FINANSE MIĘDZYNARODOWE
24.10.03
Rynek walutowy-miejsce, gdzie handluje się walutą.
Po co handluje się walutą:
Waluta zagraniczna jest potrzebna, by finansować transakcje międzynarodowe.
I Bilans płatniczy-forma opisu różnych transakcji, jakie podmioty jednego kraju zawierają z podmiotami innego kraju w odpowiednim czasie.
Bilans płatniczy składa się:
rachunek obrotów bieżących:
handel towarami fizycznymi
handel usługami jedno i drugie może być towarami eksportu
(transport, usługi prawne, finansowe)
transfery - przekazy (np. przesłane pieniądze) występujące w dwóch kierunkach
dochody z kapitału
rachunek finansowy i kapitałowy:
bezpośrednie inwestycje zagraniczne (duże ilości akcji na tyle, że można kontrolować menadżersko, lub budowa nowego przedsiębiorstwa od początku)
inwestycje portfelowe- zakup zagranicznych papierów wartościowych:
papiery dłużne (obligacje, bony)
papiery własnościowe (akcje)
bankowe należności i zobowiązania
kredyty
zakładanie depozytów poza krajem
Bilans płatniczy to suma inwestycji wypływających z kraju i przychodzących do kraju, saldo to zmiana oficjalnych (zasobów kraju) rezerw walutowych.
II Zmiany stanu rezerw walutowych nie mogą być zbyt małe, żeby nie utracić wiarygodności i pozycji na rynku. Walutami handluje się po to, by finansować transakcje międzynarodowe.
Kurs walutowy- cena obcej waluty wyrażona w walucie innego kraju. O cenie decyduje popyt i podaż danej waluty. O popycie decyduje wiele czynników, polityczny psychologiczny.
Zawsze są dwa kursy:
- cena nabycia obcej waluty
- cena sprzedaży
cena nabycia jest wyższa
Obrót walutowy na ogół przyjmuje formę bezgotówkową. Obrót bezgotówkowy polega na tym, że kupuje się w obcej walucie płacąc środkami, które na lokacie są w walucie krajowej.
Aprecjacja- wzrost wartości danego pieniądza w krótkim okresie
Deprecjacja- osłabienie wartości pieniądza
Rewaluacja- nowy poziom będzie bardziej korzystny dla waluty danego kraju
Dewaluacja- nowy poziom jest niższy
Jeżeli kurs za bardzo się waha następuje interwencja na rynku walutowym.
Motywacja podmiotów działających na rynku:
Asekuracja- zabezpieczenie się- przy transakcjach terminowych można się zabezpieczyć- hedging
Arbitraż- ciąg operacji wykonywanych jedna po drugiej, na kilka postaci, czasem w grę wchodzą 2 waluty, 3 lub więcej. Końcowy rezultat tych operacji jest pozytywny.
Spekulacja- również 2 transakcje, ale ta druga jest przeprowadzona po jakimś czasie, liczy się na korzystną zmianę cen. Można zarobić na spadku i wzroście cen
Motywacje te wpływają na rynek stabilizująco.
Rynek walutowy składa się z rynku transakcji natychmiastowych- do dwóch dni, oraz rynku transakcji terminowych- kurs terminowy.
Trzy typy rozwiązań, dotyczących transakcji terminowych:
Transakcje jednorazowe (określone warunki)
Transakcje standardowe (termin standardowy)
Transakcje wystandaryzowane
26.11.03
Wielkości fundamentalne:
PKB w ujęciu realnym, globalnie lub w ujęciu na jednego mieszkańca
Poziom stóp procentowych
Stopa inflacji
Preferencje, polityka handlowa kraju
Zmiana produktywności, czyli wydajność pracy czy też innych czynników wytwórczych
Polityka monetarna i fiskalna
Oczekiwania rynkowe, czyli oczekiwania ludzi co do następstw:
wielkości fundamentalne
przyspieszenie dotyczące samego kursu
Czynniki:
* Zagraniczny popyt ▲ aprecjacja
na towary eksportowe ▼ deprecjacja
* Zagraniczny popyt ▲ aprecjacja
na aktywa ▼ deprecjacja
* Polski popyt ▲ aprecjacja
na import ▼ deprecjacja
* Polski popyt ▲ aprecjacja
na aktywa ▼ deprecjacja
* Polski poziom cen w relacji ▲ aprecjacja
do poziomu cen za granicą ▼ deprecjacja
* Polskie stopy procentowe w relacji ▲ aprecjacja
do stóp procentowych za granicą ▼ deprecjacja
* Polski realny dochód ▲ aprecjacja
na mieszkańca ▼ deprecjacja
* Polski poziom dynamiki ▲ aprecjacja
produktywności wyższy
niż za granicą ▼ deprecjacja
* Polskie ograniczenia handlowe ▲ aprecjacja
w stosunku do zagranicy ▼ deprecjacja
Czynniki, na które zwraca się uwagę podczas krótkich, średnich lub długich okresów:
stopy procentowe (okres krótki)
tendencje co do PKB, produktywności, sprzedaży w handlu, czyli poprawa lub pogorszenie koniunktury (okres średni)
bilans płatniczy (okres długi)
Kura walutowy był zgodny z parytetem siły nabywczej waluty w danym kraju.
Monetarna teoria kształtowania kursu walutowego.
Wymienialność waluty, dwa standardy:
wymienialność według standardu międzynarodowego funduszu
wymienialność pełna
Wymienialność wg standardu polega na tym, że istnieje swoboda wymiany w odniesieniu do wszystkich transakcji wchodzących w skład bilansu płatniczego.
