II rok W.T. zaoczne Szczecin

Grupa: III

Zespół: A

1. Janowski Krzysztof

2. Krobski Mikołaj

3. Konecki Artur

Technologia wytwarzania.

Sprawozdanie.

OBRÓBA RĘCZNA DREWNA

1. Temat: Trasowanie.

2. Temat: Klejenie.

3. Temat: Szlifowanie.

4. Temat: Barwienie i lakierowania drewna.

OBRÓBKA RĘCZNA DREWNA.

Temat: Barwienie i lakierowanie drewna.

1. Bejcowanie.

Celem barwienia jest stopień nasycenia barwy drewna lub zmiana koloru np.

na czerwony, zielony lub fioletowy. Drewno można bejcować także dla ukrycia wad np. sinizny, zbrunatnienia, plam garbnikowych. Przed bejcowaniem powierzchni musi być bardzo staranie przygotowana tzn. wyrównana, wygładzona i oczyszczona z pyłu lub kurzu.

Do barwienia drewna służą bejce, są to barwniki syntetyczna, które rozpuszcza się w wodzie lub w spirytusie. Częściej są stosowane bejce wodne. Nazwa bejcy związana jest z kolorem wybarwienia: czerwień mahoniowa, rubin mahoniowy, czerń hebanowa itp.

Przed przystąpieniem do bejcowania trzeba przeprowadzić na drewnie odpadowym próbę barwienia. Po dokładnym wyschnięciu powierzchni można ocenić efekt barwienia i czy odpowiada nam kolor bejcy.

Bejce przygotowuje się w naczyniach emaliowanych lub szklanych. Do przegotowanej wody o temperaturze około 60
C powoli wsypujemy barwnik, dobrze mieszając. Po rozpuszczeniu się barwnika, roztwór cedzi się przez bibułę lub gęstą gazę.

Roztwór bejc owy nanosi się pędzlem, tamponem lub gazą, wzdłuż włókien drewna. Przy bejcowaniu dębu lub jesionu bejcę trzeba wetrzeć szczoteczką, aby wprowadzić barwnik w pory drewna.

Duże powierzchnie bejcuje się gąbką a boki i czoła dobrze jest zwilżyć wodą, wtedy cała powierzchnia będzie zabarwiona równomiernie. W przeciwnym razie czoła i bok mogą być ciemniejsze.

Pionowe powierzchnie barwi się, przesuwając pędzel lub tampon od dołu do góry, ponieważ ściekająca bejca może pozostawić ślady trudne do usunięcia. Natomiast nadmiar bejcy można usunąć czystą tkaniną.

Miejsca w których źle wniknął w drewno, można poprawić, nanosząc bejcę pędzelkiem. Po za bejcowaniu drewno musi być dokładnie wysuszone, najlepiej przez całą dobę.

Drewno iglaste barwnik źle wnika w drewno i nierównomiernie, ponieważ drewno wczesne inaczej wchłania barwnik niż drewno późne. Przy barwieniu drewna iglastego stosuje się podwójne bejcowanie, używając dwóch rodzajów bejcy: wstępnej i wtórnej.

Po barwieniu drewna nie wolno szlifować. Pozostały na powierzchni barwnik usuwa się szczoteczką, dość silnie dociskając ją do powierzchni wykończonego wyrobu.

2. Ożywienie rysunku drewna.

Niekiedy dla podkreślenia rysunku drewna, konieczne jest ożywienie układu

słojów rocznych. W tym celu na wykończoną powierzchnię należy nanieść pędzlem lub tamponem cienką warstwę mieszaniny pokostu i tenpertyny (w proporcji 6: 4), albo 10% wody roztwór dwuchlromianu potasu. Nadmiar mieszaniny usuwa się miękką tkaniną, a powierzchnię suszy się w temperaturze pokojowej przez 6 - 8 godzin.

3. Lakierowanie lakierami olejno - żywicznymi.

1. przygotowanie powierzchni do lakierowania:

• powierzchnię przeszlifować papierem lub płótnem ściernym P60 - P80 w przypadku wykończenia wyrobów z drewna iglastego, P80 - P120 w przypadku wykończenia wyrobów z drewna liściastego

• usunąć pył i odkurzyć powierzchnię

• zagruntować powierzchnię pokostem rozcieńczonym benzyną do lakierów w stosunku 1:1; pokost nakłada się pędzelkiem lub tamponem

• suszyć zagruntowaną powierzchnię w temperaturze pokojowej

• delikatnie przeszlifować papierem ściernym P120 - P160

• odpylić powierzchnie wyrobu

2. nanoszenie powłoki:

• nałożyć pierwszą warstwę lakieru: powłoka powinna wypełnić pory oraz powinna równomiernie naniesiona

• suszyć powłokę przez jedną dobę

• usunąć z powłoki pył i powstały podczas szlifowania

• nakładać drugą warstwę lakieru

• suszyć powłokę co najmniej przez 36 godzin

• sezonować co najmniej przez 4 dni

4. Lakierowanie lakierami nitrocelulozowym.

1. przygotowanie do lakierowania:

• powierzchnie przeznaczaną do lakierowania przeszlifować papierem ściernym P80 - P160

• oczyścić powierzchnię

• zagruntować powierzchnię roztworem kleju kostnego

• suszyć powierzchnię co najmniej przez 8 godzin

• przeszlifować papierem P120 -P180

• ponownie oczyścić

• sezonować przez jedną dobę

Barwionych powierzchni nie można pokrywać roztworem kleju.

2. nanoszenie powłoki:

• nanieść warstwę podkładową, składającą z czterech warstw lakieru nitrocelulozowego podkładowego, chroniącego drewno przed zmianą barwy, każdą naniesioną warstwę trzeba osuszyć do stanu połysku

• warstwę podkładowa suszymy przez 8 godzin

• wysuszoną powłokę należy przeszlifować papierem P240 -P320

• oczyścić powierzchnię

• nanieść warstwę zewnętrzną, składającą się z czterech warstw lakieru nitrocelulozowego

• powłokę zewnętrzną suszymy przez 2 dni

• ponownie szlifujemy papierem P240 -P320

• dokładnie oczyszczamy po szlifowaniu

• można polerować płynami polerskimi

5. Przebieg ćwiczenia.

Po wyschnięciu kleju, usunęliśmy nadmiar kleju ze styków i wszelkie inne

zabrudzenia powstałe podczas pracy. Do usuwania z ramki zanieczyszczeń i nadmiaru kleju był używaliśmy papieru ściernego. Do barwienia ramki był używany barwnik z lakierem.

6. Zadanie dla ucznia:

---