Budzikom śmierć
initAd();
Biochemia
Biotechnologia
Fizjologia
Genetyka
Medycyna
Mikrobiologia
Inne
Biologii komórki
Biologii molekularnej
Medycyny molekularnej
Histologii
Botaniki
Leksykon medyczny
Testy
Botanika
Budowa komórki
Ewolucja
Genetyka
Medycyna
Terminologia
Zoologia
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
P
R
S
Ś
T
U
W
Z
Ż
Cała lista
Apoptoza
PDB
Biochemia
Biotechnologia
Czasopisma
Książki
Uczelnie
Uniwersytety
Zdjęcia
O nas
Tu jesteś:
Biologia.pl
< Sygnały -
Fizjologia
Budzikom śmierć
Życie we współczesnym społeczeństwie wiąże się
z wieloma bolesnymi niedogodnościami. Jedną z nich jest nieunikniona konieczność
budzenia się o wcześniej określonej porze: niektórzy z nas powinni skoro świt stawić
się w szkole na lekcji biologii, inni muszą wysłuchać porannych wykładów na uczelni,
a jeszcze inni o wschodzie słońca meldują się przy taśmie produkcyjnej w fabryce
maszyn rolniczych. Ordnung muss sein!
W pierwszym tegorocznym numerze Nature
niemieccy naukowcy wyjaśniają, jak działa biologiczny budzik, który umożliwia
niektórym ludziom budzenie się o zaplanowanej porze bez pomocy budzików mechanicznych.
Okazuje się, że sygnałem do przebudzenia może być wyrzut ACTH (hormonu
adrenokortykotropowego) z komórek przedniego płata przysadki mózgowej. Mniej więcej
półtorej godziny przed przewidywaną godziną przebudzenia stężenie ACTH we krwi
zaczyna się gwałtownie zwiększać, osiągając szczytowe wartości wkrótce po wstaniu
z łóżka. U osób niespodziewanie obudzonych w środku nocy wyrzut ACTH z przysadki
następuje dopiero po przebudzeniu.
ACTH zwiększa produkcję kortyzolu -
glikokortykosteroidu wytwarzanego przez komórki kory nadnerczy. Kortyzol jest uważany za
'hormon stresu', który umożliwia naszemu organizmowi prawidłowe reagowanie na
niekorzystne bodźce środowiska zewnętrznego. Zwiększenie stężenia kortyzolu we krwi,
obserwowane u ludzi po przebudzeniu, może być reakcją organizmu na stres związany z
wstawaniem z łóżka. Możliwe, że właśnie to zjawisko umożliwia nam w miarę płynne
przejście ze snu do stanu zwiększonej aktywności.
Ciekawe jest, w jaki sposób ludzki układ nerwowy
potrafi tak precyzyjnie wybrać porę przebudzenia. Na razie nikt nie określił, czy
budzenie się o wcześniej określonej porze jest efektem nieświadomego reagowania
śpiącego człowieka na bodźce pochodzące z otoczenia, czy jest przejawem działania
innego, nadrzędnego zegara biologicznego, spokojnie tykającego gdzieś w głębi naszego
mózgu.
Timing the end of nocturnal sleep. J. Born, K. Hansen, L.
Marshall, M. Moelle, H.L. Fehm. Nature 397: 29 (1999).
CZWARTEK13 września 2001
Sponsor serwisu:
Jak szukać?
Znajdź
Zobacz także:
Leksykon medyczny
Kurs histologii
Wiedza i Życie
Świat Nauki
dlaczego.pl
gimnazjum.pl
liceum.pl
mapaPolski.pl
pilot.pl
Serwis nominowany do 'Złotej witryny' konkursu Webfestival 2001.
standard HTML 4.0Copyright © 1996 - 2001Prószyński i S-ka SAemail: redaktor@biologia.pl
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
BUDZIKOM smierc piasek txtGorączka śmierci Dead Heat 1988SMIERC SAMOBOJCOMCzechow Śmierć urzędnikaMoskwa rocznica śmierci StalinaMotyw śmierci w literaurze średniowieczaUszkodzenie i smierc komorkibylson czerwiec śmiercionośna x szybkości26 25 Wrzesień 1999 Śmiercionośny bumerangwięcej podobnych podstron