Lp.
Rynkiem nieruchomości jest:
a) ogół warunków organizacyjnych, prawnych i technicznych, w których odbywa się transfer praw do nieruchomości,
b) ogół warunków regulujących podaż, popyt i ceny nieruchomości,
c) całokształt stosunków handlowo-gospodarczych obejmujących wymianę towarów.
Do korzyści z inwestowania w nieruchomości zalicza się między innymi:
a) długoterminowe zabezpieczenie kapitału przed utratą realnej wartości (inflacją),
b) generowanie bieżących dochodów,
c) możliwość pozyskiwania i zabezpieczenia kredytu na inna cele.
Do utrudnień w inwestowaniu w nieruchomości zalicza się między innymi:
a) kapitałochłonność,
b) niepodzielność między gruntem a zabudowaniami,
c) żadne z powyższych.
O płynności rynku nieruchomości świadczy:
a) łatwość i szybkość zaangażowania kapitału inwestycyjnego,
b) łatwość zbycia inwestycji bez poniesienia straty,
c) żadne z powyższych.
Strategie inwestycyjne stosowane przez inwestorów rynku nieruchomości mogą mieć charakter:
a) zachowawczy (minimalizacja ryzyka),
b) umiarkowanego ryzyka (wyważenie między ryzykiem a zyskiem),
c) agresywny (maksymalizacja ryzyka).
W warunkach polskich potrzeby mieszkaniowe jako kategoria ekonomiczna są:
a) równoważnikiem popytu,
b) równoważnikiem podaży,
c) znacznie większe niż efektywny popyt.
Dynamika popytu na rynku nieruchomości jest:
a) nietrwała (może się szybko zmienić),
b) trwała (nie może się szybko zmienić),
c) żadne z powyższych.
Dynamika podaży na rynku nieruchomości jest:
a) nietrwała (może się szybko zmienić),
b) trwała (nie może się szybko zmienić),
c) żadne z powyższych.
Siła nabywcza na rynku nieruchomości mieszkaniowych jest bezpośrednio zależna od:
a) popytu mieszkaniowego,
b) kosztów nabycia nieruchomości,
c) dochodów gospodarstw domowych.
Zróżnicowanie portfela inwestycyjnego na rynku nieruchomości polega na:
a) szybkiej sprzedaży nieruchomości w sytuacji kryzysowej,
b) lokowaniu kapitału w różne rodzaje nieruchomości,
c) żadne z powyższych.
Defensywna strategia inwestycyjna na rynku nieruchomości polega na:
a) ciągłej analizie i zmianach portfela inwestycyjnego,
b) utrzymywaniu stałego portfela inwestycyjnego w dłuższym okresie,
c) sprzedaży nieruchomości i lokowaniu w obligacjach skarbowych.
Ofensywna strategia inwestycyjna na rynku nieruchomości polega na:
a) ciągłej analizie portfela i jego korekcie,
b) sprzedaży nieruchomości w trybie przetargowym,
c) zaciągnięciu kredytu przekraczającego 50% wartości nieruchomości.
Prostym wskaźnikiem oceny efektywności inwestycji jest:
a) wskaźnik wysokości kredytu do wartości kredytowanej nieruchomości,
b) okres zwrotu nakładów inwestycyjnych,
c) żadne z powyższych.
Okres zwrotu nakładów inwestycyjnych to:
a) okres niezbędny do całkowitej spłaty kredytu inwestycyjnego,
b) okres przewidywanego użytkowania nieruchomości,
c) okres, w którym zwrócą się zaangażowane środki na inwestycję.
Okres zwrotu nakładów inwestycyjnych mierzy się zwyczajowo w:
a) dniach,
b) miesiącach,
c) latach.
Inwestycja o najkrótszym okresie zwrotu jest:
a) z reguły najbardziej korzystna dla inwestora,
b) z reguły najmniej korzystna dla inwestora,
c) żadne z powyższych.
Popyt na nieruchomości mieszkaniowe jest bezpośrednio uzależniony od:
a) niezaspokojonych potrzeb mieszkaniowych,
b) siły nabywczej,
c) żadne z powyższych.
Zadłużenie wzrasta w początkowym okresie spłaty kredytów:
a) pełnych spłatach odsetek i rat kapitałowych,
b) z opóźnioną spłatą odsetek (kapitalizacją niespłaconych odsetek),
c) żadne z powyższych.
Kredyty hipoteczne o podwójnym indeksowaniu powodują:
a) zwiększenie kosztu kredytu,
b) wzrost oprocentowania kredytu,
c) przesunięcie części spłat na okres późniejszy.
Kredyty denominowane w walucie obcej mają na celu:
a) obniżenie kredytu, a więc i jego oprocentowania,
b) przerzucenie ryzyka zmiany kursu waluty względem złotówki na kredytobiorcę,
c) żadne z powyższych.
Jeśli wskaźnik pustostanów rośnie, to czynsze powinny:
a) wykazywać tendencję spadkową,
b) wykazywać tendencję wzrostową,
c) nie są od tego zależne.
Podwyżka stóp procentowych od depozytów i kredytów powoduje z reguły:
a) wzrost popytu na inwestycje w nieruchomości,
b) spadek zainteresowaniem w nieruchomości,
c) wzrost podaży nieruchomości.
Specyfikacja nieruchomości jako towaru polega na:
a) stałości w miejscu,
b) dostosowywaniu się podaży do popytu,
c) żadne z powyższych.
Rynek nieruchomości jest integralną częścią gospodarki poprzez związki z:
a) sektorem budowlanym,
b) sektorem transportu i komunikacji,
c) sektorem kredytowym.
Inflacja zagraża gospodarce, utrudniając inwestycje długoterminowe z powodu:
a) braku środków w bankach na udzielanie kredytów,
b) wysokiego realnego oprocentowania kredytów — niskiej opłacalności pożyczania,
c) wysokiego minimalnego oprocentowania kredytów — nadmiernie wysokich opłat.
Najsilniejszym czynnikiem kształtującym popyt mieszkaniowy jest:
a) liczba i struktura gospodarstw domowych,
b) wielkość i struktura zatrudnienia,
c) liczba i struktura ludności.
Pojęcie dźwigni finansowej kredytu hipotecznego kojarzy się z:
a) dopuszczalnym obciążeniem dochodów gospodarstwa domowego spłatami kredytu,
b) maksymalną kwotą kredytu udzielanego przez bank,
c) zwiększeniem zdolności inwestycyjnej kredytobiorcy.
Ceny i obrót na rynku nieruchomości są skorelowane ze stopami procentowymi:
a) wprost proporcjonalnie,
b) odwrotnie proporcjonalnie,
c) brak zależności.
Jeżeli inwestycja jest realizowana ze środków własnych oraz zaciągniętego kredytu, to wówczas występuje w stosunku do środków własnych inwestora:
a) zamrożenie kapitału,
b) upłynnienie kapitału,
c) żadne z powyższych.
Przez wtórny rynek hipoteczny rozumie się:
a) obrót istniejącymi wierzytelnościami kredytów hipotecznych,
b) obrót nieruchomościami stanowiącymi zabezpieczenie kredytów hipotecznych,
c) udzielanie kredytów hipotecznych ze środków pozyskanych przez banki hipoteczne.
