Metody normalizacji:

Rangowanie zmiennych - zmienne wyjściowe zastępuje się ich rangami wynikającymi z uporządkowania obserwacji zgodnie z rosnącymi wartościami zmiennych dla stymulant, lub malejącymi dla destymulant (lub odwrotnie).

Przekształcenia ilorazowe - wartość zmiennej dzielona jest przez wartość maksymalną, minimalną lub średnią. Jeżeli punkt odniesienia przyjmuje wartość zero, jej stosowanie jest niemożliwe. Jeżeli zaś ów punkt przyjmuje wartość ujemną konieczne jest nadanie wartością znormalizowanym odwrotnego znaku.

Standaryzacja - do tej grupy należy najczęściej stosowana metoda (wartość zmiennej - średnia arytmetyczna)/odchylenie standardowe - dla stymulant, (średnia arytmetyczna - wartość zmiennej)/odchylenie standardowe - dla destymulant

Unitaryzacja - prowadzi do stałego, jednostkowego zakresu zmienności cech znormalizowanych. Wartość zmiennej, lub jej odległość od jednego z kresów zmienności jest tu dzielona przez rozstęp:

dla stymulant:

dla destymulant:

gdzie i oznacza numer obiektu, j - numer cechy, odpowiednich wartości ekstremalnych poszukujemy w zbiorze obiektów dla zadanej cechy

---