które niektórzy zawodnicy wykorzystują na oddanie strzału. Ja osobiście stosowałem i zalecam oddawanie strzału po zatrzymanym niepełnym wy­dechu, co jest prostsze, zdrowsze i bardziej naturalne.

Statyczność broni nabiera szczególnego znaczenia w bromach pneuma­tycznych, w których szybkość pocisku (diabolo) w przewodzie lufy jest znacznie mniejsza niż pocisku wyrzuconego z lufy na skutek spalania się prochu.

Przykładowe ruchy broni krótkiej przy oddychaniu obrazuje rys, 19.

Rys. 19

Proszę zauważyć, że przy strzelaniu z broni krótkiej podczas wydechu linia celowania obniża się (rys. 19), natomiast przy strzelaniu z broni dłu­giej linia celowania przy wydechu podwyższa się. Tę sytuację powinien strzelec wykorzystać przy składaniu się do strzału z broni krótkiej, umie­szczając linię celowania przy wdechu odpowiednio wyżej niż „spód celu”. Wystarczy z kolei wykonać odpowiedni wydech (niecałkowity) a linia ce­lowania obniży się do rejonu dogodnego dla oddania strzału.

Drugi sposób polega na zgrywaniu przyrządów celowniczych po napro­wadzeniu ręki z, pistoletem od dołu w rejon oddawania strzału. W takim przypadku również należy wytłumaczyć strzelcowi, że kontrolę celowania i ściągania języka spustowego musi przeprowadzić po niepełnym wydechu. Ćwiczenia te należy przerabiać początkowo bez broni, potem z bronią w połączeniu ze ściąganiem języka spustowego lecz bez celowania, patrząc jednocześnie na rysunek przedstawiający równe przyrządy celownicze pod celem.

6. Sposoby celowania

Niedoświadczeni strzelcy prawie bez przerwy patrzą w przyrządy celow­nicze, nie zwracają uwagi na wypracowanie prawidłowej postawy o roz­luźnionych mięśniach oraz skoordynowanie procesu celowania z oddycha­niem.

---