane wam wszystkim w ca艂ej pe艂ni. Powiedzia艂em wszystkim, 偶e wasze pokolenie
dopu艣ci艂o si臋 odst臋pstwa i 偶e to odst臋pstwo przenikn臋艂o a偶 do serca Mojego Sanktuarium,(2) dotykaj膮c kap艂an贸w, biskup贸w i
kardyna艂贸w... Zosta艂o powiedziane,(3) 偶e przez czas, dwa czasy i po艂ow臋 czasu(4) M贸j lud b臋dzie cierpia艂 prze艣ladowanie i w艂adz臋
bestii.(5) Powiedziano, 偶e przy pomocy tej bestii podejm膮 plan zmienienia Tradycji oraz Mojego Prawa i 偶e maj膮 zamiar zniesienia
Sta艂ej Ofiary, zdeptania Jej w艂asnymi nogami, zmia偶d偶enia Jej i wzniesienia na Jej miejsce ohydy spustoszenia, obrazu pozbawionego
偶ycia... Dzi艣 wszyscy widzicie, jak te proroctwa si臋 wype艂niaj膮."
Pismo 艢wi臋te zapowiedzia艂o wi臋c a wydarzenia dokonuj膮ce si臋 na naszych oczach dowodz膮, 偶e czas ten nadszed艂 i偶 w czasach
ostatnich dokonana zostanie ohyda spustoszenia.
Maryja tak okre艣li艂a zadanie Swojej B艂臋kitnej ksi膮偶ki" (nr 520): Moje or臋dzie jest przes艂aniem apokaliptycznym, bo jeste艣cie w
samym sercu tego, co zosta艂o wam og艂oszone w ostatniej i jak偶e wa偶nej Ksi臋dze Bo偶ego Pisma. Teraz kiedy otwar艂am przed wami
zapiecz臋towan膮 ksi臋g臋, powierzam Anio艂om 艣wiat艂o艣ci Mojego Niepokalanego Serca zadanie polegaj膮ce na doprowadzeniu was do
zrozumienia tych wydarze艅."
Or臋dzia przekazywane przez ks. Gobbiego, jak i za po艣rednictwem Vassuli, ostrzegaj膮 nas wi臋c przed aktem ohydy spustoszenia,
jak i wskazuj膮, gdzie znalez膰 w tym czasie ocalenie: w blisko艣ci Boga, wierno艣ci Jego nauce oraz w Niepokalanym Sercu Maryi
naszej Matki.
OPIS 玂HYDY SPUSTOSZENIA w Or臋dziach Do Kap艂an贸w, umi艂owanych syn贸w Matki Bo偶ej
W Or臋dziach Prawdziwe 呕ycie w Bogu, opisuj膮c aktualn膮 sytuacj臋 艣wiata, B贸g nie jeden raz u偶y艂 biblijnego okre艣lenia ohydy, kt贸ra
pojawia si臋 aktualnie, z powodu odst臋pstwa od Bo偶ego prawa, w sercach ludzkich (艣wi膮tyni Boga por. 1 Kor 3,17) oraz w samej
艣wi膮tyni Bo偶ej, w Jego sanktuarium. Maryja za艣 w Or臋dziach przekazanych ks. Gobbiemu m贸wi o ohydzie spustoszenia g艂贸wnie w
odniesieniu do Niegodziwca, zapowiedzianego przez 艣w. Paw艂a, kt贸ry wejdzie do 艣wi膮tyni Boga, by samego siebie wynie艣膰 na miejsce
nale偶ne Bogu i zniesie nale偶n膮 Mu sta艂膮 ofiar臋.
Pomimo tej tragicznej oceny sytuacji, zar贸wno w Or臋dziach podyktowanych Vassuli, jak i przekazanych ks. Gobbiemu, zarysowana
jest te偶 wyrazna i bliska ju偶 perspektywa zwyci臋stwa Boga. Sam 艣w. Pawe艂 m贸wi, budz膮c w sercach nadziej臋: w贸wczas uka偶e si臋
Niegodziwiec, kt贸rego Pan Jezus zg艂adzi tchnieniem swoich ust i wniwecz obr贸ci [samym] objawieniem swego przyj艣cia" (zob. 2 Tes
2,8). W innym miejscu Pismo 艢wi臋te zapewnia, i偶 czas pr贸by zostanie skr贸cony (Mt 24,22). Stanie si臋 tak dzi臋ki wstawiennictwu
naszej Niebieskiej Matki i 艣wi臋tych oraz dzi臋ki modlitwom i ofiarom ludzi kochaj膮cych Boga.
Co m贸wi Matka Bo偶a o 玱hydzie spustoszenia?
Na to pytanie odpowiedzie膰 mo偶na przytaczaj膮c kilka charakterystycznych Or臋dzi, przekazanych ks. Gobbiemu w okresie
otrzymywania przez niego przes艂a艅 Niebieskiej Mamy (1973-1996).
Po pierwsze, Maryja zwraca uwag臋 na to, 偶e ohyd臋 spustoszenia wprowadzaj膮 do 艢wi膮tyni Bo偶ej ci, kt贸rzy dopuszczaj膮 si臋
nieprawo艣ci, nie przestrzegaj膮c przykaza艅. Pozwalaj膮 bowiem szatanowi zaj膮膰 miejsce nale偶ne Bogu w swoim sercu.
Po drugie, ohyda stanowi dla Ko艣cio艂a wielk膮 pr贸b臋, w kt贸rej, jak napisa艂 艣w. Jan, okazuje si臋 wytrwa艂o艣膰 艣wi臋tych, tych,
kt贸rzy strzeg膮 przykaza艅 Boga i wiary Jezusa." (Ap 14,12)
Po trzecie, Maryja uprzedza nas, i偶 ohyda spustoszenia to akt zniewa偶enia Eucharystii, wynikaj膮cy z braku wiary w rzeczywist膮
obecno艣膰 Jezusa w Niej.
Po czwarte, Maryja zapowiada ujawnienie si臋 Antychrysta jako osoby zgodnie z tym, co napisa艂 艣w. Pawe艂 (2 Tes 2) kt贸ry
wprowadzi w 艢wi膮tyni Bo偶ej ohyd臋 spustoszenia.
Po pi膮te, Matka Bo偶a wyja艣nia, i偶 ohyda spustoszenia stanowi znak ko艅ca czas贸w, zapowiadaj膮cy r贸wnocze艣nie powr贸t Jezusa
w chwale. Ona pragnie nas na przyj臋cie Jezusa przygotowa膰.
Jej Or臋dzia przepe艂nione s膮 radami i wskaz贸wkami, kt贸re pomagaj膮 nam przetrwa膰 trudny czas ucisku oraz w艂膮czy膰 si臋 do
zwyci臋skiego zast臋pu Maryi walcz膮cej ze z艂em. Zawieraj膮 te偶 wielk膮 matczyn膮 pociech臋 i zawsze budz膮 nadziej臋 na ostateczny i bliski
ju偶 tryumf Boga.
