Dieta może być równie skuteczna w leczeniu hipercholesterole

Wiadomo, że statyny mogą obniżać poziom cholesterolu całkowitego w surowicy o 28%-35%. Z kolei skuteczność diety, mierzoną procentowym obniżeniem wyjściowego poziomu cholesterolu, oceniano dotychczas na 4-13%. Opinie na temat optymalnego składu diety w leczeniu hipercholesterolemii ulegały częstym zmianom. Aktualne zalecenia panelu ekspertów ATP III kładą nacisk na zwiększenie zawartości w diecie steroli roślinnych, nierozpuszczalnych włókien, białka soi i orzechów. W lipcowym wydaniu JAMA opublikowano wyniki randomizowanego i kontrolowanego z placebo badania autorstwa Jenkinsa i wsp., będącego pierwszą próbą bezpośredniego porównania skuteczności diety zgodnej z zaleceniami ATP III i statyn w leczeniu hipercholesterolemii. Badana dieta zawierała 1g/1000 kcal steroli roślinnych, 21.4g/1000 kcal białka soi, 9.8g/1000 kcal nierozpuszczalnych włókien i 14g/1000 kcal migdałów. Chorzy otrzymywali posiłki w postaci gotowych racji żywnościowych. W drugim ramieniu terapeutycznym stosowano lowastatynę (20 mg/dobę) i dietę ubogą w tłuszcze nasycone. Głównymi mierzonymi parametrami były: poziom cholesterolu LDL i białka C-reaktywnego w surowicy. W ciągu 1 miesiąca trwania próby, poziom LDL obniżył się o 28.6% w grupie leczonej dietą i o 30.9% w grupie leczonej statynami (w obu przypadkach p < 0.001, w porównaniu z grupą kontrolną osób stosujących jedynie dietę z niską zawartością tłuszczów nasyconych). Z kolei, poziom białka C-reaktywnego zmniejszył się odpowiednio o 28.2% i 33.3%. Różnice pomiędzy grupami w których stosowano aktywne leczenie były nieznamienne statystycznie. Tym samym, skuteczność obu metod postępowania była porównywalna. We wnioskach autorzy pracy stwierdzają, iż obecne zalecenia dotyczące stosowania diety z małą zawartością tłuszczów nasyconych należy rozszerzyć o produkty żywnościowe z dużą ilością włóknika i sterole roślinne. Zanim jednak można będzie ocenić rzeczywistą skuteczność rozszerzonej diety, konieczne będą badania nad jej zastosowaniem u osób samodzielnie przygotowujących posiłki.