SZKOŁA ASPIRANTÓW
PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ
W KRAKOWIE

Wyposażenie techniczne

TEMAT: PARAMETRY, SPRAWIANIE I BUDOWA DRABIN POŻARNICZYCH

Wykładowca: Wykonał:

st. kpt. mgr inż. Robert Wolański sekc. kdt Marcin Driański

Kraków 2003

Spis treści

Wstęp

Charakterystyka drabin

BHP przy ćwiczenia i akcjach z drabinami

Drabina D10 W

Charakterystyka drabiny

Parametry

Chwyt drabiny z pojazdu

Chwyt drabiny z ziemi

Przenoszenie drabiny

Sprawianie drabiny

Złożenie drabiny na ziemi

Złożenie drabiny na pojazd pożarniczy

Drabina DN2,7

Charakterystyka drabiny

Parametry

Chwyt drabiny z pojazdu

Chwyt drabiny z ziemi

Przenoszenie drabiny

Sprawianie drabiny

Sprawianie drabiny z jednego przęsła

Chwyt na ramie przęsła drabiny

Sprawianie drabiny z czterech przęseł

Chwyt sprawionej drabiny z czterech przęseł

Złożenie drabiny na ziemie

Złożenie drabiny na pojazd pożarniczy

Drabina D3,1 (słupkowa)

Charakterystyka drabiny

Parametry

Chwyt drabiny z pojazdu

Chwyt drabiny z ziemi

Przenoszenie drabiny

Sprawianie drabiny

Chwyt sprawionej drabiny na ramię

Złożenie drabiny na pojazd pożarniczy

Złożenie drabiny na ziemie

Drabina D4,2 (hakowa)

Charakterystyka drabiny

Parametry

Konserwacja drabiny

Metody konserwacji

Wstęp

Charakterystyka drabin

W praktyce pożarniczej drabiny są wykorzystywane do działań ratowniczo gaśniczych gdzie utrudnione jest dojście poprzez znacznie dużą wysokość oraz przy ewakuacji ludzi z wyższych kondygnacji budynku a także w celu dotarcia do poszkodowanego znajdującego się wszelakich dołach, kanałach, itp. Drabiny stosowane w pożarnictwie muszą odznaczać się dużym wskaźnikiem bezpieczeństwa a także muszą posiadać odpowiednie parametry które ich charakteryzują.

Ze względu na budowę, drabiny pożarnicze dzielimy na: przystawne (możliwość oparcia wierzchołka o obiekt), wolnostojące (podparte na drążkach podporowych), wiszące (tylko i wyłącznie możliwość wiszenia w pionie).

BHP przy ćwiczeniach i akcjach z drabinami

1. Przenoszenie drabiny zgodnie z regulaminem

2. Sprawianie drabiny w miejscu dogodnym zgodnie z regulaminem przez określoną liczbę osób.

3. Drabina przystawna wierzchołkiem koło okna, wierzchołek drabiny minimum dwoma szczeblami nad krawędziom okna, dachu, gzymsu

4. Kąt bezpieczny od 60° do 75°

5. Drabina po sprawieniu musi być:

• Stabilna

• zabezpieczona przez obsadę

• drabiną sprawnie techniczną

• obsługa drabiny ubrana regulaminowo

• nie wolno wykonywać ruchów drabiną jeżeli ktoś znajduje się na drabinie

• zakaz sprawiania drabiny przy sieciach energetycznych

• nie wolno wchodzić na drabinę w butach utłuszczonych w smarach, olejach, itp.

Drabina D10 W

Charakterystyka drabiny

Drabina D10W - może być stosowana jako drabina przystawna lub jako wolno stojąca, podparta drążkami. Drabina ta umożliwia wejście na wysokość drugiego piętra. Może też być również stosowana jako pomost przy przejściach przez rowy, wykopy, itp.. Drabinę D10W obsługują dwie roty.

Parametry

Długość drabiny (max. zasięg) - 10000 mm,

Długość dolnego przęsła - 5670 mm,

Długość górnego przęsła - 5800 mm,

Długość drążków podporowych - 5650 mm,

Rozstaw bocznic przęsła dolnego - 360 mm,

Rozstaw bocznic przęsła górnego - 300 mm,

Rozstaw szczebli - 320 mm,

Liczba szczebli na jednym przęśle - 17 szt.,

Ciężar drabiny - 72 kg.

Drabina D10W przed wprowadzeniem do użycia musi być sprawdzona na wytrzymałość na obciążenie

Chwyt drabiny z pojazdu

Komenda: „Obsługa - drabinę D 10 W- chwyć!"

Wyznaczona obsługa najkrótszą drogą podbiega do pojazdu pożarniczego. Pomocnik roty l wchodzi na dach pojazdu. Przodownik roty l zajmuje miejsce za pojazdem, twarzą w kierunku uchwytów zabezpiecza­jących w odległości około 0,5 m. Rota II zajmuje miejsce w odległości około 2,5 m z tyłu pojazdu, fron­tem do siebie. Po zajęciu miejsc przez obsługę przo­downik roty l zwalnia uchwyty zabezpieczające dra­binę i zajmuje miejsce - twarzą do prawej strony drabiny.

Uwaga!

Przy zdejmowaniu drabiny D 10 W na samochód pożarniczy wchodzi ten z roty l (przodownik lub pomocnik), po którego stronie znajduje się drabinka umożliwiająca wejście na dach samochodu. Spowo­dowana tym zmiana funkcji w rocie l powoduje odpowiednio zmianę zwalniającego uchwyty zabezpiecze­nia drabiny.

Pomocnik roty l zsuwa drabinę do chwili przejęcia przez rotę II. Rota II przejmuje podstawę drabiny, chwytając ją oburącz podchwytem za bocznice, między pierwszym a drugim szczeblem na wysokości ramion i odchodzi bokiem wzdłuż osi wysuwu drabiny do momentu, gdy wierzchołek drabiny znajdzie się na wysokości rolki.

Pomocnik roty l po upewnieniu się, że wierzchołek drabiny spoczywa na rolce, schodzi z dachu pojazdu i zajmuje miejsce naprzeciw przodownika roty l twarzą do niego, po drugiej stronie drabiny. Rota l zsuwa wierzchołek drabiny, chwytając podchwytem za bocz­nice między ostatnim a przedostatnim szczeblem. Obsługujący jednocześnie wykonują zwrot w kierunku podstawy, przejmując drabinę na ramiona: przodow­nicy na lewe, pomocnicy na prawe, podtrzymując ją rękoma wewnętrznymi - podchwytem za bocznice, ręce zewnętrzne opuszczone wzdłuż ciała. Obsługa jest gotowa do przeniesienia drabiny na miejsce sprawiania.

Chwyt drabiny z ziemi

Komenda: „Obsługa - drabinę D 10 W - chwyć!"

Wyznaczona obsługa najkrótszą drogą podbiega do drabiny. Rota l zajmuje miejsce przy wierzchołku dra­biny, miedzy ostatnim a przedostatnim szczeblem. Rota II zajmuje miejsce przy podstawie drabiny między pierwszym a drugim szczeblem; przodownicy po pra­wej, a pomocnicy po lewej stronie drabiny. Obsługa zwrócona jest twarzą do drabiny. Wykonując przysiad, chwytają oburącz podchwytem za bocznice. Prostując się unoszą drabinę na wysokość ramion, jednocześnie wykonują zwrot w kierunku podstawy.

Opierając drabinę na ramionach (przodownicy na lewych, pomocnicy na prawych) podtrzymują drabinę rękoma wewnętrznymi podchwytem za bocznice, ręce zewnętrzne opuszczone wzdłuż ciała.

Przenoszenie drabiny

Komenda: „Obsługa - z drabiną D 10 W, do... -marsz!"

Obsługa podbiega do wyznaczonego obiektu i usta­wia się w odległości około 1,5 m od ściany tak, aby drabina była w położeniu prostopadłym do budynku. W celu wygodnego i bezpiecznego przenoszenia drabiny dopuszcza' się podtrzymywanie jej oburącz. W przypadku sprawiania drabiny do balkonu należy wysunię­cie balkonu uwzględnić w odległości ustawienia dra­biny od ściany.

Sprawianie drabiny

Komenda: „Na tempa - drabinę D 10 W, do... -spraw!"

