00:00:45:Tłumaczenie: | --- Red_Queen ---
00:00:55:Niesamowite Historie
00:01:07:Lustro
00:01:37:- A oto okładka Scream Dreams,
00:01:39:jakże efektowna|wykonana oczywiście przez Jordana Manmouth'a.
00:01:42:- Nie dało się nie zauważyć,|co ciekawe,
00:01:44:że wiele osób|poczuło się urażonych
00:01:47:twoim filmem.
00:01:49:- I muszę powiedzieć,|z całą szczerością,
00:01:51:że obecnie horrory|są według mnie...
00:01:53:trochę obrzydliwe.
00:01:55:- I jeszcze zauważyłem jedną rzecz, | uśmiechałeś się..
00:01:59:- Zastanawiałem się czy sprawia Ci|przyjemność ich niezadowolenie.
00:02:01:- Cóż, myśle że sensem tej pracy jest|niepokoić i ekscytować ludzi.
00:02:06:- Więc nie przeszkadza Ci|jeśli niektórzy są odrobinę zniesmaczeni...
00:02:10:i myślą, że powinni dołączać do biletów|torby na chorobę lokomocyjną?
00:02:13:- Ale musisz pamiętać|że filmy są dosłowne.
00:02:17:- Nie mogą być inne.|Widzisz to co masz.
00:02:19:- To wskazuje że|zombi były fenomenalne.
00:02:22:- Pokazana była zdumiewająca egzekucja w scenie|poprzedzającej tą, którą oglądałeś.
00:02:25:- Może mojej sałatki ziemniaczanej?
00:02:28:- Ale muszę powiedzieć że według mnie|trochę przesadzili ze scenami miłosnymi.
00:02:32:- Myślę że sex powinien być|prywatną sprawą, nieprawdaż?
00:02:37:- Oczywiście widownia reaguje|kiedy usłyszy coś zabawnego.
00:02:42:- Myślę że nie |mogą tego dostać w domu,|prawda?
00:02:46:- W każdym razie wrócimy|z Jordanem Manmouth'em
00:02:49:tuż po krótkiej przerwie,|więc zostańcie z nami.
00:02:57:- Świetny show,|Panie Manmouth.|- Dziękuję.
00:03:00:- Czy te straszne historie|kiedykolwiek pana przerażały?
00:03:03:- Nie, nie boję się ich.|- Chciałbym żeby tak było.
00:03:06:- Te rzeczy naprawdę|do pana nie przemawiają co?
00:03:09:- Z pewnością do mnie przemawiają. |- Powiem ci że
00:03:11:to żywych powinieneś się bać,|nie martwych.
00:03:15:- Agenci, ex-żony, dziennikarze
00:03:20:- To są ludzie, którzy mnie przerażają.
00:03:23:- Jesteśmy, proszę pana.
00:03:26:- Nienawidzę wyjazdów promujących.
00:03:37:- Czy mogę pomóc, proszę pana?|- W porządku.|- Możesz już iść do domu.
00:03:40:- Dziękuję.
00:04:00:- Co ty tu do diabła robisz?
00:04:03:- Przepraszam, Panie Manmouth.|- Znamy się, prawda?
00:04:05:- Musiałem zasnąć.|- To już czwart raz|kiedy zdarzyło ci się coś takiego.
00:04:08:- Tak. Tak myślałem..|- Myślałem że może|mógłby pan podpisać mi książkę.
00:04:11:- Nie, nie podpiszę ci ksiażki.|- To mój dom.|- A ty wdarłeś się na teren prywatny!
00:04:17:- Jestem pana największym fanem na świecie.|- Mam wszystkie edycje pana książek.
00:04:20:- W twardej i miękkiej oprawie.|- Mam też niektóre bardzo rzadkie edycje
00:04:24:- I naprawdę je uwielbiam.
00:04:28:- Też jesteś pisarzem,|prawda?
00:04:30:- I chciałbyś żebym przeczytał|twoje dzieła.
00:04:32:- Nie załatwiam interesów|we własnym domu.
