|
|
|
|
|
|
|
|
Wskaźniki izolacyjności
Akustyka stropów określana jest przez:
RA1 - wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych - określa, ile decybeli musi wytłumić przegroda; im jego wartość jest wyższa, tym lepiej;
Ln,w - wskaźnik znormalizowanego poziomu uderzeniowego - określa, ile decybeli może przeniknąć przez przegrodę; im jego wartość jest niższa, tym lepiej.
Wskaźniki te powinny mieć wartości w domach:
jednorodzinnych:
RA1 => 45 dB (standard podstawowy), RA1 => 50 dB (standard podwyższony),
Ln,w <= 63 dB (standard podstawowy), Ln,w <= 53 dB (standard podwyższony).
jednorodzinnych bliźniaczych lub szeregowych:
RA1 => 45 lub 50 dB (zależnie od standardu),
Ln,w <= 53 dB (zawsze).
Domom, w których pomieszczenia połączone są wewnętrzna klatką schodową nie stawiane są wymagania dotyczące izolacyjność akustycznej na dźwięki powietrzne.
Szczegółowe wymagania izolacyjności stropów określone są w normach PN-EN ISO 717-1:1999 i PN-EN ISO 717-2, które dotyczą izolacyjności od dźwięków powietrznych i uderzeniowych oraz w normie PN EN ISO 140-12:2000 część 12: Pomiar laboratoryjny izolacyjności od dźwięków powietrznych i uderzeniowych pomiędzy dwoma sąsiednimi pomieszczeniami dla podniesionej podłogi. Aktualna jest także norma PN-87/B/-02151/02 określająca dopuszczalne poziomy hałasów w pomieszczeniu. |
Sposoby wyciszania
Już na etapie budowy domu powinno zadbać się o właściwą izolację akustyczną stropów; każdy projekt powinien zawierać szczegóły ochrony przed hałasem.
Sposób wyciszenia stropów uzależniony jest od:
przeznaczenia budynku,
rodzaju stropu, na którym ma być zastosowana podłoga,
wielkość przewidzianego w budynku przenoszenia bocznego zależnego od konstrukcji i układu ścian działowych oraz zewnętrznych.
Podłoga pływająca (podłoga oddzielona od wszystkich elementów konstrukcyjnych) - jest to najskuteczniejszy i najprostszy sposób wyciszenia stropów.
Materiał izolacyjny układa się na paroizolacji lub bezpośrednio na podłożu i dociska płytą betonową (warstwa dociskowa) grubości 4-5 cm.
Jako materiał tłumiący (Ln,w obniża się nawet o 30 dB) wykorzystuje się najczęściej styropian elastyczny, półtwardą wełnę mineralną, które ułożone pod warstwą betonu odkształcają się i dobrze tłumią dźwięki.
Przykrywa się go folią ochronną, na przykład polietylenową folią budowlaną grubości 0,2 mm.
Wraz ze wzrostem grubości warstwy zwiększa się wytłumienie, ale trzeba pamiętać o dopuszczalnym obciążeniu stropu.
Wszystkie warstwy podłogi pływającej muszą być oddzielone od ścian i innych elementów budynku - trzeba wykonać dylatacje brzegowe - zapobiega to przenoszeniu dźwięków z posadzki na konstrukcję ścian, a przez to do innych pomieszczeń.
Na takiej podłodze układa się - oczywiście z odstępem od ścian - okładzinę podłogową (parkiet, płytki ceramiczne czy panele).
Ułożenie wykładziny dywanowej powoduje dodatkowe wyciszenie, ponieważ ogranicza ona rozchodzenie się drgań w warstwie pokrycia.
|
|
|
|
|
|
|
|