Tempo - raz! Rota l trzyma wierzchołek drabiny na ramionach, nie zmieniając pozycji. Rota II wykonuje zwrot w kierunku bocznic drabiny i w przysiadzie, trzymając oburącz podchwytem za bocznice, składa podstawę drabiny na ziemi i odpina paski zabezpiecza­jące drążki drabiny.

Prostując się wykonują zaskok: przodownik roty II prawo nóż, pomocnik roty II lewo nóż do podstawy dra­biny. Nogami tymi zabezpieczają podstawę drabiny, stawiając stopy na ściągaczu. Po czym przodownik roty II lewo nóż, pomocnik roty II prawo nóż wykonują zakrok, stając tyłem do siebie. W skłonie chwytają drążki nachwytem: przodownik roty II lewą, pomocnik roty II prawą ręką, prostując się unoszą drążki; przo­downik roty II do lewego, pomocnik roty II do prawego boku, z jednoczesnym podchwytem drążka rękami przeciwnymi. Drążki dociskane są do tułowia. Tempo - dwa! Rota l unosi wierzchołek drabiny ponad głowy i przechwytami rąk po bocznicach stawia drabinę do pionu z lekkim pochyleniem jej na budynek.

Rota II przechwytami rąk po drążkach ułatwia rocie l podnoszenie drabiny. Po czym odchyla drążki na odleg­łość wyciągniętej ręki: przodownik roty II lewej, pomocnik roty II prawej, na zewnątrz w skos w kie­runku budynku, opierając drążki o podłoże. Nogami, którymi zabezpieczali podstawę drabiny (przodownik roty II prawą, pomocnik roty II lewą), wykonują zakrok, po czym nogami przeciwnymi zabezpieczają drążki przed przesunięciem się. Oburącz trzymają drążki: przodownik roty II lewą nachwytem, na wysokości pasa, prawą podchwytem na wysokości barku, pomocnik roty II prawą nachwytem, na wysokości pasa, lewą podchwytem na wysokości barku. Rota l, z chwilą zdjęcia nóg ze ściągacza przez rotę II, zabezpie­cza podstawę drabiny, stawiając - przodownik nogę lewą, pomocnik prawą na ściągaczu. Rękami zabez­pieczają drabinę, trzymając za bocznice na wysokości ramion. Po zabezpieczeniu drążków przez rotę II, pomocnik roty l zaskakuje pod drabinę lewo nóż, wyko­nując trzy kroki tak, aby twarzą zwrócony był do przo­downika roty l. Przodownik roty l ustawia się przed drabiną, zabezpiecza podstawę drabiny lewą nogą na ściągaczu. Trzyma drabinę za bocznice dolnego przęsła na wysokości barków. Pomocnik roty l po wykonaniu zaskoku odwiązuje linkę zabezpieczającą przęsło górne i chwyta ją oburącz ponad głową.

Tempo - trzy! Pomocnik roty l, ciągnąc za linkę przechwytami rąk, wysuwa przęsło górne na wyma­ganą wysokość tak, by zapadki przęsła górnego spo­częły na szczeblu przęsła dolnego.

Oplatając linką drugi i trzeci szczebel przęsła dol­nego, w połowie ich długości, wykonuje węzeł zabez­pieczający pod trzecim szczeblem.

Pozostaje pod drabiną, na wysokości ramion chwyta oburącz bocznice od ich zewnętrznej strony.

Tempo - cztery! Po zabezpieczeniu drabiny przez rotę l, rota II odsuwa drążki na zewnątrz w skos, opiera wierzchołek drabiny o budynek, po czym lekko podbija drążki tak, aby wierzchołek odstawał od ściany na odległość około 5 cm. Po wykonaniu tych czynności rota II ustawia się przy drążkach, jak w tempie drugim. Drążki zabezpieczają oburącz oraz za pomocą stóp: przodownik roty II lewej, pomocnik roty II prawej. Przodownik roty l kieruje właściwym i bezpiecznym ustawieniem drabiny, wydając komendy dla roty II:„Rota odbij!"„Rota podbij!"„Przodownik odbij!" Przodownik podbij!"„Pomocnik odbij!" „Pomocnik podbij!"

