Politechnika Warszawska Wydział Elektryczny Zakład Elektrotechniki Teoretycznej |
Laboratorium Elektrotechniki Teoretycznej |
||
Rok Semestr Gr. |
data godz.
|
Ćwiczenie nr 6 Temat: Badanie zjawiska ferrorezonansu w obwodzie RΨC. |
|
Zespół nr :
|
Prowadzący:
|
Ocena:
10 pkt/10 |
Cel ćwiczenia:
Badanie zjawiska ferrorezonansu napięć w obwodzie szeregowym RΨC przy stałej częstotliwości napięcia wymuszającego i zmiennej amplitudzie oraz przy stałej amplitudzie napięcia wymuszającego i zmiennej częstotliwości. Zapoznanie się z badanym zjawiskiem umożliwi analiza charakterystyk amplitudowych i częstotliwościowych wyznaczanych eksperymentalnie i teoretycznie.
Wprowadzenie teoretyczne:
Ferrorezonans powstaje w obwodach zawierających elementy nieliniowe (cewki) zawierające rdzeń, w którym punkt pracy bliski stanowi nasycenia. To, co wyróżnia te zjawisko jest to, że po zwiększaniu napięcia (skutecznego) wymuszenia w pewnym momencie następuje skok wartości skutecznej odpowiedzi oraz odwrócenie fazy o 180 stopni. Pomimo że wartość skuteczna doznaje skoku jej wartość chwilowa zmienia się tylko w sposób ciągły. Jest to konsekwencją praw komutacji oraz tego, że energia zgromadzona w cewce lub kondensatorze zmieniają się w sposób ciągły.
Podstawowym warunkiem wystąpienia rezonansu napięć w obwodzie RΨC jest przecięcie się charakterystyk napięciowo-prądowych kondensatora i dławika, dlatego wystąpienie ferrorezonansu zależy od pojemności kondensatora, przebiegu charakterystyki
a także od wartości skutecznej napięcia źródłowego. Dla uproszczenia przyjmujemy, że dławik jest elementem bezstratnym. Ponadto zamiast pętli histerezy przyjmujemy charakterystykę pierwszego magnesowania, przyjmujemy, że odkształcenie odpowiedzi układu na wymuszenie sinusoidalne w stanie ustalonym jest okresowe oraz w obliczeniach pod uwagę bierzemy pierwszą harmoniczną. Wtedy badany układ można opisać równaniem:
W powyższym równaniu wartość strumienia Ψ zależy od prądu przepływającego przez dławik
Wykonanie ćwiczenia:
Wyznaczanie krzywej magnesowania:
Wyznaczenie krzywej magnesowania polegało na znalezieniu charakterystyki pierwszego magnesowania. Pomiary i obliczenia przedstawia poniższa tabela:
Obliczenia:
ψN, IN- zdjęte z charakterystyki ψm=f(Im)
Wyznaczanie charakterystyk amplitudowych:
Podczas zwiększania prądu w obwodzie szeregowym ΨC może dojść do skokowych zmian wartości prądu. Takie skokowe zmiany wraz ze zmianą charakteru obwodu są nazywane przewrotem ferrorezonansowym.
Podczas ferrorezonansu podstawowe harmoniczne napięcia na indukcyjności i pojemności kompensują się (
), ale występuje również trzecia harmoniczna napięcia, której amplituda jest proporcjonalna do trzeciej potęgi prądu wymuszającego. Dlatego suma napięć na elementach Ψ i C w czasie ferrorezonansu nie wynosi zero. Amplituda trzeciej harmonicznej jest pomijana i rozpatrujemy jedynie pierwszą harmoniczną.
Tabela pomiarowa:
Dla danych:
R = 15 Ω
C = 50 μF
z1 = 500
z2 = 100
Dane:
Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych:
Przy ciągłych zmianach częstotliwości w obwodzie RΨC istnieje możliwość skokowych zmian wartości prądu. Jest to efektem zmniejszania się indukcyjności przy wzroście prądu wymuszonym przez wzrost częstotliwości. Prowadzi to do wzrostu częstotliwości rezonansowej i przez to krzywa rezonansowa przesuwa się w prawo.
Dla danych:
C = 25 μF
z1 = 500
z2 = 100
R = 30 Ω
Obliczenia:
4. Wnioski:
Wyznaczona charakterystyka pierwszego magnesowania jest zbliżona do oczekiwanej. Na wykresie charakterystyki amplitudowej widać skokowe zmiany wartości prądu a także punkt zrównania napięć UC i UΨ. Punkt ten na naszym wykresie jest lekko przesunięty względem punktu 4, co może być spowodowane błędami w pomiarach i nieidealnością elementów. Dla wartości skutecznej prądu mniejszej od prądu odpowiadającemu punktowi 4 obwód ma charakter indukcyjny, natomiast dla wartości skutecznej prądu większej od prądu odpowiadającemu punktowi 4 obwód ma charakter pojemnościowy.
1