Kolokwium 2
Które z podanych strategii zalicza się do strategii ofensywnych:
Strategia lidera
Strategia wycofywania się
Strategia żniw
Strategia niszy
Rozszerzanie działalności przedsiębiorstwa w oparciu o własny potencjał to:
Dywersyfikacja zewnętrzna
Dywersyfikacja koncentryczna
Dywersyfikacja wewnętrzna
Dywersyfikacja konglomeratowa
Wysoka atrakcyjność sektora oraz silna przewaga konkurencyjna są charakterystyczne dla:
Dywersyfikacji podtrzymującej
Dywersyfikacji inwestycyjnej
Dywersyfikacji schodzenia z branży
Dywersyfikacji pokrewnej
Strategię dyferencjacji polega na różnicowaniu produktu w oparciu o:
Koszty stałe
Właściwości produktu
Unikalność produkcji
Niezawodność wyrobu
Nisza rynkowa może mieć charakter:
Geograficzny
Rynkowy
Specjalizacyjny
Wąskich specjalizacji wytwórczych
Strategie w oparciu, o które budowana jest przewaga konkurencyjna przedsiębiorstwa to:
Strategia przywództwa kosztowego ( wiodącej pozycji kosztowej )
Strategia dywersyfikacji
Strategia inwestowania
Strategie zróżnicowania
Do typowych strategii ekspansji zalicza się:
Strategia penetracji
Strategia dywersyfikacji
Strategia rozwoju rynku
Strategia rozwoju produktu
Ad 8. Strategia wiodącej pozycji kosztowej związana jest z :
Oferowaniem wyrobów po stosunkowo niższych cenach
Podwyższaniem atrakcyjności cenowej substytutów
Podwyższaniem barier wejścia do sektora
Minimalizacją kosztów wytwarzania
Ad 9. Strategia przywództwa kosztowego może objawiać się ryzykiem:
Obniżenia rentowności sektora
Naśladownictwa
Podwyższania ceny wyrobu
Fetyszyzacji kosztów
Ad 10. Ryzyko w strategii dyferencjacji ( zróżnicowania ) obejmuje:
Zbyt dużą różnicę kosztową między konkurentami stosującymi strategię przywództwa kosztowego a firmą zróżnicowaną
Naśladownictwo ze strony potencjalnych konkurentów
Małą różnicę kosztów między firmami stosującymi dwie różne strategie
Zmniejszenie zapotrzebowania klientów na wyroby zróżnicowane