Ohyda spustoszenia z powodu z艂ego 偶ycia
Pierwszy raz Maryja wspomina o ohydzie spustoszenia w 1975 roku (9 lipca, or臋dzie nr 74):
Jaki b贸l sprawiaj膮 Mi Kap艂ani Mojego Syna, kt贸rzy ju偶 w Niego nie wierz膮 i stale Go zdradzaj膮; Kap艂ani powo艂ani na szafarzy 艂ask, a
ci膮gle 偶yj膮cy w grzechu. Ich 偶ycie jest jednym nieprzerwanym pasmem 艣wi臋tokradztw. Zadaj膮 Mi b贸l Kap艂ani pos艂ani dla g艂oszenia
Ewangelii zbawienia, kt贸rzy stali si臋 teraz szerzycielami b艂臋du; Kap艂ani, kt贸rzy zamiast zbawia膰 liczne dusze prowadz膮 bardzo
wiele z nich na drog臋 zatracenia! Jest to godzina, w kt贸rej ohyda spustoszenia naprawd臋 wesz艂a do 艢wi臋tej 艢wi膮tyni Bo偶ej. Nie s膮 ju偶
sol膮 ziemi, stali si臋 sol膮 bez smaku, sol膮 zepsut膮 i obrzydliw膮, nadaj膮c膮 si臋 tylko do rozsypania po ziemi i podeptania. Ju偶 nie s膮
艣wiat艂em na 艣wieczniku, lecz ciemno艣ci膮, kt贸ra czyni noc jeszcze ciemniejsz膮."
Naszym zadaniem: MODLITWA I 艢WIADECTWO
Maryja nie ogranicza si臋 nigdy, przekazuj膮c ks. Gobbiemu Swe Or臋dzia, do tragicznej wizji rzeczywisto艣ci, w kt贸rej 偶yjemy i w
kt贸rej istotnie z艂o jakby bra艂o g贸r臋. Dlatego w tym samym Or臋dziu (nr 74) m贸wi zaraz o sposobach zaradzenia tej sytuacji: Co macie
czyni膰, Kap艂ani Mojego Ruchu, synowie najmilsi Mojego Bolesnego Serca, dla zbawienia tych wszystkich Kap艂an贸w, tak bardzo
chorych i tak bardzo potrzebuj膮cych Mojej matczynej pomocy? Pomagajcie im, nigdy ich nie os膮dzaj膮c. Kochajcie ich zawsze. Nie
pot臋piajcie ich, gdy偶 to do was nie nale偶y. Okazujcie im mi艂o艣膰 swoim cierpieniem, dawaniem 艣wiadectwa, dobrym przyk艂adem.
B膮dzcie dla nich przyk艂adem, broni膮c nawet zewn臋trznie swej godno艣ci. Nie porzucajcie nigdy stroju duchownego, pos艂uszni w
tym wielokrotnie ju偶 wyra偶anej woli Wikariusza Mojego Syna, Papie偶a. M贸dlcie si臋 za nich. Potrzeba bardzo intensywnej modlitwy, by
wyjedna膰 u Serca Jezusowego nawr贸cenie i popraw臋 Moich biednych dzieci. Wybra艂am was dla tryumfu Mego Niepokalanego Serca w
艣wiecie. Tryumf ten rozpocznie si臋 od ocalenia Moich biednych, zagubionych syn贸w Kap艂an贸w... Zno艣cie cierpienia razem z
Papie偶em, Biskupami i wiernymi Kap艂anami..."
Ohyda spustoszenia w 艢wi膮tyni Boga
20 listopada 1976 Maryja powiedzia艂a: Coraz bardziej szerzy si臋 ch艂贸d egoizmu i pychy. Nienawi艣膰 tryumfuje nad mi艂o艣ci膮,
zbieraj膮c codziennie niezliczone ofiary znane i nie znane. Stosuje si臋 przemoc wobec istot bezbronnych i niewinnych, kt贸re ci膮gle
wo艂aj膮 o straszn膮 pomst臋 u Bo偶ego Tronu... Nigdy nie uda艂o si臋 demonowi tak was zwie艣膰 jak dzisiaj. Zwodzi was pych膮 i sprawia, 偶e
usprawiedliwiacie, a nawet legalizujecie nieporz膮dek moralny. Po upadkach udaje mu si臋 st艂umi膰 w was wyrzuty sumienia, b臋d膮ce
prawdziwym darem Ducha 艢wi臋tego, przynaglaj膮cego was do nawr贸cenia... I tak szatan rozbi艂 namioty w艣r贸d s艂ug 艢wi膮tyni. Sprawi艂,
偶e ohyda spustoszenia wesz艂a do 艢wi臋tej 艢wi膮tyni Boga."(6)
24 grudnia 1977 roku m贸wi: W t臋 艢wi臋t膮 Noc Moje matczyne Serce jest na nowo rozdzierane. Widz臋 bowiem, 偶e nawet w艣r贸d
samych Kap艂an贸w szerz膮 si臋 w膮tpliwo艣ci co do Boskiej obecno艣ci Mego Syna Jezusa w tajemnicy Eucharystii. Przez to szerzy si臋
oboj臋tno艣膰 wobec Sakramentu Eucharystii, zanika adoracja i modlitwa."
Naszym zadaniem: WYNAGRADZANIE
Maryja w tej smutnej sytuacji chce zrealizowa膰 Sw贸j plan naprawy wszystkiego i doprowadzenia do czczenia Jezusa obecnego w
tajemnicy Eucharystii (141):
Zapraszam was do pochylenia si臋 wraz ze Mn膮 nad o艂tarzem, na kt贸rym r贸wnie偶 wy rodzicie Jezusa w tajemnicy Eucharystii.
Adorujcie Go ze Mn膮. Razem ze Mn膮 oka偶cie Mu bezgraniczn膮 mi艂o艣膰. Ze Mn膮 Go pocieszajcie, ze Mn膮 Mu dzi臋kujcie, ze Mn膮
wynagradzajcie Mu zniewagi, ozi臋b艂o艣膰 i wielk膮 oboj臋tno艣膰, kt贸ra Go otacza. Ze Mn膮 bro艅cie Go swoim 偶yciem gotowi przela膰 za
Niego w艂asn膮 krew."
Ohyda spustoszenia pr贸b膮 dla Ko艣cio艂a, zapowiedzian膮 w Fatimie
15 wrze艣nia 1987 roku w miejscu objawie艅 w Akita (Japonia) Matka Bo偶a powr贸ci艂a do tematu ohydy spustoszenia, m贸wi膮c:
P艂acz臋, bo Ko艣ci贸艂 ci膮gle idzie drog膮 podzia艂u, utraty prawdziwej wiary, odst臋pstwa, b艂臋d贸w, kt贸re coraz bardziej s膮
rozpowszechniane i przyjmowane. Obecnie urzeczywistnia si臋 to, co przepowiedzia艂am w Fatimie, co objawi艂am w艂a艣nie tu w trzecim
przes艂aniu danym jednej z Moich ma艂ych c贸rek. R贸wnie偶 dla Ko艣cio艂a nadszed艂 moment wielkiej pr贸by, gdy偶 niegodziwy cz艂owiek
zajmie miejsce w jego 艂onie i ohyda spustoszenia wejdzie do 艢wi臋tej 艢wi膮tyni Boga."
Po艣r贸d z艂a 玱hydy spustoszenia DOKONUJE SI WIELKIE OCZYSZCZENIE
Pomimo opisywania istniej膮cego w 艢wi膮tyni Bo偶ej z艂a Maryja wlewa w nasze serca nadziej臋: przypomina, 偶e czas oczyszczenia i
powrotu ludzko艣ci do Boga ju偶 si臋 rozpocz膮艂, a Ona jest z nami, aby nam udzieli膰 pomocy (112): Konieczne jest zatem, by Mama
m贸wi艂a do was i prowadzi艂a was za r臋k臋. Jej zadanie polega przede wszystkim na przewodzeniu wam w walce z piekielnym Smokiem...
M贸wi臋 wam: nadesz艂y czasy oczyszczenia, nadesz艂y czasy, w kt贸rych Bo偶a sprawiedliwo艣膰 ukarze ten zbuntowany i zepsuty 艣wiat
dla jego zbawienia. W Moim Ko艣ciele ogarni臋tym b艂臋dem, przy膰mionym przez szatana, okrytym grzechem, zdradzonym i
sprofanowanym nawet przez niekt贸rych Pasterzy oczyszczenie ju偶 si臋 zacz臋艂o..."
Kiedy b艂臋dna nauka w odniesieniu do Eucharystii rozszerzy si臋, wtedy ohyda spustoszenia wejdzie do 艢wi膮tyni
W noc Bo偶ego Narodzenia w 1977 roku Maryja ostrzeg艂a nas, 偶e opr贸cz wnoszenia ohydy spustoszenia do 艢wi膮tyni przez grzeszne
偶ycie, jest ona tam wprowadzana tak偶e przez b艂臋dy i niewiar臋 w odniesieniu do Eucharystii:
Gdyby nie by艂o was, Moi najmilsi synowie, M贸j Syn nie m贸g艂by stawa膰 si臋 obecny w Sakramencie Eucharystii. W Eucharystii
Jezus jest prawdziwie obecny ze Swoim Cia艂em, Krwi膮, Dusz膮 i B贸stwem. Wy, Kap艂ani, odnawiacie rzeczywisto艣膰 Jego narodzenia w
czasie...
Niestety, wzrasta liczba Kap艂an贸w, kt贸rzy sprawuj膮 Eucharysti臋, chocia偶 ju偶 w ni膮 nie wierz膮. Jedni z nich przecz膮 rzeczywistej
obecno艣ci Mojego Syna Jezusa, inni chcieliby t臋 obecno艣膰 ograniczy膰 tylko do czasu celebrowania Mszy 艣w. Jeszcze inni
sprowadzaj膮 j膮 do obecno艣ci czysto duchowej i symbolicznej. B艂臋dy te szerz膮 si臋, mimo 偶e w艂a艣ciwa nauka zosta艂a jasno
potwierdzona przez nauczanie Ko艣cio艂a szczeg贸lnie przez Papie偶a.
Niestety przyjdzie czas, 偶e ten b艂膮d b臋dzie mia艂 jeszcze wi臋cej zwolennik贸w, a w Ko艣ciele prawie zaniknie wo艅 adoracji i Naj艣wi臋tszej
Ofiary. Przez to ohyda spustoszenia kt贸ra ju偶 wesz艂a do 艢wi臋tej 艢wi膮tyni Bo偶ej osi膮gnie sw贸j szczyt."
Naszym zadaniem: UKRY膯 SI W SERCU MARYI, BY膯 MOCNYMI W WIERZE, NIEWZRUSZONYMI W NADZIEI I 呕ARLIWYMI W
MIAO艢CI
Maryja, najlepsza z matek, uwra偶liwia Swe dzieci na gro偶膮ce im niebezpiecze艅stwo nazywane w Pi艣mie 艢wi臋tym ohyd膮
spustoszenia. Ta ohydna pustka pojawia si臋 tam, gdzie rezygnuje si臋 z najwi臋kszego bogactwa Ko艣cio艂a, jakim jest Jezus obecny
prawdziwie w Eucharystii, Jego zbawcza ofiara, mi艂o艣膰 do Niego i do bliznich. Maryja, prowadz膮c nas po trudnych drogach obecnego
czasu zach臋ca, aby艣my zape艂nili t臋 ohydn膮 pustk臋 prawdziw膮 wiar膮, nadziej膮 i mi艂o艣ci膮. Nasza dobra Matka wlewa te偶 w nasze serca
nadziej臋, 偶e i to wielkie z艂o, jak wszystko na tym 艣wiecie, wkr贸tce sko艅czy si臋. Zbli偶a si臋 koniec czas贸w z艂a, ohydnej pustki.
Umi艂owani synowie i dzieci po艣wi臋cone Mojemu Niepokalanemu Sercu, chcia艂am was pouczy膰 o znakach podanych wam przez
Jezusa w Ewangelii, aby was przygotowa膰 na koniec czas贸w. W艂a艣nie w waszej epoce maj膮 si臋 one zrealizowa膰. Rok, kt贸ry si臋 ko艅czy
i ten, kt贸ry si臋 zaczyna, stanowi膮 cz臋艣膰 okresu wielkiej udr臋ki. Rozszerza si臋 odst臋pstwo, mno偶膮 si臋 wojny, nast臋puj膮 po sobie na
tylu miejscach kataklizmy, wzrastaj膮 prze艣ladowania, a Ewangelia jest og艂aszana wszystkim narodom. Nadzwyczajne zjawiska
pojawiaj膮 si臋 na niebie i coraz bli偶sza staje si臋 chwila pe艂nego ukazania si臋 Antychrysta.
Prosz臋 was zatem, by艣cie pozostawali mocni w wierze, niewzruszeni w nadziei i 偶arliwi w mi艂o艣ci. Pozw贸lcie Mi si臋 wszyscy nie艣膰 i
gromadzi膰 w bezpiecznym schronieniu Mojego Niepokalanego Serca. Przygotowa艂am je wam w艂a艣nie na te ostatnie czasy.
