Postępowanie anestezjologiczne
W urazach czaszkowo-mózgowych
Mózgowy przepływ krwi
CBF = 50 ml/100g/min
CBF = CPP / opór naczyń mózgu
Zależy od - RR , pCO2 , pO2 i zapotrzebowania metabolicznego mózgu
Ciśnienie perfuzyjne mózgu
CPP = MAP - ICP
MAP - średnie ciśnienie tętnicze
ICP - ciśnienie śródczaszkowe
Zużycie tlenu przez mózg
3 - 3,5 ml/min/100 g
Największe w korze mózgu
W mózgu nie ma zapasu tlenu
Ciśnienie śródczaszkowe
Suma ciśnień wywieranych przez:
1400 g mózgu
130 ml krwi
75 ml płynu mózgowo-rdzeniowego
Ukrwienie mózgu
Śródczaszkowa objętość krwi:100-150 ml
50 ml/100 g tkanki mózgowej
80- 140 ml/min/100 g - istota szara
23 ml/min/100 g - istota biała
15% objętości minutowej
Próg krytyczny ok.20 ml/min/100 g /8- 10 ml -zmiany nieodwracalne/
Zmiana tolerancji przy stosowaniu anestetyków
Autoregulacja krążenia mózgowego
Mózgowe ciśnienie perfuzyjne CPP
Ukrwienie mózgu mieści się w zakresie
50 -150 mmHg niezależnie od ciśnienia perfuzyjnego
Wpływ RR na przepływ mózgowy
Autoregulacja utrzymuje stały CBF przy szerokich granicach MAP (50 - 150 mmHg) przez skurcz lub rozkurcz arterioli, poza tymi granicami CBF zmienia się proporcjonalnie do MAP
Upośledzenie autoregulacji przepływu przez uraz, obrzęk, hipoksemię, hiperkarbię, anestetyki uzależnia przepływ mózgowy od MAP
Wpływ PaCO2
W zakresie 20 - 80 mmHg wzrost PaCO2 o 1 mmHg powoduje wzrost przepływu mózgowego o 1-2 ml/100g/min
Wpływ PaO2
CBF znacząco wzrasta przy PaO2 poniżej 60mmHg
Ciśnienie śródczaszkowe ICP
ICP odzwierciedla stosunek objętości zawartości jamy czaszki (mózg, krew, płyn mózgowo-rdzeniowy) do pojemności tej jamy, 5 - 15 mmHg
Wzrost ICP obniża przepływ mózgowy, prowadząc do niedokrwienia i niedotlenienia tkanki mózgowej
Ciśnienie śródczaszkowe
Suma ciśnień wywieranych przez:
1400 g mózgu
130 ml krwi
75 ml płynu mózgowo-rdzeniowego
Objętość wewnątrzczaszkowa a ICP
Początkowo wzrost objętości nie podnosi ICP dzięki podatności tkanki mózgowej
Dalsze zwiększanie objętości wewnątrzczaszkowej powoduje liniowy wzrost ICP
Przyczyny podwyższenia ICP w urazie głowy
Krwiak wewnątrzczaszkowy
Ogniskowy obrzęk mózgu wokół ogniska stłuczenia lub krwiaka
Rozlane obrzmienie mózgu („przekrwienie mózgu”)
Rozlany obrzęk mózgu po niedokrwieniu (cytotoksyczny)
Zatkanie dróg odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego
Objawy podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego
Ból głowy
Nudności, wymioty.
Zaburzenia świadomości.
Objawy wklinowania mózgu (przepychanie tkanki mózgowej do innych przedziałów wewnątrzczaszkowych lub poza czaszkę)
Wklinowanie mózgu
Cechy wklinowania
Nadciśnienie (odruch Cuschinga).
Tachy- lub bradykardia.
Zaburzenia oddychania.
Porażenie n. III (rozszerzenie źrenicy) i VI (odwodzącego) po stronie uszkodzenia
Niedowład połowiczy po stronie przeciwnej (ucisk konaru mózgu)
Głęboka śpiączka
Zatrzymanie oddechu
Zwalczanie nadciśnienia śródczaszkowego
Ochrona przed hipoksją i hiperkarbią.
Ochrona przed hipotensją.
Kontrolowana hiperwentylacja (PaCO2=30 - 33 mmHg)
Drenaż żylny - uniesienie głowy do 15 - 30
- unikanie zginania szyi
- zapobieganie wzrostowi ciśnienia w klatce piersiowej
cd.
Barbiturany - obkurczają naczynia mózgowe zmniejszając mózgową objętość krwi.
Wysoka osmolarność osocza - zmniejsza obrzęk mózgu i jego objętość.
