16.05.1999

WBM - Mechanika

Semestr: 2 Grupa: 3

SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM MATERIAŁOZNAZTWA

Temat: Zgniot i rekrystalizacja.

Obróbka plastyczna na zimno (poniżej temperatury rekrystalizacji) umożliwia kształtowanie metalu teoretycznie bez strat materiału, przy zapewnieniu znacznej dokładności kształtu i wymiarów. Następuje umocnienie materiału które uzewnętrznia się przez:

• Wzrost twardości (HB)

• Wzrost wytrzymałości na rozciąganie (Rm)

• Wzrost granicy plastyczności (Re)

• Spadek wydłużenia (A%)

• Spadek przewężenia (Z%)

• Spadek przewodności elektrycznej

• Spadek siły elektromotorycznej

• Spadek odporności na korozję

Ponadto po zgniocie na zimno powstaje tekstura, która charakteryzuje się jednokierunkowym ułożeniem ziarn w metalu. Materiał z teksturą ma różne wartości pewnych właściwości w różnych kierunkach, czyli jest anizotropowy.

Przed zgniotem Po zgniocie

Przyczyną umocnienia jest związana z odkształceniem, zwiększającym się skrzywieniem, przegięciem i zniekształceniem pakietu płaszczyzn poślizgu, przez co ruch dyslokacji jest coraz bardziej utrudniony. Zatem dla materiałów polikrystalicznych umocnienie jest większe niż dla monokrystalicznych ze względu na istniejące granice ziarn, które utrudniają poślizg. Opór stawiany odkształceniu jest w końcu tak duży, że zachodzi nagłe zniszczenie materiału obrabianej części. Dlatego nie można prowadzić tej obróbki dowolnie daleko.

Do obróbki na zimno należą: walcowanie, kucie na zimno, nagniatanie.

Obróbka plastyczna na gorąco (powyżej temperatury rekrystalizacji) umożliwia kształtowanie metalu znacznie mniejszymi naprężeniami (mniejsza moc silników napędzających urządzenia), przy nieznacznej stracie materiału przez utlenianie (np. dla stali 2 - 3%), mniejszą dokładność kształtu i wymiarów oraz powodowania istotnej zmiany własności materiału. Ściśle biorąc, zwłaszcza w przypadku stali, obróbka plastyczna wlewka powoduje polepszenie własności mechanicznych w wyniku zwiększenia gęstości.

---