6. Zachowanie się układów prętowych przy obciążeniach termicznych i geometrycznych.
7. Obciążenia różnych typów; wpływ temperatury, przemieszczenia wymuszonego, uwzględnienie sprężystego podparcia punktowego i ciągłego, wykorzystanie symetrii układu i obciążeń.
I.Typy obciążeń:
statyczne - wartość zwiększa się od zera do wartości końcowej,usuwanie obciążenia na statyczne można związać z największym okresem drgań własnych konstrukcji.Jeżeli czas zmiany obciążenia jest znacznie większy od największego okresu drgań własnych konstrukcji,to można to nazwać statycznym
dynamiczne - wartość zmienia się nagle lub okresowo zmiennie lub w chwili przyłożenia do konstrukcji jest skończona
Zależnie od czasu trwania i sposobu działania:
stałe - wartość,kierunek i położenie pozostają niezmienne w czasie użytkowania budowli,jej montażu i remontu
zmienne - mogą zmieniać wartość,kierunek lub położenie w czasie użytkowania budowli
-w całości długotrwałe- np.parcie wody o stałym poziomie zwierciadła
-w części długotrwałe- np.ciężar pyłu,obciążenie od suwnic
-w całości krótkotrwałe- np.śnieg,wiatr
wyjątkowe - występują w wyniku mało prawdopodobnych zdarzeń w czasie użytkowania budowli (powódz,pożar)
II.Wpływ temperatury
Zmiana temperatury w stosunku do temperatury montażu powoduje wydłużenie pręta w osi lub :zginanie pręta momentami powstałymi na skutek gradientu temperatur.
Siły wewnętrzne powstające pod wpływem tego rodzaju obciążenia można obliczać za pomocą metody przemieszczeń, gdzie zadane przemieszczenie wynosi α*t*l,
α- współczynnik rozszerzalności termicznej
t - temperatura
l - długość pręta
lub metodą sił, w której wpływ temperatury uwzględniony jest przez Δit
δ11x1 + δ12x2 + Δ1t = 0
δ21x1 + δ22x2 + Δ2t = 0
Δit = Σ [ ∫Ni*α*tc*ds. + ∫M*α*(ΔT/h)ds. ]
h - wysokość przekroju
∫Ni*α*tc*ds. - równomierne ogrzanie
∫M*α*(ΔT/h)ds. - nierównomierne ogrzanie
III.Wymuszone przemieszczenie
Siły wewnętrzne w układzie statycznie niewyznaczalnym,wynikłe z przemieszczenia podpór wylicza się za pomocą:
metody przemieszczeń - przemieszczenie podpór f traktuje się jako obciążenie geometryczne stanowi osiadanie podpór lub wymuszone przemieszczenia węzłów
metody sił - układ równań:
gdzie Δip = 0 - brak obciążenia zewnętrznego
x1δ11 + x2δ12 + Δ1p = -f
x1δ21 + x2δ22 + Δ2p = 0