1. Definicja drgań
Drganiem nazywamy ruch okresowy jakiejkolwiek wielkości fizycznej
Wykres wychylenia prędkości przyspieszenia na jednym układzie współ.
x(t) = xosin (ωt )
x(t) = ωxocos(ωt )
x(t) = - ω2oxsin(ωt )
a) Drgania liniowe o 1 stopniu swobody
Jeżeli na układ wstępnie wprowadzony z położenia równowagi nie działają żadne wymuszenia to drgania tego układu nazywamy swobodnymi.
Równanie ruchu drgań swobodnych tłumionych
mx + Cx + kx = 0
jeżeli pominiemy tłumienie to uzyskamy ulepszone równanie drgań swobodnych nietłumionych.
mx + kx = 0
rozwiązaniem ogólnym tego równania jest funkcja w postaci sygnału harmonicznego:
x(t) = xosin(ωot + φ)
ωo - częstość kołowa sygnału
φ - faza sygnału harmonicznego
częstość własna układu - częstość kołowa nietłumionych drgań własnych:
Okres drgań własnych:
Ogólne rozwiązanie ma ostateczną postać:
xo, φ - stałe całkowania, zależne od war początkowych
h - współ. tłumienia
Jeżeli występuje tłumienie wiskotyczne ( C ≠ 0), to r - nie drgań w wyniku podzielono obustronnie przez m przyjmuje postać:
x + 2hx + ωo2x = 0
h = C/2m - jednostkowy współ tłumienia wiskotycznego.
Rozwiązanie równania jest funkcją wykładniczą:
x(t) = ert
↓
(r2 + 2hr + ωo2 ) ert = 0
↔ r2 + 2hr + ωo2 = 0
Pierwiastkami r-nia charakterystycznego są:
∆ = 4(h2 - ωo2) - wyróżnik r- nia char
Ostatecznym rozwiązaniem jest superpozycja funkcji wykładniczych
x(t) = D1er1t + D2er2t
D1,D2-stałe całkowanie zależne od warunków początkowych
∆< 0 - tłumienie jest niewielkie, mniejsze od krytycznego, pierwiastki są zespolone
x = e-htxsin(ω*t + φ*) ω* = √( ωo2 - h2)
W wypadku liniowego tłumienia niskotycznego szybkość zanikania amplitudy jest zdeterminowana szybkością zmiany funkcji:
x = ± x*e-ht, zależy od współ tłumienia h
Miarą szybkości zanikania amplitudy jest logarytmiczny dekrement tłumienia
Δ = hT* = const
∆ = 0 -tłumienie jest równe tłumieniu krytycznemu pierw. są równe: r1= r2= - h
Rozwiązanie r-nia ma postać
x(t) = e-ht[so - (h so + νo)t]
∆ >0 - Tłumienie jest większe od krytycznego, pierwiastki są rzeczywiste.
Rozwiązanie r-nia ma postać
x(t) = e-ht[socosh (ω*t) + hso+ νo/ ω* sinh(ω*t)]
b) Drgania wymuszone
Jeżeli w równaniu ruchu mx + cx+ kx= P (t ) przyjmujemy wymuszenie o stałej amplitudzie i zerowej fazie, to przyjmie ono postać:
x + 2hx + ωo 2 x = Psinωt
Rozwiązaniem równania jest funkcja złożona z sygnału zanikającego o zanikającej amplitudzie x*e-ht stałym okresie T* = 2π/ ω* oraz sygnału wymuszonego o stałej amplitudzie i stałym okresie równym okresowi siły wymuszającej.
λ = P/k -odkształcenie statyczne układu wywołane max. siła wymuszającą
mx+ Cx+ kx= Psin ω t
x= Asinωt+ Bcosωt= C cos (ωt + φ)
x=x1+x2
2. Zależność pomiędzy ω T, f.
ω T i f
ω - częstość kołowa
T- okus
f- częstotliwość
x = x(t)
x(t) = x(t -T)
xśr = ∫t │x(t)│dt
3. Dodawanie dwóch ruchów harmonicznych w zależności od ω.
a) jeżeli sumujemy sygnały o równych cząstkach kołowych ω1= ω2 = … ωn to wypadkowy jest sygnałem harmonicznym
b) Jeżeli n1 * T1 = n2 * T2
k1, k2 n1 …… T(1,2,3…
sygnałem wypadkowym jest sygnał okresowy (tzw. poliharmoniczny )
c) Jeżeli
n1, n2 ,…..,√2, 2, √20, 20
n1 T1 = n2 T2
sygnałem wypadkowym jest sygnał pseudookresowy
d) ω1≈ ω2 wypadkowy sygnał jest sygnałem okresowym (T1 ≈ T2) zwanym dudnieniem o okresie 1/Td = │1/ T1 - 1/ T2│