Odczytujcie ze Mn膮 znaki waszych czas贸w, 偶yjcie w pokoju serca i w ufno艣ci. Jestem zawsze z wami, aby wam powtarza膰, 偶e
spe艂nianie si臋 tych znak贸w wskazuje wam z pewno艣ci膮, i偶 bliski jest koniec czas贸w i powr贸t Jezusa w chwale." (nr 485)
Przypisy: (1) Por. Dn 8,17.19.26; 12,4.9. (2) Por. Dn 9,27. (3) Por. Dn 7,25. (4) To znaczy trzy i p贸艂 roku. Patrz Dn 12,11-12. (5) Por. Ap
13,1-18. (6) Por. Mt 24,1 n.
DOKOCCZENIE opracowania
pt. "OHYDA SPUSTOSZENIA b臋d膮ca wstrzymaniem sta艂ej ofiary
JEDNYM ZE ZNAK脫W KOCCA CZAS脫W"
OHYDA SPUSTOSZENIA b臋d膮ca wstrzymaniem sta艂ej ofiary JEDNYM ZE ZNAK脫W KOCCA CZAS脫W
W Or臋dziu z ostatniego dnia 1992 roku Maryja podj臋艂a trudny temat znak贸w ko艅ca czasu . Po om贸wieniu znak贸w, kt贸re jak sama
stwierdza jasno ukazane w Ewangeliach, Listach 艣w. Piotra i Paw艂a, realizuj膮 si臋 w obecnych latach, Maryja przechodzi do
opisania ohydy spustoszenia. M贸wi:
...ujrzycie ohyd臋 spustoszenia , o kt贸rej m贸wi prorok Daniel, zalegaj膮c膮 miejsce 艣wi臋te kto czyta, niech rozumie.(7) Najmilsi
synowie, aby zrozumie膰, na czym polega ohyda spustoszenia, przeczytajcie to, co zosta艂o przepowiedziane przez proroka Daniela:
獻dz, Danielu, bo s艂owa zosta艂y ukryte i ob艂o偶one piecz臋ciami a偶 do ko艅ca czasu. Wielu ulegnie oczyszczeniu, wypr贸bowaniu, ale
przewrotni b臋d膮 post臋powa膰 przewrotnie i 偶aden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumiej膮. A od czasu, gdy
zostanie zniesiona codzienna ofiara, zapanuje ohyda ziej膮ca pustk膮, up艂ynie tysi膮c dwie艣cie dziewi臋膰dziesi膮t dni. Szcz臋艣liwy ten,
kt贸ry wytrwa i doczeka tysi膮ca trzystu trzydziestu pi臋ciu dni.(8)
Msza 艢wi臋ta jest codzienn膮 ofiar膮 ofiar膮 czyst膮 sk艂adan膮 Panu na wszystkich o艂tarzach od wschodu a偶 do zachodu s艂o艅ca. Ofiara
Mszy 艢wi臋tej uobecnia ofiar臋, kt贸r膮 Jezus z艂o偶y艂 na Kalwarii. Przyjmuj膮c protestanck膮 nauk臋, b臋dzie si臋 m贸wi膰, 偶e Msza nie jest
ofiar膮, lecz jedynie 艣wi臋t膮 uczt膮 to znaczy tylko pami膮tk膮 tego, czego dokona艂 Jezus w czasie Swojej Ostatniej Wieczerzy. Zniesie
si臋 w ten spos贸b odprawianie Mszy 艢wi臋tej. Na tym w艂a艣nie zniesieniu codziennej ofiary polega straszliwe 艣wi臋tokradztwo dokonane
przez Antychrysta. Trwa膰 to b臋dzie oko艂o trzy i p贸艂 roku, to znaczy tysi膮c dwie艣cie dziewi臋膰dziesi膮t dni. (9)
PRZYJMOWANIE JEZUSA Z MIAO艢CI W EUCHARYSTII usuwa ohyd臋 spustoszenia
Nie jeste艣my biernymi 艣wiadkami wydarze艅. Mo偶emy wp艂ywa膰 na to, co dzieje si臋 w nas samych i wok贸艂 nas. R贸wnie偶 to, co
okre艣la si臋 jako ohyd臋 spustoszenia, ma by膰 i mo偶e by膰 usuni臋te. Potrzeba jednak wzrostu szacunku i mi艂o艣ci do Jezusa w
Eucharystii. Przypomina o tym Maryja w Or臋dziu nr 176:
Sta艅cie si臋 na nowo doskona艂ymi czcicielami i gorliwymi s艂ugami Jezusa Eucharystycznego, kt贸ry za waszym po艣rednictwem
staje si臋 zn贸w obecny, sk艂ada Siebie w ofierze i oddaje duszom. Prowadzcie wszystkich do Jezusa w Eucharystii, prowadzcie
wszystkich na adoracj臋, do Komunii 艣wi臋tej, do coraz wi臋kszej mi艂o艣ci! Pomagajcie wszystkim, aby zbli偶ali si臋 w spos贸b godny do
Jezusa w Eucharystii. W tym celu wyrabiajcie u wiernych 艣wiadomo艣膰 grzechu, pro艣cie ich, by przyst臋powali do Komunii
sakramentalnej w stanie 艂aski. Uczcie ich cz臋stej spowiedzi. Dla duszy znajduj膮cej si臋 w stanie grzechu 艣miertelnego jest ona
konieczna do przyj臋cia Komunii 艣wi臋tej.
R贸wnie偶 w Or臋dziu nr 367 znajdujemy zach臋t臋 Maryi do mi艂o艣ci wzgl臋dem Jezusa. Ta mi艂o艣膰 stopniowo b臋dzie usuwa膰 ohyd臋
spustoszenia ze 艢wi膮tyni Bo偶ej, kt贸r膮 jest Ko艣ci贸艂 i serce cz艂owieka. W miejsce ohydnej pustki i oboj臋tno艣ci ma pojawi膰 si臋 mi艂o艣膰.
Maryja m贸wi:
Otw贸rzcie wasze dusze na przyj臋cie daru Jego Aaski i Jego Mi艂o艣ci! Kiedy Jezus przychodzi by osobi艣cie odda膰 si臋 ka偶demu z
was w chwili Komunii Eucharystycznej szeroko otw贸rzcie drzwi waszych serc i ofiarujcie Mu ciep艂膮 siedzib臋, uczynion膮 z mi艂o艣ci.
Niech wasze umys艂y trwaj膮 w 艣wiat艂o艣ci, aby zawsze umia艂y Go rozpoznawa膰 w s艂abo艣ci i cierpieniu ma艂ych, biednych, chorych,
potrzebuj膮cych, grzesznik贸w, oddalonych, ludzi z marginesu, uci艣nionych, prze艣ladowanych, umieraj膮cych.
ADOROWANIE JEZUSA zwalcza ohyd臋 spustoszenia
Brak czci i mi艂o艣ci wobec Jezusa jest ohydnym spustoszeniem ogarniaj膮cym serca ludzkie. Trzeba si臋 temu przeciwstawia膰.
