Formaty graficzne 2007-05-10

Photoshop, jak każdy dobry program graficzny, umożliwia zapisywanie obrazów w wielu formatach. Każdy z nich posiada swoje wady i zalety, jedne nadają się do druku, inne na stronę WWW, a jeszcze inne do dalszej obróbki. Przedstawię Wam teraz kilka najpopularniejszych formatów graficznych, jako przykład podając wielkość pliku z poniższym rysunkiem:

BMP. Standardowy format systemu Windows, będący mapą bitową pozbawioną jakiejkolwiek kompresji. Obrazy mogą być zapisywane w palecie 1, 4, 8 lub 24-bitowej, co pozwala na użycie maksymalnej liczby kolorów - 16,7 mln. Brak kompresji wiąże się z dużymi rozmiarami pliku, przez co powyższy rysunek (200x200 pikseli) zajmuje 118 KB.

GIF. Opracowany po raz pierwszy w 1987 roku przez firmę CompuServe format GIF zdobył olbrzymią popularność wraz z pojawieniem się Internetu. Jego nowsza wersja, młodsza o 2 lata, umożliwia zapisywanie obrazów z wykorzystaniem przezroczystości, przeplotu oraz animacji. Charakteryzuje się przy tym bardzo dobrą, bezstratną kompresją o nazwie LZW (Lempel-Ziv i Welch). Jego jedyną wadą jest ograniczona do maksymalnie 256 liczba kolorów. Nadaje się do rysunków posiadających duże obszary o jednakowej barwie. Przy zdjęciach lepsze efekty uzyska się stosując format JPG. W naszym przykładzie plik GIF z maksymalną liczbą kolorów ma wielkość 20 KB, przy czym jakość pozostaje praktycznie bez zmian.

JPG. Format równie popularny co GIF, ale o zupełnie innym przeznaczeniu. Stosowany przy wszelkiego rodzaju zdjęciach umożliwia zachowanie wysokiej jakości przy niewielkich rozmiarach pliku. Nie ma ograniczenia co do liczby kolorów, co oznacza, że do dyspozycji mamy całą 24-bitową paletę. Tak jak GIF, pozwala na zapisywanie obrazów z przeplotem, ale nie wykorzystuje efektu przezroczystości. Jego kompresja, choć niezwykle efektywna, jest stratna, co powoduje czasem bardzo widoczną utratę jakości. Raz zapisanych plików JPG nie powinno się ponownie edytować, gdyż każdy kolejny zapis będzie się wiązał z coraz gorszą jakością. Nasz przykładowy rysunek zapisany z najniższym stopniem kompresji zajmuje 33 KB.

PNG. Format ten, zapowiadany jako następca GIF-a, jak dotąd nie zdobył dużej popularności. Jest on połączeniem JPG i GIF-a, przejął od nich największe zalety. Po pierwsze posiada bezstratną kompresję, umożliwiając zastosowanie palety 8 lub 24-bitowej. Po drugie pozwala zapisywać obrazy z przeplotem, a po trzecie posiada opcję przezroczystości, znacznie rozbudowaną w porównaniu z GIF-em. Stosując przezroczystość w formacie PNG można określić do 256 jej stopni, dzięki czemu dany kolor może być nakładany na tło częściwo, powodując efekt cieniowania. Brak popularności związany jest z nieco większym rozmiarem pliku, w naszym przykładzie wynosi on 39 KB przy 24-bitowej palecie i 25 KB przy 8-bitowej.

TIF. Praca nad plikiem o tym formacie możliwa jest zarówno na komputerze PC, jak i Macintoshu. Format ten może zawierać różne palety barw i algorytmy kompresji, np. LZW, JPG. W naszym przykładzie obraz zapisany w formacie TIF z kompresją LZW zajmuje 48 KB.

TGA. Popularny format graficzny, służący głównie do przechowywania zdjęć w 24-bitowej palecie kolorów. Jako jeden z niewielu formatów potrafi zapisywać obrazy z uwzględnieniem kanału Alpha, który odpowiada za przezroczystość. Nasza moneta w 16-bitowym formacie TGA ma wielkość 78 KB.

PSD. Wewnętrzny format Photoshopa. Nadaje się tylko i wyłącznie do rysunków, które będą poddawane dalszej edycji, gdyż w pliku takim zachowywane są wszystkie informacje o obrazie - poszczególne warstwy, zastosowane efekty, używane kanały itd. Wiąże się to z bardzo dużymi rozmiarami pliku - u nas ma on 254 KB (przy 11 warstwach).

Duża ilość formatów graficznych korzystnie wpływa na jakość obrazu, ale też stwarza problem z wyborem odpowiedniego formatu w niektórych przypadkach. Wszystko zależy tu od przeznaczenia rysunku - jeśli tworzony jest on z myślą o Internecie, ograniczymy się do trzech: GIF, JPG i PNG. Tam, gdzie liczy się jakość, można zdecydować się np. na BMP, a jeśli będziemy dalej pracować nad rysunkiem, powinniśmy wybrać PSD, chyba że praca ta będzie przebiegała na różnych platformach - wówczas skorzystamy z TIFF-a. Tak w ogóle to polecam eksperymentowanie z jeszcze innymi formatami, czasem może się okazać, że mało znany i niezbyt popularny w niektórych sytuacjach będzie przewyższał swych konkurentów pod względem jakości czy stopnia kompresji.

Autor: TAZ

---