Przerwanie wykonywania czynności następuje na komendę: „Stój!" Przodownik roty l obserwuje wierz­chołek drabiny. Po ustawieniu drabiny rota l zaskakuje do bocznic: przodownik lewą, pomocnik prawą stopą zabezpieczają podstawę drabiny. Rękoma chwytają za bocznice pod szczeblem na wysokości barków, przo­downik prawą, pomocnik lewą ręką.

Złożenie drabiny na ziemie

Komenda: „Obsługa - drabinę D 10 W - złóż"

Obsługa wykonuje zwrot do drabiny i zdejmuje ją z ramion, chwytając oburącz podchwytem za bocznice. W przysiadzie składa drabinę na ziemi i udaje się naj­krótszą drogą na swoje miejsce w szyku.

Złożenie drabiny na pojazd pożarniczy

Obsługa najkrótszą drogą podchodzi z drabiną do pojazdu pożarniczego i składa drabinę na pojeździe, wykonując zadanie w odwrotnej kolejności niż przy chwycie drabiny z pojazdu. Po zabezpieczeniu drabiny najkrótszą drogą wraca na swoje miejsce w szyku.

Drabina DN2,7

Charakterystyka drabiny

Drabina nasadkowa DN2,7 - jest drabiną przystawną wieloprzęsłową. Przydatna jest przy akcjach ratowniczych prowadzonych w piwnicach, studniach, na poddaszach. Przęsła drabiny można wykorzystywać pojedynczo lub łączyć je w układzie 2, 3, 4.

W jednostkach straży pożarnej spotykane są dwa rodzaje drabin nasadkowych: z drewna i z metalu. Wszystkie części drabiny powinny mieć gładką powierzchnię, zabezpieczoną przed wpływami atmosferycznymi. Przed wprowadzeniem do eksploatacji drabinę należy poddać próbom wytrzymałości na obciążenie.

Parametry

Długość przęsła - 2730 mm,

Długość dwu przęseł - 4650 mm,

Długość trzech przęseł - 6570 mm,

Długość czterech przęseł (max. zasięg) - 8490 mm,

Rozstaw bocznic u podstawy - 480 mm,

Rozstaw bocznic u wierzchołka - 400 mm,

Liczba szczebli drewnianych - 6 szt.,

Liczba szczebli metalowych (korytkowych) - 1 szt.,

Ciężar przęsła - 12 kg,

Obciążenie próbne 3 przęseł - 70 kg,

Obciążenie próbne 4 przęseł - 40 kg.

Chwyt drabiny z pojazdu

Komenda: „Obsługa - drabinę nasadkową z... przę­seł - chwyć!"

Wyznaczona obsługa podbiega do pojazdu pożarni­czego. Przodownik roty l zajmuje dogodną pozycję na pojeździe, umożliwiającą odbezpieczenie i bezpieczne podawanie poszczególnych przęseł w kolejności: pomocnik roty l, przodownik roty II, pomocnik roty II. Ostatnie przęsło zsuwa w dół i opiera o pojazd, a po zejściu z pojazdu chwyta przęsło. Obsługujący przęsło chwyta je dłońmi za szczeble w połowie ich długości, lewą - za trzeci, prawą - za piąty szczebel, stojąc po lewej stronie drabiny. Następnie prawą rękę wkłada w prześwit między czwartym a piątym szczeblem, zarzuca przęsło na prawe ramię, z jednoczesnym zwro­tem w kierunku podstawy i prawą ręką chwyta za szczebel trzeci przy dolnej bocznicy. Ręka lewa jest w tym momencie opuszczona wzdłuż ciała. Podstawa przęsła uniesiona jest nad głową.

Chwyt drabiny z ziemi

Komenda: „Obsługa - drabinę nasadkową z... przę­seł- chwyć!"

Obsługa najkrótszą drogą podbiega do drabiny, ustawiając się po lewej stronie na wysokości czwar­tego szczebla, frontem do drabiny. Obsługujący wyko­nuje przysiad, chwyta oburącz nachwytem za szczeble: lewą ręką za trzeci, prawą za piąty w połowie ich dłu­gości. Wyprostowuje się, unosząc drabinę na wyso­kość opuszczonych rąk. Następnie prawą rękę wkłada w prześwit miedzy czwarty a piąty szczebel, zarzuca przęsło na prawe ramię z jednoczesnym zwrotem w kierunku podstawy i prawą ręką chwyta za szczebel trzeci, przy dolnej bocznicy. Ręka lewa opuszczona wzdłuż ciała.