Jednym ze 艣rodk贸w podsuni臋tych przez Maryj臋 jest pe艂ne mi艂o艣ci adorowanie Jezusa, ustawiczne, modlitewne trwanie przy Nim. Nie
b臋dzie ohydy spustoszenia w sercu, kt贸re czci Jezusa, kocha Go, pociesza, dzi臋kuje Mu i wynagradza za z艂o.
Przypomina o tym Maryja w Or臋dziu nr 103: Przede wszystkim poci膮gam was 艂agodnie ku Boskiej Osobie Mego Syna Jezusa,
obecnego jak w Niebie w Sakramencie Eucharystii. Uczycie si臋 ode Mnie coraz wi臋kszego zami艂owania do modlitwy: modlitwy
adoracji, modlitwy dzi臋kczynienia, modlitwy wynagrodzenia. Im bardziej ch艂贸d opuszczenia i milczenie otaczaj膮 Mojego Syna Jezusa,
obecnego w艣r贸d was w Eucharystii, tym bardziej zbieram g艂osy Moich umi艂owanych syn贸w, aby zjednoczone z Moim g艂osem
tworzy艂y na ziemi melodi臋 mi艂o艣ci dla ofiarowania jej Sercu Mojego Syna, aby Go pocieszy膰. Tak膮 armi臋 w艂a艣nie sobie przygotowuj臋,
taki zast臋p Moich Kap艂an贸w gromadz臋 teraz ze wszystkich stron 艣wiata: ukryty zast臋p ma艂ych dzieci, po艣wi臋conych Mojemu
Niepokalanemu Sercu. Upodabniam coraz bardziej Moje dzieci do Mnie, aby Jezus m贸g艂 je ofiarowa膰 Ojcu na znak wynagrodzenia i
zado艣膰uczynienia.
Or臋dzie nr 360 ponawia wezwanie naszej Matki do mi艂o艣ci wyra偶aj膮cej si臋 w adorowaniu Jezusa: Prosz臋, 偶eby powr贸cono
wsz臋dzie do organizowania godzin adoracji przed Jezusem wystawionym w Naj艣wi臋tszym Sakramencie. Pragn臋, 偶eby wzr贸s艂 ho艂d
mi艂o艣ci wobec Eucharystii i aby ujawni艂 si臋 w dostrzegalnych i wymownych znakach waszej pobo偶no艣ci. Otaczajcie kwiatami i
艣wiat艂ami Jezusa Eucharystycznego. Po艣wi臋膰cie Mu pe艂n膮 czu艂o艣ci uwag臋. Podchodzcie do Niego z g艂臋bok膮 czci膮, przykl臋kaj膮c i
adoruj膮c Go. Gdyby艣cie wiedzieli, jak Jezus Eucharystyczny was kocha, jak ma艂y gest waszej mi艂o艣ci nape艂nia Go rado艣ci膮 i
pociech膮! Wobec jednej kropli czystej mi艂o艣ci kap艂a艅skiej kt贸r膮 wk艂adacie do kielicha Jego Eucharystycznego Serca Jezus
przebacza bardzo wiele 艣wi臋tokradztw i zapomina o ca艂ym bezmiarze niewdzi臋czno艣ci. M贸wi臋 wam: w obecnych czasach pragn臋 was
wszystkich mie膰 przed Tabernakulum. Chc臋 tam widzie膰 przede wszystkim was, najmilszych syn贸w Matki, trwaj膮cej zawsze w akcie
nieprzerwanej adoracji i nieustannego wynagrodzenia. Pragn臋, by przez was kult Eucharystii na nowo i coraz silniej zakwita艂 w ca艂ym
Ko艣ciele. Musi si臋 obecnie zako艅czy膰 g艂臋boki kryzys pobo偶no艣ci eucharystycznej, kt贸ry zarazi艂 ca艂y Ko艣ci贸艂 i sta艂 si臋 korzeniem
bardzo wielkiej niewierno艣ci i szerzenia si臋 ogromnego odst臋pstwa.
Ko艣cio艂em wstrz膮艣nie odst臋pstwo i niewiara, a ten, kto sprzeciwia si臋 Chrystusowi, wejdzie do niego wprowadzaj膮c ohyd臋
Maryja wyja艣niaj膮c, na czym polega ohyda spustoszenia b臋d膮ca zniesieniem sta艂ej ofiary, odwo艂uj膮c si臋 do zapowiedzi zawartych
w Pi艣mie 艢wi臋tym, ostrzeg艂a nas przed Antychrystem, kt贸ry wejdzie do 艢wi膮tyni Bo偶ej, aby tego dokona膰 (15.03.93, nr 489).
...Chcia艂am, aby艣 tu by艂, gdy偶 powiniene艣 przekaza膰 wszystkim, 偶e obecnie, pocz膮wszy od tego roku, rozpoczynaj膮 si臋 wydarzenia
przepowiedziane wam przeze Mnie i zawarte w trzeciej cz臋艣ci tajemnicy, kt贸ra jeszcze nie zosta艂a ujawniona. Obecnie stanie si臋 ona
jawna poprzez same wydarzenia, kt贸re w艂a艣nie maj膮 nadej艣膰 w Ko艣ciele i na 艣wiecie. M贸j Ko艣ci贸艂 zostanie wstrz膮艣ni臋ty przez
gwa艂towny wiatr odst臋pstwa i niewiary. Ten, kt贸ry sprzeciwia si臋 Chrystusowi, wejdzie do Ko艣cio艂a, wprowadzaj膮c ohyd臋
spustoszenia, kt贸r膮 przepowiedzia艂o wam Pismo 艢wi臋te.(10)
Ludzko艣膰 pozna krwaw膮 godzin臋 kary. Zostanie ona uderzona biczem epidemii, g艂odu i ognia. Wiele krwi rozleje si臋 na waszych
drogach. Wsz臋dzie rozszerz膮 si臋 wojny, powoduj膮c niezmierne zniszczenie 艣wiata. Wy wszyscy, Moi biedni synowie, b臋dziecie
musieli nie艣膰 ci臋偶ar wielkich cierpie艅 i niewypowiedzianych bole艣ci. Wszystkim ujawni si臋 wielki cud Bo偶ej Sprawiedliwo艣ci i
Mi艂osierdzia.
Ko艣ci贸艂 zostanie uderzony i zdradzony przez tego, kto wejdzie do niego, by wprowadzi膰 zapowiedzian膮 ohyd臋 (nr 510). Maryja trwa
przy Ko艣ciele prze偶ywaj膮cym chwile straszliwego cierpienia i ucisku:
Ko艣ci贸艂 - Moje umi艂owane Dziecko b臋dzie uderzany, raniony, zdradzany, obna偶any i opuszczany. Zostanie on doprowadzony do
drzewa krzy偶a i do niego przybity. Niegodziwiec wejdzie do jego wn臋trza, aby doprowadzi膰 do szczytu ohyd臋 spustoszenia,
przepowiedzian膮 przez Bo偶e Pisma.
