WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR.3

wykonała Joanna Wędołowska

grupa L-1

rok akademicki 2004/2005

prowadzący dr inż. Cezary Ajdukiewicz

1. Wyznaczanie stałych materiałowych przy osiowym rozciąganiu za pomocą metody zerowej.

Próbka płaska, wykonana ze stopu aluminium PA 6. Pole przekroju 1cm²

P [kN]	Odczyty na tensometrach [% ]
		Równoległe		Prostopadłe
		1	2	3	4
1 8	13,89 15,03	14,37 15,33	13,335 12,98	13,895 13,59
ΔP = 7	Δε = 1,14	Δε = 0,96	Δε = -0,355	Δε = - 0,305
		Δε = 1,05		Δε = -0,33

• wartość modułu Younga E w kierunku równoległym do rozciągania obliczamy z prawa Hooke'a, korzystając ze wzoru:

gdzie: ΔP - różnica obciążeń działających na próbkę

Δε
- średnia wartość odkształcenia dla kierunku podłużnego

- pole przekroju poprzecznego próbki

w przypadku naszego doświadczenia wartość modułu Younga wynosi

E = 66666,67 Mpa ≈ 0,667 *10⁵ MPa

• liczba Poissona ν

ν = 0,314

• moduł odkształcenia postaciowego (Kirchhoffa) G określamy z teoretycznej zależności, według wzoru

G = 25362,32 Mpa ≈ 0,254 * 10⁵ MPa

2. Badanie odkształceń naprężeń przy mimośrodowym rozciąganiu za pomocą metody zerowej

Próbka - stalowy pręt o przekroju prostokątnym (pole przekroju próbki wynosi
= 2,4 cm
)

P [kN]	Odczyty na tensometrach [% ]
		5	6
1 7	15,33 15,595	15,18 15,16
ΔP = 6	Δε = 0,265	Δε = -0,02

• wartość modułu Younga E

gdzie: ΔP - różnica obciążeń działających na próbkę

Δ
, Δ
- średnie wartości odkształceń dla kierunku podłużnym

- pole przekroju poprzecznego próbki

w przypadku naszego doświadczenia wartość modułu Younga wynosi

E = 204081,6 Mpa ≈ 2,041 *10⁵ MPa

• wartość mimośrodu e obliczamy ze wzoru

gdzie: W
- wskaźnik przekroju próbki
= 0,8

- pole przekroju próbki
=2,4

Δ
, Δ
- średnie wartości odkształceń dla kierunku podłużnym

e = 0,388 cm