Zwiększenie podaży na lokalnym rynku nieruchomości może powstawać poprzez:
a) nowe budownictwo,
b) zmianę funkcji w istniejących zasobach,
c) wyburzanie zagrożeń budowlanych.
Statystyczny deficyt mieszkaniowy odnosi się do:
a) nadmiernych wydatków związanych z kosztami utrzymania mieszkania,
b) różnicy pomiędzy liczbą gospodarstw domowych a liczbą mieszkań,
c) udziału mieszkań niezamieszkanych w poszczególnych formach własności zasobów.
Rynek nieruchomości jest poprzez stronę popytową związany z:
a) rynkiem kapitałowym i kredytowym,
b) rynkiem budowlanym,
c) rynkiem dóbr konsumpcyjnych.
Rynek nieruchomości jest poprzez stronę podażową związany z:
a) rynkiem kapitałowym,
b) rynkiem budowlanym,
c) rynkiem dóbr konsumpcyjnych.
Podstawowym miernikiem lokalnego rynku biurowego jest:
a) liczba lokali biurowych,
b) liczba firm i przedsiębiorstw,
c) łączna wielkość powierzchni biurowych.
Podstawowym wskaźnikiem potencjalnego popytu na powierzchnie biurowe jest:
a) liczba m2 przypadająca na osobę zatrudnioną w przemyśle,
b) liczba m2 na zatrudnionego w sektorze usług,
c) liczba podmiotów w sektorze usług.
Stosowanymi przez inwestorów miernikami efektywności inwestycji są:
a) wewnętrzna stopa zwrotu (IRR),
b) współczynnik wzrostu inflacji,
c) wartość zaktualizowana netto (NPV).
Rynek nieruchomości jest integralną częścią gospodarki. Jego związek z gospodarką jest najczęściej kojarzony z następującymi sektorami gospodarki:
a) budownictwa,
b) transport drogowy,
c) kredyty.
Miarą wielkości gospodarki najczęściej używaną dla określenia wzrostu gospodarczego jest:
a) dochód narodowy netto,
b) wartość zaktualizowana netto,
c) produkt krajowy brutto.
Lokalny rynek nieruchomości jest bezpośrednią pochodną struktury i dynamiki następujących zjawisk lokalnych:
a) zaludnienia,
b) bezrobocia,
c) zatrudnienia.
Typową miarą popytu i podaży rynku mieszkaniowego jest:
a) wielkość powierzchni mieszkalnej w m2,
b) liczba izb i pomieszczeń,
c) liczba mieszkań.
Najsilniejszym czynnikiem kształtującym popyt mieszkaniowy jest:
a) liczba i struktura mieszkańców,
b) wielkość i struktura bezrobocia,
c) liczba i struktura gospodarstw domowych.
Pod pojęciem popytu rozumie się:
a) sumę pieniędzy posiadanych przez nabywców nieruchomości,
b) niezaspokojone potrzeby ludności,
c) sumę środków własnych i kapitału kredytowego przeznaczonego na zakup nieruchomości.
Siła nabywcza pieniądza równa się:
a) potrzebom ludności,
b) kapitałom własnym posiadanym przez potencjalnych nabywców,
c) kapitałom własnym powiększonym przez dostępne środki kredytowe.
Okres zwrotu nakładów inwestycyjnych to:
a) okres niezbędny do całkowitej spłaty kredytu inwestycyjnego,
b) okres amortyzacji nieruchomości,
c) czas, w którym zwrócą się nakłady poniesione na budowę lub zakup nieruchomości.
W przypadku kredytu o pełnych spłatach największe obciążenie kredytobiorcy spłatami występuje:
a) w początkowym okresie spłat,
b) w końcu okresu spłat,
c) spłaty przez cały okres są jednakowe.
W początkowym okresie spłaty kredytu zadłużenie wzrasta w przypadku:
a) kredytu podwójnie indeksowanego typu DIM,
b) kredytu o pełnych spłatach,
c) kredytu z opóźnioną spłatą odsetek.
Do najważniejszych cech ekonomicznych nieruchomości można zaliczyć:
a) zdolność do generowania korzyści ekonomicznych,
b) zdolność do zaspokajania wyłącznie potrzeb podstawowych,
c) niską kapitałochłonność.
Ocena zdolności kredytowej kredytobiorcy polega na:
a) wskazaniu przez kredytobiorcę źródeł finansowania,
b) oceny przez bank ryzyka związanego z działaniem danego podmiotu,
c) określeniu celu, na który zostanie przeznaczony kredyt.
Inwestycja w nieruchomości w stosunku do inwestycji w papiery wartościowe:
a) jest bardziej płynna (szybciej zbywalna),
b) wymaga zaangażowania większego kapitału,
c) jest postrzegana jako inwestycja krótkoterminowa.
Siła nabywcza pieniądza informuje o:
a) ile dóbr można nabyć za jednostkę pieniężną,
b) kursach walut wymienialnych,
c) wskaźniku inflacji.
Popyt na nieruchomości to:
a) zgłaszane przez społeczeństwo potrzeby poparte środkami finansowymi,
b) niezaspokojone potrzeby mieszkaniowe z powodu braku środków finansowych,
c) liczba składanych do biur pośrednictwa ofert.
Nadmierna podaż nieruchomości mieszkalnych na rynku przy stałym popycie powoduje w dłuższym czasie:
a) spadek cen nieruchomości mieszkalnych,
b) zmianę preferencji kupujących,
c) nie wpływa na rynek mieszkaniowy.
Mała płynność inwestycji w nieruchomości oznacza:
a) brak popytu na dany rodzaj nieruchomości,
b) proces sprzedaży nieruchomości jest rozciągnięty w czasie,
c) trudność pozyskania środków na zakup nieruchomości.
Do specyficznych cech rynku nieruchomości można zaliczyć:
a) rynek nieruchomości komercyjnych,
b) charakter lokalny,
c) rynek nieruchomości rekreacyjnych.
Ekonomiczne znaczenie rynku nieruchomości w gospodarce narodowej mierzone jest:
a) udziałem nieruchomości w tworzeniu Produktu Krajowego Brutto (PKB),
b) liczbą transakcji na rynku nieruchomości,
c) udziałem nieruchomości w zasobach majątku narodowego.
Rynek nieruchomości to:
a) wyłącznie rynek instytucjonalny,
b) ogół warunków, w których odbywa się transfer praw do nieruchomości,
c) ogół uwarunkowań, w jakich zawierane są transakcje.
W gospodarce mieszkaniowej utrzymujące się na zaniżonym poziomie czynsze w dłuższej perspektywie powodują:
a) dekapitalizację zasobów mieszkaniowych z powodu ograniczonych prac remontowych i konserwacyjnych,
b) wymierne oszczędności dla lokatorów uzasadnione ekonomicznie,
c) są uzasadnione z uwagi na wysokie obciążenie budżetów rodzinnych.