Przenoszenie drabiny

Komenda: ,,Obsługa - z drabiną nasadkową do... -marsz!"

Obsługujący przenoszą drabinę do wyznaczonego obiektu w kolejności: pomocnik roty l, przodownik roty II, pomocnik roty II, przodownik roty I. Przęsło spo­czywa na prawym ramieniu tak, że podstawa drabiny uniesiona jest ponad głową obsługującego, prawą ręką przyciska przęsło do tułowia. Zatrzymują się ok. 1 m od ściany budynku tak, aby poszczególne przęsła były w linii prostopadłej do obiektu, jedno za drugim.

Sprawianie drabiny

Drabina może być sprawiana z jednego, dwóch, trzech lub czterech przęseł. Przy sprawianiu z dwóch, trzech lub czterech przęseł obsługę stanowią dwie roty.

Sprawianie drabiny z jednego przęsła

Komenda: „Obsługa - drabinę DN 2,7 - do... -spraw!"

Obsługujący zatrzymuje się ok. 1 m od ściany. Chwyta lewą ręką za trzeci szczebel w połowie jego długości, zdejmuje drabinę z ramienia, jednocześnie przekłada rękę prawą ze szczebla trzeciego na piąty w połowie jego długości. Wykonuje obrót drabiny o 90° od siebie, z jednoczesnym opuszczeniem podstawy na ziemie. Następnie wykonuje wykrok prawo nóż do pod­stawy lewej bocznicy, przenosi ciężar ciała- z nogi lewej na prawą, ręką prawą stawia drabinę w pionie w odległości 1 m od ściany i opiera wierzchołek drabiny o ścianę.

Po oparciu drabiny o ścianę wykonuje wykrok w przód lewą nogą, z jednoczesnym zwrotem w prawo i lewą ręką chwyta lewą bocznice - podchwytem na wysokości barków - pod szczeblem. Rękę prawą opu­szcza wzdłuż ciała. Podstawę bocznicy - zabezpiecza prawą nogą.

Chwyt na ramię przęsła drabiny

Komenda: „Obsługa - drabinę DN 2,7 - chwyć!"

Obsługujący wykonuje za skok prawo nóż przed dra­binę. Prawą ręką chwyta nachwytem za piąty szczebel w połowie jego długości. Lewa ręka opuszczona. Robiąc za krok lewo nóż ustawia drabinę w pionie. Lewą ręką chwyta podchwytem za trzeci szczebel w połowie jego długości. Obracając drabinę od siebie o 90° przekłada ręką prawą między szczeblem czwartym a piątym, dostawiając nogę prawą do lewej. Zarzuca drabinę na ramię i chwyta prawą ręką za trzeci szcze­bel przy dolnej bocznicy. Lewa ręka opuszczona. Obs­ługujący zwrócony jest twarzą do obiektu.

Sprawianie drabiny z czterech przęseł

Tempo - raz! Obsługujący chwytają lewymi rękami za trzeci szczebel w połowie jego długości, zdejmują przęsła z ramion, jednocześnie przechwytując rękami prawymi ze szczebli trzeciego na piąty w połowie ich długości, wykonuje zwrot w prawo, po czym w przysiadzie składają przęsła na ziemi tak, by koleinę przęsło stanowiło przedłużenie poprzedniego. Odstępy między przęsłami ok. 0,3 m. Pomocnik roty l przechodzi do podstawy pierwszego przęsła, zabezpiecza je stopami na okuciach bocznic, dwoma rękami - nachwytem, trzyma pierwszy szczebel.

Przodownik roty II przechodzi na wysokość wierz­chołka przęsła pierwszego, wykonuje zaskok lewo nóż przez drabinę, chwyta oburącz nachwytem za przed­ostatni szczebel i unosi wierzchołek przęsła na wyso­kość kolan. Pomocnik roty II z przodownikiem roty l przechodzą do przęsła drugiego po lewej stronie drabiny.

