PROJEKT TRANSFORMATORA
45 VA 220/9 V
Rafał Sopliński
Grupa 8
Rok B
Dane
Sn = 45 VA - moc znamionowa transformatora
Un1 = 220 V - napięcie znamionowe strony pierwotnej transformatora
Un2 = 9 V - napięcie znamionowe strony wtórnej transformatora
Bmax = 0,9 T - maksymalna wartość indukcji w rdzeniu transformatora
ρ = 3
- maksymalna gęstość prądu w przewodzie
f = 50 Hz - częstotliwość napięcia sieciowego.
Wyznaczam przekrój uzwojenia pierwotnego i dobieram przewód o odpowiedniej średnicy:
mA
przekrój przewodu,
,
mm2,
stąd średnica przewodu:
mm
Dobieram przewód nawojowy miedziany o średnicy 0,29 mm (średnica przewodu emaliowanego dem= 0,315 mm) o przekroju 0,66 mm2 oraz oporze 0,266 Ω/m.
Obliczam przekrój kolumny rdzenia i potrzebną ilość zwojów strony pierwotnej:
cm2 =
m2.
Po przekształceniu wzoru
:
gdzie:
Wb - maksymalna wartość strumienia w rdzeniu transformatora
- przekładnia transformatora,
Wyznaczam wymiarów geometrycznych rdzenia:
współczynnika wypełnienia k = 0,5:
,
gdzie :
Q = b2 - powierzchnia części czynnej rdzenia
A+Q = a2 - powierzchnia całego przekroju rdzenia
cm2,
stąd:
cm
cm
cm, grubość warstwy uzwojenia
Ponieważ średnica przewodu nawojowego w emalii wynosi 0,315 mm to należy nawinąć
warstw zwojów.
Dzieląc liczbę zwojów po obu stronach transformatora przez liczbę warstw otrzymamy liczbę zwojów na warstwę, czyli:
zwojów na warstwę dla strony pierwotnej
zwojów na warstwę dla strony wtórnej
Wyznaczam wysokości kolumny i szerokości rdzenia:
Należy wyznaczyć średnią drogę strumienia magnetycznego w rdzeniu. Zakładam,
że przenikalność magnetyczna względna rdzenia wynosi μr = 1000.
UWAGA: wzór słuszny tylko dla transformatora nie obciążonego
m
Przy założeniu, że kształt rdzenia transformatora jest kwadratowy to długość jarzma wynosi :
cm.
Wysokość kolumny, na której będą nawinięte zwoje nie powinna być mniejsza niż
cm.
Wyznaczam straty mocy w miedzi oraz straty na histerezę i prądy wirowe:
Nawijamy
m. Przewodu o oporze 0,266 Ω/m.,
a więc rezystancja całego drutu nawojowego wynosi
Ω.
Reaktancje bierną uzwojenia pierwotnego wynosi
mH,
R>>XL, stąd możemy stwierdzić, że S ≈ P = 45 W, ponieważ moc bierna jest pomijalnie mała w stosunku do mocy czynnej pobieranej przez transformator.
Straty w miedzi
W
Do obliczenia strat w rdzeniu transformatora posługuję się następującymi wzorami:
[W/kg] - straty na histerezę magnetyczną. Dla blachy anizotropowej o zawartości krzemu ok. 2,5% straty jednostkowe
(dla f = 50 Hz i B = 1 T). Dla indukcji Bmax = 0,9 T k = 1,6.
Gęstość blachy 7,65⋅103 [kg/m3].
Objętość zaprojektowanego rdzenia
=305,5 cm3,
Czyli V = 0,3⋅10-3 m3.
Stąd masa rdzenia
kg.
kg/m3.
Stąd straty całkowite mocy na histerezę wynoszą
W
Straty na prądy wirowe w rdzeniu wyliczam z e wzoru:
, gdzie d jest grubością blachy w mm. Dla blachy jak powyżej o grubości d = 0,35 mm straty jednostkowe
. Stąd:
W/kg
Całkowite straty na prądy wirowe
W
Całkowite straty w żelazie ΔPFe = ΔPCH + ΔPCW = 1,19 W
Sprawność transformatora
%
a
b
c
220 V
9 V
Q
A