Nieruchomość na rynku pełni między innymi funkcje obiektu:
a) inwestowania, zarządzania,
b) użytkowego, rynkowego, fiskalnego,
c) nie pełni żadnej z powyższych funkcji.
Specyficznymi cechami fizycznymi nieruchomości są:
a) kapitałochłonność,
b) stałość w miejscu, trwałość oraz niepodzielność,
c) niezniszczalność w bardzo długiej perspektywie czasu.
Na kształtowanie wartości ekonomicznej nieruchomości mają wpływ:
a) wyłącznie czynniki prawne,
b) tylko czynniki środowiskowe niezależnie od rodzaju nieruchomości,
c) czynniki fizyczne, ekonomiczne, prawne i środowiskowe.
Rynek nieruchomości często określa się jako rynek niedoskonały. Niedoskonałość ta przejawia się:
a) brakiem dostępnej i wyczerpującej informacji o rynku,
b) wymaga fachowej obsługi,
c) wrażliwością wartości nieruchomości na zmiany w otoczeniu.
Lokalny charakter rynku nieruchomości powoduje, że jest to rynek wrażliwy na:
a) czynniki demograficzne i społeczne (liczba gospodarstw domowych, struktura wiekowa ludności, poziom bezrobocia i inne),
b) czynniki ekonomiczne (dochody ludności, oszczędności, lokalny rozwój gospodarczy),
c) regulacje prawne i działania ustawodawcze.
Rynek nieruchomości, pełniąc funkcje gospodarcze i społeczne, wpływa na:
a) racjonalną gospodarkę przestrzenią (drogie grunty zmuszają do intensywnej zabudowy lub szukania tanich lokalizacji na peryferiach aglomeracji),
b) ograniczanie informacji o zawieranych transakcjach,
c) ograniczenia w obrocie nieruchomościami.
Cykle koniunkturalne na rynku nieruchomości zależą:
a) wyłącznie od regulacji prawnych danego sektora gospodarki,
b) zazwyczaj od długości cyklu budowlanego,
c) od sytuacji w całej gospodarce, procesów inwestycyjnych w budownictwie oraz często od ludzkich zachowań.
Duże ożywienie na rynku powierzchni biurowych może oznaczać dla podejmującego decyzję o budowie nowego biurowca:
a) duże ryzyko związane z nadpodażą powierzchni biurowej po zakończeniu inwestycji i spadek cen (przy dobrej koniunkturze powstaje dużo takich inwestycji),
b) pewność, że po zakończeniu inwestycji nie będzie problemu ze zbyciem lub wynajmem nowej powierzchni,
c) zupełny brak ryzyka związany z dobrą koniunkturą na tego rodzaju powierzchni.
Warunkiem sprawnego funkcjonowania rynku nieruchomości jest likwidacja barier:
a) socjologicznych,
b) ekonomicznych i instytucjonalnych,
c) prawnych.
Do czynników ekonomiczno-finansowych warunkujących rozwój rynku nieruchomości należą:
a) konieczność dopływu kapitału inwestycyjnego na rynek nieruchomości,
b) wzrost zamożności społeczeństwa,
c) zmiany w regulacjach prawnych na etapie wprowadzania zmian do obowiązującej ewidencji nieruchomości.
Nieruchomość posiada wartość ekonomiczną, ponieważ jest towarem:
a) charakteryzującym się użytecznością i dostępnością, czyli zdolnością do wymiany,
b) rzadkim, co oznacza niewystarczającą ilość tego dobra do pokrycia potrzeb,
c) nie posiada wartości użytkowej, ale inwestycyjną.
Wadą inwestowania w nieruchomości jest:
a) duża płynność inwestycji,
b) oznaczony z góry czas inwestowania,
c) mała płynność i duża kapitałochłonność.
Nieruchomość na rynku inwestycyjnym może być źródłem:
a) wyższego ryzyka niż inne instrumenty finansowe,
b) uzyskiwania strumienia dochodu w postaci czynszów lub zysku ze sprzedaży nieruchomości,
c) pozyskania środków jako zabezpieczenie kredytowe.
Nieruchomości na rynku inwestycyjnym w Polsce są finansowane:
a) zarówno ze środków własnych, jak i kredytów bankowych,
b) wyłącznie ze środków własnych,
c) zazwyczaj ze środków rządowych i gminnych.
Wzrost stopy bezrobocia może wywołać na rynku nieruchomości mieszkaniowych:
a) wzrost czynszów za wynajmowanie mieszkania,
b) spadek zainteresowania zakupem nowych mieszkań,
c) wzrost zainteresowania kredytami na zakup nowych mieszkań.
Ceny na rynku nieruchomości zazwyczaj:
a) nie zależą od lokalizacji nieruchomości,
b) są wyższe w centralnych dzielnicach aglomeracji miejskich,
c) wzrastają w ciągach handlowych, a maleją na obrzeżach aglomeracji (z wyjątkiem dużych obiektów handlowych).
Stopa dyskontowa dla określenia wartości nieruchomości odzwierciedla:
a) wymaganą przez nabywców nieruchomości relację pomiędzy rocznym dochodem uzyskiwanym z nieruchomości a nakładami, jakie należy ponieść na jej zakup,
b) dowolną stopę zwrotu z rynku gospodarczego,
c) stopę zwrotu z giełdy papierów wartościowych.
Okres prognozy strumieni pieniężnych dochodów z nieruchomości:
a) zależy od stanu rynku nieruchomości,
b) zależy od przewidywanego okresu, w którym dochody z wycenianej nieruchomości będą ulegały zmianie,
c) jest wynikiem założeń dotyczących stopy dyskontowej.
Wycena na podstawie mnożnika zysku polega na:
a) wykorzystaniu wskaźnika C/Z z giełdy papierów wartościowych,
b) wykorzystania stopy zwrotu,
c) sumie zweryfikowanych wartości aktywów netto.
Dywidenda to:
a) płatności na rzecz udziałowców spółki,
b) kwota zysku, jaka pozostaje w spółce po zapłaceniu podatków,
c) kwota, o jaką cena jest niższa w porównaniu z wartością nominalną.
Deweloper to uczestnik rynku, który:
a) realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne na zlecenie klienta,
b) podejmuje realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego na własne ryzyko,
c) w całości angażuje własny kapitał celem zmniejszenia ryzyka spłaty zaciągniętego kredyty w banku.
Elastyczność cenowa popytu na nieruchomości jest:
a) wysoka, współczynnik elastyczności jest większy od jedności,
b) sztywna, współczynnik elastyczności jest równy zeru,
c) mała, współczynnik elastyczności jest minus jeden.
Wartość księgowa netto środka trwałego to:
a) wartość początkowa ustalona według cen nabycia,
b) wartość początkowa pomniejszona o umorzenie,
c) wartość początkowa ustalona według cen zakupu.
Emitentem obligacji może być:
a) każda osoba fizyczna,
b) gmina,
c) Skarb Państwa.
Asymetryczny rozkład cen transakcyjnych występuje w sytuacji, gdy:
a) dominują transakcje po cenach wyższych niż średnie,
b) dominują transakcje po cenach średnich,
c) dominują transakcje po cenach niższych niż średnie.
