Temat: Zapasy wiewiórki.
Cele główne:
- rozwijanie umiejętności matematycznych,
- wzbogacenie słownictwa dzieci w nowe wyrazy,
- rozwijanie sprawności manualnej i ruchowej.
Cele szczegółowe:
- posługuje się wyrazami: dziupla, spiżarnia, szyszka,
- określa, czego jest więcej, stosując pojęcia: więcej, mniej, wysoko, nisko,
- przelicza elementy w zakresie 3,
- dokleja brakujące elementy obrazka.
Metody: opowieści ruchowej, zadań stawianych do wykonania, pokazu, kierowanie własną działalnością dziecka, aktywizujące.
Pomoce: sylweta wiewiórki na patyku, orzechy, szyszki narysowane oraz naturalne, bębenek, obręcze, nagranie piosenki „Wiewióreczka” muz. M. Krasajew, sł. N. Kuczyńska, tekst wiersza „Wiewióreczka” E. Szymańskiego, kartony, kredki, sylwetki wiewiórek
z kolorowego papieru dla każdego dziecka.
Przebieg:
Słuchanie wiersza „Wiewióreczka” recytowanego przez nauczycielkę i animowanego sylwetą wiewiórki.
„Wiewióreczka” E. Szymański
Sąsiadeczko, wiewióreczko, co masz oczka czarne,
Nie bójże się, pokaż w lesie, gdzie masz swą spiżarnię?
Wszędzie mam, tu i tam, czego chcecie, to wam dam.
Fik - myk! Hyc - hyc! Czego chcecie, to wam dam.
Sąsiadeczko, wiewióreczko, co masz małe łapki,
jeśli łaska, sypnij z góry orzeszków do czapki.
Dałabym nawet sześć, lecz co w zimie będę jeść?
Fik -myk! Hyc- hyc! Był orzeszek, nie ma nic!
Sąsiadeczko, wiewióreczko, co masz rudy pyszczek,
tu na ziemię rzuć uprzejmie kilka ładnych szyszek.
Szyszki masz tu i tam, wejdź na sosnę, urwij sam.
Fik - myk! Hyc- hyc! Były szyszki, nie ma nic!
Rozmowa na temat wiersza
- o jakim zwierzątku była mowa w wierszu?
- Jak wygląda wiewiórka?
- co miała wiewiórka w lesie?
- jakie zapasy robi wiewiórka?
Zabawa ruchowa przy piosence z magnetofonu „Wiewióreczka” - podskoki obunóż, ilustrowanie ruchem tekstu.
„Wiewióreczka” muz. M. Kasajew, sł. N. Kuczyńska
Ruda wiewióreczka po sosence mknie,
Ruda wiewióreczko mocno trzymaj się!
Skik, skik, znika w mig, mocno trzymaj się! / 2x
Ruda wiewióreczka już ucieka w las.
Leśna wiewióreczko nie opuszczaj nas!
Skik, skik, znika w mig, nie opuszczaj nas! /2x
Dzieci siedzą w kole. Nauczycielka pokazuje szyszki i orzechy z brystolu. Dzieci nazywają zapasy wiewiórki i przeliczają je:
- ile jest orzechów? (3), a ile szyszek? (2)
- czego jest więcej, a czego mniej?
Proszę wziąć z pojemnika tyle szyszek (naturalnych), ile miała wiewiórka.
Dzieci wyjmują szyszki, pokazują, przeliczają.
Opowieść ruchowa „W lesie” - doskonalenie umiejętności ustawienia parami. Pokazywanie ruchem miejsca ukrycia zapasów: wysoko, nisko. Naśladowanie ruchem wiewiórki: podskoki i jeża: czworakowanie.
Idziemy na spacer do lasu. Ustawiamy się parami. Maszerujemy. O! Już las! Idziemy cicho i ostrożnie, żeby nie spłoszyć zwierząt. Na drzewie wysoko, między gałązkami skacze wiewiórka. Skaczemy tak jak ona, obunóż. Zbieramy szyszki, orzeszki. Chowamy je wysoko do dziupli w drzewie, musimy wspiąć się na paluszkach. Część orzeszków schowamy nisko, pod korzenie drzewa. Zadowolona wiewióreczka wesoło skacze po lesie. O! Co to za kolczasty zwierz? To jeż! Schował pod krzaczkiem, zwinął się w kłębek., boi się. Teraz wysunął główkę, rozgląda się dokoła. Jest bezpiecznie, można iść. Czworakujemy, jak jeże nie dotykając kolanami do podłogi. Powrót do przedszkola, marsz z piosenką wybraną do śpiewania przez dzieci.
Praca przy stolikach.
Naklejanie sylwety wiewiórki na karton, dorysowywanie kredkami zapasów, drzewka itp.
Zabawa ruchowa „Wiewiórki do dziupli” - obręcze i bębenek.
Literatura:
Salach I. „Plany miesięczne pracy wychowawczo - dydaktycznej w przedszkolu z dziećmi
3- letnimi” Zakład Wydawnictw i Reklamy IWANOWSKI, Płock 1995
Smoczyńska- Nachtman U. „Kalendarz muzyczny w przedszkolu”, WSiP, Warszawa 1988
Wlaźnik K. „Wychowanie fizyczne w przedszkolu”, Wydawnictwo JUKA, Warszawa 1999