Wstawki asemblerowe.

Rozkazy asemblera jako linie programu języka BASCOM BASIC.

Instrukcje mnemoniczne są rozpoznawane przez kompilator automatycznie. Jedynym wyjątkiem jest instrukcja SWAP, która także występuje w składni języka BASCOM BASIC. Aby kompilator wiedział o tym, że używany jest skrót mnemoniczny, należy ją poprzedzić znakiem wykrzyknika (!). Można go także umieszczać przed innymi instrukcjami asemblera. Uwaga! W rozkazach rejestr ACC jest oznaczony jako A (z wyłączeniem operacji na bitach!).

np.: Mov A,#10 'ok.

Mov Acc,#10 'także ok., choć zajmie o 1 bajt więcej

Setb Acc.0 'ok.

Setb A.0 'BŁĘDNIE!

Można także łączyć program w języku asemblera za pomocą dyrektywy $INCLUDE <plik.ASM>. Ma to tą zaletę, że wstawki w asemblerze mogą zostać ukryte. Asembler pracuje w oparciu o standardowe mnemoniki zdefiniowane przez Intel-a.

Dostęp do etykiet z poziomu asemblera.

Każda etykieta pojawiająca się w programie języka BASCOM BASIC jest zmieniana w taki sposób, że przed jej nazwą dodawana jest kropka.

np.: Goto Test

Test:

zostanie przetłumaczony na kod:

LJMP .Test

.Test:

Gdy etykiety używane są tylko we fragmencie w asemblerze, można je poprzedzić znakiem wykrzyknika. Nie będą one wtedy zamieniane na te z kropką:

np.: Jb P1.0, Test ;brak kropki

!test: ;określa etykietę w ASM

Można także samemu umieścić kropkę przed nazwą etykiety. Inną godną polecenia alternatywą jest umieszczenie kodu programu w asemblerze stosując dyrektywy $ASM..$END ASM.

np.: $asm

Mov A , #1

Test:

Sjmp Test

$end asm

Sposób przechowywania zmiennych.

Zmienne typu Bit są umieszczone w bajtach. Zajmują one adresy 20h -2Fh, gdzie można umieścić 16 * 8 = 128 zmiennych. Żeby mieć dostęp do nich można używać:

np.: Dim var As Bit 'dim variable

Setb {var} ;ustaw bit

Clr {var} ;skasuj bit

Print var ;wydrukuj

End

lub też normalnych instrukcji języka BASCOM BASIC: SET oraz RESET, które robią dokładnie to samo.

Zmienne typu Byte umieszczane są tuż za zmiennymi bitowymi. Począwszy od adresu 20h + (ilość bajtów zajmowanych przez zmienne bitowe). Zmienne typu Integer/Word są zapisywane według standardu Intela, najpierw bajt LSB, potem MSB. To samo dotyczy zmiennych typu Long - które zajmują 4 bajty. Uwaga! Jest to inny sposób zapisu niż stosowany w BASCOM LT, w którym najpierw zapisywany jest bajt MSB. (standard Motoroli).Można uzyskać dostęp do zmiennej umieszczając jej nazwę w nawiasach klamrowych { }. By mieć dostęp do bajtu MSB zmiennych Integer/Word, należy użyć formy: {zmienna+1}, dla zmiennych typu Long należy dodać trzy: {zmienna + 3}.

np.: Dim t As Byte , c As Integer

Clr A ;zerowanie rejestru ACC

Mov {t} , A ;zerowanie zmiennej t

Inc {t} ;t = t + 1

Mov {c} , {t} ;c = t

Mov {c+0}, {t} ;LSB zmiennej C = t (nie trzeba podawać +0)

Mov {c+1}, {t} ;MSB zmiennej C = t

Mov {c},#10 ;przypisanie wartości

Można zmieniać także zawartość rejestrów w przestrzeni SFR z poziomu języka BASIC.

np.: P1 = 12 'to jest chyba jasne

Acc = 5 'to jest ok.

B = 3 'B to także rejestr SFR

Mul AB 'Acc = Acc * B

Print B ; Acc

Zmienne w pamięci XRAM są umieszczane podobnie. Zmienne typu String zapisywane są w kolejnych bajtach i zakończone bajtem o wartości zero.

np.: $ramstart = 0

Dim s As String * 10 'rezerwacja 11 bajtów (10 + 1 na znak końca)

s = "abcde" 'jakiś ciąg znaków

komórka ram 0 = a (pierwsza komórka pamięci)

komórka ram 1 = b

komórka ram 2 = c komórka ram 3 = d

komórka ram 4 = e komórka ram 5 = #0

Zmienne umieszczone w pamięci XRAM są dostępne w trochę inny sposób.

np.: Dim T As XRAM Byte

Mov DPTR,#{T} ;adres zmiennej T do wskaźnika

Mov A,#65 ;umieść “A” w Acc

Movx @DPTR,A ;wpisz do pamięci

Print T ;wydrukuj z BASIC-a

Dim T1 As XRAM Integer

Mov DPTR,#{T1} ;ustaw wskaźnik

Mov A,#65 ;wpisz “A” w Acc (LSB)

Movx @DPTR,A ;wpisz do pamięci

Inc DPTR ;przesuń wskaźnik

Mov A,#1 ;1 do MSB

Movx @DPTR,A ;wpisz do pamięci

Print T1 ;wydrukuj z BASIC-a

Procedury pomocnicze.

Istnieją dwie nowe procedury pomocnicze, użyteczne podczas tworzenia kodu w asemblerze. Są to: PLACEVALUE zmienna , SFR i PLACEADRES zmienna , SFR (PLACEVALUE przepisuje wartość zmiennej do określonego rejestru w przestrzeni SFR).

np.: Placevalue 1 , ACC

wygeneruje kod:

Mov A,#1

np.: Dim x As Byte

Placevalue x , R0

wygeneruje kod:

Mov A, h'3A ;oczywiście tylko w tym przykładzie

Instrukcja może być przydatna w połączeniu ze zmiennymi będącymi tablicami.

np.: Placevalue a(x), RO

wygeneruje kod:

Mov R0,#h'3A

Mov A,@R0

Rl A

Add A,#h'1F

Mov R0,A

Mov A,@R0

Powyższe fragmenty kodu są przykładowe. Wygenerowany kod może odbiegać od tego schematu, gdyż w programie mogą być użyte innego typu zmienne. Można przypisać tylko jeden SFR za pomocą instrukcji PLACEVALUE. Z pomocą przychodzi jednak instrukcja PLACEADRES, która umieszcza adres zmiennej w pamięci do podanego rejestru.

np.: Placeadres ar(x) , ACC

Placeadres z , R0

Jeśli używane są zmienne, które umieszczono w pamięci XRAM, nie jest potrzebne podawanie rejestru gdzie adres ma trafić, gdyż używany jest zawsze rejestr DPTR.

np.: Dim X As Xram Integer

Placeadres x , DPTR 'lub PLACEADRES x

wygeneruje kod:

Mov DPTR,#2

lub dla tablic::

Placeadres ar(x)

Mov DPTR,#2

Mov R0,#h'37

Mov A,@R0

Mov R2,A

Inc R0

Mov A,@R0

Mov R3,A

Mov R1,#1

Acall _AddIndex

Oczywiście to tylko przykłady, rzeczywista postać kodu zależy od typu i miejsca gdzie umieszczono zmienną (IRAM, XRAM).

Notacja szesnastkowa i binarna.

Aby używać zapisu liczb w postaci szesnastkowej, to można to zrobić w ten sposób:

np.: Mov A,#h'AA

Jest to dość zawiły sposób, lecz można używać także notacji przyjętej przez BASIC:

np.: Mov A,#&HAA

W instrukcjach asemblera można także używać zapisu binarnego.

np.: Mov A,#&B10001000

Skoki z wykorzystaniem offsetu.

Można określić o ile bajtów do przodu lub tyłu ma skoczyć program, bez używania etykiet.

np.: Jb P1.0 , *+12 ;skok do przodu

Jb P1.0 , *-12 ;skok do tyłu

Jnb P1.0 , *+0 ;pętla powtarzana dopóki P1.0 pozostanie w stanie wysokim

Rozwiązanie to jest dostępne także dla instrukcji, które zwykle skaczą pod podaną etykietę: SJMP, LJMP, DJNZ itd.

Wewnętrzny bufor przy konwersji liczb na ciąg znaków.

Podczas drukowania liczb instrukcją PRINT, czy konwersji liczb za pomocą funkcji STR() lub VAL(), używany jest wewnętrzny bufor o wielkości 16 bajtów. Zaletą tego rozwiązania jest zmniejszenie zapotrzebowania na stos, lecz wadą jest użycie zawsze 16 bajtów z puli pamięci RAM. Oczywiście, jest on dostępny dla programu i posiada nazwę: ___TMP_S1. Jeśli więc w programie będzie potrzebny tymczasowy ciąg znaków można go użyć. Uwaga! Bufor jest dostępny tylko, gdy w programie występują powyższe instrukcje!

np.: Dim s As Single

s = 1.1

Print s 'używany jest bufor

___TMP_S1 = "Użyjemy go tu"

Print ___TMP_S1

Komentarze.

Jako znaku rozpoczynającego komentarz można używać znaku ; lub też apostrofu - jak w programie w języku BASCOM BASIC:

np.: Mov A,#1 ;komentarz

Mov A,#2 'komentarz

---