Chwytają przęsło: pomocnik roty II za trzeci szczebel (drugi drewniany) podchwytem prawą ręką w połowie jego długości, przodownik roty l zaskakuje prawo nóż do wierzchołka przęsła drugiego i chwyta podchwytem lewą ręką za lewą bocznice, prawą ręką za prawą bocznicę u wierzchołka przęsła. Prostując się unoszą przęsła na wysokość opuszczonych rąk. Przenoszą przęsło na taką odległość, aby jego podstawa znalazła się przy wierzchołku poprzedniego. Pomocnik roty II składa podstawę przęsła na ziemi i zaskakuje przez przęsło prawo nóż, zwrócony twarzą do przodownika roty II. Chwyta podchwytem oburącz za trzeci szczebel, unosząc przęsło na wysokość umożliwiającą wprowa­dzenie przęseł w okucie (obejmy i szczebel korytkowy). Obsługa dokonuje połączenia przęseł. Zamki obsługuje przodownik roty II. Po połączeniu przęseł obsługujący składają przęsła na ziemi.

Przodownik roty II przechodzi na prawą stronę przę­seł - pomocnik roty II wraca prawo nóż do tyłu, na lewą stronę przęseł. Przodownik roty l wraca na lewą stronę przęseł również prawo nóż do tyłu. Przy łączeniu następnych przęseł powtarzają czynności, jak przy łączeniu przęsła pierwszego z drugim.

Uwaga!

Przodownik roty II zaskakuje prawo nóż przez drabinę przy łączeniu przęseł drugiego z trzecim i trzeciego z czwartym. Przodownik roty l po połączeniu ostatniego przęsła nie składa drabiny na ziemi. Po dokonaniu połączenia ostatniego przęsła rota II ustawia się na wysokości złączenia ostatniego przęsła. Przodownik po prawej, pomocnik po lewej stronie drabiny - zwróceni twarzą do siebie - podtrzymują drabinę oburącz podchwytem za bocznice. Przodownik roty l, trzymając oburącz za bocznice, unosi wierzchołek drabiny ponad głowę.

Tempo - dwa! Rota II unosi drabinę w górę prze-chwytami rąk i ustawia drabinę w pionie, pomocnik roty l przechwytami rąk po szczeblach pomaga rocie II.

Obsługujący opierają wierzchołek drabiny o ścianę, jednocześnie zabezpieczając podstawę drabiny, przo­downik roty II - lewą stopą przy prawej bocznicy,

prawą ręką podchwytem - za prawą bocznicę pod szczeblem na wysokości barku. Pomocnik roty II -prawą stopą przy lewej bocznicy, lewą ręką podchwy­tem za lewą bocznice pod szczeblem na wysokości barku. Po uniesieniu drabiny przez rotę II przodownik roty l kieruje i nadzoruje właściwym ustawieniem i zabezpieczeniem drabiny. Gdy drabina zostanie oparta o ścianę i zabezpieczona przez rotę II, rota l ustawia się przed drabiną w odległości trzech kroków.

Chwyt sprawionej drabiny nasadkowej z czterech przęseł

Komenda: „Na tempa - drabinę nasadkową - chwyć!"

Tempo - raz. Pomocnik roty l zajmuje miejsce pod drabiną. Chwyta oburącz nachwytem za szczebel na wysokości barków. Rota II przechodzi przed drabinę i wraz z pomocnikiem roty l ustawia drabinę do pionu. Po zabezpieczeniu podstawy drabiny przez pomocnika roty l, stopami przy podstawach bocznic, rota II cofając się, przechwytami rąk po bocznicach, pomocnik roty l przechwytami rąk po szczeblach - opuszczają drabinę. Przodownik roty l zajmuje miejsce tak, by mógł prze­chwycić opuszczony wierzchołek drabiny i zatrzymuje go oburącz za bocznice podchwytem ponad głową. Rota II zatrzymuje się na wysokości złączenia ostat­niego przęsła, zwraca się twarzą do siebie, podtrzymu­jąc drabinę oburącz podchwytem za bocznice.

Tempo - dwa! Przodownik roty l wraz z rotą II opu­szczają drabinę, rozłączają poszczególne przęsła w odwrotnej kolejności, jak przy łączeniu wg zasad podanych przy tempie pierwszym sprawiania drabiny. Po czym chwytają swoje przęsła i ustawiają się w rzę­dzie frontem do budynku.