Drenaż płynu mózgowo-rdzeniowego (np. przez cewnik do pomiaru ICP)
Uszkodzenia urazowe mózgu
Pierwotne - ogniskowe rozlane
Wtórne - wskutek hipoksemii, niedokrwienia i wzrostu ICP
Przyczyny uszkodzenia mózgu po ciężkim urazie głowy
Uszkodzenia rozlane
Gwałtowne przyspieszenie lub deceleracja przemieszczają mózg i uderza on o twarde kości czaszki - stłuczenie mózgu.
W wyniku przeciążeń powstają wewnątrz mózgu siły rozrywające włókna osiowe istoty białej - uszkodzenie aksonalne
Mniejsze siły powodują tylko napinanie włókien i ich przejściową dysfunkcję - wstrząśnienie mózgu
Uszkodzenia ogniskowe
Złamania kości czaszki
- sklepienia (liniowe lub z wgłobieniem)
- podstawy
Krwiak nadoponowy (złamanie kości sklepienia sprzyja odwarstwieniu opony nad którą gromadzi się krew) - powoduje ucisk mózgu
Krwiak podoponowy (podtwardówkowy) oraz krwiaki śródmózgowe powstają na skutek rozrywania żył mózgowych lub zranienia powierzchni mózgu (uszkodzenie naczyń opony miękkiej) - 4 x częściej niż nadoponowe
Złamanie czaszki z wgłobieniem
Krwiaki nadoponowe
Krwiak nadoponowy
Krwiak podtwardówkowy
Stłuczenie mózgu
Cele postępowania w urazie głowy
Zapewnienie optymalnych warunków dla naprawy uszkodzeń urazowych mózgu
Zapobieganie wtórnemu uszkodzeniu przez zapobieganie i leczenie powikłań urazu
Zasady postępowania w urazach głowy
Ocena stanu świadomości
ABC
Ustalenie mechanizmu i zakresu urazu (wywiad!)
Ocena obrażeń
Stabilizować ewentualne złamanie kręgosłupa szyjnego dopóki nie zostanie wykluczone
Ocena stanu świadomości
Ocena wstępna -AVPU
- Alert (przytomny)
- Voice (reaguje na głos)
- Pain (reaguje na ból)
- Unconscious (nieprzytomny)
Ocena wtórna - Glasgow Coma Scale (GCS) i ocena objawów ogniskowych
Skala Glasgow
Otwieranie oczu - spontaniczne 4
- na polecenie słowne 3
- na ból 2
- brak reakcji 1
Odpowiedź słowna - zorientowany 5
- zdezorientowany 4
- niezrozumiałe słowa 3
- „ dźwięki 2
- brak reakcji 1
GCS cd.
3. Odpowiedź ruchowa - spełnia polecenia 6
- lokalizuje ból 5
- cofa kończynę 4
- zgięciowa 3
- wyprostna 2
- brak reakcji 1
Zadania anestezjologa
Zapewnienie drożności dróg oddechowych z intubacją włącznie
Sedacja do zabiegów diagnostycznych (TK!)
Znieczulenie do zabiegów neurochirurgicznych lub leczenia operacyjnego innych obrażeń ciała
Trudny pacjent z uwagi na współistnienie:
Ciasnoty śródczaszkowej
Potencjalnie niestabilnego kręgosłupa szyjnego
Pełnego żołądka
Innych obrażeń
twarzoczaszki i szyi (niedrożniść dróg oddechowych i utrudnienia w intubacji)
jamy brzusznej lub klatki piersiowej (wstrząs)
Wskazania do intubacji
Nieprzytomny - brak odruchów obronnych gardłowych i krtaniowych
Krwawienia do jamy nosowo-gardłowej, urazy twarzoczaszki z niedrożnością górnych dróg oddechowych
Objawy niewydolności oddechowej (ochrona przed hipoksemią i hiperkarbią)
Jako element leczenia nadciśnienia śródczaszkowego (hiperwentylacja kontrolowana, śpiączka barbituranowa)
Intubacja w urazach głowy
Przez usta, w laryngoskopii bezpośredniej (jako szybka i pewna)
Manewr Sellicka (nie za silny)
Z ręcznym unieruchomieniem kręgosłupa szyjnego w osi
W uśpieniu (bez kaszlu) i zwiotczeniu
MILS - manual in-line stabilization
Nie rozciągać nadmiernie kręgosłupa w osi - może to powodować dystrakcję i subluksację w miejscu urazu
Stosować taką siłę, by zrównoważyć siły generowane w czasie intubacji i zredukować przemieszczanie rdzenia kręgowego w trakcie intubacji
Przemieszczenia kręgosłupa podczas manewrów na drogach oddechowych
Przez nos?
