16.b
G. Bachelard: Wyobraźnia poetycka. Wybór pism
DOM RODZINNY I DOM ONIRYCZNY
przebywanie oniryczne - więcej niż przebywanie gdzieś wspomnieniami;
dom rodzinny - ważny, bo jest czymś więcej niż miejscem, gdzie zaznaliśmy opieki;
dom oniryczny - zaciszne schronienie, skromne, spokojne, przystosowanie realnego domku do zacisznego snu;
zamek jest nietrwały. Chata kryta strzechą jest osadzona w ziemi, mocna;
każdy pisarz myśli, że potrafi nas zainteresować domem dzieciństwa - to dowód na realność domu onirycznego;
dom - schronienie, azyl, ośrodek. Dom wielkomiejski - zawiera tylko symbole społeczne;
w domu onirycznym człowiek żyje sam;
dom - archetyp syntetyczny, który podległ ewolucji. W jego piwnicy - jaskinia. Na poddaszu - gniazdo;
dom - jak drzewo, ma korzenie i koronę. Dach i mury - jak konary. Listowie - dach ponad dachem;
s. 309 dom oniryczny w całej swojej pełni, z piwnicą - korzeniami, z gniazdem na dachu, stanowi jeden ze schematów wertykalnych ludzkiej psychiki;
intelektualność strychu, racjonalność dachu, podświadomość - piwnica;
schody mogą nadać oniryczną głębię;
dynamizm strychu i piwnicy - wyznacza oś domu onirycznego;
piwnica - pod domem, noc, chłód, brudno, ziemia;
na strychu - spędza się godziny samotności, s. 313 strych to dziedzina życia zasuszonego, życia, które trwa dzięki temu, że zasycha, na strychu - stale zmiany;
s. 314 nie istnieje prawdziwy oniryczny dom, który nie piąłby się wzwyż, dom taki z piwnicą zagłębioną w ziemi, z parterem, dziedziną powszedniej krzątaniny, z pięterkiem, gdzie się sypia i strychem wysoko pod dachem,
dom - daje poczucie, że jesteśmy chronieni, poczucie bezpieczeństwa. Oświetlony chroni przed nocą;
dośrodkowy charakter domu - jesteśmy ukryci w domu i wyglądamy na zewnątrz - s. 319 dom uświadamia istnienie świata zewnętrznego, który tym bardziej różni go od wnętrza, im dany pokój jest przytulniejszy;
s. 322 dom oniryczny to obraz, który w marzeniach i snach staje się siłą opiekuńczą;
wnętrze domu onirycznego - dom jako dobro rodzinne, utrzymuje rodzinę;
podróż - nabiera innego sensu, gdy się połączy z nią powrót do kraju rodzinnego;
w powrocie do domu rodzinnego psychoanaliza dopatrywała się powrotu do matki;
przytulność domu zamkniętego - jak pobyt w łonie / ramionach matki;
s. 326 oniryzm domu domaga się w dużym domu - domeczku, w którym moglibyśmy odnaleźć pierwotne poczucie bezpieczeństwa;
zstępowanie w głąb - zstępowanie w przeszłość, albo w głąb nas samych;
dom jako ciało;
s. 330 wyjść od domu onirycznego, to znaczy rozbudzić w podświadomości bardzo starą i bardzo prostą siedzibę, do której tęsknią nasze marzenia. Dom konkretny (…) może być domem z punktu widzenia onirycznego doskonałym.