4. Co to jest dudnienie?
Dudnienie powstaje przy nakładaniu się sygnałów harmonicznych o zbliżonych cząsteczkach kołowych ω2 ≈ ω1
xomax = √xo12 + xo22 +2 xo1xo2
xomin = √xo12 + xo22 -2 xo1xo2
1/Td =│1/T1 - 1/T2│
Drgania nieharmoniczne które otrzymujemy w wyniku nałożenia się dwóch jednakowo skierowanych drgań harmonicznych o zbliżonych częstościach (│ω2 - ω1│≤ ω1) nazywamy dudnieniem. W takim przypadku jako początek skali czasu t uzasadnione jest, przyjęcie takiej chwili, w której fazy obu składników drgań y1 i y2
są jednakowe i równe φ 0. Wtedy :
y1 =A1 sin( ω 1t + φ 0)
y2 = A2 sin (ω2 t + φ 0) = A2 sin[ω 1t + φ 0 + ψ (t)]; gdzie
φ (t) = (ω2 - ω1)t
Drgania wypadkowe y = y1 + y2 spełniają zależność:
y = A(t) sin [ω 1t + φ 0 + φ (t)] gdzie;
[A(t)]2 = A12 + A22 + 2A1 A2 cos φ(t)
i tg ψ(t) = A2sin φ/A1+ A2 cos φ(t)
W szczególności, jeśli A1 = A2 = A0, to
i
wtedy:
Wielkość │A(t)│, opisująca amplitudę drgań wypadkowych, zmienia się w granicach od
│A1 - A2│ do A1 + A2 z częstością kołową ωD
ωD = │ω2 - ω 1 │zwaną wartością kołową dudnień. Ponieważ częstość dudnień jest wielokrotnie mniejsza od częstości drgań (ωD << ω 1),
5.Sprężyny połączone szeregowo.
Przy łączeniu szeregowym odwrotność sztywności zastępczej jest równa sumie odwrotności sztywności poszczególnych sprężyn.
P1 = P2 = P
f = f1 ≠ f2
k = P/f
k = P/ f1 + f2
1/k = f1 + f2/P
1/k = f1/P + f2/P
1/ kz = 1/ k1 + 1/ k2
6. Sprężyny połączone równolegle.
Przy połączeniu równoległym sprężyn sztywność zastępcza jest równa sumie sztywności poszczególnych sprężyn.
f = f1 = f2
P = P1 + P2
k = P/f = P1 + P2/ f = P1/f + P2/f
kz = k1 + k2
7.Oblicz częstość drgań dla różnych połączeń sprężyn.
mx + kz * x = 0
k = k2 + k3 + k 1
8.Określić wszystkie jednostki mx + cx + kx = P sin ωt
m [kg]; x [m/s2]; c [kg/s]; x [m/s]; k [N/m]; x [m]; P [N]; ω [rad/s]; t [s].
9. Co to jest rezonans-wykres.
Szybki przyrost amplitudy wymuszonych drgań mechanicznych przy zbliżaniu się częstości kołowej siły wymuszającej do wartości częstości drgań własnych układu nazywamy zjawiskiem rezonansu mechanicznego.
Rezonans jest największy jeżeli częstość drgań wymuszonych ω jest równa częstotliwości drgań własnych ω0.
ω/ω0 = 1 → A → ∞
11. Częstość drgań swobodnych nietłumionych.
mx +kx = 0/:m
x + k/m∙x = 0
x +ω02x = 0
12. Tłumienie krytyczne.
h = ω0 mx + cx + kx = 0
c/m = 2h ; k/m = ω02
x + 2hx + ω02x = 0
x = est
równanie charakterystyczne s2 + 2hs + ω02 = 0 dla h = ω0 jeden pierwiastek podwójny
s = s1 = s2 = − h
x = e−ht (c1t + c2)
