Wytrzymałość materiałów - dziedzina wiedzy inżynierskiej, cześć mechaniki technicznej zajmująca się opisem zjawisk zachodzących w materiałach konstrukcyjnych i konstrukcjach poddanych zewnętrznym obciążeniom.
W ogólnym przypadku wytrzymałość zajmuje się obserwowaniem zachowania się ciała poddanego siłom zewnętrznym pod katem odpowiadającym im (wywołanych przez nie) sił wewnętrznych i odpowiadających im naprężeń oraz wywołanych przez nie odkształceń.
Zależność pomiędzy naprężeniami i odkształceniami formułuje prawo Hooke'a.
Praktycznym zadaniem badania wytrzymałości materiałów jest określenie stanu wytężania materiału, na podstawie obliczeń.
Ze względu na trudności w opisie trójwymiarowych zjawisk wytrzymałościowych dla ogólnego przypadku obciążenia rzeczywistego ciała materialnego, w praktyce inżynierskiej dokonuje się szeregu uproszczeń. Zakłada się, że:
materiał z jakiego ciało materialne jest wykonane jest homogeniczny (jednorodnym), izotropowy i ciągły.
naprężenia uśredniają się w przekrojach zasada de Saint-Venanta.
obciążenie można zredukować do kilku typowych przypadków oraz, że w przypadku obciążeń złożonych można dokonywać superpozycji tych prostych przypadków. Zalicza się do nich:
Dodatkowymi zagadnieniami jakimi zajmuje się wytrzymałość materiałów to:
stateczność ściskanych prętów prostych tzw. wyboczenie
wpływ karbu lub spiętrzenie naprężeń
statyka układów prętowych - belek, ram i kratownic.
Wyznaczanie naprężeń i określenia wytężenia w:
rurach cienkościennych i grubościennych
zbiornikach cienkościennych i innych.
Zagadnienia zmęczenia metariałów, reologii.
Z natury rzeczy założenie o izotropowości nie zawsze może być stosowane w przypadku, coraz powszechniej stosowanych, kompozytowych materiałów konstrukcyjnych. Materiały te, w ogolności charakteryzyją się anizotropowością, lecz często są tak wykonane, że można wyróżnić w nich trzy wzajemnie prostopadłe płaszczyzny symetrii własności materiałowych - wtedy materiały takie nazywamy ortotropowymi.