Ściany działowe murowane cz. II
Ściany z betonu komórkowego
Ściany działowe można również wymurować z elementów z betonu komórkowego lub z płyt gipsowych, o specjalnie wyprofilowanych krawędziach.
Ściany z betonu komórkowego
Do budowy ścian działowych zwykle używa się nie bloczków, lecz płytek grubości 11,5 cm. Płytki te układa się na zaprawie cementowo-wapiennej lub zaprawie klejowej. Trzeba pamiętać o przewiązywaniu kolejnych warstw oraz o tym, że ściany o rozpiętości większej niż 5 m wymagają zbrojenia prętami stalowymi. Jeśli stosuje się zaprawę klejową, to płytki muruje się na cienkie spoiny, czyli grubości 1-2 mm. Wymaga to szczególnej staranności wykonania.
Zalety:
stosunkowo duża wytrzymałość, łatwość obróbki elementów,
odporność na działanie ognia,
duża paroprzepuszczalność.
Wady:
duża nasiąkliwość związana z porowatością, kruchość, a ze względu na nią - konieczność ostrożnego transportu, załadunku i obróbki.
Ściany z płyt gipsowych
Ściany działowe wykonuje się z płyt gipsowych z krawędziami z wyprofilowanym wpustem i wypustem. Płyty te układa się warstwami, podobnie jak cegły. Do ich murowania używa się kleju gipsowego.
W pomieszczeniach, w których okresowo wilgotność rośnie powyżej 70%, na przykład w łazienkach, stosuje się płyty impregnowane. Wszystkie elementy stalowe, jak ościeżnice drzwiowe i rury, które będą stykały się ze ścianą gipsową, powinny być zabezpieczone antykorozyjnie, ponieważ gips powoduje korozję stali.
Ścienna płyta gipsowa |
Połaczenie ścian działowych z płyt gipsowych |
Zalety:
płyty łatwo się tnie i obrabia, szybko się z nich muruje,
ściany z nich wykonane mają dużą paroprzepuszczalność,
ściana nie wymaga tynkowania, jak na przykład ściana ceglana; wystarczy ją tylko wyrównać i wypełnić niepełne spoiny zaczynem gipsowym,
masa ściany gipsowej (około 80 kg/m2) jest prawie 40% mniejsza niż ściany z cegły dziurawki,
są ognioodporne.
Wady:
są nasiąkliwe,
mają stosunkowo małą wytrzymałość.