Alvar Aalto
urodzony w Finlandii, w szacownej rodzinie
tatuś Aalto wynalazł maszynę do szycia napędzaną pudelkiem
studiował architekturę na Politechnice w Helsinkach, potem przeniósł się do miejscowości Jyväskylä
bierze ślub z Aino arsio- swoją współpracownicą i osiadają w Turku
jego dzieciństwo i mlodość przypadają na czas odbudowywania świadomości narodowej
odwołanie do miejscowej tradycji architektonicznej
drewno podstawowym materiałem budowlanym
1923 - 27/8- okres architektury klasycznej
1923 - dom prywatny
klub robotniczy
Aalto pozostaje wierny elementom klasycznym, które ulegają pewnemu zgeometryzowaniu
Nowa kompozycja przyziemia: przeszklenie wielkich witryn
Górna kondygnacja to masywna, niedekorowana ściana
1928 - Aalto przechodzi na stronę architektury modernistycznej - funkcjonalnej
BUDYNEK REDAKCJI I DRUKARNI DZIENNIKA TURUN SANOMAT
TURKU
1928
zmodernizowana forma, trochę jak u Mendelsohna- naprzemienne pasy okien i kondygnacji
wielka witryna - miejsce w którym prezentowano pierwszą stronę gazety
drukarnia w przyziemiu; żelbetowe podpory starają sięłagodnie przejść w strop
SANATORIUM PRZECIWGRUŹLICZE
PAIMIO
1929 - 30
praca Aalto zostaje dostrzeżona na świecie- ma to miejsce na 3. kongresie CIAMu
dwie zasadnicze części: sanatoryjna i zaplecze
bryły rozłożone swobodnie w przestrzeni
sanatorium: płyta zelbetowa z której wyrastają kondygnacje (nie słup!)
próba wyeliminowania wszystkiego, co może przeszkodzić w procesie zdrowienia: system pośredniego oświetlenia wyciszone umywalki, zerwanie z nudną monotonią wnętrz sypialnych
połączenie formy, funkcji i konstrukcji
BIBLIOTEKA MIEJSKA
1930
często później będzie realizował biblioteki
połączenie biblioteki i sali odczytowej
na planie dwóch przesuniętych względem siebie prostokątów - podkreślenie dwufunkcyjności
realizowanie potrzeb czytającego: różnicowanie części czytelni, żeby można było się spokojnie zgubić i zotopić w lekturze
zróżnicowanie poziomu podłogi czytelni
sposób oświetlenia: wiele słoneczek oświetlających każdego
akustyka sali odczytowej: pofalowany sufit który łagodnym łukiem przechodzi w ścianę - coś w rodzaju muszli koncertowej
FABRYKA CELULOZY
SUNILA
1936 - 39
próba prześledzenia procesu technologicznego
cegła wkracza w krąg jego zainteresowań
fabryka dostosowuje sie do nierówności terenu
fabryce towarzyszy osiedle mieszkaniowe
WILLA MAIREA
NOORMARKKU
1938 - 39
dla małżeństwa Gullichsenów: punktem wyjścia do zaprojektowania domu była duża ilość pieniędzy i zainteresowanie małżeństwa sztuką
trzy części: reprezentacyjna, prywatna i sauna
DOM EKSPERYMENTALNY AALTO
MUURATSALO
1957
współfinansowany przez Gullichsenów
Aalto eksperymentował tam z różnymi wątkami, materiałami itd.
PAWILON FIŃSKI NA WYSTAWĄ ŚWIATOWĄ W NOWYM JORKU
1937
pofalowana ściana wykonana z drewnianych listewek na tle okna
na tych żaluzjach powieszono fotogramy z aktualnymi dokonaniami Finów
odwołanie do pewnej organiczności architektury
ściana lekko nachylona w kierunku wnętrza, zaprojektowana tak, żeby wygodnie oglądało się owe fotogramy
BAKER HOUSE
MASSACHUSETTS
1947 - 48
dla Massachusetts Institute of Technology
falista forma jako kontrapunkt dla otoczenia
nadanie indywidualnego charakteru pokojom
Po powrocie do Finlandi Aalto interesuje się projektowaniem większych zespołów architektonicznych.
SAYNATSALO
1949 - 52
centrum miejskie mieszczące kilka budynków o różnym przeznaczeniu
cztery skrzydła zagospodarowane wokół niedużego dziedzińca
nieregularne, organiczne schody umieszczone w narożniku tak, by kierować uwagę wchodzącego na ratusz
jednospadowy dach ratusza nad salą obrad
FINLANDIA HALL
HELSINKI
1962 - 71
dom kultury w Helsinkach
połączenie cegły o kwadratowej główce i cegły glazurowanej
forma wynika z wnętrza
centrum stanowi sala koncertowa
ściany akustyczne które można dostsować do potrzeb wnętrza- na szkielecie drewnianym zawieszone w odpowiedniej konfiguraci panele dźwiękowe
BUDYNKI UNIWERSYTETU W JYVASKYLA
POLITECHNIKA
ESPOO
1949 - 66
kolejna sala z panelami dźwiękowymi
ciekawa, dynamiczna konstrukcja
CENTRUM MIEJSKIE
SEINAJOKI
1956 - 87
WOLFSBURG
AGORA
uzupełnienie centrum miejskiego także projektu Aalto
narastające audytoria różnej wielkości na kolumienkach, przyziemie cofnięte
centrum kulturalne zgrupowane wokół patio, które zaczęło funkcjonować jako agora
BUDYNEK MIESZKALNY
BREMA
1962