Nazywamy ich Królami, Magami. Wie­my tylko, że prowadziła ich gwiazda, i że wierzyli w narodzenie wielkiego Króla, któremu pragnęli oddać hołd. Gdy doszli do Betlejem i zobaczyli Dziecię i Jego Matkę, upadli na kolana i złożyli Mu po­kłon. Ofiarowali Mu złoto, kadzidło i mir­rę. Anioł ostrzegł ich, by nie szli do kró­la Heroda, więc wrócili do swoich domów inną drogą. Trzej Królowie są patronami podróżujących, pielgrzymów i kuśnierzy.

Pokłon trzech króli wspominamy 6 stycznia. Wydarzenie to nazywamy Świętem Trzech Króli lub Uroczystością Objawienia Pańskiego. Narodzony w Be­tlejem Pan Jezus objawia się i ukazuje lu­dziom - także tym, którzy nie należeli do Narodu Wybranego. Mędrcy są symbolem całego świata pogańskiego, do którego do­tarła Ewangelia. Ofiarowane dary świad­czą, że odkryli w Dzieciątku Boga (kadzidło palono tylko przed bóstwem), króla (symbolem władzy jest złoto) oraz człowieka (mirra była jedną z wonności, którymi balsamowano ciało zmarłego). Imiona Mędrców także mają znaczenie. Kacper to skarbnik, Melchior znaczy: „Bóg jest moją światłością", a Baltazar - „niech będzie zachowany przy życiu".

W tym dniu podczas Mszy św. święci się złoto, kadzidło, mirrę i kredę. Na drzwiach wejściowych do domu pisze się kredą litery K+M+B oraz datę bieżącego roku. Wiąże się to z pierwszymi imiona­mi Mędrców i oznacza, że tak jak oni przyjmujemy Pana Jezusa i uznajemy w Nim Pana i Króla. Często okadza się dom na znak, że wszystko w nim pragnie się czynić na chwalę Pana Boga. Od tego dnia w szopkach pojawiają się trzej kró­lowie ze swoimi orszakami.

Siostra Małgorzata

Dominik 46 (2006) s. 3

---