Uwaga!

Przy sprawianiu drabiny z dwóch przęseł, przęsła przenoszą: pomocnik roty l i przodownik roty II, pozo­stali udają się na miejsce sprawiania. Przy sprawianiu drabiny z trzech przęseł - przęsła przenoszą pomocnik roty l i rota II, przodownik roty l udaje się na miejsce sprawiania. Ustawienie i sprawianie, jak przy drabinie sprawianej z czterech przęseł.

Złożenie drabiny na ziemię

Komenda: „Obsługa - drabinę nasadkową - złóż!"

Obsługujący robią zwrot w prawo, zdejmując jedno­cześnie przęsła z ramion, chwytają oburącz za szczeble - lewą za trzeci, prawą za piąty w połowie ich dłu­gości. Opuszczają przęsła swobodnie do płaszczyzny poziomej na wysokość opuszczonych rąk. W przysia­dzie składają przęsła na ziemie, prostują się i najkrót­szą drogą udają się na swoje miejsce w szyku.

Złożenie drabiny na pojazd pożarniczy

Komenda: „Obsługa - drabinę do odjazdu - złóż!"

Obsługujący odwracają się w kierunku pojazdu i przenoszą przęsła drabiny w kolejności: przodownik roty l, pomocnik roty II, przodownik roty II, pomocnik j roty l. Przodownik roty l opiera przęsło o pojazd, zajmuje dogodną pozycje na pojeździe, umożliwiającą odbieranie i układanie przęseł. Pierwsze układa przęsło swoje, a następne w kolejności przynoszenia. Zabezpiecza przęsła uchwytami. Obsługa najkrótszą drogą wraca do szyku.

Drabina D3,1 (słupkowa)

Charakterystyka drabiny

Drabina słupkowa D3,1 - jest najlżejszą drabiną stosowaną w pożarnictwie. Dzięki specjalnej konstrukcji, umożliwiających złożenie jej do niewielkich wymiarów (słupka), znajduje zastosowanie w akcjach ratowniczych, które prowadzone są wewnątrz pomieszczeń.

Parametry

Długość drabiny złożonej - 3100 mm,

Długość drabiny rozłożonej - 2840 mm,

Rozstaw bocznic - 318 mm,

Rozstaw szczebli - 320 mm,

Ciężar drabiny - 7 kg.

Obsługa: jedna osoba.

Drabiny słupkowe należy przechowywać w suchych pomieszczeniach i chronić przed działaniem promieni słonecznych i opadów atmosferycznych.

Chwyt drabiny z pojazdu

Komenda. „Obsługa - drabinę D 3,1 - chwyć!"

Obsługujący drabinę podbiega do pojazdu pożarni­czego, zwalnia uchwyty mocujące drabinę, zdejmuje ją. Chwyta drabinę oburącz w środku ciężkości i zakłada drabinę szerszą płaszczyzną na prawe ramie. Drabina w położeniu skośnym tak, że jej podstawa znajduje się nieco powyżej głowy obsługującego. Prawa ręka podtrzymuje drabinę nachwytem, lewa opuszczona.

Chwyt drabiny z ziemi

Komenda; ,,Obsługa - drabinę D 3,1 - chwyć!"

Obsługujący najkrótszą drogą podbiega do drabiny, staje po jej lewej stronie w środku długości, zwrócony twarzą do drabiny. W przysiadzie chwyta drabinę obu­rącz: lewą nachwytem, prawą podchwytem, wykonu­jąc zwrot w lewo, zakłada drabinę szerszą płaszczyzną na prawe ramię. Trzyma drabinę prawą ręką nachwy­tem tak, że jej podstawa znajduje się nieco powyżej głowy. Lewa ręka opuszczona wzdłuż ciała.

Przenoszenie drabiny

Komenda: „Obsługa - z drabiną D 3,1 do... - marsz!

Obsługujący podchodzi z drabiną do wyznaczonego obiektu i ustawia się w ten sposób, aby drabina znalazła się w położeniu prostopadłym do obiektu. Podstawa w odległości około 1 m od ściany.

Sprawianie drabiny

Komenda: „Obsługa - drabinę D 3,1 do... - spraw!"

