Droga Mleczna
Srebrnobiało błękitna mgła,
Na szafirowym tle,
To Droga Mleczna,
To nasz przeogromny dom,
A w nim piękna Ziemia,
Nasza prywatna komnata,
Niczym w jeden oprawiony,
Jakiejś cudnej powieści,
Pierwszy i drugi tom.
I niech już tak zostanie,
I wścibiajmy zbytnio,
Weń  swoich mądrych głów,
Bo tajemnice Przyrody,
To prezent& &
Być może  tylko  dla nas,
Ten jeden - z najpiękniejszych 
Jak pierwszy film  bez słów&
Więc cieszmy się tym dziełem,
Co  na skrzydłach światła mknie&
I nie pytajmy zbyt często,
Skąd ani dokąd i gdzie&
Bo może za chwilę się skończyć,
I  ekran opustoszeje,
A my będziemy spoglądać,
Jak pustka na nas spoziera,
I jak nas w siebie wchłania&
I jak wokół nas goreje& &
I. Iwańska
Warszawa 2015-11-39