00:04:34:- Ale dam ci radę
00:04:36:- Naucz się pisać na maszynie!
00:05:10:- Wyglądasz świetnie.
00:06:52:- Wynoś się stąd, dzieciaku!
00:06:55:- Wynoś się z mojego domu,|albo zadzwonię po gliny!
00:07:47:- Cześć.|- Czesć, Karen, to ja.
00:07:49:- Możesz wpaść?|- Potrzebuję pomocy.
00:07:51:- Tu Karen.|- Nie mogę w tej chwili podejśc do telefonu,|ale proszę, proszę, nie rozłączaj się.
00:07:55:- Zostaw wiadomość żebym miała pewność| że nie straciłam 200 dolarów na tą sekretarkę.
00:08:00:- Tu Jordan.
00:08:04:- Zadzwoń najszybciej jak możesz.
00:09:55:- Dodzwoniłeś się na|posterunek policji.
00:09:57:- Wszystkie linie są teraz zajęte.|- Proszę czekać.
00:09:59:- Wszystkie połączenia są odbierane|w kolejności.
00:10:04:- Dodzwoniłeś się|na posterunek policji.
00:10:06:- Wszystkie linie są teraz zajęte.|- Proszę czekać.
00:10:09:- Wszystkie połączenia są odbierane|w kolejności.
00:10:14:- Dodzwoniłeś się na|posterunek policji.
00:10:16:- Wszystkie linie są teraz zajęte.|- Proszę czekać.
00:10:19:- Wszystkie połączenia są odbierane|w kolejności.
00:11:53:- Pomocy!
00:11:56:- Hej, wracaj tutaj!|- Pomóż mi!
00:11:58:- Pomóż mi!|- Co robisz?|- Gdzie idziesz?
00:12:00:- On próbuje mnie zabić!|- Chciał mnie udusić!
00:12:03:- No dalej. Chodźmy.|- W porządku. Uspokój się.
00:12:06:- Nie wiem o czym|pan mówi.|- Proszę się uspokoić.
00:12:10:- Co się dzieje?|- Może pan ruszyć samochodem?
00:12:12:- Uciekł.|- Proszę pana. Musi pan zaparkować samochód.
00:12:15:- Nie może pan go tak zostawić.|- Blokuje ruch.
00:12:20:- Mówię panu.|- Ktoś próbuje mnie zabić.
00:12:22:- I nie powtórze tego|po raz drugi.
00:12:27:- Zadzwońcie na policję!|- Zadzwońcie na policję!
00:12:33:- Zadzwońcie na policję!
00:13:11:- Daj mi pieniędzy, kolego.
00:13:15:- Zostaw mnie.
00:13:17:- Co powiedziałeś?
00:13:20:- Głuchy jesteś?|- Słyszałeś co powiedziałem?
00:13:23:- Powiedziałem dawaj pieniądze.
00:13:28:- Trzymaj się do cholery ode mnie z daleka!
00:13:34:- To moi przyjaciele.|- No dalej!
00:13:39:- No dalej!|- W porządku, Manmouth, Jordan.
00:13:42:- Idziemy.
00:13:53:- Nigdzie nie można cię zabrać.
00:14:18:- Ok, mówiąc wprost|ktoś próbuje cię zabić,|ale widzisz go tylko w lustrze.
00:14:24:- Kiedy się odwrócisz,|znika.
00:14:28:- Myślę że bardziej podobała mi się|fabuła twojej pierwszej powieści,
00:14:30:gdzie dziewczyna widzi|gnijące zwłoki wujka...
00:14:33:za każdym razem kiedy|kocha się z mężem.
00:14:37:- To nie książka, Karen.|- To się dzieje naprawdę.
00:14:48:- Czy to jest to?
00:14:50:- To,|jedno z wielu.
00:14:58:- Nic tu nie ma, Jordan.|- Tylko ja.
00:15:02:- Cały czas.
00:15:13:- Chodź.
00:15:34:- Chodź.
00:16:11:- Jordan, chodź.
