Opisywaliśmy wcześniej, jak wybierać i selekcjonować informacje z grubych książek. Dzisiaj będzie o robieniu notatek

Większość notatek, to po prostu przeniesienie słów wykładającego profesora na papier. No dobra, to oczywiste - zapewne pomyślicie - to o czym ten gościu pisze? Przecież to wie każdy!
- OK, może i każdy wszystko wie, tylko czemu tak mało z nas stosuje podstawowe i najprostsze techniki, wspomagające notowanie? Co więcej, często okazuje się, że w pierwszych klasach podstawówki poznajemy niektóre ze sposobów efektywnego notowania (podkreślenia, kolorowanie), tylko... przestajemy je stosować, bo jesteśmy już przecież tacy dorośli...

Dobre notatki, to zapisanie nie tyle słów wykładającego, ile myśli w nich zawartych

Podejrzewam, że wielu z Was - prawdopodobnie ze strachu, że coś ważnego przeoczy - stara się za wszelką cenę zanotować dokładnie wszystkie słowa wykładowcy w dosłownym ich brzmieniu. O dziwo, sporo studentów na pierwszym roku nadal stosuje tą metodę. Jednak Ci, którzy nie potrafią szybko pisać, zaczynają się gubić i w konsekwencji opuszczają niektóre słowa wykładowcy. Mamy na to receptę. Co prawda, stare przyzwyczajenia mogą sprawić, że na początku będą się pojawiały problemy z zastosowaniem jej w praktyce, ale gwarantujemy Wam, że efekty będą szybko widoczne. Na początek, mały przykład:

FRAGMENT WYKŁADU
Wykładowca:
Stan szlachecki kształtował swoje państwo na przestrzeni XV i XVI wieku - wieki XVII i XVIII to okres jego pełnego funkcjonowania. Zajmiemy się tutaj pięcioma grupami spraw. Po pierwsze próbą naszkicowania obrazu szlachty jako stanu, po drugie jego podstawami społecznymi, po trzecie podstawami gospodarczymi, dalej na czym polegała absolutna przewaga polityczna szlachty w Rzeczypospolitej i wreszcie, jako ostatnią sprawą zajmiemy się krótko kulturą. Stan szlachecki obejmował około 10% populacji Rzeczypospolitej. To bardzo dużo zważywszy, iż we Francji obejmował około 2%, w Rosji 1,5%. Szlachta wywodziła się z dwóch grup społecznych z okresu średniowiecza, które uległy zlaniu - byli to rycerstwo i możni. Te dwie grupy różniły się majątkowo i również w ramach stanu szlacheckiego występował wyraźny podział majątkowy. Szlachta dzieliła się na magnaterię(najbogatsza grupa), średnią szlachtę, szlachtę zagrodową (ta grupa nie posiadała chłopów, sama uprawiała ziemię) i wreszcie gołotę szlachecką, która nie posiadała ziemi a wyłącznie szablę i pochodzenie. Dwie pierwsze grupy zwano posesjonatami, a dwie pozostałe nieposesjonatami. Mimo iż niezależnie od posiadania stanu majątkowego, każdy szlachcic cieszył się tymi samymi prawami politycznymi, to w praktyce nieposesjonaci nie byli dopuszczeni do pełnienia urzędów.

Nasza notatka powinna wyglądać tak:
Stan szlachecki -> początki XV i XVI w., rozkwit XVII i XVIII
Szlachta -> 10% ludzi !!!, (Francja 2%, Rosja 1,5%)

[ŚREDNIOWIECZE] [NOWOZYTNOŚĆ]
Rycerstwo
|-------------------------------->SZLACHTA
Możni



KASA I WPŁYWY:

+
1.Magnateria
2. Średnia szlachta
Posesjonaci
dopuszczeni do urzędów

-
3. Zagrodowa szlachta
4. Gołota szlachecka
Nieposesjonaci
niedopuszczeni do urzędów

Mam nadzieję, że po tym przykładzie widać, że zapisywanie najważniejszych informacji w postaci skrótowej jest bardzo przydatne. Treść wykładu, to kilkanaście linijek, a notatek? Tylko kilka!!!

W przykładzie tym wystąpiło kilka elementów - sztuczek, wartych uwagi:

Stosowanie akapitów i zwiększonych odstępów między linijkami
Podporządkowanie się tym zasadom, pozwoli Wam oddzielić myśli i idee zawarte w wykładzie czy książce, od innych myśli odmiennych tematycznie. Często się bowiem zdarza, że notując bardzo szybko, nie zwracamy uwagi na to, jak tekst jest zbudowany. Natomiast przyjrzenie się jego strukturze, pozwoli nam włączyć odpowiednie "schematy" do odpowiednich myśli zawartych w akapitach.

Marginesy
Często słyszymy w szkole: "Gdzie masz MARGINESY ty flejtuchu jeden!" Nic więc dziwnego, że większości uczniom wydaje się, iż służą one jedynie względom estetycznym. To prawda, ale mogą one służyć także do czegoś ważniejszego w procesie nauki.

Bardzo często zdarza się, że zapisanie jakiejś myśli po raz pierwszy, nie jest tak przejrzyste jak przy zapisaniu za 2 czy 3 razem, już po jej przemyśleniu. Można więc tą myśl zapisać jeszcze raz, jaśniej - na marginesie. Marginesu używamy także, gdy po czasie nasunie nam się jakieś skojarzenie z danym akapitem, czy jeżeli chcemy zamieścić odnośnik do jakiejś literatury czy innego fragmentu naszej notatki.

Wreszcie, poprzez marginesy można łączyć strzałkami poszczególne akapity, w celu zaznaczenia związków myślowych i tematycznych między nimi. I na koniec, gdy zmuszeni jesteśmy zapisać tekst w brzmieniu dosłownym jak np. fragment wiersza, sławny cytat czy definicję lub regułkę, możemy potem na marginesie umieścić własną parafrazę.

A teraz DEFINICJA:
Jeżeli na odkształcalny ustój prętowy działa obciążenie zewnętrzne rzeczywiste, to obciążenie to wykonuje na przygotowanych przemieszceniach ustroju pracę równą pracy uogólnionych sił przekrojowych na przygotowanych odkształcaniach.

Łojezu! A co ja mam z tym czymś zrobić - zapytacie. A może tak:

PARAFRAZA:
Jeżeli na drut działa siła to siła ta wykonuje w miejscu zgięcia się prętu pracę równą pracy sił wewnętrznych na przygotowanych odkształcaniach.

Pogrubione zwroty, czy grupy wyrazów zastąpiliśmy pojedynczymi, a co ważniejsze, „ludzkimi” wyrazami. Bardziej zrozumiałe? Chyba tak. A na początku aż odrzucało..

Kolor, podkreslanie i pogrubienie
Kolor, tak jak akapity, pozwala na rozgraniczenie jednego rodzaju informacji od drugich. Np. w notatkach z historii, można poprzez częste stosowanie jednego koloru do określonego rodzaju informacji tak uwarunkować swój mózg, aby je szybciej odnajdywał. Czerwonym kolorem zapisywać daty, zielonym imiona i nazwiska ważnych osobistości a jeszcze innym nazwy organizacji itp. Oczywiście wybór kolorów i rodzaju kolorowanych informacji zależy od was. Ważne jednak, aby odróżniały się od koloru tekstu.

Gdy już zabraknie wam kolorów, podobną funkcję może pełnić podkreślanie najważniejszych informacji lub używanie często przez studentów stosowanych zakreślaczy do wyłapywania sedna informacji z tekstu.

Symbole
Ich zaletą jest uniwersalność i łatwa rozpoznawalność. Dodając do notatek „???” możemy wskazać, że nie jesteśmy do końca pewni czy informacja przy tym znaku jest dla nas zupełnie jasna i będziemy musieli ją sobie wytłumaczyć. „!!!” może sugerować niezwykłą ważność wiadomości. Wreszcie symbole możemy wymyślać sami, jak np. skrzyżowane miecze przy dacie 1410 sugerują nam, że w tym roku miała miejsce bitwa, a symbol krzyża, że ktoś zmarł. Przykładów można tu podawać wiele - każdy powinien wypracować swój system znaków, które będzie później łatwo kojarzył.

Tabelki, wykresy i strzałki
To kolejne triki, które pozwalają na uporządkowanie wiedzy. Przykładem tabelki jest rozdzielenie szlachty i przyporządkowanie jej praw. A wykresem jest kasa i wpływy ze znakiem + i - na końcach osi.

---