W czasie Wieczernika przeprowadzonego w Fatimie, gdzie zrodzi艂 si臋 Kap艂a艅ski Ruch Maryjny, Maryja m贸wi膮c o aktualnej
sytuacji 艣wiata ukaza艂a, jak w obecnych wydarzeniach realizuje si臋 nie ujawniona jeszcze tajemnica. Ponownie zapowiedzia艂a, i偶 do
Ko艣cio艂a wejdzie odst臋pca nosz膮cy ohyd臋 spustoszenia Powiedzia艂a m. in. (nr 539): Moja tajemnica dotyczy Ko艣cio艂a. W Ko艣ciele
osi膮gnie szczyt wielkie odst臋pstwo, kt贸re szerzy si臋 na ca艂ym 艣wiecie. Roz艂am dokona si臋 poprzez ca艂kowite odej艣cie od Ewangelii i
prawdziwej wiary. Do Ko艣cio艂a wejdzie cz艂owiek nieprawy, kt贸ry sprzeciwia si臋 Chrystusowi i nosi w swoim 艂onie ohyd臋 spustoszenia,
pope艂niaj膮c w ten spos贸b straszliwe bluznierstwo, o kt贸rym m贸wi艂 prorok Daniel (Mt 24,15).(11)
Moja tajemnica dotyczy ludzko艣ci. Ludzko艣膰 osi膮gnie szczyt zepsucia i bezbo偶no艣ci, buntu przeciw Bogu i otwartego sprzeciwu
wobec Jego Prawa mi艂o艣ci. Pozna ona godzin臋 swej najwi臋kszej kary, kt贸ra zosta艂a wam przepowiedziana przez proroka Zachariasza
(Za 13,7-9). (12)
Nasze zadanie: PO艢WICI膯 SI SERCU MARYI I TRWA膯 NA MODLITWIE W WIECZERNIKU
Matka Bo偶a ujawnia przed nami to, co si臋 dzieje, aby nas ocali膰. Jako najpewniejsze schronienie ukazuje stale Swoje Niepokalane
Serce. Ono ma by膰 miejscem, w kt贸rym nasze serca b臋d膮 si臋 ubogaca膰 i chroni膰 przed ohydn膮 pustk膮 braku wiary, nadziei, mi艂o艣ci:
Chcia艂am, aby艣 tu by艂. Pragn臋 ci powiedzie膰, 偶e musicie teraz wszyscy jak najszybciej wej艣膰 do bezpiecznego schronienia Mojego
Niepokalanego Serca. Jak Noe w imi臋 Pana zaprosi艂 do wej艣cia do arki tych, kt贸rzy mieli by膰 ocaleni od potopu, tak i ty teraz, M贸j
najmniejszy synu, w imi臋 twojej Niebieskiej Mamy powiniene艣 zaprosi膰 do wej艣cia do schronienia Mego Niepokalanego Serca tych,
kt贸rzy maj膮 by膰 ocaleni, ochronieni i wybawieni od wielkiej pr贸by, jaka w艂a艣nie przysz艂a na Ko艣ci贸艂 i ca艂膮 ludzko艣膰... (489).
Maryja wielokrotnie wskazuje na Swe Serce jako na najpewniejsze schronienie. Mo偶emy do Niego wej艣膰 przez po艣wi臋cenie Mu
siebie oraz przez wierne odmawianie R贸偶a艅ca: Dzi艣, w Moim Sanktuarium w Fatimie, ponawiam Moje nagl膮ce zaproszenie do
schronienia si臋 we Mnie poprzez wasze po艣wi臋cenie si臋 Mojemu Niepokalanemu Sercu i mno偶enie wsz臋dzie w艣r贸d Kap艂an贸w,
dzieci, m艂odzie偶y i w rodzinach Wieczernik贸w modlitwy, o kt贸re was prosi艂am. Nie l臋kajcie si臋. Nie pozw贸lcie si臋 ogarn膮膰
zniech臋ceniu. Ja zawsze jestem z wami (489).
W Or臋dziu nr 520 zapewnia nas: Moje Niepokalane Serce staje si臋 dzi艣 niezawodnym 艣rodkiem zbawienia dla ca艂ej ludzko艣ci.
Jedynie w Moim Niepokalanym Sercu znajdziecie schronienie w chwili kary; pocieszenie w godzinie cierpienia; ulg臋 po艣r贸d
niewypowiedzianych bole艣ci. W Nim znajdziecie 艣wiat艂o w dniach najwi臋kszych ciemno艣ci, och艂od臋 w p艂omieniach poch艂aniaj膮cego
ognia, ufno艣膰 i nadziej臋 po艣r贸d powszechnej obecnie rozpaczy.
Ohyda spustoszenia wywo艂ana przez Niegodziwca znakiem bliskiego powrotu Chrystusa w chwale
Cho膰 obecny czas prowadzi nas do pe艂nego ujawnienia si臋 z艂a, stanowi jednak r贸wnocze艣nie etap zbli偶aj膮cy nas do przyj艣cia
Chrystusa. Maryja m贸wi o tym niemal w ka偶dym Swoim Or臋dziu. 1.01.94 (nr 510) czytamy: Otw贸rzcie wasze serca na nadziej臋, gdy偶
te lata s膮 czasem przygotowania najwi臋kszego tryumfu Boga, kt贸ry nast膮pi wraz z powrotem Jezusa Chrystusa w chwale. Moje Bo偶e
macierzy艅stwo spe艂nia si臋 dzisiaj poprzez przygotowanie drogi dla Jego chwalebnego powrotu. Jak by艂am Matk膮 pokorn膮 i ubog膮
Jego pierwszego przyj艣cia, tak jestem Matk膮 chwalebn膮 i pot臋偶n膮 Jego drugiego przyj艣cia do was. To jest Moje zadanie: otworzy膰
drzwi nowej epoki, kt贸ra was czeka.
W rocznic臋 Swego pierwszego objawienia si臋 w Fatimie Maryja uprzedza nas (15.05.94, nr 520): W waszych czasach realizuje si臋
or臋dzie dane wam przeze Mnie w Fatimie. Przeciw niemu rozszala艂 si臋 M贸j przeciwnik. Uka偶e si臋 jednak teraz ca艂e jego nadzwyczajne
znaczenie dla Ko艣cio艂a i ca艂ej ludzko艣ci. To jest or臋dzie apokaliptyczne. Dotyczy ono ko艅ca czas贸w. Zapowiada i przygotowuje
powr贸t Mojego Syna Jezusa w chwale.