Intubacja oraz zgłębnikowanie żołądka przez nos jest przeciwwskazane przy stwierdzeniu lub podejrzeniu złamania podstawy czaszki
Nadciśnienie w urazie głowy
Może być skutkiem reakcji obronnej organizmu:
Nie stosować leczenia hipotensyjnego lecz przeciwobrzękowe
Znacznie groźniejsza u tych pacjentów jest hipotensja!
Drgawki
Są skutkiem bezpośredniego urazu mózgu lub objawem narastania krwiaka śródczaszkowego
Wymagają pilnego leczenia przyczynowego (odbarczenie krwiaka) oraz objawowego (leki przeciwdrgawkowe)
Ponieważ silnie zwiększają metabolizm mózgu i pogarszają jego bilans tlenowy w warunkach podwyższonego ICP
Znieczulenie specyficzne
Brak dostępu anestezjologa do głowy i dróg oddechowych w czasie zabiegu
Szyja często przygięta lub skręcana
STOSOWAĆ RURKI ZBROJONE
Trudna ocena śródoperacyjnej utraty krwi - opierać się na objawach klinicznych i powtarzanych badaniach morfologii
Zabiegi często długotrwałe, zapobiegać:
- hipotermii
- powikłaniom z ułożenia (uciski nerwów obwodowych)
- gromadzeniu wydzieliny w drogach oddechowych
Unikać spadków ciśnienia osmotycznego osocza
które nasilą obrzęk mózgu
Nie przewadniać!
Unikać przetaczania r-rów hipoosmolarnych (Glu 5%, Glu/NaCl 2:1, 1:1)
Stosować r-ry NaCl 0,9%, Ringera oraz wg wskazań: ME, koloidy
Stosować Mannitol 2 mg/kg
Unikać hiperglikemii
Nasili glikolizę beztlenową w obszarze niedokrwionym i kwasicę wewnątrzkomórkową
Utrzymywać glikemię 100 - 150 mg%
Dobór leków do znieczulenia
Do wprowadzenia preferoweany Thiopental
obniża ICP
zmniejsza metabolizm mózgu (cytoprotekcja)
silne działanie przeciwdrgawkowe
Przy obecnej lub podejrzewanej hipowolemii - Etomidat (z uwagi na potencjalne działanie prodrgawkowe polecana koindukcja z midazolamem)
By zmniejszyć odpowiedź na laryngoskopię - fentanyl lub lidokaina iv.
Zwiotczenie
Sukcynylocholina może powodować przejściowy wzrost ICP, ale jednak preferowana (po prekuraryzacji), gdyż:
Niedepolaryzujące - zbyt długi czas do pełnego zwiotczenia:
- konieczność wentylacji czynnej przez maskę twarzową zwiększa ryzyko zachłyśnięcia
- długi bezdech wykluczony ( PaO2, PaCO2)
Podtrzymanie znieczulenia
Analgetyki opioidowe
Niedepolaryzujące środki zwiotczające
Anestetyki dożylne w ciągłym wlewie:
- Thiopental z wyboru (gdy pacjent stabilny hemodynamicznie
- ew. Midazolam
Wentylacja O2/powietrze,
PaCO2 30 mmHg
A gazy i anestetyki lotne?
N2O powoduje wzrost ciśnienia w powstających lub obecnych przestrzeniach powietrznych w jamie czaszki do kraniotomii względnie przeciwskazany)
Środki wziewne zwiększają CBF i ICP
Wybudzenie
Wybudzać pacjentów przed zabiegiem przytomnych, bez cech nadciśnienia śródczaszkowego
Zredukować odruchy i kaszel przy ekstubacji (lidokaina)
Pacjenci z zaburzeniami świadomości przed zabiegiem oraz z cechami podwyższonego ICP - dalsze leczenie w OIT:
Dalsze leczenie w OIT
Sedacja (ew. thiopentalowa)
Analgezja
Wentylacja mechaniczna (PaCO2 ok. 30 mmHg)
Drenaż żylny
Leczenie przeciwobrzękowe
Ew. monitorowanie ICP, EEG
Kontrola radiologiczna (sedować czy wybudzać)
Pogorszenie stanu neurologicznego
Hipoksja (drożność dróg oddechowych, Rtg)
Niedokrwienie (tętno, RR, ekg, morfologia - wykluczyć krwawienie!)
Zaburzenia metaboliczne (glu, mocznik, elektrolity)
Krwiak (TK kontrolne)
Drgawki (zapobiegać)
Neuroinfekcja (szczególnie po urazie otwartym, złamaniu podstawy, zabiegu):
-TK (wykluczenie krwawienia)
- punkcja lędźwiowa, badanie i posiew płynu m-r