EAIiE		Habdank-Wojewódzki Mikołaj Bisikiewicz Krzysztof			Rok: I		Grupa: I	Zespół: 4
Pracownia fizyczna		Temat: Interferencja fal akustycznych						Nr ćw.: 25
Data wykonania: 8,9 IV 2000	Data oddania:		Zwrot do poprawki:	Data oddania:		Data zaliczenia:		Ocena:

Cel ćwiczenia:

Wyznaczenie prędkości dźwięku w gazach metodą interferencji fal akustycznych, przy użyciu rury Quinckego. Wyznaczenie wartości C_p/C_v dla badanych gazów.

Wprowadzenie:

Fale powstające w ośrodkach sprężystych nazywamy falami mechanicznymi.

Powstają one na wskutek wychylenia pewnego fragmentu ośrodka sprężystego z położenia równowagi, co w następstwie powoduje drgania fragmentu wokół tego położenia. Dzięki sprężystym właściwościom ośrodka drgania te są przekazywane kolejno do coraz dalszych jego części, w wyniku czego zaburzenie przechodzi przez cały ośrodek. Przykładem podłużnej fali mechanicznej są fale dźwiękowe rozchodzące się w różnego rodzaju gazach (najczęściej jest to powietrze), cieczach i ciałach stałych.

Zakres częstotliwości (nazywany zakresem słyszalności), jakie mogą mieć podłużne fale mechaniczne jest bardzo szeroki: od 20 Hz do około 20000 Hz. Poniżej dolnej granicy występują infradźwięki, natomiast powyżej górnej ultradźwięki. Wszystkie elementy drgające powodujące powstawanie fal dźwiękowych na przemian zagęszczają i rozrzedzają otaczające je powietrze; zagęszczanie następuje w czasie ruchu do przodu , a rozrzedzanie w czasie ruchu powrotnego.

W przypadku, gdy źródłem fali dźwiękowej jest ośrodek wykonujący drgania harmoniczne, powstaje fala sinusoidalna. Odchylenie lokalnego ciśnienia od stanu równowagi, rozchodzące się wzdłuż drogi x określone jest wzorem:

y = A sin (kx ± ωt)

gdzie: A - amplituda; k - liczba falowa ; ω - częstość .

Interferencja fal akustycznych zachodzi gdy dwie lub więcej fal spotyka się na swojej drodze. Stosując zasadę superpozycji możemy ilościowo opisać to zjawisko.

---