Postanowienie z dnia 11 kwietnia 2007 r., II KK 247/06
Zarzuty podnoszone dopiero podczas rozprawy kasacyjnej podlegają rozpoznaniu jedynie, gdy dotyczą uchybień uwzględnianych z urzędu.
Wyrok z dnia 24 listopada 2010 r., IV KK 347/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 9/10)
(Art. 535 § 5 k.p.k.) stanowi, że kasacja wniesiona na korzyść oskarżonego może być uwzględniona w całości na posiedzeniu bez udziału stron, w razie jej oczywistej zasadności. Z obowiązku rozpoznania skargi kasacyjnej jedynie w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów (art. 536 k.p.k.) wynika brak związania Sądu Najwyższego zgłoszonymi w niej wnioskami. Żądanie zawarte w kasacji nie wyklucza więc uwzględnienia jej na posiedzeniu mimo niepodzielenia tego żądania w całości. Z kolei, na zidentyfikowanie granic zaskarżenia nie ma decydującego wpływu oznaczenie ich w części wstępnej kasacji. To treść zarzutu i wynikającego z niego uchybienia, w powiązaniu z kierunkiem zaskarżenia określa jego granice.
Wyrok z dnia 1 grudnia 2010 r., III KK 231/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 10/10)
Z uwagi na kasacyjne granice rozpoznania przewidziane w art. 536 k.p.k. (podobnie zresztą rzecz przedstawia się z granicami orzekania w każdym postępowaniu odwoławczym - art. 433 § 1 k.p.k.) trzeba stwierdzić, że poza tymi granicami zaskarżony wyrok łączny zachowuje przymiot prawomocności i nie może tego zmienić wydanie nowego wyroku łącznego dotyczącego kary łącznej grzywny.
W przypadku wystąpienia przesłanek z art. 575 § 1 k.p.k., przewidziana w tym przepisie „utrata mocy” dotyczy nie całego „poprzedniego wyroku łącznego”, a orzeczenia o konkretnej karze łącznej w nim zawartej.
Postanowienie z dnia 4 listopada 2010 r., II KK 108/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 1/11)
Art. 536 k.p.k. wyznacza granice orzekania sądu kasacyjnego. Tworzą je granice zaskarżenia oraz podniesione zarzuty. Zasadnie przy tym zauważa się, że wobec tego że sąd kasacyjny ma orzekać w granicach podniesionych zarzutów” to wiąże go jedynie zarzut, a nie konkretne uchybienie podane przez stronę, na wykazanie zarzutu określonej obrazy prawa.
Mieści się zatem sąd kasacyjny w granicach orzekania wyznaczonych przez zarzuty, jeżeli dostrzega inne uchybienie odnośnie do wskazanego przez stronę naruszenia danej normy prawa, nie mieści się zaś, gdyby chciał orzec z uwagi na naruszenie przepisu w ogóle przez stronę niepodważanego, chyba że w grę wchodzą naruszenia z art. 439 k.p.k. niepodnoszone przez skazanego.
1
ART. 536 K.P.K.