Sprawozdanie z dendrometrii
Część I Pomiar drzewa leżącego
Ćwiczenie I
Wykonał: 1. 0kreślić dla danej strzały w korze i bez kory wykładniki parametr kształtu sposobem J. Grochowskiego i sposobem A. Bruchwalda.
Korzystając z programu komputerowego, którego algorytm oparty jest na wyżej wymienionych sposobach obliczania wykładnika i parametru kształtu dla mojej kłody w korze i bez kory. Obliczenia dały poniższe wyniki:
|
sposobem Grochowskiego |
sposobem Bruchwalda |
||
|
W korze |
Bez kory |
W korze |
Bez kory |
Parametry do obliczeń |
gx= 0,0353 |
gx= 0,0321 |
l = 26,73 |
l = 26,73 |
|
dx= 21,21 |
dx= 20,22 |
l0,5V=6,86 |
l0,5V= 7,09 |
|
lx= 12,5 |
lx= 14,9 |
V = 0,94445 |
V = 0,858038 |
Wykładnik kształtu |
1,0397 |
0,4965 |
1,3357 |
1,2489 |
Parametr kształtu |
2,75 |
29,9753 |
2,5343 |
4,7835 |
2. Przedstawić graficznie porównanie krzywych morfologicznych strzał w korze z bryłą równoważną strzale (ryc. 1)
3.Na ryc. 1 przekrój w l/2, l/3 długości strzały i na wys. 0,0 m. Przeprowadzić analizę wielkości gs (strzały) i gb (bryły) i wyciągną wnioski odnośnie wielkości miąższości określonej odpowiednimi wzorami dla strzały i bryły.
Jak łatwo zauważyć wielkość pola przekroju jest mniejsza dla bryły równoważnej strzale na wysokość 0,0m. Na l/3 długości strzały jest odwrotnie. Natomiast na l/2 długości strzały jest wielkości są do siebie bardzo podobne, niemal jednakowe. Wynika z tego, iż przy zastosowaniu wzoru środkowego przekroju różnica w określeniu miąższości będzie minimalna. Natomiast zarówno przy użyci wzoru Smailana jak i Hossfelda różnice będą duże z tym, że przy pierwszym z tych wzorów różnica będzie dodatnia a przy drugim ujemna i będzie miała jeszcze większą wartość.
4. Porównanie błędów empirycznych z teoretycznymi na wykresach przedstawiających dokładność teoretyczna wzorów i wyjaśnienie przyczyn zgodności lub rozbieżności błędów.
Aby móc obliczyć błędy, jakimi są obarczone krzywe równoważne strzale stworzone na podstawie sposobu Grochowskiego i Bruchwalda należy najpierw obliczyć miąższość poszczególnymi wzorami zakładając jako dane wyjściowe dane odczytane z krzywych równoważnych strzale. Następnie należy obliczyć błędy, jaki dały te obliczenia.
Odpowiednie wykresy dokładności teoretycznej zamieszczone zostały poniżej jako Ryc. 3 - wzór środkowego przekroju, Ryc. 4 - wzór Hossfelda i Ryc. 5 - wzór Smailana
Środkowego przekroju
-sp Grochowskiego
l/2 = 13,365
dl/2 = 21,25
gl/2 = 0,0356
V = 0,9515 m3
-sp Bruchwalda
l/2 = 13,365
dl/2 = 21,9
gl/2 = 0,0377
V = 1,0077 m3
Smailana
-sp Grochowskiego
d0 = 33,0
g0= 0,0855
V = 1,1427 m3
-sp Bruchwalda
d0 = 31,0
g0= 0,0755
V = 1,0088 m3
Hossfelda
-sp Grochowskiego
l/3 = 8,91
dl/3 = 25,2
gl/3 = 0,0499
V = 0,9999 m3
-sp Bruchwalda
l/3 = 8,91
dl/3 = 24,9
gl/3 = 0,0487
V = 0,9762 m3
|
Rzeczywisty dla strzały |
sp Grochowskiego |
sp Bruchwalda |
||
|
|
empiryczny |
teoretyczny |
empiryczny |
teoretyczny |
środkowego przekroju |
1,28% |
0,74% |
-1% |
6,28% |
-9% |
Hossfalda |
6,58% |
5,55% |
0,5% |
3,25% |
2% |
Smailana |
44,05% |
17,35% |
4% |
13,19% |
15% |
Jak widać różnice w błędach teoretycznych i empirycznych dla większości wzorów są niewielkie i można je łato wytłumaczyć ze wykresy teoretycznej dokładności wzorów powstały na podstawie badań na konkretnych drzewostanach które nie całkiem odpowiadają charakterem drzewostanowi w którym rosło to konkretne drzewo. Ponadto wykresy są wynikiem pewnego rodzaju uśrednienia a co za tym idzie nie w pełni odpowiadają konkretnemu przypadkowi.
Dodatkowo z cała pewnością na te różnice wpływa sposób obliczania wykładnika kształtu.
6. Omówić niedostosowanie wzorów do kształtu strzały w kierunku podłużnym
W oparciu o ryc. 2:
sposób Grochowskiego
W części początkowej ( do ok. 2,5m) bryła teoretyczna jest wyraźnie mniejsza niż rzeczywista. Następnie ( do ok. 10,5m) tworzące obu brył miej więcej się pokryją. W kolejna części ( do ok. 20m) krzywa morfologiczna leży powyżej tworzącej. W części końcowej po krótkim okresie pokrywania ponownie tworząca jest bardziej malejąca
sposób Bruchwalda
Krzywa morfologiczna jest ponad tworzącą bryły równoważnej na dwóch odcinkach (0-2m i 13-19,5m). Początkowe odchylenie jest większe kolejne już nie wielkie. W pozostałej części krzywa jest poniżej tworzącej i to od chylenie nie jest zbyt wielkie.
c) obie krzywe morfologiczne
Krzywa dla sposobu Grochowskiego jest stale ponad krzywą dla sposobu Bruchwalda z tym, że do ok. połowy długości strzały jest na bardziej ostająca a dalej dosyć blisko przylega.
Ryc. 1
Ryc. 2
7
l/2
l/3
0,0m
l/3
l/2