14.11.03
Międzynarodowy system walutowy
I Europejska Unia Monetarna:
Rozwiązanie polegające na tym, że kilka krajów przyjmuje jedną walutę i tworzą wspólną politykę wewnętrzną.
Korzyści:
znika ryzyko kursowe (kurs jest zmienny i transakcje dziś ustalone na skutek tych zmian mogą w chwili realizacji stać się wręcz nieopłacalne)
ulegają redukcji koszty transakcyjne związane z transakcjami międzynarodowymi (w zawieraniu transakcji gospodarczych trzeba ponieść opłaty przy czynnościach dodatkowych np.: dokonanie rozliczeń, spisanie umowy-prawnik i.t.p, prowizje. W przypadku transakcji międzynarodowych te koszty są wyższe i unia monetarna służy, by te koszty transakcji międzynarodowych zrównały się z kosztami transakcji wewnętrznych)
5% przychodów banków wynikała z wymiany waluty, przychód ten przestał funkcjonować po zawarciu Unii Monetarnej.
Kraje, które chcą wprowadzić wspólny pieniądz muszą być gospodarczo do siebie podobne;
sposób reakcji polityki pieniężnej na koniunkturę
na ile polityka pieniężna jest w stanie pomóc pokonać złą koniunkturę obecnie i jak to będzie miało miejsce po U.M.
jak wygląda sytuacja z punktu widzenia rozliczeń między tymi państwami. Np.:kraj A kupuje dużo więcej z kraju B niż kraj B z kraju A. W takiej sytuacji zakłada się zasilanie pieniądza na zasadzie transferowej obszarów deficytowych (w jednym regionie jest płacone więcej emerytur i pieniądze pochodzą często z innych regionów)
Dobrze jest, gdy kraje te mają elastyczny system płac. (By ceny zmalały ogranicza się dynamikę wzrostu płac). Oraz gdy przejawiają elastyczność rynku pracy - łatwość podążania zasobów pracy za popytem na prace. Przemieszczanie się z regionów deficytowych na miejsca z popytem na pracowników.
Mundell- Kanadyjczyk, postawił pytanie czy Kanada powinna mieć swoją walutę, lub czy powinna mieć Unię Monetarną za Stanami. On założył, że muszą być to kraje z elastycznością wyższą (rynku pracy i płacy)
Kolejny problem to: występowania szoków asymetrycznych.
Szok, wstrząs- w krótkim czasie dochodzi do gwałtownej zmiany na rynku, czy to po stronie popytu, czy podaży. Ma na to wpływ cena (np.: szok naftowy- dostawy ropy naftowej do Europy zach gwałtownie zmalały. Zmniejszona była podaż i cena wzrosła). Co pociąga za sobą inne skutki.
Jest pytanie, czy te szoki będą jednakowe- asymetryczne w krajach chcących być w Uni Monetarnej. Bo jeżeli występują we wszystkich krajach Unii, to łatwiej temu przeciwdziałać, gdyż lekarstwo (strategia przeciwdziałania temu) będzie takie samo.
Argumenty za i przeciw Unii Monetarnej zarazem:
TW. o zrównywaniu się cen towarów i czynników wytwórczych. Jeżeli nie ma ograniczeń dla przepływu towarów i usług ceny w różnych państwach dążą i zrównują się. Ale w większości wypadków ograniczenia występują (np. cła i.t.p). ceny w różnych krajach nie są równe, jak i ceny czynników wytwórczych też się różnią, są to płace. Ceny kapitałów- stopa procentowa, też są różne. Wyrównanie się tych cen może stanowić dobre warunki do wprowadzenia Unii Monetarnej.
Unia Monetarna daje szansę do stabilizacji kursów walut.
Niepełna Unia Monetarna: kursy walut zmieniają się w ograniczony sposób. Np.: Europejski System Walutowy 1979-99, stabilizował kursy krajów objętych- należących do europejskiej wspólnoty. Przynależenie do ESW było dobrowolne. Stabilizacja kursu była +-2,25%, później +-15%. Jest to stabilizacja kursów, gdy występuje wspólna waluta.
Unia Monetarna może zajść jeśli kryteria danych krajów są zbliżone do siebie:
stopa inflacji
stopa procentowa
deficyt w stopie finansów publicznych
dług publiczny (nie większy niż 40% PKB)
kryteria kursów
SDR - specjalne prawa ciągnienia (Special Drawings Rights)
Sposób w jaki mogą rozliczać się banki centralne. Jest to pieniądz emitowany przez Międzynarodowy System Walutowy. Środki są przenoszone z jednego konta na drugie. (Sys. z Breton Woods)
Keynes- chciał, by kursy walut krajów były stabilne w stosunku do stworzonego bancor. Wykorzystywanie środków międzynarodowych- ciągnienie.
SDR - wartość pieniężna wyznaczona koszykowo (4 waluty: Jen, Euro, Dolar, Funt). Może też być jednostką dla krajów, które chcą ustabilizować swoją walutę.
Bilans Płatniczy:
Y produkt krajowy brutto = C konsumpcja + I inwestycje + G wyd. publiczne + E eksport netto
Y = C + S oszczędności + T podatki
C + I + G + E = C + S + T
I + G + E = S + T
( S - T ) + ( T -G ) = E
Podstawą inwestowania są oszczędności. ( S - I )
Deficyt ( T - G ) czy podatki są wyższe od wydatków.
E - różnica między importem a eksportem (handel zagraniczny).
Deficyt budżetowy T-G idzie w porze z deficytem handlu zagranicznego E.
Jak zmienia się ujemne saldo handlowe (E)?
gdy zmienią się ceny na rynku- samo się zrównoważy
można zmniejszyć deficyt budżetowy (T-G).
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl