Problemy bohaterów "Dziadów cz. III" i "Wesela" wobec problematyki narodowej.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Problemy bohaterów
"Dziadów cz. III" i "Wesela" wobec problematyki
narodowej.










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   2000-02-29




W "Dziadach
cz. III" Adama Mickiewicz i w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego
ukazane są działania społeczeństwa w zakresie wyzwolenia narodu. W
"Dziadach" patriotyczna młodzież podejmuje walkę z zaborcą. Młodzi
ludzie są więzieni i prześladowani. Czeka ich zsyłka. W "Weselu"
natomiast naród nie jest zdolny do walki. Chłopi chcą walczyć ale
nie mają przywódcy jakim powinna być inteligencja. Głównym
problemem przedstawionym w "Dziadach" jest walka z zaborcą i
rusyfikacją. W walce o wolność narodu Mickiewicz przedstawia
apoteozę spisku, rewolucji i młodości. Romantyzm przejawia się w
buncie pokoleniowym przeciw ograniczeniom obyczajowym i społecznym.
Buntownicze hasła przybierają formę wezwania do rewolucji, powstania
poprzedzanych z kolei działaniem spiskowym. Młodzież brała czynny
udział w walce z zaborcą. Wielu młodych ludzi zostało uwięzionych
przez carską policję. Są to ludzie odważni, szlachetni, gotowi oddać
życie za ojczyznę. Mickiewicz ukazał cierpienia narodu na
przykładzie tortur jakie zadawano więźniom. Cichowski był poddawany
długim, wymyślnym torturom śledztwa. Pojono go opium, karmiono
śledziami bez podawania picia, straszono nocą, ale nikogo nie wydał.
Literatura spełniała rolę uświadamiającą naród a w szczególności
niektóre warstwy społeczne , które nie sprzeciwiały się zaborcy.
Świat wroga ukazuje też salon warszawski gdzie Nowosilcow -
ciemięzca narodu urządzał liczne zabawy. Uczestniczyła w nich polska
arystokracja, która bardziej myślała o balach i przyjęciach niż o
walce z zaborcą. Mickiewicz chciał ukazać głupotę , brak patriotyzmu
i świadomości narodowej arystokracji. Patriotyzm zakładał
poświęcenie się sprawie narodowej, służenie narodowi, ocalenie go.
Główny bohater "Dziadów" Konrad przyjął postawę samotnego
buntownika, przyjmującego cierpienie, poświęcającego się z miłości
do narodu, ludzkości , przeciwstawiającego się Bogu, naturze w imię
szczęścia innych ludzi. Wielki poeta, męczennik, wcielenie
indywidualizmu, człowiek świadom swej wielkości, pełen dumy, a nawet
pychy. Jego siła tkwi w świadomości, że jest wybitnym poetą, twórcą.
To poczucie mocy powoduje, że śmie równać się z Bogiem. Ale oprócz
pychy wyróżnia go miłość do narodu. Konrad bowiem identyfikuje się z
cierpiącą Polską. To w imię tej miłości buntuje się przeciw światu,
w którym panują zło, cierpienie i nieprawość. Chce lepiej urządzić
świat. Pragnie odegrać wobec swego narodu rolę zbawcy jak Chrystus.
Przyjście Mesjasza zapowiada w widzeniu ksiądz Piotr. Na początku
dostrzega liczne drogi wiodące na północ i "tłum wozów" wywożących
młodzież na wygnanie. Następnie zauważa młodzieńca, który umknął
przed prześladowcami "...to obrońca! Wskrzesiciel narodu!-
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery A imię jego
będzie czterdzieści i cztery." Symbole i liczby wskazują na
związki z Biblią, zwłaszcza z księgą Apokalipsy. Męka narodu jest
analogiczna do męki i śmierci Chrystusa. Francja pełni rolę Piłata,
car rosyjski Heroda, natomiast żołnierze pojący konającego na krzyżu
żółcią i octem to Rakus i Borus- Austriak i Moskal. Naród kona na
krzyżu ale niedługo potem zmartwychwstaje. Mickiewiczowski mesjanizm
był próbą odpowiedzi na klęskę powstania listopadowego, stanowił
podstawę optymistycznych prognoz na przyszłość oraz, przez analogię
z ofiarą Chrystusa, wydobywał ogólnoludzki sens polskiej walki i
męczeństwa. Również w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego myśl
o walce narodowowyzwoleńczej nurtuje od początku prawie wszystkich