Amortyzacja środków trwałych w przedsiębiorstwie:
a) to okresowe korygowanie wartości początkowej środków trwałych o wartość ich zużycia,
b) to finansowe pomniejszenie wartości środków trwałych na skutek ich zużywania,
c) może być naliczana metodą liniową lub metodą degresywną.
Dłużnymi papierami wartościowymi są m.in.:
a) opcja,
b) obligacja,
c) akcja.
Nieruchomość jest dobrem, którego cechą charakterystyczną jest:
a) duża podzielność, płynność i mała podatność na inflację,
b) niepodzielność, mała płynność i zdolność nieruchomości do ochrony przed inflacją,
c) duża płynność i mała podatność na inflację.
W ujęciu ekonomicznym wartość rynkowa nieruchomości to:
a) najbardziej prawdopodobna cena nieruchomości, rozumiana jako typowa cena osiągana na rynku,
b) najbardziej prawdopodobna cena nieruchomości, rozumiana jako cena możliwa do uzyskania w danej transakcji,
c) najbardziej prawdopodobna cena nieruchomości, jaką kandydat na nabywcę może zapłacić za daną nieruchomość.
Popyt na nieruchomości to:
a) zapotrzebowanie zgłaszane na nieruchomości na danym rynku w danym czasie,
b) część zapotrzebowania potwierdzona siłą nabywczą ludności na danym rynku w danym okresie,
c) niezaspokojona część potrzeb, których realizacja ma nastąpić w przyszłości.
Nieruchomość jest lokatą kapitału:
a) pozbawioną ryzyka inwestycyjnego,
b) o umiarkowanym poziomie ryzyka,
c) o wysokim poziomie ryzyka.
W transakcji wolnorynkowej cena transakcyjna nieruchomości wyznaczana jest na podstawie:
a) oddziaływania popytu i podaży,
b) poziomu określonej wartości rynkowej,
c) poziomu określonej wartości rynkowej skorygowanej o bonifikaty.
Elastyczność cenowa popytu na nieruchomość jest:
a) wysoka, współczynnik elastyczności jest większy od minus jeden,
b) sztywna, współczynnik elastyczności jest równy zeru,
c) mała, współczynnik elastyczności jest mniejszy od minus jeden.
Dochód z nieruchomości, stanowiący podstawę określania wartości:
a) odwzorowuje stopień zużycia technicznego, funkcjonalnego, środowiskowego nieruchomości, popyt i podaż na nieruchomości, jej lokalizację,
b) odwzorowuje tylko lokalizację nieruchomości,
c) odwzorowuje tylko popyt i podaż na nieruchomość i lokalizację nieruchomości.
Cena nieruchomości jest:
a) tożsama z jej wartością,
b) jest zewnętrznym wyrazem wartości,
c) jest wartością skorygowaną o bonifikaty.
Relacja ceny za użyczenie kapitału w stosunku do jego wartości wyrażona jest:
a) jako współczynnik kapitału własnego,
b) jako stopa procentowa,
c) jako współczynnik ROA.
Rynek nieruchomości związany jest z rynkami innych dóbr i usług:
a) z rynkiem środków wytwórczych po stronie popytu,
b) po stronie podaży z rynkiem kredytowym,
c) po stronie podaży z rynkiem budowlanym.
Aport jest to:
a) odpis z zysku spółki,
b) wkład niepieniężny do spółki służący do pokrycia akcji,
c) forma pokrycia udziału w spółce.
Bilans przedsiębiorstwa to:
a) zestawienie stanu majątku i źródła jego finansowania na określony moment,
b) sprawozdanie z działalności przedsiębiorstwa w okresie obrachunkowym,
c) sprawozdanie obrazujące stan finansowy przedsiębiorstwa na koniec okresu obrachunkowego.
Amortyzacja jest:
a) kosztem,
b) wydatkiem,
c) finansowym pomniejszeniem wartości środka trwałego.
Wartość księgowa przedsiębiorstwa to:
a) suma aktywów,
b) suma aktywów powiększona o kapitał własny,
c) suma aktywów pomniejszona o prawa obce.
Dyskontowanie to:
a) obecna wartość strumieni pieniężnych generowanych w czasie,
b) wartość przyszła strumieni pieniężnych generowanych w czasie,
c) proces zamiany zysku w wartość dochodową.
Przedmiotem transakcji na rynku papierów wartościowych są:
a) akcje,
b) obligacje,
c) jednostki uczestnictwa w funduszach powierniczych.
Wartość użytkowa nieruchomości to:
a) jej obiektywna zdolność do zaspokojenia potrzeb człowieka,
b) zdolność do zaspokojenia potrzeb konkretnego użytkownika nieruchomości,
c) kategoria subiektywna, odzwierciedlająca oczekiwania nabywcy nieruchomości co do jej zdolności do zaspokojenia jego potrzeb.
Dla poziomu wartości rynkowej decydujące znaczenie mają:
a) czynniki fizyczne,
b) czynniki ekonomiczne i prawne,
c) tylko czynniki prawne i środowiskowe.
Rynek nieruchomości to:
a) miejsce dokonywania transakcji sprzedaży nieruchomości,
b) liczba i cechy zawartych transakcji, których przedmiotem są nieruchomości,
c) ogół warunków, w jakich dokonuje się transfer praw do nieruchomości w wyniku zawieranych umów.
Jakie skutki wywołuje na rynku spadek oprocentowania kredytów?
a) wzrost efektywnego popytu na nieruchomości,
b) szybki wzrost podaży nieruchomości na rynek,
c) ożywienie rynku czynników produkcji.
Dokument zobowiązujący wystawcę lub wskazaną przez niego osobę do bezwzględnego zapłacenia określonej kwoty pieniężnej w oznaczonym terminie to:
a) czek,
b) weksel,
c) gwarancja.
W sprawozdaniu finansowym dokumentem, w którym wykazuje się wynik finansowy przedsiębiorstwa, jest:
a) bilans,
b) sprawozdanie z przepływów pieniężnych,
c) rachunek zysków i strat.
Dla papierów wartościowych różnica pomiędzy ceną nominalną a ceną sprzedaży lub zakupu jest:
a) dyskontem,
b) wielkością stałą,
c) zyskiem.
Trudność osiągnięcia równowagi na rynku nieruchomości jest skutkiem:
a) niejednolitości rynku nieruchomości, wywołanej uwarstwieniem popytu,
b) niedoskonałości rynku nieruchomości,
c) małej elastyczności popytu i podaży.
Które z wymienionych papierów wartościowych reprezentują wierzytelności pieniężne:
a) akcje i obligacje,
b) czeki, weksle, bony loteryjne,
c) bony skarbowe, listy zastawne.
Bank ogłasza, że oprocentowanie depozytów wynosi 20% rocznie przy półrocznej kapitalizacji odsetek. Jaką efektywną stopę procentową oferuje w ten sposób bank swoim klientom:
a) 20%,
b) 21,5%,
c) 21%.
Przy wycenie nieruchomości techniką dyskontowania strumieni pieniężnych stosujemy wzór:
.
Metody amortyzacji różnią się sposobem rozkładania wartości zużycia w czasie. Metoda amortyzacji degresywnej powoduje:
a) przyspieszenie amortyzacji środków trwałych w pierwszych latach ich używania,
b) opóźnienie amortyzacji środków trwałych w pierwszych latach używania,
c) że środek trwały zużywa się jednakowo w każdej jednostce czasu przez cały okres jego używania.
Która z niżej podanych propozycji odpowiedzi zawiera w całości prawidłowo sformułowane elementy podstawowych cech rynku nieruchomości:
a) jednolitość rynku, niedoskonałość, duża elastyczność popytu i podaży, duża efektywność rynku,
b) niejednolitość rynku, niedoskonałość, mała elastyczność popytu i podaży, mała efektywność rynku,
c) niejednolitość rynku, doskonałość, mała elastyczność popytu i podaży, duża efektywność rynku.
Czy formuła FV = PV(1+i)n oznacza:
a) dyskontowanie kapitału,
b) przepływy pieniężne,
c) regułę oprocentowania składanego.
Czy skrót NPV oznacza:
a) wartość bieżącą netto,
b) wartość rynkową nieruchomości generującej dochód,
c) przepływ pieniężny w dniu wyceny.
Metodę zysków stosuje się w podejściu:
a) kosztowym,
b) porównawczym,
c) dochodowym.
W metodzie zysków podstawą ustalenia dochodu jest:
a) dochód z działalności prowadzonej na nieruchomości,
b) dochód z czynszów,
c) dochód z dzierżawy.
Które z niżej wymienionych składników, nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania podlegają amortyzacji przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą:
a) grunty,
b) prawa użytkowania wieczystego gruntów,
c) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego.
Stopa refinansowa to:
a) stopa procentowa, według której bank centralny udziela innym bankom kredytów,
b) stopa procentowa, według której banki komercyjne naliczają odsetki od dodatkowych kredytów,
c) stopa procentowa, według której naliczane są odsetki w pożyczkach międzybankowych.
Który z wymienionych niżej banków jest bankiem centralnym:
a) Bank Handlowy,
b) Bank PKO BP SA
c) Narodowy Bank Polski.
Wg kryterium podmiotowego możemy wyodrębnić:
a) lokalny rynek nieruchomości,
b) wtórny rynek nieruchomości,
c) pierwotny rynek nieruchomości.
Niedoskonałość rynku nieruchomości przejawia się:
a) niewielką różnorodnością nieruchomości,
b) ograniczoną informacją o rynku,
c) brakiem systemowego monitoringu rynku.
Stopa zwrotu skorygowana wskaźnikiem inflacji to:
a) realna stopa zwrotu,
b) nominalna stopa zwrotu,
c) stopa dyskontowa.
Przedmiotem obrotu na wolnym rynku nieruchomości nie może być:
a) prawo wieczystego użytkowania gruntu,
b) prawo zarządu trwałego,
c) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego.
Do typowych (specyficznych) cech rynku nieruchomości można zaliczyć:
a) niejednolitość,
b) wysoką elastyczność popytu i podaży,
c) dominujący charakter rynku lokalnego.
W przypadku oprocentowania składanego procent oblicza się:
a) w każdym okresie od początkowej wartości kapitału,
b) stosując stopę dyskontową,
c) w każdym okresie od kapitału powiększonego o odsetki z okresu poprzedniego.
Przy szacowaniu strumieni pieniężnych uwzględnia się amortyzację:
a) ze znakiem plus,
b) ze znakiem minus,
c) nie uwzględnia się amortyzacji.
Stopa dyskontowa jest stopą zwrotu:
a) wymaganą przez inwestora,
b) przeciętną, uzyskiwaną na rynku,
c) nieuwzględniającą ryzyka inwestycyjnego.
Ceny na rynku nieruchomości podlegają statystycznym prawidłowościom w zakresie:
a) związków w czasie,
b) związków w przestrzeni,
c) dynamiki.
Przy wycenie nieruchomości w podejściu dochodowym generowanie dochodu przez nieruchomość jest warunkiem:
a) koniecznym,
b) wystarczającym,
c) żadne z powyższych.
Renta w sensie ekonomicznym to:
a) stała płatność przysługująca rentierowi z określonego tytułu,
b) należność, jaką rentier jest obowiązany uiszczać z określonego tytułu,
c) rata spłaty kredytu pomostowego.
Stopa kapitalizacji to:
a) odwrotność współczynnika kapitalizacji,
b) substytut stopy dyskontowej,
c) odwrotność współczynnika łącznego dyskonta.
Okres zwrotu nakładów inwestycyjnych to:
a) okres niezbędny do całkowitej spłaty kredytu inwestycyjnego,
b) okres przewidywanego użytkowania nieruchomości,
c) okres, w którym zwrócą się zaangażowane środki na inwestycję.
Inwestycja o najkrótszym okresie zwrotu jest:
a) z reguły najbardziej korzystna dla inwestora,
b) z reguły najmniej korzystna dla inwestora,
c) żadne z powyższych.
Wzrost gospodarczy najczęściej określa się zmianą wskaźnika:
a) dochodu narodowego netto,
b) produktu krajowego brutto,
c) żadne z powyższych.
Rachunek zysków i strat jest:
a) elementem biznesplanu inwestycji,
b) analizą dochodowości nieruchomości komercyjnej,
c) częścią sprawozdania finansowego.
Wycena środków trwałych na dzień bilansowy jest dokonywana według:
a) ceny nabycia,
b) ceny nabycia pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie i trwałą utratę wartości,
c) ceny zakupu (jeśli koszty zakupu nie są istotne) pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie i trwałą utratę wartości.
Bilans przedsiębiorstwa informuje o:
a) sytuacji płatniczej przedsiębiorstwa,
b) elementach kształtujących wynik finansowy,
c) wielkości udzielonych gwarancji.
Zgodnie z prawem bilansowym amortyzacji nie nalicza się od:
a) budynków i budowli,
b) nabytych patentów,
c) gruntów.
Podstawą naliczenia amortyzacji środka trwałego metodą liniową jest:
a) wartość początkowa,
b) wartość początkowa minus dotychczasowe umorzenie,
c) wartość początkowa minus amortyzacja bieżącego roku.
Roczna stopa procentowa przy kapitalizacji kwartalnej wynosi 12%. Otworzyłeś kolejną lokatę w wysokości 1500 zł. Po roku otrzymałeś zwrot wyłożonego kapitału wraz z odsetkami w wysokości 1688,25 zł. Efektywna roczna stopa procentowa wynosi zatem:
a) 18,82%
b) 12,55%
c) 16,88%
Określ, ile jest warta obligacja o wartości nominalnej równej 1000 zł oprocentowana w wysokości 15% o terminie wykupu przypadającym za 5 lat? Stopa dyskontowa wynosi 10%.
a) 1750 zł,
b) 1150 zł,
c) 1189,50 zł.
Rynkowa cena dwuletniej obligacji wynosi 1000 zł. Jeśli oprocentowanie wynosi 10% rocznie, a wartość nominalna 900 zł, to czy warto ją kupić? Stopa dyskontowa wynosi 10%.
a) warto,
b) nie warto,
c) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.
Rynkowa wartość obligacji jest równa jej wartości nominalnej, gdy wtedy:
a) stopa dyskontowa jest równa oprocentowaniu obligacji,
b) stopa dyskontowa jest niższa niż oprocentowanie obligacji,
c) okres wykupu obligacji wynosi 1 rok.
Wskaźnik cena/zysk (P/E) na rynku akcji informuje o:
a) wysokości zysku przypadającym na 1 akcję,
b) poziomie ryzyka związanego z daną firmą,
c) cenie, jaką inwestorzy są skłonni zapłacić za jednostkę generowanego zysku.
Określ średnioważony koszt kapitału, wiedząc, że: koszt kapitału własnego wynosi 15%, oprocentowanie kredytu finansującego działalność wynosi 18%. Wartość rynkowa długu — 15 tys. zł, a kapitału własnego 45 tys.:
a) 16,5%,
b) 15,75%,
c) 17,25%.
Wzrost cen substytutu dla dobra X:
a) powoduje spadek popytu na dobro X,
b) powoduje wzrost popytu na dobro X,
c) nie ma wpływu na popyt na dobro X,
d) żadne z powyższych.
Grunty — składnik środków trwałych:
a) podlegają amortyzacji metodą progresywną,
b) podlegają amortyzacji metodą liniową,
c) nie podlegają amortyzacji.
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) określa:
a) wartość stopy dyskontowej, dla której wartość bieżąca netto (NPV) jest mniejsza od zera,
b) wartość stopy dyskontowej, dla której wartość bieżąca netto (NPV) jest równa zero,
c) wartość stopy dyskontowej, dla której wartość bieżąca netto (NPV) jest większa od zera.
Projekt inwestycyjny należy zaakceptować według kryterium wartości bieżącej netto (NPV), jeżeli:
a) NPV jest większe od zera,
b) NPV jest mniejsze od zera,
c) NPV jest równe zero.
Próg rentowności określa w ujęciu wartościowym:
a) minimalny poziom przychodów zapewniający zysk,
b) wielkość przychodów ze sprzedaży, dla której nastąpi ich zrównanie z poniesionymi kosztami stałymi,
c) wielkość przychodów ze sprzedaży, dla której nastąpi ich zrównanie z poniesionymi kosztami operacyjnymi.
Wartość bieżąca przyszłych kwot pieniężnych (płatności) jest równa:
a) sumie przyszłych płatności,
b) sumie przyszłych płatności pomniejszonych o prognozowaną inflację,
c) iloczynowi przyszłej kwoty pieniężnej i współczynnika dyskontowego.
Im większe ryzyko inwestowania w nieruchomość, tym:
a) oczekiwany okres zwrotu kapitału jest krótszy,
b) niższa jest wartość nieruchomości,
c) większy popyt na nieruchomości.
Dyskontowanie to:
a) obliczanie obecnej wartości przyszłego kapitału,
b) obliczanie przyszłej wartości obecnego kapitału,
c) waloryzacja zgromadzonego kapitału.
Na wielkość dochodu operacyjnego netto ustalanego w procesie wyceny nieruchomości dla celów sprzedaży wpływa m.in:
a) koszt kredytu przeznaczonego na rozwój nieruchomości,
b) wynagrodzenie zarządcy,
c) opłata za trwały zarząd.
Obligacja to średnio- lub długoterminowy papier wartościowy będący świadectwem wierzytelności:
a) Skarbu Państwa,
b) gminy,
c) przedsiębiorstwa.
Rynek aktywów finansowych to pojęcie ekonomiczne obejmujące:
a) rynek akcji,
b) rynek hipotek,
c) rynek nieruchomości.
Współczynnik łącznego dyskonta, zwany w teorii wyceny współczynnikiem kapitalizacji czasowej, wyraża się wzorem:
Deflacja to stan nierównowagi wywołujący:
a) spadek cen,
b) spadek konkurencji,
c) zmniejszenie skłonności do inwestowania.
Amortyzacja to:
a) zużycie techniczne środka trwałego,
b) finansowe pomniejszenie wartości początkowej środka trwałego,
c) składnik kosztów uzyskania przychodu.
Wypłata dywidendy jako część zysku netto spółki może nastąpić w postaci:
a) gotówki,
b) akcji,
c) gotówki i akcji.
Aport jest to:
a) przeznaczenie części zysku na zwiększenie kapitału spółki,
b) wkład niepieniężny wnoszony do spółki akcyjnej jako pokrycie akcji,
c) wkład niepieniężny w formie nieruchomości wnoszony do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jako pokrycie akcji.
Wartość początkowa środka trwałego, którym jest zadaszenie na sprzęt montażowy, wykonanego we własnym zakresie równa jest kosztowi wytworzenia obejmującego m.in.:
a) wartość rzeczowych składników zużytych do budowy w cenie ich nabycia,
b) koszt wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi,
c) koszty ogólne zarządu.
Bank ogłasza, że oprocentowanie depozytów wynosi 20% rocznie przy półrocznej kapitalizacji odsetek. Jaką efektywną stopę procentową oferuje bank swoim klientom:
a) 20%,
b) 21%,
c) 21,5%.
Amortyzacja jest:
a) finansowym pomniejszeniem wartości środka trwałego,
b) zużyciem środka trwałego,
c) wydatkiem operacyjnym.
Co oznacza formuła FV = (1 + r)n:
a) dyskontowanie dochodów,
b) regułę procentu składanego,
c) określenie przyszłych wartości strumieni pieniężnych.
Przy analizie opłacalności inwestowania w nieruchomość wynik NPV = 0 wskazuje, że:
a) inwestycja jest opłacalna,
b) inwestycja nie jest opłacalna,
c) wynik analizy nie jest jednoznaczny.
Współczynnik kapitalizacji dochodu netto oznaczony jest WKN, dochodu brutto zaś WKB. Która zależność jest słuszna:
a) WKN=WKB,
b) WKN>WKB,
c) WKN<WKB.< td>
Większa stopa dyskontowa powoduje:
a) większą wartość,
b) mniejszą wartość,
c) nie ma znaczenia.
Stopa dyskontowa nominalna uwzględnia:
a) tylko ryzyko,
b) ryzyko i inflację,
c) ryzyko, inflację oraz wartość bazową.
Przy stopie równej 20% współczynnik kapitalizacji wyniesie:
a) 20,
b) 5,
c) 5%.
Wewnętrzna stopa zwrotu jest obliczana przy założeniu, że:
a) NPW jest = 0,
b) NPW jest = 1,
c) IRR jest = 0.
Dyskontowanie oznacza:
a) powiększanie wartości pieniędzy,
b) pomniejszenie wartości,
c) zamianę na weksle.
Podejście dochodowe wymaga określenia:
a) stopy dyskontowej,
b) prognozy dochodów,
c) wartości aktywów.