00:16:29:- Chodź, Jordan.
00:16:39:- "Nigdy się nie boję."
00:16:41:- "Nigdy nic mnie nie przestraszyło."
00:16:43:- "Chciałbym kiedyś się wystraszyć."
00:16:46:- Nie.
00:16:56:- Jordan, spójrz.
00:17:02:- Patrz.
00:17:06:- Nie!|- Nic tam nie ma, Jordan!
00:17:09:- To on! Jest w lustrze!|- W lustrze nic nie ma!
00:17:20:- W porządku?
00:17:26:- Ja oszalałem, Karen.
00:17:37:- W porządku.
00:17:40:- Jak mogę pomóc?
00:17:43:- Jak mogę pomóc?
00:18:20:- Lepiej?
00:18:24:- A może kawy?
00:18:34:- Cześć. Przyszliśmy|na wywiad z Jordanem Manmouth'em.
00:18:37:- Przepraszam.|- Przykro mi.|- Słucham?
00:18:40:- Przepraszamy za spóźnienie,|ale to nie zajmie długo. |Może około godziny.
00:18:43:- Witaj, Jordan.|- Poczekaj minutę.
00:18:45:- Poczekaj minutę.|- Był okropny korek.|- Przepraszam za spoźnienie.
00:18:47:- Dzisiaj nie jest dobry dzień|na wywiad.
00:18:50:- Chcę podziękować za poswięcony czas.
00:18:52:- Wiesz, Jestem pańską wielką,|wielką fanką .
00:18:55:- Uwielbiam straszne historie.|- Przepraszamy za wtrącanie|się w pańskie sprawy.
00:18:57:- Witam. Jestem Mel Gillis,|producent z Hollywood Dateline.|- I naprawdę nie
00:19:01:- Jak się pan ma?|- Możemy to przełożyć|na inny termin?
00:19:04:- Obiecuję że tylko 30 minut|i ma nas pan z głowy.
00:19:07:- Maksymalnie 45 minut.|- Przysięgam.
00:19:10:- Mare, patrzę na ten pokój|który zresztą mi się podoba|- Ten facet jest bardzo szybki.
00:19:15:- Ale może powinniśmy|kręcić na zewnątrz.
00:19:17:- Nie, nie.. to jest dobre.|- Twórca horrorów w domu.
00:19:19:- Naprawdę musicie|to przełożyć.|Pan Manmouth tego nie zrobi.
00:19:23:- Jest chory.|- Nakręcimy tutaj.
00:19:26:- Gotowi.
00:19:28:- Jestem zafascynowany pana pierwszą książką,|Żony na kolacje.|- To niesamowita historia.
00:19:33:I niektórzy uważają|że prawdopodobnie nawet pierwsza ..
00:19:37:- Nie!
00:19:39:- Wynoście się stąd! Wynoście się!|- Mówiłam wam , że jest chory!
00:19:43:- Wynościę się! Wynocha!|- Mówiłam wam. Wynosić się!
00:19:48:- Wynocha! Wynoście się!|- Macie ujęcia?
00:20:30:- No chodź.
00:20:33:- Jordan, chodź.
00:20:36:- Chodź.
00:20:55:- Rozbierzemy cię.
00:21:27:- Nie otwieraj oczu.
00:21:30:- Chcę żebyś wziął,|te pigułki.
00:21:34:- O tak.|- No dalej.
00:21:40:- Śpij dzisiaj,|a jutro pójdziemy do lekarza.
00:21:45:- Zostaniesz ze mną dzisiaj,|prawda?
00:22:08:- Kocham Cię, Karen.
00:22:10:- Ja Ciebie też.
00:22:17:- Naprawdę przepraszam|za to wszystko.
00:22:33:- Połóż się spać.|- Jutro będzie lepiej.
00:22:38:- Wiem.
00:22:44:- Nie!|- Jordan?
00:22:48:- Jordan, przestań!|- Przestań, Jordan!
00:22:51:- Jordan, nie!
00:22:55:- Przestań! Przestań, Jordan!