Jakie ugrupowanie/ugrupowania w Turcji wg Partnera dążą do zwiększenia roli czynnika religijnego?
Strona 269
W 1961 roku Turcja przyjęła zasadę rozdziału religii od państwa oraz równości wszelkich wyznań względem prawa. Ustawa zasadnicza z 1982 nie wprowadziła znaczących zmian w tym zakresie mimo nacisku ze strony partii islamistycznych.
Chociaż turecka konstytucja zabrania wykorzystywania religii do celów politycznych, partia islamistyczna istniała z przerwami i pod różnymi nazwami od 1969 roku. Islamistycznej Patrii Dobrobytu (Refah) nie udało się wejść do Wielkiego Zgromadzenia Narodowego w wyborach 1987, ale już w 1995 roku była najważniejszym ugrupowaniem w parlamencie. W koalicji z Partią Ojczyźnianą weszła do rządu. Obecnie nadal stanowi ważną siłę polityczną w kraju.
Partia Dobrobytu nie jest ugrupowaniem typu rewolucyjnego, chociaż czasami stosuje retorykę przypominającą język radykalnych arabskich partii islamistycznych. Trudno się jednak oprzeć wrażeniu, że ta partia lada dzień zacznie działać poza ramami konstytucyjnymi. Tureccy intelektualiści islamscy operują jednak słownictwem bardzo różnym od stosowanego w państwach arabskich. Politycy i ideolodzy prowadząc dyskusje trzymają się wzorców zachodnich mimo programowej niechęci islamistów do wszystkiego, co zachodnie. Elektorat Partii Dobrobytu to głównie konserwatywne siły polityczne. Pod względem politycznym jej program jest podobny do programu Partii Ojczyźnianej. Różnica w tym, że Partia Dobrobytu może liczyć również na głosy kurdyjskie.