Humanistyczna głębia, nowatorstwo i niezwykłość liryki Bolesława Leśmiana.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> XX
lecie >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Humanistyczna głębia,
nowatorstwo i niezwykłość liryki Bolesława
Leśmiana.










kategoria:   J.polski
zakres:   XX lecie
dodano:   1999-07-17




Debiut - 1895 r. -
"Sekstywy" . 1912 r. - "Sad rozstajny". Przełamywał
konwencje młodopolskie: - powrót do natury, - rozważania
filozoficzne, - symbolika. W okresie XX lecia znika z jego
poezji lekki humor, widać humor posępny, motywy nicości i śmierci.
Tragiczny humanizm - podstawowy problem człowieka to drugi człowiek.
Jest indywidualnością. MŁODA POLSKA - Związek
człowieka z przyrodą. Cywilizacja go osłabia. - Człowiek w
związku z naturą zatraca świadomość kultury (sprzeczność: natura
<>kultura). - Ludowość: groteska, symbol, fantastyka,
alegoria. -Elementy mitu i baśni. - Nurt
filozoficzny (balladowo-baśniowy). - Rozwija pojęcia
egzystencjalne. - Wprowadza neologizmy (leśmianizmy
"Przemiany", "Zmory wiosenne"). - Oniryzm. -
Dynamika, lęk, groza (skala nastrojów). - Ostre kolory.
- Natura nie jest tłem (uczestniczy w akcji, jest
bohaterem). - Odhumanizowanie człowieka. XX LECIE
"Łąka", "Napój cienisty", "Dziejba leśna" Nurty:
- opisy przyrody, ludzkie przeżycia i uczucia, -
wiersze filozoficzne, baśniowo-poetyckie, - neologizmy
(Dusiołek, błyszczydła), - szczegół, konkret, -
ludowość i baśniowość. Był przeciwny poezji codzienności.
Koncepcje filozoficzne: - Relacja: Bóg - człowiek
(przeciwne bieguny), rzeczywistość ma dwie sfery: materialna -
człowiecza i duchowa - boska. Człowiek jest zanurzony w swe życie i
nie może się z niego wydobyć. Pyta o sens i absurd życia. Człowiek
Leśmiana rzuca Bogu wyzwanie, chce udowodnić swą odrębność,
ludzkość. Eksponuje ułomność i słabość człowieka (kalectwo).
- "Oto siła i duma człowieka". Dramatyzm egzystencji. Kreuje
własny świat. Poezja zmysłowa. Metafizyka - próbuje przybliżyć
mechanizmy ludzkie. Głębia psychologiczna - czerpie z psychiki
bohatera, źródło światopoglądowe. Sensualizm. - Neologizmy :
tautologiczne ("zmorowanie zmor"); słowotwórcze; przeczące
("bezbrzask"). UTWORY: - "W malinowym chruśniaku" -
miłość i natura. Spokój. - "Topielec" - demonizacja natury.
Tragizm agnostyczny. Człowiek jako wędrowiec. - "Pan
Błyszczyński" - parabola. Panteizm. - "Ballada bezludna" -
narrator jest duchem. Reinterpretacja mitu genezyjskiego (natura
powstała bez Boga). Tęsknota za pierwotnością (dramat poety,
mitologizacja). Człowiek jest niedoskonały. - "Srebroń" -
dusz autora. Chce tworzyć bez Boga i tworzy w pustce, ale musi
próbować. Człowiek jest samotny. - "Szewczyk" - Bóg jest we
wszystkim. Człowiek nie spełni się tak jak chce. - "Urzszula
Kochanowska" - brak zrozumienia. - "Dwoje ludzieńków" -
potężny Bóg i człowiek jako przedmiot. Bóg nie istnieje, umiera wraz
z człowiekiem. - "Dziewczyna" - heroiczna praca (życie,
Syzyf szczęśliwy, 12 apostołów, zgłębienie niepoznawalnego).
- "Dusiołek" - naiwność ludu. Bóg nie pomaga człowiekowi, a
on sam sobie zagraża. - "Trupięgi" - męka życia. -
"Alkabon" - miłość marginesu - instynkt zwierzęcy. Miłość
niespełniona.







Autor: Konrad Caban

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000