Maryja pomaga nam w tych czasach: Sprawiam, 偶e promienie mi艂o艣ci i 艣wiat艂a sp艂ywaj膮 z Mojego Niepokalanego Serca na
ludzko艣膰, kt贸ra ponownie sta艂a si臋 poga艅ska. Ogarn膮艂 j膮 ch艂贸d negacji Boga i bunt przeciw Jego prawu mi艂o艣ci, zepsu艂 j膮 grzech i z艂o.
Szatan, pewny swego zwyci臋stwa, panuje nad ni膮. Promienie te o艣wietlaj膮 wam drog臋, kt贸r膮 powinni艣cie przej艣膰, aby powr贸ci膰 do
Boga: drog臋 nawr贸cenia, modlitwy i pokuty... Sprawiam, 偶e z Mego Niepokalanego Serca sp艂ywaj膮 promienie mi艂o艣ci i 艣wiat艂a na
Ko艣ci贸艂 zaciemniony i zraniony, uderzany i zdradzany. Niegodziwiec wejdzie do Ko艣cio艂a, aby spowodowa膰 ohyd臋 spustoszenia,
kt贸ra znajdzie sw贸j szczyt w straszliwym 艣wi臋tokradztwie. Wielkie odst臋pstwo rozszerzy si臋 wsz臋dzie. Wtedy Moje Niepokalane Serce
zgromadzi ma艂膮 reszt臋, kt贸ra pozosta艂a wierna i kt贸ra w cierpieniu, na modlitwie i w nadziei b臋dzie czeka膰 na powr贸t Mojego Syna
Jezusa w chwale.
Nasze zadanie: OTWORZY膯 SERCA NA NADZIEJ ZWYCISTWA BOGA
Kochaj膮ca Matka ukazuj膮c nam pr贸b臋, przed jak膮 staniemy, spieszy doda膰 (nr 510): Nie tra膰cie jednak odwagi, najmilsi synowie.
Niech mocna b臋dzie wasza wiara. Na pocz膮tku tego nowego roku otw贸rzcie wasze serca na nadziej臋, poniewa偶 odt膮d b臋dziecie
widzie膰, jak wype艂niaj膮 si臋 zapowiedziane wam wydarzenia. Zrozumcie, 偶e ostatnie lata waszego wieku stanowi膮 cz臋艣膰 Bo偶ego i
tajemniczego planu, kt贸ry w艂a艣nie ma zosta膰 ujawniony. Otw贸rzcie wasze serca na nadziej臋, gdy偶 nadesz艂a chwila, w kt贸rej wasza
Niebieska Mama uka偶e si臋 w ca艂ej Swej mocy. Jestem jutrzenk膮 poprzedzaj膮c膮 wielki dzie艅 Pana. Jestem g艂osem, kt贸ry staje si臋
mocny w tych czasach, aby szerzy膰 we wszystkich cz臋艣ciach ziemi Moje prorocze or臋dzie: 玃rzygotujcie si臋 wszyscy na przyj臋cie
Mego Syna Jezusa, kt贸ry w艂a艣nie ma do was powr贸ci膰 na ob艂okach niebieskich, we wspania艂o艣ci Swej Boskiej chwa艂y.
Maryja przygotowuje nas, towarzyszy nam, pomaga w najwi臋kszym cierpieniu
U progu 1995 roku Maryja zapewni艂a nas: Ja jestem Matk膮 Mi艂osierdzia. Zosta艂o Mi powierzone zadanie przygotowania ludzko艣ci
na przyj臋cie niebia艅skiej rosy Bo偶ego Mi艂osierdzia. Weszli艣cie teraz w lata przygotowuj膮ce was do tego nowego i drugiego Adwentu.
S膮 to lata najwa偶niejsze i najtrudniejsze, najbole艣niejsze i najbardziej krwawe, poniewa偶 musz膮 si臋 w nich wype艂ni膰 ostatnie
wydarzenia, kt贸re wam przepowiedzia艂am.
Maryja wie, jak powinni艣my post臋powa膰, aby i艣膰 dobr膮 drog膮, kt贸ra pomo偶e nam w tych trudnych czasach. Tak opisuje sama, na
czym polega Jej dzia艂anie (536):
Po pierwsze, chce nas prowadzi膰 drog膮 nawr贸cenia i powrotu do Pana:
Pragn臋 udzieli膰 wam 艂aski przemiany serca i 偶ycia. Pomagam wam uwolni膰 si臋 od grzechu, pokona膰 wasze nami臋tno艣ci, zwyci臋偶y膰
z艂o. Prowadz臋 was do pe艂nego pojednania si臋 z Panem, waszym Bogiem. Trzeba, aby szybko dosz艂o do tego powszechnego
pojednania dla przygotowania was t膮 drog膮 na wielkie do艣wiadczenie czekaj膮ce was dla ca艂kowitego oczyszczenia ca艂ej ludzko艣ci.
Po drugie, pragnie nas prowadzi膰 do intensywnego do艣wiadczania modlitwy:
To dlatego prosz臋 was o mno偶enie i szerzenie wsz臋dzie Wieczernik贸w, o kt贸re zabiega艂am: dla Kap艂an贸w, dzieci, m艂odzie偶y i w
rodzinach. Moje Niepokalane Serce powinno obecnie sta膰 si臋 nowym duchowym Wieczernikiem, w kt贸rym wszyscy powinni艣cie si臋
gromadzi膰 dla otrzymania daru drugiej Pi臋膰dziesi膮tnicy. Oczyszczenie 艣wiata dokona si臋 poprzez dzia艂anie Ducha Mi艂o艣ci, kt贸ry z
Niebios rozszerzy Sw贸j gorej膮cy ogie艅 dla odnowienia oblicza tej ziemi.
Po trzecie, chce nam udzieli膰 pomocy w prze偶ywaniu godziny wielkiej pr贸by:
Czekaj膮 was cierpienia, jakich nigdy nie do艣wiadczano a偶 do dzisiejszego dnia, zbli偶a si臋 bowiem chwila powszechnej odnowy.
Szatan zostanie pokonany, moc z艂a zostanie zniszczona. Jezus ustanowi Swe chwalebne kr贸lestwo pomi臋dzy wami i powstan膮 nowe
niebiosa i ziemia nowa. Bez nadzwyczajnego zadzia艂ania Mojej macierzy艅skiej mi艂o艣ci nie mogliby艣cie znie艣膰 bole艣ci tej wielkiej
pr贸by, kt贸ra przysz艂a teraz na wszystkich.