uczestników wesela. Mówi o nie m.in. poeta: "duch się w
każdym poniewiera i chciałby się wydrzeć, skoczyć,
ręce po pas w krwi ubroczyć", "Polska to jest wielka
rzecz" O chęci podjęcia walki przez chłopów opowiada Maryna.
Chłopi wiedzą , że sytuacja narodu jest zła i trzeba ją zmienić. Na
wesele przybywa Wernyhora - zwiastun powstania. Ogłasza, że nadeszła
odpowiednia chwila i powierza Gospodarzowi misję zorganizowania
zrywu wolnościowego. Wręcza mu złoty róg, którego głos ma porwać
naród do walki o niepodległość. Wernyhora ukazuje się Gospodarzowi,
bo ten jest najbardziej szczerym przedstawicielem zbliżenia się
inteligencji do ludu i wyraża tęsknotę do wyzwolenia narodowego
przez czyn zbrojny, dokonany wspólnie z chłopami. Tylko zryw całego
narodu mógł przynieść zwycięstwo. Gospodarz wręcza Jaśkowi złoty róg
- symboliczną moc i każe mu zorganizować oddział chłopów. Jasiek z
zapałem przyjmuje powierzone mu zadanie, wypełnia polecenie
Gospodarza, jeździ po wsi i zwołuje naród do powstania. Lud
uzbrojony w kosy zbiera się na błoniach. Jednak Jasiek zgubił złoty
róg i tłum chłopów popadł w odrętwienie. Bez rogu nie można dać
znaku do nowego zrywu wyzwoleńczego. Tłum zaczyna tańczyć w rytm
muzyki Chochoła. Społeczeństwo zamiast walczyć zbrojnie zdolne jest
tylko do zaczarowanego dreptania w kółko. Czyn zgromadzonych, którzy
dali się rozbroić i wprawić w bierny i bezduszny taniec,
sparaliżowała inteligencja, która nie dorosła do roli przywódców
narodowych, nie potrafiła wykorzystać żywotnych sił i zapału ludu,
zaprzepaściła sprawę wolności. Uznanie chłopa za zdolnego do
spełnienia misji zwołania powstania to dowód braku jej
odpowiedzialności. Chłopi muszą sami wyłonić przywódcę i walczyć o
wolność. Problemy narodowe bohaterów "Dziadów cz. III" i
"Wesela" mają wiele mają wiele podobieństw, ale i różnic. W
"Dziadach" przedstawiona jest walcząca młodzież, która jest
prześladowana i więziona. W "Chłopach" społeczeństwo nie prowadzi
walki narodowowyzwoleńczej. Nie potrafi zorganizować zrywu i
odzyskać niepodległość. Brak jest przywódcy, który poprowadziłby lud
do walki. Różnice te wynikają z faktu, iż społeczeństwo w "Chłopach"
nie było zdolne do walki, gdyż ostatnie powstanie pamiętali tylko
starzy ludzie a młodzież nie potrafiła się zjednoczyć i walczyć o
wolność. Być może nie miała odpowiednich wzorców, którymi mogłaby
się kierować. Ludzie nie byli tak uświadomieni narodowo jak
społeczeństwo w "Dziadach". W obu utworach wiele problemów
narodowowyzwoleńczych pokrywa się. Zarówno w "Dziadach" jak i w
"Weselu" społeczeństwo jest podzielone. W "Dziadach" czynną walkę
prowadzi patriotyczna młodzież, natomiast arystokrację z salonu
warszawskiego nie obchodzą sprawy narodowe. Ważne są dla nich tylko
sprawy materialne. W "Chłopach" społeczeństwo również jest
podzielone. Istnieje ogromna przepaść pomiędzy chłopstwem a
inteligencją. Chłopi są gotowi do walki, jednak nie mają przywódcy.
Taką rolę powinna odgrywać inteligencja. W obu utworach problem ten
ukazany jest by pokazać, że bez zjednoczenia całego narodu zryw
powstańczy nie przyniesie efektu. W utworach występuje mistycyzm: w
"Dziadach" pojawia się on w Wielkiej Improwizacji a w " Weselu" w
osobie Chochoła. Mistycyzm ma na celu ukazanie chwilowej niemożności
w działaniu głównych bohaterów. Konrad przegrywa walkę z Bogiem,
choć chciał uratować cały naród to jednak Bóg nie odezwał się do
niego, i nie dał mu władzy jakiej żądał. Chochoł natomiast usypia
naród powodując jego niemożność do walki. Walka
narodowowyzwoleńcza była ważnym tematem rozważań zarówno w epoce
romantyzmu jak i młodej polski. Sytuacja polityczna niewiele się
zmieniła. Polska nadal była pod zaborami. Literatura miała na celu
zjednoczenie narodu i poderwanie go do walki.








Autor: mistrz

Ocena : 4 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000