Społeczny schemat a przekonanie o jednostkowości i niezwykłości własnego losu ("Granica" Z. Nałkowskiej).
W utworze tym Nałkowska prezentuje uzależnienie człowieka od schematów, które w rzeczywistości kreują i kierują zachowaniem ludzi: mimo iż Zenon stara się uwolnić od schematów wyniesionych z domu, ostatecznie praktycznie wszystko udaje się idealnie powielić we własnym domu (na przykład romanse na boku, w sumie bez sprzeciwów żony, zbawianie się poza domem i zapieranie się własnych idei)
Wszystko to, mimo początkowego przekonania o własnej indywidualności i niezależności od wszelkich schematów i idei z zewnątrz