Jeżeli rynkowa stopa kapitalizacji wynosi 10%, oznacza to że:
a) okres zwrotu inwestycji w wybraną konkretną inwestycję wynosi 10 lat,
b) typowy okres zwrotu dla inwestycji na danym rynku nieruchomości wynosi 10 lat,
c) typowe dla danego rynku nieruchomości inwestycje stanowią 10% typowych cen nieruchomości.
Aktywa jako część bilansu przedsiębiorstwa obejmują:
a) majątek trwały, majątek obrotowy i rozliczenia międzyokresowe,
b) kapitał własny, rezerwy i zobowiązania,
c) przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów.
Biznesplan:
a) oznacza plan gospodarczy, przedstawiający zamierzenia rozwojowe jednostki na co najmniej 5 lat oraz syntetyczny wynik końcowy,
b) stanowi formę oceny przedsiębiorstwa i jego potencjału,
c) oznacza podstawowe sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa sporządzone na dany moment.
Która z wymienionych cech nie zalicza się do cech rynku nieruchomości:
a) niejednolitość rynku,
b) duża elastyczność popytu i podaży,
c) niedoskonałość.
Stosownie do relacji między stopą kapitalizacji a stopą dyskontową, w warunkach oczekiwanego wzrostu wartości nieruchomości, stopa kapitalizacji będzie:
a) wyższa od stopy dyskontowej,
b) niższa od stopy dyskontowej,
c) równa stopie dyskontowej.
Wartość bieżąca netto (zaktualizowana wartość netto NPV) jest jedną z metod określania opłacalności projektu inwestycyjnego. Spośród dwóch, wzajemnie wykluczających się projektów do realizacji powinien być przyjęty projekt, dla którego NPV jest:
a) większe,
b) mniejsze,
c) dodatnie.
Wspólną pozycją bilansu i rachunku zysków i strat są:
a) podatki,
b) koszty,
c) zysk lub strata netto.
Czynsz rynkowy jako źródło dochodów z nieruchomości:
a) jest wypadkową gry popytu i podaży na nieruchomość,
b) jest wyrazem realizacji celów polityki społecznej,
c) to czynsz aktualnie płacony, ustalany w umowie dzierżawy.
Technika dyskontowania polega na:
a) obliczeniu dzisiejszej wartości przyszłych dochodów,
b) obliczeniu przyszłej ceny sprzedaży nieruchomości,
c) obliczeniu przyszłej wartości dochodów generowanych przez nieruchomość.
Popyt na nieruchomości oznacza:
a) zapotrzebowanie zgłaszane na nieruchomości na danym rynku w danym czasie,
b) część zapotrzebowania potwierdzoną siłą nabywczą ludności w danym czasie na danym rynku,
c) niezaspokojoną część potrzeb odkładaną do realizacji w przyszłości.
Promesa kredytowa to:
a) porozumienie z bankiem, że zaległości w spłatach można spłacać z wyższym oprocentowaniem,
b) papier wartościowy hipotecznie zabezpieczony,
c) porozumienie z kredytodawcą, że kredyt zostanie udostępniony w ustalonej kwocie i w trybie umożliwiającym jego wykorzystanie.
Wyróżnikiem banku hipotecznego jest to, że:
a) udziela kredytów hipotecznych,
b) emituje listy zastawne,
c) przyjmuje depozyty ludności przeznaczone na udzielanie kredytów hipotecznych.
Kredyt hipoteczny charakteryzuje się:
a) zabezpieczeniem kredytu na hipotece przedmiotowej nieruchomości,
b) możliwością ustanowienia hipoteki ustawowej,
c) przeznaczeniem kredytu na cele mieszkaniowe.
Kredyt hipoteczny jest zabezpieczony hipoteką ustanowioną na nieruchomości i jest udzielany na czas:
a) nieoznaczony i niezależny od prowadzonej inwestycji,
b) oznaczony i jest to kredyt długoterminowy,
c) oznaczony i udzielany na konkretne zadanie inwestycyjne.
Nieruchomości mogą stanowić własność:
a) państwową,
b) indywidualną,
c) prywatną.
Wartość wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest:
a) wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego,
b) określona przez wspólników,
c) oszacowana przez biegłego rewidenta.
Pod względem przedmiotowym nieruchomości dzielimy na:
a) państwowe, samorządowe, prywatne,
b) gruntowe, budynkowe, lokalowe,
c) gminne, powiatowe, wojewódzkie.
Bank hipoteczny to:
a) każdy bank udzielający kredytów z zabezpieczeniem hipotecznym na nieruchomościach,
b) bank, który uzyskał koncesję Komisji Nadzoru Bankowego na udzielanie kredytów z zabezpieczeniem hipotecznym na nieruchomościach,
c) bank działający na podstawie przepisów ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych.
Osobowość prawną posiadają:
a) stowarzyszenia rejestrowe,
b) stowarzyszenia zwykłe,
c) fundacje.
Bankowo-hipoteczną wartość nieruchomości ustala:
a) rzeczoznawca majątkowy,
b) inny podmiot działający na zlecenie banku hipotecznego,
c) bank hipoteczny.
Realna stopa procentowa kredytu hipotecznego to:
a) kwota odsetek naliczonych w każdej spłacie raty kredytu,
b) stopa oprocentowania minus stopa inflacji,
c) stopa oprocentowania minus stopa inflacji podzielona przez jeden plus stopa inflacji.
Wskaźnikiem stosowanym najczęściej przez banki do określenia stopnia ryzyka kredytowania konkretnej inwestycji jest:
a) poziom cen nieruchomości na rynku,
b) poziom inflacji,
c) stosunek wysokości kredytu do wartości nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie kredytu.
Bank może odmówić inwestorowi udzielenia kredytu hipotecznego ze względu na:
a) brak zdolności kredytowej kredytobiorcy,
b) zamieszkiwanie za granicą,
c) brak księgi wieczystej.
Listy zastawne to:
a) jeden z rodzajów weksli,
b) papiery wartościowe zabezpieczone hipotecznie,
c) akcje złożone w depozycie sądowym.
Sprzedający nieruchomość opłacił w ostatniej racie miesięcznej 200 zł z tytułu odsetek od kredytu oprocentowanego w wysokości 24% w skali rocznej. Ile wynosi zadłużenie nieruchomości?
a) 833 000 zł,
b) 100 000 zł,
c) 48 000 zł.
Jaką kwotę należy zainwestować, żeby uzyskać miesięczny zysk w wysokości 1000 zł przy założeniu, że roczna stopa zysku wynosi 6%?
a) 6000 zł (1000 × 6),
b) 200 000 zł (1000 × 12/0,06),
c) 72 000 zł (1000 × 12 x 6).
Nieruchomość zakupiona trzy lata temu za 50 000 zł przy rocznym przyroście wartości w wysokości 10% ma obecnie wartość:
a) 55 000 zł,
b) 66 550 zł,
c) 65 000 zł.
Nieruchomość przynosząca 20 000 zł rocznego dochodu była zakupiona za 120 000 zł. Jedynym wydatkiem jest 11% odsetek od 100.000zł kredytu. Właściciel uzyskuje zatem stopę zwrotu z kapitału w wysokości:
a) 45% — (20 000 — 11 000)/(120 000 — 100 000),
b) 16,7% — (20 000/120 000 × 100),
c) 5,7% — (20 000/120 000 — 11%).