Dzia艂anie Niebieskiej Mamy podejmowane przez Ni膮 od lat mia艂o za zadanie przygotowa膰 nas na trudne chwile, jakie zgodnie z
zapowiedzi膮 w Pi艣mie 艢wi臋tym czekaj膮 obecnie Ko艣ci贸艂 (536): Ja jestem Matk膮 Mi艂osierdzia. To Mnie zosta艂o powierzone
macierzy艅skie zadanie towarzyszenia Ko艣cio艂owi w godzinie Jego najwi臋kszego cierpienia, gdy偶 musi on wej艣膰 na Kalwari臋 swej
ofiary i m臋cze艅stwa. Pos艂u偶臋 si臋 Moim mi艂osiernym dzia艂aniem, pomagaj膮c mu w niesieniu krzy偶a zdrady i opuszczenia, wtedy gdy
powszechne stanie si臋 odst臋pstwo i kiedy wejdzie do niego cz艂owiek niegodziwy, przepowiedziany przez Boskie Pisma, nosz膮cy w
swym 艂onie ohyd臋 spustoszenia.
Maryja b臋dzie nam towarzyszy膰: Nie l臋kajcie si臋. Ja jestem z wami i ujawniam Moj膮 obecno艣膰 w spos贸b nadzwyczajny. Im
bardziej b臋dziecie wchodzi膰 w czas oczyszczaj膮cej pr贸by, tym silniej b臋dziecie odczuwa膰 Moj膮 matczyn膮 i mi艂osiern膮 obecno艣膰...
Naszym zadaniem: UFA膯, 呕E MARYJA ODNIESIE TRYUMF
Maryja niemal w ka偶dym Or臋dziu zapowiada tryumf Boga, kt贸ry dokona si臋 poprzez zwyci臋stwo odniesione przez Jej Niepokalane
Serce, kt贸re zako艅czy szerzenie si臋 z艂a (510): Takie jest Moje zadanie: poprowadzi膰 was ku nowym niebiosom i ku nowej ziemi.
Matce Boga powierzono przede wszystkim zadanie zwyci臋偶enia szatana i wszelkiej mocy Z艂a, aby B贸g m贸g艂 odnie艣膰 w tym 艣wiecie
najwi臋kszy tryumf... Jako Matka ludzko艣ci mam za zadanie wyrywa膰 was z niewoli szatana. Powinni艣cie zatem teraz po艣rodku tej
krwawej walki i艣膰 za Mn膮, aby wreszcie osi膮gn膮膰 Moje najwi臋ksze zwyci臋stwo. Uczyni臋 szatana bezsilnym i ca艂kowicie zniszcz臋 jego
wielk膮 moc z艂a. Wtedy ludzko艣膰 powr贸ci do nowych mi艂osnych za艣lubin ze swym Panem, kt贸ry wezmie j膮 w ramiona i doprowadzi do
ziemskiego raju pe艂nej i doskona艂ej wsp贸lnoty 偶ycia z Nim. (510)
Ukazuj膮c zwi膮zek aktualnych wydarze艅 z objawieniem przekazanym w Fatimie, w kt贸rym tak偶e otrzymali艣my obietnic臋 Jej
zwyci臋stwa, Maryja powiedzia艂a (539):
Wtedy miejsce to uka偶e si臋 oczom wszystkich jako promienny znak Mojej matczynej obecno艣ci w ostatecznej godzinie waszego
wielkiego ucisku. St膮d Moje 艣wiat艂o rozszerzy si臋 na wszystkie cz臋艣ci 艣wiata, z tego zr贸d艂a wyp艂ynie woda Mego boskiego
mi艂osierdzia, kt贸re zst膮pi na was, aby wyla膰 si臋 na susz臋 艣wiata, kt贸ry sta艂 si臋 obecnie ogromn膮 pustyni膮.
W艂a艣nie w tym Moim wspania艂ym dziele mi艂o艣ci i zbawienia uka偶e si臋 wszystkim tryumf Niepokalanego Serca Tej, kt贸ra wzywana
jest jako Matka Mi艂osierdzia.
CO WIC ROBI膯, BY PRZECIWSTAWI膯 SI OHYDZIE SPUSTOSZENIA?
Wskaz贸wki dane nam przez kochaj膮c膮 Niebiesk膮 Mam臋 s膮 proste i 艂atwe do zrealizowania. Sprowadzaj膮 si臋 do zasad Ruchu
za艂o偶onego z Jej natchnienia przez ks. Gobbiego i szerz膮cego si臋 w spos贸b cichy, lecz niezwykle owocny na ca艂ym 艣wiecie.
Przynale偶no艣膰 do niego jest duchowa. To znaczy, i偶 do zast臋pu Maryi nale偶y ten, kto:
zachowuje wierno艣膰 Papie偶owi i biskupom z nim zjednoczonym;
ofiarowuje siebie Jej Niepokalanemu Sercu;
odmawia R贸偶aniec 艣wi臋ty;
wierzy unikaj膮c b艂臋d贸w;
ufa Bogu i Maryi;
kocha Boga i blizniego;
a ponad wszystko nie wyrzeka si臋 Eucharystii, lecz przyjmuje Jezusa z mi艂o艣ci膮, adoruje Go i wynagradza Mu. Kto pragnie
zachowa膰 wierno艣膰 Bogu i zwyci臋sko, wraz z Maryj膮, w Jej zast臋pie przej艣膰 przez ostatni膮 pr贸b臋 obecnego czasu, nie powinien
lekcewa偶y膰 tych rad, udzielonych przez najlepsz膮 z Matek. S艂ucha膰 poucze艅 Maryi to pozwoli膰 si臋 Jej prowadzi膰, ukry膰 w Jej
Niepokalanym Sercu, 偶y膰 zgodnie z Jej wskazaniami. A to mo偶e nam przynie艣膰 jedynie ocalenie.
Przypisy: (7) Mt 24,15. (8) Dn 12,9-12. (9) Por. Dn 12, 11. (10) Por. Mt 24,15; 2 Tes 2,1n. (11) Mt 24,15-19. (12) Za 13,7-9.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
NIE ZAL TEJ MILOSCI AKCENT21 11 Lipiec 2001 To nie byli przebiera艅cyTej plagi nie da si臋 powstrzyma膰Grzeczne dziewczynki nie awansuja1 bledow popelnianych przez kobiety, ktore nieswiadomie niszcza wl11 Matematyka oby sie nie przeliczycJozek, nie daruje ci tej nocy BajmJ贸zek, nie daruj臋 Ci tej nocy BajmGrzeczne dziewczynki nie awansuj膮 B艂臋dy pope艂niane przez kobiety, kt贸re nie艣wiadomie niszcz膮 w艂asn膮11 Wyjasnij istote etnocentryzmu Na czym polegaja ograniczenia tej postawyKwa艣niewski J , 2006 11 18 dr kwasniewski pl, Oty艂o艣膰 Gdy waga nie spadaSonda偶 misja iracka korzystna dla wojska, ale nie Polski (29 11 2008)Kadr z awantur膮 nie istnieje Nasz Dziennik, 2011 03 11wi臋cej podobnych podstron