Kanon w przedstawieniach malarskich i rzez
biarskich Egiptu
-Malarstwo i relief:
-przedstawianie postaci w najszerszych rozmiarach: tułów zbliżony do trójkąta, oba ramiona
uwidocznione, nogi w profilu i głowa (oko frontalnie), stopy od strony wewnętrznej
-w rzez
bie posługiwano się modelami z gipsu lub kamienia  dostosowanych do kratek
-przewaga postaci kroczących w prawo
-jeśli postać miała wyciągać rękę  to była to lewa ręka
-strój i ozdoby zależne od okresu historycznego, tylko dzieci występowały nago
-anonimowość artystów, praca zespołowa, nie było jednego artysty który wykonywał całość
od początku do końca, a multum specjalistów, każdy od poszczególnej czynności
-malarze i rzez
biarze byli rzemieślnikami, w odróżnieniu od architektów, którzy należeli do
klasy urzędniczej.
-kanon przedstawianie królów i dostojników: pozycja hieratyczna: krocząc (Triada króla
Mykerynosa) lub siedząc (posąg króla Cheferna), gdy siedzi  ręce na udach, gdy kroczy ręce
zaciśnięte w pięści wzdłuż ciała, w bezczasowej młodości, (lud znał rysy faraona tylko z
portretów dostępnych w świątyniach)  portret oficjalny  rysy, bez uczuć, syntetyczny
-posągi księcia Rahotepa i jego żony Nofret, wapień polichromowany, on ciemno-ceglasty,
ona żółta
-kanon przedstawiania drugiej klasy społecznej: pozy te same co faraoni, lecz już bez
wiecznej młodości (tych ludzi, każdy mógł już znać z bliska, ze szczegółami), realistycznie
przy pracy, siedzący po turecku np. skryba, z czasem rodzi się nowy sposób przedstawiania
pisarzy  z sześcianu pokrytego inskrypcjami wyrasta tylko głowa (od VI dynastia) 
(posążek pisarza Ib)
-trzecia grupa społeczna- ludzie pracy i tylko prze jej pryzmat postrzegani, więc
przedstawiani przy swoim zajęciu, w malarstwie i reliefie  schemat profilu pozostaje nie
ruszony,
-im ważniejsza osobistość, tym większa, względem innych (dostojnik Ti na polowaniu w
gąszczach papirusów)
-realistyczne przedstawienia zwierząt (malowidło gęsi z grobowca w Meidum)
o kanonie jeszcze słów kilka
-kanon uwarunkowany historycznie, ściśle rodzimy
-wynik dłuższej obserwacji, ujmuje najbardziej charakterystyczne elementy
- dąży do czytelności i zrozumiałości przedstawienia
-na usługach klasy rządzącej - narzędzie ideologii
-ważny element warsztatowej pracy zespołowej
Architektura sepulkralna starożytnego Egiptu  czyli arch. Zwazana z
pochówkiem; grobowce
STARE PAC
STWO (III , IV i V DYNASTIE)
-zespół budowli sepulkralnych (grobowych) w Sakkara, wzniesiony przez kanclerza Imhotepa
dla króla Dżesera  z piramidą schodkową w centrum, elementy architektury pałacowej,
mury. Przeniesienie elementów architektury ceglano-trzcinowej na kamień, bez
uwzględnienia tworzywa.
-motyw liści papirusu
-uwzględnienie kamienia jako tworzywa za czasów IV dynastii  piramida w Meidum,
piramida Cheopsa
-Piramida Cheopsa: główny akcent zespołu grobowego w Gizie, podstawa wytoczona według
stron świata, proporcje wyliczone zostały przez doskonałych matematyków, kilka pustych
pomieszczeń nad komorą królewską, by zmniejszyć ciśnienie wielkiej masy kamieni, od
głównej komory królewskiej (z pustym sarkofagiem) ukośne kanały wentylacyjne, pod ową
komorą (na osi) komora grobowa królowej, całość pokryta okładziną z polerowanych
kamieni. Budowla wymagała ścisłego harmonogramu pracy, pracowało nad nią 100 tyś,
robotników, przez 30 lat, po 3 miesiące w roku (budowę rozpoczęto, tuż po wstąpieniu
faraona na tron). (Podejrzewa się, że komnata królewska nie jest idealnie na osi, ponieważ nie
dotrzymano terminu dostawy okładziny komnaty (czerwony granit), a nie chciano wywołać
przestoju pracy całej ekipy, więc podnieto konstrukcję wielkiego korytarza bardziej w górę.
Mimo wybudowania nad nią nowych pomieszczeń odciążających, na wskutek naporu
ogromnej masy, delikatny granitowy plafon popękał). Obok piramidy  trzy małe  modele w
skali 1: 5, pomocne przy budowie. Wokół piramidy ukryte w wydrążeniach skały znajdowały
się barki, do podróży faraona po zaświatach.
-wokół piramidy zespół budowli sepulkralnych przystosowany do ceremonii pogrzebowej,
mniejsze piramidy, świątynie, mastaby dostojników.
-robotnicy nie byli niewolnikami, pracowali z dobrej woli  by się przysłużyć bogowi, w
okresie pracy mieszkali w specjalnie wybudowanych wioskach.
-sfinks jest pozostałością po kamieniołomie  57m długości i 20 szerokości  ciało lwa o
głowie króla Cheferna. Przez długo był przysypany piaskami i widoczna była tylko głowa
(taki obraz zastała armia Bonapartego)
-świątynie grobowe: (dolna świątynia Cheferna), olbrzymie bloki czerwonego granitu,
alabastrowa posadzka, 23 wielkie posągi króla wzdłuż ścian,, surowy  styl kamienny 
wypolerowany kamień
-mastaby: zmonumentalizowane prostokątne kopce z ziemi lub piasku wydobytego podczas
kopania grobu. Mastaba składa się z podziemnej komory grobowej, biegnącego od niej
pionowego szybu aż do części nadziemnej oraz budowli na planie prostokąta (w przekroju
trapez) z cegły suszonej lub kamienia. Nadziemna budowla zawierała: ślepe wrota, nad nimi
stela z inskrypcjami i reliefem przedstawiającym zmarłego. Przed ślepymi wrotami stół
ofiarny. Po pogrzebie szyb zasypywano. Dodatkowo zdarzały się kaplice grobowe, górne
komory dla członków rodziny.
[PIERWSZY OKRES PRZEJŚCIOWY]
-katakumby, po obu stronach krętego korytarza, we wnękach chowano najbiedniejszych, przy
każdym ciele konkubiny  małe, prymitywne figurki z terakoty  miały pomagać zmarłemu
po śmierci
-kolumbaria - wkopane w ziemię, piętrowe grobowce z suszonej cegły  fasada przedstawiała
dwukondygnacyjny szereg założonych cegłami łukowatych okien  tak chowani bili ludzie
średnio zamożni (rodziny), niżsi kapłani
-groby sklepione z cegły, na powierzchni ziemi, w każdym sklepieniu trzy drewniane
sarkofagi (2 na dole i 1 wsparty na nich)- warstwy zamożne
[ŚREDNIE PAC
STWO (DYNASTIE TEBAC
SKIE XI i XII)]
-grobowce kute w skale, prowadziły do nich wąskie i bardzo strome rampy, przedsionek
portykiem wspartym na kolumnach (wykutych w skale o licu wąskich stykających się
listewek   protodoryckie ), następnie pomieszczenie z niszą na posąg zmarłego, w ścianie
skalnej wymodelowane ślepe wrota, w ich pobliżu zamaskowany szyb prowadzący do
właściwej komory grobowej, takie grobowce były przeznaczane urzędnikom