GRZECH NIEWIERNOŚCIĄ WOBEC BOGA, SIEBIE I LUDZI
Przykład: lusterko
- Do czego służy lusterko?
- Dlaczego się przeglądamy?
- Dlaczego dobrze jest przeglądać się w lustrze? (widzimy jak wyglądamy i co trzeba poprawić)
- Dlaczego człowiek poprawia swój wygląd?
- Co szpeci ciało?
Wiele minut poświęcamy na przeglądanie się w lustrze dla zachowania urody swojego ciała. Dziś chciałbym z wami porozmawiać na temat tego, co szpeci urodę duszy, czyli nasze wnętrze. Tym czymś jest grzech.
Jest to rodzaj brudu, który szpeci duszę.
- Czym jest grzech? (wypisujemy odpwiedzi)
- krzywdą innych ludzi
- odejściem od Boga
- odrzuceniem Bożej miłości
- przekroczeniem przykazań
Przypomnijmy sobie pierwszy ludzki grzech - Rdz 3, 1-7 - (czyta uczeń).
- Czym był grzech pierwszych ludzi?
- nieposłuszeństwem wobec Boga
- słuchaniem szatana
- Kto był powodem grzechu pierworodnego?
Ten i każdy inny grzech ma swoje źródło w szatanie, który jest głównym jego sprawcą. Zwróćcie uwagę na sposób kuszenia. Diabeł nie mówi "nie słuchajcie Boga". Diabeł rozmawia z Ewą o prawdzie: "Czy to prawda?". Czyni Boga kłamcą, sugerując że to Bóg nie powiedział ludziom całej prawdy i tłumaczy, że lekceważenie głosu Boga jest czymś oczywistym. Usprawiedliwia grzech, więcej - czyni go normą ludzkiego postępowania. Podsuwa fałszywe diabelskie lusterko, i tak samo bywa dzisiaj. (Katecheta przegląda się w lusterku i komentuje).
- Kiedy przegląda się w nim pijak, szatan nie powie mu: "zobacz, jaki jesteś pijany", lecz mówi: "zobacz, ale masz mocną głowę, tyle wypiłeś";
- gdy przegląda się w nim złodziej, diabeł nie powie mu: "zabrałeś, ukradłeś", lecz powie: "aleś sprytny, udało ci się";
- gdy przegląda się huligan, nie podpowie: "skrzywdziłeś go", tylko powie: "aleś mu dołożył";
- gdy przegląda się tzw. "łatwa" dziewczyna diabeł nie powie: "cudzołożyłaś", lecz: "zdobyłaś doświadczenie";
- gdy przejrzy się kobieta, która usunęła dziecko, diabeł nie powie: "zabiłaś", lecz: "uratowałaś od głodu, nie mogłaś inaczej";
- gdy przejrzy się leniwiec, który nie przyszedł na Mszę św., diabeł nie powie mu: "jesteś próżniakiem", lecz: "byłeś zmęczony, dużo pracowałeś, pójdziesz kiedy indziej";
- gdy ktoś pali papierosy, diabeł nie powie: "czynisz się niewolnikiem, nałogowcem", lecz powie: "brawo jesteś dorosły";
(itp. katecheta może zaprezentować w ten sposób grzechy najczęściej popełniane)
- Dlaczego grzech jest największym nieszczęściem człowieka?
- sprawia, że żyjemy w nieprawdzie o sobie, widzimy zło w innych, nie u siebie
- źle oceniamy innych ludzi
- żyjemy w kłamstwie
- nie możemy doświadczyć Boga
- nie możemy się rozwijać, mamy więcej, lecz wcale nie jesteśmy lepsi
Jest jeszcze jedno lusterko. Właśnie takie (katecheta pokazuje Pismo św.). To lustro nie pokazuje, jacy jesteśmy, ale jacy powinniśmy być. Słowa, które są tu napisane pokazują, jak możemy żyć, by być podobnymi do Boga. Jest to droga trudna, ale kończąca się w niebie i wieczności.
- Dlaczego ludzie niechętnie się w tym lustrze przeglądają?
- nie pozwala szatan
- nie chcą zobaczyć siebie, jakimi są czy mogliby być
Stąd często mówią, że nie mają grzechu:
- bo nie myślą o sobie
- nie zatrzymują się nad sobą w świetle Ewangelii
- Co pozwala zerwać z grzechem?
- drugi człowiek - "jesteś brudny"
- Bóg - "odpuszczam ci"
- praca nad sobą - "chcę być inny"
- sakrament pokuty - "ja cię rozgrzeszam"
- refleksja nad sobą - "czy to prowadzi do Jezusa?" (syn marnotrawny)
- odrzucenie pokusy szatana - "nie pójdę za tobą"
1 J 1, 8 - 2, 2 - Jezus. Bez Niego nie jesteśmy zdolni zerwać z grzechem, zwyciężyć szatana i wyzwolić się z jego mocy. Tylko Jezus może uwolnić od grzechu, i dlatego Jemu trzeba powierzyć swój grzech. On nas kocha takimi, jakimi jesteśmy. W grzechach nie jesteśmy dla Jezusa gorsi. On nas kocha i chce nas zbawić. Jeżeli tylko żałujemy i chcemy być lepsi, On nam pomoże i uwolni nas od grzechu i On może zmienić nasze życie.
Dziękujemy Jezusowi za to, że nas uwalnia od grzechów: "Ach, żałuję..."
Rdz 3, 1 - 7
<!--
A {
text-decoration: none;
}
-->
Upadek pierwszych ludzi
1 A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?» 2 Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, 3 tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli». 4 Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! 5 Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło».
6 Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. 7 A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.