Obsługujący chwyta drabinę lewą ręką nachwytem i oburącz opuszcza jej podstawę łukiem przed sobą, tak by znalazła się ona w odległości około 1 m od ściany. Uderzając podstawą lekko o ziemie, powoduje rozłoże­nie się drabiny. Następnie nachwytem prawej ręki chwyta za piąty szczebel, robi wykrok prawo nóż do lewej bocznicy, przenosząc ciężar ciała z nogi lewej na prawą, opiera wierzchołek drabiny o ścianę. Następnie wykonuje wykrok w przód lewą nogą z jednoczesnym zwrotem w prawo i lewą ręką chwyta lewą bocznice podchwytem na wysokości barku pod szczeblem. Pod­stawę bocznicy zabezpiecza prawą nogą. Ręka prawa opuszczona wzdłuż ciała.

Chwyt sprawionej drabiny na ramię

Komenda: „Obsługa - drabinę D 3,1 -chwyć!"

Obsługujący wykonuje za krok prawo nóż przed dra­binę. Prawą ręką chwyta nachwytem za piąty szczebel w połowie jego długości. Lewa ręka opuszczona. Robiąc za krok lewo nóż ustawia drabinę w pionie. Chwytając ręką lewą za lewą bocznicę, ręką prawą za prawą bocznicę w środku ciężkości drabiny - składa drabinę. Zakłada drabinę na prawe ramię. Drabina w położeniu skośnym, tak że jej podstawa znajduje się nieco powyżej głowy obsługującego. Prawa ręka pod­trzymuje drabinę nachwytem, lewa opuszczona.

Złożenie drabiny na pojazd pożarniczy

Komenda: „Obsługa - drabinę D 3,1 do odjazdu -złóż!"

Obsługujący podbiega z drabiną do pojazdu. Składa ją na pojeździe, zabezpiecza uchwytami i powraca naj­krótszą drogą na swoje miejsce w szyku.

Złożenie drabiny na ziemię

Komenda: „Obsługa - drabinę D 3,1 - złóż!"

Obsługujący robiąc zwrot w prawo, chwyta lewą ręką drabinę nachwytem, zdejmuje drabinę z ramie­nia. W przysiadzie składa drabinę na ziemi. Najkrótszą drogą powraca do szyku.

Drabina D4,2 (hakowa)

Charakterystyka drabiny

Drabina hakowa D4,2 - jest drabina zawieszaną wykorzystywaną przede wszystkim w sporcie pożarniczym. Konstrukcja drabiny hakowej musi, ze względu na przeznaczenie tego sprzętu, spełniać specjalne wymagania. Szczególnie duża musi być jej wytrzymałość na obciążenia i skręcanie. Wszystkie krawędzie drabiny hakowej muszą być stępione i gładkie, bez ostrych kantów.

Parametry

Długość drabiny - 4200 mm,

Rozstaw bocznic - 240 mm,

Rozstaw szczebli - 320 mm,

Wysięg haka (kosy) - 500 mm,

Liczba szczebli drewnianych - 10 szt.,

Liczba szczebli metalowych - 3 szt.

Drabina służy tylko i wyłącznie do sportów pożarniczych.

Konserwacja drabin

Metody konserwacji

• nasyceniu drewnianych elementów gorącym pokostem i powlekaniu ich lakierem bezbarwnym,

• malowaniu części metalowych lakierem asfaltowym lub bezbarwnym - w zależności od tego, jakim lakierem były one poprzednio pokryte; przed malowaniem części metalowych należy dokładnie oczyścić je z ewentualnej rdzy. Zabrania się malować hak drabiny hakowej, gdyż lakier położony na haku mógłby utrudnić dostrzeżenie pęknięć. Natłuszcza się go więc wazeliną techniczną,

• czopy i sprężyny zamków drabin nasadkowych konserwuje się olejem maszynowym; tym samym olejem smaruje się kółka, rolki, gwinty,

• prowadnice drabiny D10W konserwuje się sproszkowanym grafitem,

• linkę drabiny D10W konserwuje się w taki sam sposób jak linki strażackie.

Uwaga!

Drabiny pożarnicze wymagają starannej konserwacji podczas długiego przechowywania.

Bibliografia

1. Regulamin PSP

2. Internet

3. Materiały własne

4. Przegląd pożarniczy

---