h = ω0
ω02 = k/m
2h = c/m
h = c/ 2m
c = √4mk c = 2√km c2 = 4m2 ∙ k/m ∙ ω0 c2 = 4m2 ω02 c =√ 4m2 ω02 ckr = 2ω0 m
13. Ruch swobodny nietłumiony dla różnych warunków początkowych.
mx + kx = 0 → x + ω02 x = 0 ; ω0 = √k/m
x = A cos ω0t + B sin ω0t
x = −A ω0 sin ω0t + ω0 B cos ω0t
1° t = 0 ; x =a ; x = 0
a = A + 0 → A = a
0 = B ω0 → B = 0
x = a cos ω0t
2° t = 0 ; x = 0 ; x = V0
0 = A + 0 → A = 0
V0 = B ω0 = B = V0/ ω0
x = V0/ ω0 sin ω0t
3° t = 0 ; x =a ; x = V0
a = A → A =a
V0 = B ω0 → B = V0/ ω0
x = a cos ω0t + V0/ ω0 ∙ sin ω0t
x = c cos (ω0t + φ)
tgφ = V0/ ω0a
14. Drgania wymuszone. Z jakich składników się składają.
mx + kx = P sin ωt − równanie drgań wymuszonych nietłumionych
↓ ↓
drgania siła wymuszająca
swobodne
mx + kx = Psinω0t/:m
x + k/m*x = Psinω0t/m
x + ω02x = q sin ωt
x = Asinωt
x = Aω0cosωt
x = - Aω02sinωt
ω02= k/m
q = P/m
k = P/f
A = q/ ωo2 - ω2
↓
Z jakich składników składa się ruch wymuszony ?
Drgania wymuszone nie tłumione: mx + kx = P sin(ωt) równanie siła ruchu wymuszona
drgania wymuszone tłumione : mx + cx + kx = P sin(ωt) ↓ ↓ równanie siła uchu wymuszona tłumionego
15. Okres początkowy drgań wymuszonych tłumionych.
16. Rodzaje wibroizolacji.
a) siłowa ( wyizolowania układu od środowiska)
b) przemieszczeniowa (odizolowanie środowiska od układu)
17. Współczynnik przenoszenia siły (izolacja).
18. Płaszczyzna fazowa - warunek stabilności.
20. Podatność dynamiczna - co to jest?
Podatność dynamiczna jest to szczególny przypadek transmitancji, gdzie sygnałem wejściowym jest siła, a wyjściowym przemieszczenie.
Transmitancja jest to stosunek wielkości sygnału wyjściowego do wielkości sygnału wejściowego w stanie ustalonym.
Interpretacja geometryczna komunikacji.
21. Jak znaleźć doświadczalnie podatność.
Dla zadanego wymuszenia mierzy się wielkość przemieszczenia.
22. Interpretacja wektorowa drgań.
Dwa sygnały prostopadłe
x1 = A1 sin(ωt)
x2 = A2 cos(ωt)
x = x1 − x2
A1 < A2
Dwa sygnały równoległe.
x1 = A1 sin(ωt)
x2 = A2 sin(ωt)
x = x1 + x2
23. Równanie Lagrange'a.
E − energia kinetyczna układu
V − energia potencjalna układu
q − współczynnik
24. Charakterystyka fazowo-częstotliwościowa.
Charakterystyka fazowo - częstotliwościowa przedstswia zależność fazy początkowej układu
od jego częstości kołowej.
25. Sztywność „k” w przypadku prętów: ściskanych, skręcanych, zginanych.
ściskamy
ΔL = P*l/ EF
K = P/ ΔL = EF/L
zginamy
f = Pl3/3EI
k = P/f = 3EI/l3
skręcamy
k = M/φ
φ = Ml /GIo
k = GIo/l
26. Co to jest ruch o dwóch stopniach swobody-podać kilka przykładów.
Układ mechaniczny o 2 stopniach swobody może być układem prostym (jeden element) o dwóch elementach mechanicznych przemiennych lub układem złożonym (dwa elementy), którego każdy element realizuje jeden przemienny ruch prosty.
Przykład
27. Zapisać równanie ruchu układów
28. Jak zmierzyć współczynnik tłumienia ?.
Linia pierwiastkowa - są to miejsca geometryczne pierwiastków w funkcji parametrów (tłumienia).
Można zmierzyć przy linii pierwiastkowej wyznaczonej metodą Ruth'a.
29. Co to jest wymuszenie kinetyczne?