Przyczyny i metody rozwiązywania konfliktów
Napięcia, problemy brak czasu, przeciwne poglądy, często prowadzą do narastania konfliktów między jednostkami i poszczególnymi osobami. Konflikt w organizacji oznacza spór dwóch lub więcej członków albo grup, wynikający z konieczności dzielenia się ograniczonymi zasobami albo pracami lub zajmowania odmiennej pozycji, różnych celów, wartości lub spostrzeżeń. Członkowie czy działy organizacji w trakcie sporu dążą do tego by ich sprawa lub punkt widzenia przewyższały nad sprawą lub punktem widzenia innych. Źródła konfliktów w organizacji dotyczą zarówno poszczególnych osób jak i jednostek oraz grup. Do głównych źródeł konfliktów należą: konieczność dzielenia się ograniczonymi zasobami, różnice celów poszczególnych komórek, współzależność pracy w organizacji, różnice wartości lub postrzegania między komórkami. W dzieleniu zasobów występuje konflikt z przyczyny ograniczonej ilości podstawowych zasobów. Trzeba je podzielić a zatem jest nie uniknione, że pewne grupy otrzymają mniej niż chcą lub potrzebują. W miarę rywalizacji poszczególnych grup o możliwie największy udział w dostępnych zasobach może pojawić się konflikt lub zanik współpracy. Różnice w celach często prowadzą do konfliktu interesów lub priorytetów, nawet jeśli istnieje zgodność co do ogólnych celów organizacji. Członkowie poszczególnych działów mają odmienne cele i punkty widzenia, często zatem trudno jest im uzgodnić programy działania. Największe możliwości konfliktu we współzależności pracy występuje tam, gdzie jedna komórka nie może rozpocząć pracy do chwili zakończenia zadania przez inną np.: nie można wykonać planu produkcji jeśli nie zostaną dostarczone odpowiednie części. Konflikty między grupowe występują wówczas gdy istnieją znaczne różnice pod względem takich cech jak postawa wobec pracy, wiek, wykształcenie. Najczęściej stosowane są trzy metody rozwiązywania konfliktów: dominacja lub stłumienie, kompromis i integrujące rozwiązywanie problemów. Metody te różnią się pod względem doprowadzania do skutecznych i twórczych rozwiązań konfliktu oraz przygotowania stron do radzenia sobie z przyszłymi sytuacjami konfliktowymi. Dominacja i tłumienie te metody mają dwie wspólne cechy: 1) raczej ukrywają konflikt zamiast go rozwiązać 2) tworzą sytuację wygranej - przegranej w której przegrywający podporządkowuje się wygranemu. Stłumienie i dominacja następuje przez wymuszenie, łagodzenie (np. kierownik minimalizuje jego zakres i znaczenie oraz stara się namówić jedną ze stron do ustąpienia), unik oraz zasadę większości. Kompromis - występują różne jego formy: Rozdzielenie - strony przeciwne trzyma się w oddaleniu do czasu uzgodnienia rozwiązania. arbitraż - strony konfliktu poddają się sądowi trzeciej strony. rozstrzygnięcie losowe - o wyniku decyduje jakieś zdarzenie losowe przekupienie - jedna ze stron godzi się na przyjęcie jakiejś korzyści w zamian za zakończenie konfliktu. Na ogół żadna z tych metod nie prowadzi do pełnego zadowolenia stron konfliktu ani do twórczych rozwiązań. Istnieją trzy rodzaje metod integrujących rozstrzygania konfliktów : - uzgodnienie - strony konfliktu spotykają się dla znalezienia najlepszego rozwiązania ich konfliktu; konfrontacja - przeciwne strony bezpośrednio przedstawiają swoje poglądy sobie; stosowanie celów nadrzędnych - wspólnie uzgodniony cel wyższego rzędu obejmuje cele niższych rzędów spierających się stron.
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl