Nr ćwiczenia 105 |
Data 21.04.2011 |
Imię i Nazwisko Iwona Owczarzak Jan Pawłowski |
Wydział Technologii Chemicznej |
Semestr II |
Grupa 6 Nr lab. 6 |
Prowadzący: dr Mirosława Bertrandt
|
przygotowanie |
wykonanie |
ocena |
Temat: Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej ciał stałych
1.Wstęp teoretyczny:
Zmianie temperatury ciała towarzyszy na ogół zmiana jego wymiarów liniowych, a więc także zmiana objętości. Zmianę długości ciała wyraża wzór: (01)
Gdzie α nazywamy współczynnikiem rozszerzalności liniowej. Jego wartość liczbowa jest równa względnemu przyrostowi długości dl/l spowodowanemu zmianą temperatury o 1°C i zależy od rodzaju ciała, a także od temperatury. W związku z zależnością współczynnika α od temperatury, długość ciała jest na ogół nieliniową funkcją temperatury, jednak w zakresie niewielkich zmian temperatury w przybliżeniu można przyjąć, że współczynnik rozszerzalności jest stały, a długość wzrasta proporcjonalnie do temperatury. W tej sytuacji wzór (01) możemy zastąpić wzorem: (02)
l - długość ciała
- przyrost długości ciała
- współczynnik rozszerzalności liniowej
ΔT - zmiana temperatury
Równanie to można zapisać w postaci:
- temperatura początkowa, której długość wynosi
T - temperatura końcowa
Równanie to oznacza, że wydłużenie jest liniową funkcją temperatury i że współczynnik nachylenia linii, wyraża wzór: (03)
2. Wyniki pomiarów:
Miedź: l0=772,5 mm dla T=22oC
Tabela 1
Lp. |
Δl [mm] |
Δ(Δl) [mm] |
T [°C] |
ΔT [°C] |
1. |
0,03 |
±0,01 |
22,6 |
±0,1 |
2. |
0,06 |
|
24,3 |
|
3. |
0,09 |
|
25,8 |
|
4. |
0,12 |
|
27,3 |
|
5. |
0,15 |
|
29,2 |
|
6. |
0,18 |
|
31,4 |
|
7. |
0,21 |
|
33,2 |
|
8. |
0,24 |
|
35,5 |
|
9. |
0,27 |
|
37,6 |
|
10. |
0,3 |
|
39,8 |
|
11. |
0,33 |
|
41,5 |
|
12. |
0,36 |
|
43,5 |
|
13. |
0,39 |
|
45,3 |
|
14. |
0,42 |
|
47,3 |
|
15. |
0,46 |
|
50,2 |
|
16. |
0,48 |
|
51,9 |
|
17. |
0,51 |
|
55 |
|
18. |
0,54 |
|
57,6 |
|
Δl - wydłużenie pręta
T - temperatura pręta
α - współczynnik rozszerzalności
Tabela 1 posłuży do sporządzenia Wykresu 1, który będzie przedstawiał zależność Δl=f(T), tzn. wydłużenie stalowego pręta względem temperatury.
Mosiądz: l0=771 mm dla T=22,2 oC
Tabela 2
Lp. |
Δl [mm] |
Δ(Δl) [mm] |
T [°C] |
ΔT [°C] |
1. |
0,05 |
±0,01 |
24,1 |
±0,1 |
2. |
0,1 |
|
26,7 |
|
3. |
0,15 |
|
29,6 |
|
4. |
0,2 |
|
33,4 |
|
5. |
0,25 |
|
36,8 |
|
6. |
0,3 |
|
39,8 |
|
7. |
0,35 |
|
43,6 |
|
8. |
0,4 |
|
46,6 |
|
9. |
0,45 |
|
49,8 |
|
10. |
0,5 |
|
52,8 |
|
11. |
0,55 |
|
56,3 |
|
12. |
0,6 |
|
60 |
|
Δl - wydłużenie pręta
T - temperatura pręta
α - współczynnik rozszerzalności
Tabela 2 posłuży do sporządzenia Wykresu 2, który będzie przedstawiał zależność Δl=f(T), tzn. wydłużenie stalowego pręta względem temperatury.
Stal: l0=772,2 mm dla T=22 oC
Tabela 3
Lp. |
Δl [mm] |
Δ(Δl) [mm] |
T [°C] |
ΔT [°C] |
1. |
0,03 |
±0,01 |
24,3 |
±0,1 |
2. |
0,06 |
|
26,5 |
|
3. |
0,09 |
|
29,2 |
|
4. |
0,12 |
|
32,9 |
|
5. |
0,15 |
|
35,9 |
|
6. |
0,18 |
|
39 |
|
7. |
0,21 |
|
42,5 |
|
8. |
0,24 |
|
45,5 |
|
9. |
0,27 |
|
48,4 |
|
10. |
0,3 |
|
51,6 |
|
11. |
0,33 |
|
54,6 |
|
12. |
0,36 |
|
58,2 |
|
13, |
0,38 |
|
60 |
|
Δl - wydłużenie pręta
T - temperatura pręta
α - współczynnik rozszerzalności
Tabela 3 posłuży do sporządzenia Wykresu 3, który będzie przedstawiał zależność Δl=f(T), tzn. wydłużenie stalowego pręta względem temperatury.
3. Obliczenia:
Odczytujemy współczynnik nachylenia i jego błąd z pomocą programu StatS.
Miedź:
Mosiądz:
Stal:
Podstawiając wartość współczynnika nachylenia do wzoru (03), otrzymujemy wartość współczynnika rozszerzalności:
Miedź:
l0 = 772,5 mm = 0,7725 m
a = 103,00
α =
Mosiądz:
l0 = 771 mm = 0,771 m
a = 72,55
α =
Stal:
l 0 = 772,2 mm = 0,7722 m
a = 66,47
α =
4. Dyskusja błędów
Obliczanie błędu pomiarowego współczynnika rozszerzalności:
dla:
Miedzi : 9,84 * 10-4
Mosiądzu : 1,69 * 10-3
Stali : 5,19 * 10-4