Nieruchomość wyceniona na 250 000 zł, przynosząca dochód netto w wysokości 16 000 zł rocznie jest zadłużona w kwocie 170 000 zł. Stopa zwrotu w tym przypadku wynosi:
a) 6,4% — (16 000/250 000 × 100),
b) 20% — [16 000/ (250 000 — 170 000) × 100] ,
c) 68% — (170 000/250 000 × 100).
Kamienica czynszowa z dziesięcioma mieszkaniami przynosi z tytułu czynszu przychód miesięczny w kwocie 5000zł. Jeżeli podwyżka czynszu o 10% spowoduje, że 10% zasobu zmieni się w pustostan, to ogólny dochód:
a) pozostanie na tym samym poziomie,
b) wzrośnie o 1%,
c) zmaleje o 1%.
W ofercie sprzedaży nieruchomości wymienia się 5% stopę zwrotu i miesięczny dochód netto w kwocie 4000 zł. Jaka jest cena ofertowa tej nieruchomości:
a) 200 000 zł,
b) 800 000 zł,
c) 960 000 zł.
Popierając podział rynku nieruchomości na kryterium przedmiotowe, możemy wyodrębnić rynek:
a) nieruchomości komercyjnych,
b) lokalny,
c) nieruchomości rekreacyjnych.
Niedoskonałość rynku nieruchomości przejawia się:
a) w ograniczonej informacji o rynku,
b) zbyt dużą liczbą transakcji,
c) małą różnorodnością nieruchomości.
W ujęciu przestrzennym lokalny rynek nieruchomości obejmuje:
a) nieruchomości mieszkalne,
b) hotele, pensjonaty, uzdrowiska,
c) małe obiekty handlowo-usługowe.
Dokonując oceny lokalnego rynku nieruchomości należy przede wszystkim uwzględnić:
a) stopę inflacji,
b) lokalne mody i preferencje,
c) stopień zamożności lokalnego społeczeństwa.
Typowa działalność developerska obejmuje:
a) realizację inwestycji i osiągnięcie zysku,
b) pośrednictwo w pozyskaniu gruntu,
c) stworzenie projektu inwestycyjnego i pozyskanie źródeł finansowania.
Czynsz pobierany przez właściciela za użytkowanie mieszkania jest:
a) ceną oznaczonych usług mieszkaniowych,
b) jego czystym zyskiem z tytułu najmu powierzchni mieszkalnej,
c) stawką ustanawianą przez ministra finansów dla potrzeb podatkowych.
Rynek nieruchomości można podzielić według różnych kryteriów, z których najczęściej wykorzystuje się podział według:
a) zasięgu geograficznego,
b) przedmiotu obrotu, który klasyfikuje rynek według rodzaju nieruchomości,
c) stanu technicznego nieruchomości.
Niejednolitość rynku nieruchomości wywołana jest przede wszystkim:
a) koniecznością uzyskania licencji zawodowej,
b) różnorodnością rynku nieruchomości w zależności od rodzaju nieruchomości,
c) zróżnicowanym charakterem nabywanych praw do nieruchomości.
O lokalnym charakterze rynku nieruchomości decydują:
a) źródła finansowania i dostępne instytucje finansowe,
b) unikalne cechy nieruchomości (stałość w miejscu, różnorodność, trwałość),
c) stopień rozwoju lokalnego rynku materiałów budowlanych.
Etapy badania i analizy rynku nieruchomości sprowadzają się do:
a) znajomości cen transakcyjnych na rynku lokalnym,
b) znajomości ofert wchodzących na rynek i warunków sprzedaży,
c) analizie ekonomiczno-społecznej rynku, określeniu zasięgu przestrzennego i koniunktury na danym rynku.
Średnia ważona:
a) oznacza, że niektóre jednostki mają większy a inne — mniejszy wpływ na ostateczną wartość średniej,
b) oznacza wartość przeciętną obliczoną w oparciu o założenie, że suma wartości wszystkich jednostek rozkłada się równomiernie między wszystkie jednostki,
c) jest pojęciem statystycznym oznaczającym wartość przeciętną na podstawie wszystkich jednostek danej zbiorowości, z tym że uwzględniane są one nierównorzędnie.
W technice kapitalizacji prostej współczynniki kapitalizacji określa się na podstawie efektywnego dochodu brutto (Wskaźnik-EDB) lub dochodu operacyjnego netto (Wskaźnik-DON). Czy dla wycenianej nieruchomości:
a) (Wskaźnik — EDB) = (Wskaźnik — DON),
b) (Wskaźnik — EDB) > (Wskaźnik — DON),
c) (Wskaźnik — EDB) < (Wskaźnik — DON).
Efektywny dochód brutto (EDB) jest mniejszy od potencjalnego dochodu brutto (PDB):
a) o 25%,
b) o 35%,
c) relacja pomiędzy (EDB) i (PDB) jest uzależniona od sytuacji na lokalnym rynku nieruchomości.
Rynek nieruchomości jest rynkiem:
a) lokalnym,
b) globalnym w skali kraju,
c) albo lokalnym, albo krajowym, w zależności od aktualnych trendów rynkowych.
Szczegółowe zasady ustalania bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości zawiera:
a) ustawa o listach zastawnych i bankach hipotecznych,
b) rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad wyceny nieruchomości oraz sposobu i trybu sporządzania operatu szacunkowego,
c) regulamin wydawany przez bank hipoteczny zatwierdzony przez Komisję Nadzoru Bankowego.
Wg zależności wyznacza się:
a) realną stopę oprocentowania,
b) wewnętrzną stopę zwrotu,
c) stopę ryzyka płynności finansowej.
Podejście dochodowe wykorzystuje teorię:
a) ekstrapolacji,
b) wartości pieniądza w czasie,
c) interpolacji.
W ujęciu ekonomicznym wartość rynkowa nieruchomości to:
a) najbardziej prawdopodobna cena nieruchomości, rozumiana jako typowa cena na rynku,
b) najbardziej prawdopodobna cena nieruchomości, rozumiana jako cena możliwa do uzyskania w danej transakcji,
c) najbardziej prawdopodobna cena nieruchomości, jaką znawca nieruchomości może zapłacić za daną nieruchomość.
Rozwój rynku nieruchomości:
a) zależy od dochodowości rynku papierów wartościowych,
b) zależy od relatywnej dochodowości innych segmentów rynku kapitałowego,
c) nie wykazuje związku z dochodowością innych segmentów rynku kapitałowego.
Relacja ceny za użyczenie kapitału do jego wartości wyrażona jest:
a) jako współczynnik kapitału własnego,
b) jako stopa procentowa,
c) jako współczynnik ROA.
Nieruchomość na rynku inwestycyjnym może być źródłem:
a) wyższego poziomu ryzyka niż inwestowanie w akcje,
b) uzyskiwania strumienia dochodu w postaci czynszów lub zysku ze sprzedaży nieruchomości,
c) pozyskania środków jako zabezpieczenie kredytowe.
|