KODEKS ETYKI ZAWODOWEJ
RZECZOZNAWCÓW MAJĄTKOWYCH
§1
1. Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do przestrzegania prawa i standardów zawodowych oraz zasad współżycia społecznego a także do dbałości o swoją godność osobistą.
2. Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do powstrzymania się od wszelkich zachowań, które mogłyby zaszkodzić dobrej opinii o zawodzie rzeczoznawcy.
3. Postępowanie rzeczoznawcy majątkowego, które poniża go w opinii publicznej lub podważa zaufanie do wykonywanych przez niego czynności zawodowych, stanowi naruszenie norm etycznych.
§2
1. Postępowanie rzeczoznawcy majątkowego działającego jak osoba zaufania publicznego powinny cechować: rzetelność, dokładność, bezstronność i profesjonalizm.
2. Rzeczoznawca majątkowy nie jest związany żądaniami zamawiającego lub osób zainteresowanych wynikiem jego pracy, jeżeli pozostawałyby one w sprzeczności z prawem lub standardami zawodowymi.
§3
Obowiązkiem rzeczoznawcy majątkowego jest godne reprezentowanie swojego środowiska zawodowego wobec innych osób lub środowisk, zgodnie z jego umiejętnościami i wysokim poziomem zawodowym i etycznym.
§4
Rzeczoznawcy majątkowemu nie wolno dokonywać wyceny majątku własnego a także osoby bliskiej, lub innych czynności z zakresu praktyki zawodowej, nie tylko wówczas, gdy istnieje wyraźny zakaz ustawowy, lecz także wtedy gdy mogłoby to wywołać wątpliwości co do obiektywizmu rzeczoznawcy. Dotyczy to również sytuacji, gdy rzeczoznawca pozostaje w stosunku zależności osobistej, lub służbowej w odniesieniu do zamawiającego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
§5
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest stale doskonalić swoją wiedzę zawodową i dbać o to, aby w swoich czynnościach zawodowych wykorzystywać najnowsze zdobycze nauki i praktyki.
§6
Rzeczoznawca majątkowy nie powinien podejmować się wykonywania czynności z zakresu praktyki zawodowej, które wykraczałyby poza jego wiedzę i kompetencje zawodowe.
§7
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do zachowania zasady poufności i nie ujawniania osobom trzecim informacji, które uzyskał w toku wykonywania czynności zawodowych. Obowiązek ten spoczywa na rzeczoznawcy również po ustaniu wykonywania czynności, chyba, że z tego obowiązku zwolnił go sąd lub inny właściwy organ, albo zamawiający.
§8
1. Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest powstrzymać się od działań stanowiących nieuczciwą konkurencję lub nieuczciwą reklamę. W szczególności, jeżeli inny rzeczoznawca majątkowy negocjuje wynagrodzenie za wykonanie określonych czynności, nie wolno rzeczoznawcy, który się o tym dowiedział, oferować ceny niższej za te same usługi.
2. Rzeczoznawcę majątkowego obowiązują w zakresie żądania wynagrodzenia za wykonywane przez niego czynności zasady dotyczące minimalnych wynagrodzeń, ustalane przez Polska Federację Rzeczoznawców Majątkowych.
3. Treść materiału promocyjnego, oraz sposób jego prezentacji powinny być przedstawione na odpowiednim poziomie i nie mogą umniejszać w opinii publicznej jakości usług oferowanych przez innych rzeczoznawców, lub w jakikolwiek sposób im szkodzić.
4. W reklamach mogą być zamieszczane informacje o kwalifikacjach rzeczoznawcy i organizacjach zawodowych, do których należy.
§9
1. Stosunki miedzy rzeczoznawcami majątkowymi powinno cechować koleżeństwo, wzajemna lojalność i współpraca, zwłaszcza w zakresie dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem zawodowym z osobami chcącymi uzyskać uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości.
2. Nie stanowi naruszenia zasad wymienionych w ust. 1 negatywne ocenianie działalności zawodowej rzeczoznawcy majątkowego wynikające z dokonanej w ramach organizacji zawodowej przez innego rzeczoznawcę majątkowego oceny lub opinii o wykonanym przez niego operacie szacunkowym, chociażby nie zostały one następnie utrzymane przez organy prowadzące postępowanie, o którym mowa w 10. ust 1.
§10
1. Rzeczoznawca majątkowy nie może dokonywać oceny lub opiniowania operatu szacunkowego sporządzonego przez innego rzeczoznawcę majątkowego. Nie dotyczy to oceny lub opiniowania w przypadku, gdy czynność ta wykonywana jest:
a) w postępowaniu prowadzonym przez organizację zawodową,
b) w postępowaniu przed Komisją Odpowiedzialności Zawodowej,
c) na żądanie sądu lub innego organu wymiaru sprawiedliwości.
2. Nie stanowi naruszenia zasad etyki zawodowej opiniowanie lub ocena operatu szacunkowego dokonywana z zachowaniem wymogów przewidzianych w Standardzie VII.2
§11
Rzeczoznawca majątkowy wykonuje czynności zawodowe zgodnie z najlepszą wiedzą fachową i ze starannością właściwą dla tych czynności.
§12
Rzeczoznawcy majątkowemu nie wolno przyjmować od zamawiającego lub osób trzecich w związku z wykonywanymi czynnościami jakichkolwiek korzyści osobistych lub majątkowych poza wynagrodzeniem ustalonym w umowie.
§13
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do stosowania przepisów niniejszego kodeksu także w stosunku do swojego klienta, chociażby on tego nie żądał lub nie wynikało to wyraźnie z treści zawartej umowy.
§14
1. Przepisy niniejszego Kodeksu obowiązują wszystkich rzeczoznawców majątkowych.
2. Nad przestrzeganiem norm Kodeksu czuwają organizacje zawodowe w stosunku do swoich członków oraz Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych.
§15
1. Kodeks opracowano w zespole: Zygmunt Bojar, Andrzej Hopfer, Andrzej Kalus, Stanisława Kalus, Zdzisław Małecki, Tomasz Telega.
2. Kodeks został uchwalony przez Radę Krajową PFSRM w dniu 13 października 1999 r. i włączony do zbioru Standardów Zawodowych Rzeczoznawców Majątkowych, zamiast Kodeksu etyki zawodowej uchwalonego 4 maja 1995 r.
3. Niniejszy Kodeks etyki zawodowej obowiązuje od dnia 14 listopada 1999 r.