POLITECHNIKA RADOMSKA Wydz. TRANSPORTU
|
LABORATORIUM MIERNICTWA |
Data:
|
||
|
GRUPA
|
ZESPÓŁ
|
Rok akademicki
|
|
Nr. Ćwiczenia: 5 |
TEMAT: Pomiar strumienia magnetycznego oraz indukcji magnetycznej. |
OCENA: |
Cel ćwiczenia : celem ćwiczenia jest poznanie różnych metod pomiaru strumienia magnetycznego oraz indukcji , min. metody oscyloskopowej oraz metody strumienia magnetycznego.
1. Wyznaczanie pętli histerezy metodą oscyloskopową .
Rys. Schemat układu pomiarowego do obserwacji dynamicznej pętli histerezy.
Lp.
|
ax |
H |
ay |
B |
Uwagi |
|
cm |
A/m |
cm |
T |
|
2 3 4 5 6 7 8 |
0,7 1,2 2 3,4 4 4,3 4,8 5,5 |
184,21 315,79 526,32 894,74 1052,63 1131,58 1263,16 1447,37 |
1,1 2 2,8 3,7 3,9 4 4,1 4,1 |
0,28 0,509 0,713 0,942 0,993 1,018 1,044 1,044 |
|
Dane: R=69 kΩ , C=0,6 μF , Ra=950 mΩ
Przykładowe obliczenia :
Rys . Pierwotna krzywa magnesowania uzyskana metodą oscyloskopową .
2.Wyznaczanie pętli histerezy metodą stałoprądową ( za pomocą strumieniomierza ).
Rys. Schemat układu do wyznaczania pętli histerezy za pomocą strumieniomierza .
Io |
H |
α |
B |
UWAGI |
A |
A/cm |
dz |
T |
|
0,51 0,77 0,9 |
125 255 385 450
|
7 15 22 24
|
0,431 0,923 1,353 1,476
|
|
Punkt pomiarowy |
I |
H |
α |
B |
|
A |
A/cm |
Dz |
T |
C |
0,9 |
450 |
24 |
1,476 |
D |
0,7 |
350 |
18 |
1,4 |
E |
0,71 |
-355 |
20 |
-1,23 |
A |
0,9 |
-450 |
25 |
-1,538 |
E' |
0,61 |
-305 |
22 |
-1,4 |
D' |
0,7 |
350 |
17 |
1,046 |
C |
0,9 |
450 |
24 |
1,476 |
Rys. Pierwotna krzywa magnesowania (kolor niebieski ) oraz przebieg pętli histerezy (kolor różowy).
Wzory oraz przykładowe obliczenia:
Wnioski:
Celem ćwiczenia było poznanie różnych metod pomiaru strumienia magnetycznego oraz indukcji .
Pomiary przeprowadziliśmy dwoma metodami : oscyloskopową oraz z wykorzystaniem weberomierza .
Metoda oscyloskopowa umożliwia bezpośrednią obserwację pętli histerezy na ekranie oscyloskopu (co jest jej zaletą ). W układzie pomiarowym tej metody napięcie doprowadzone do płytek odchylania poziomego jest proporcjonalne do chwilowej wartości prądu magnesującego proporcjonalnego do natężenia pola magnetycznego . Zaś napięcie doprowadzone do płytek odchylania pionowego w oscyloskopie jest proporcjonalne do chwilowej wartości indukcji magnetycznej .
Chwilowa wartość spadku napięcia na rezystorze R1 podawana na płytki odchylania poziomego wyraża się następującym wzorem ( w poniższym wyrażeniu został wykorzystany wzór opisujący
prawo przepływu ) :
Ze powyższego wzoru widać , iż wartość chwilowa spadku napięcia na rezystorze R1 jest proporcjonalna do wartości chwilowej pola magnetycznego w badanej próbce .
Napięcie wyindukowane w uzwojeniu wtórnym próbki podawane jest na wejście układu całkującego ,
aby na jego wyjściu otrzymać wielkość proporcjonalną do chwilowej wartości indukcji B .
Napięcie na wyjściu członu całkującego wyraża się wzorem (z pewnym przybliżeniem) :
Z powyższego wzoru na wynika , że napięcie podawane na płytki odchylania pionowego
w oscyloskopie jest proporcjonalne do wartości chwilowej indukcji B(t) . Warunkiem poprawnej pracy układu , zgodnie z założeniem że reaktancja pojemnościowa członu całkującego jest o wiele razy mniejsza od wartości rezystancji , aby spadek napięcia na kondensatorze C był mały w porównaniu ze spadkiem napięcia na rezystancji R i aby obciążenie uzwojenia wtórnego próbki było małe .Po prawidłowym podłączeniu układu na ekranie oscyloskopu zaobserwujemy pętle histerezy . Pomiary pierwotnej krzywej magnesowania ,wykorzystując metodę oscyloskopową , polegają na wyznaczeniu współrzędnych kolejnych wierzchołków pętli histerezy . Znając współczynniki proporcjonalności ( c1 oraz k , opisanych powyżej ) określone przez parametry układu można odpowiednim współrzędnym x , y odczytanym z ekranu oscyloskopu przyporządkować wartości natężenia pola magnetycznego oraz indukcji . Otrzymana komutacyjna krzywa magnesowania będzie miejscem geometrycznym kolejnych wierzchołków pętli histerezy . ( przy określaniu H(t) oraz B(t)należy uwzględnić również czułość wyjścia X i Y oscyloskopu ).
Do pomiaru strumienia magnetycznego można również wykorzystać także galwanometr pełzny zwany również strumieniomierzem lub weberomierzem .Taką właśnie metodę pomiaru zastosowaliśmy w drugiej części ćwiczenia . Strumieniomierz jest przyrządem magnetoelektrycznym , który ma znikomy moment zwracający i dzięki temu po zadziałaniu impulsu organ ruchomy nie wraca natychmiastowo do położenia zerowego lecz z pewnym opóźnieniem .
Pomiaru strumienia magnetycznego Φ dokonuje się mierząc zmianę strumienia magnetycznego skojarzonego z cewką . Szybka zmiana strumienia magnetycznego w czasie spowoduje wyindukowanie się napięcia e .
Wskazówka strumieniomierza wychyli się skokowo i utrzyma przez pewien czas w danym położeniu , po czym powoli zacznie pełznąć do zera . Strumieniomierz pozwala na pomiar zmiany strumienia magnetycznego ΔΦ , a także przyrost indukcji magnetycznej ΔB:
Wyznaczanie krzywej magnesowania polega na zwiększaniu wartości prądu i odczycie wskazań weberomierza. Natomiast zdjęcie pętli histerezy polega na kilkakrotnej zmianie kierunku płynącego prądu aby znaleźć odpowiednie punkty pętli histerezy i odczycie wychylenia wskazówki fluksometru.
Łącząc uzyskane w ten sposób punkty uzyskujemy obraz pętli histerezy .
1