Część II - Projekt instalacji oświetlenia i siły.
Konsultant: Prof. dr hab. inż. Jerzy Kulczycki |
Wykonali: Marcin Jasek Tomasz Kućmierz Elektrotechnika rok IV |
I. Instalacja oświetlenia
Mamy daną hale przemysłową o wymiarach 30x51 m. W hali tej znajduj się 10 pomieszczeń rozmieszczonych według rysunku poniżej.
nr pomieszczenia |
wymiary (l x b x h [m]) |
charakterystyka |
Eśr [lx] |
1 |
51x22,5x6 |
hala produkcyjna |
300 |
2 |
8x6x3 |
biuro |
300 |
3 |
8x6x3 |
biuro |
300 |
4 |
8x6x3 |
biuro |
300 |
5 |
8x6x3 |
biuro |
300 |
6 |
8x6x3 |
biuro |
300 |
7 |
8x6x3 |
biuro |
300 |
8 |
3x3x3 |
magazyn |
50 |
9 |
3x3x3 |
pom. zagr. wybuchem |
50 |
10 |
51x1,5x3 |
korytarz |
50 |
Obliczenia oświetlenia w pomieszczeniach od 3-7.
Obliczenia te wykonujemy metodą sprawności. Polega ona na obliczeniu strumienia świetlnego potrzebnego do uzyskania wymaganego natężenia oświetlenia przy uwzględnieniu tzw. sprawności sprawności oświetlenia.
Sprawnością oświetlenia η nazywamy stosunek użytecznego strumienia Φuż, padającego na płaszczyznę pracy do całkowitego strumienia świetlnego Φ0, wysyłanego przez wszystkie znajdujące się w pomieszczeniu źródła światła.
Strumień użyteczny świetlny Φuż może być obliczony ze wzoru:
Eśr - wymagane średnie natężenie oświetlenie na płaszczyźnie pracy
S - powierzchnia płaszczyzny pracy
Całkowity strumień świetlny potrzebny do wytworzenia Eśr można zatem obliczyć ze wzoru:
Po uwzględnieniu współczynnika rezerwy K, otrzymujemy wzór na obliczenie Φ0
Sprawność oświetlenia η zależy od sprawności oprawy ηopr kształtu pomieszczenia współczynników odbicia ścian i sufitu oraz klasy oświetlenia. Przyjmujemy II klasę oświetlenia (przeważnie bezpośrednie). Przyjmujemy współczynniki dla powierzchni o jasnych barwach (ρsufitu = 0,5, ρścian = 0,5)
W pomieszczeniach tych zakłada się prace przy przeciętnyvh wymaganiach wzrokowych takie jak: łatwe prace biurowe z dorywczym pisaniem na maszynie
Eśr = 300 lx. Powierzchnia pomieszczenia wynosi S = 48 m2.
Obliczamy współczynnik kształtu pomieszczenia:
= 3,04
l - długość pomieszczenia 8 m.
b -szerokość pomieszczenia 6 m.
h - wysokość zawieszenia opraw nad powierzchnią 2,1 m. (hpom - hpracy)
Wartości η podana w tabelach odpowiadają przeciętnym wartością sprawności opraw η'opr. W przypadku gdy stosowane oprawy mają sprawność ηopr większą lub mniejszą od przeciętnej, wprowadzamy poprawkę na η w postaci przeliczenia:
Dla w = 3 odczytaliśmy z tabeli η = 0,395 oraz K = 1,45
Z katalogów dobraliśmy przemysłowe oprawy firmy Polram - Rem S.A. typu 145
o sprawności ηopr = 0,79 a η'opr = 0,77. Po przeliczeniu η' = 0,385.
Podstawiając otrzymane i odczytane wartości do wzoru na strumień całkowity
= 54233,77 lm
Wymaganą liczbę lamp obliczamy ze wzoru:
Φ0 - obliczony strumień całkowity
Φn - strumień znamionowy źródła światła
Jako źródło światła wybraliśmy świetlówki firmy Philips typu 'TL'D 38W/33
o Φn = 3100 lm. Dla tych świetlówek liczba opraw wynosi 9.
Oprawy rozmieściliśmy według rysunku poniżej:
Obliczenia oświetlenia w pomieszczeniu 8.
Zestawienie wyników obliczeń i dobranych parametrów dla pomieszczenia nr 8.
w = 1,43
h = 2,1
ρsufitu = 0,3
ρściany = 0,3
K = 1,3
η = 0,285
ηopr = 0,88
(wybraliśmy oprawy przeciwwybuchowe firmy Polram - Rem S.A. typu 113 Ex)
η'opr = 0,75
η' = 0,243
Φ0 = 2048,42 lm
Φn = 720 lm (wybraliśmy żarówki firmy Philips typu A60 o mocy 60 W i Φn = 720 lm)
n = 4
Oprawy rozmieściliśmy według rysunku poniżej:
Obliczenia oświetlenia w pomieszczeniu 1.
Zestawienie wyników obliczeń i dobranych parametrów dla pomieszczenia nr 1.
w = 4
h = 7
ρsufitu = 0,3
ρściany = 0,3
K = 1,4
η = 0,52
ηopr = 0,77
(wybraliśmy oprawy Przemysłowe firmy Polram - Rem S.A. typu AG)
η'opr = 0,75
η' = 0,5
Φ0 = 951542,3 lm
Φn = 19000 lm (wybraliśmy żarówki firmy Philips typu HPI - T o mocy 250 W
i Φn = 19000 lm)
n = 50
Oprawy rozmieściliśmy według rysunku poniżej:
Obliczenia oświetlenia w pomieszczeniu 10.
Zestawienie wyników obliczeń i dobranych parametrów dla pomieszczenia nr 10.
w = 3,8
h = 3
ρsufitu = 0,5
ρściany = 0,5
K = 1,35
η = 0,5
ηopr = 0,83
(wybraliśmy oprawy Przemysłowe firmy Polram - Rem S.A. typu C)
η'opr = 0,75
η' = 0,4
Φ0 = 12793,77 lm
Φn = 720 lm (wybraliśmy żarówki firmy Philips typu A60 o mocy 60 W
i Φn = 720 lm)
n = 18
Oprawy rozmieściliśmy według rysunku poniżej:
Obliczenia oświetlenia w pomieszczeniu 9.
Metodą punktową dobieramy oświetlenie w pomieszczeniu nr 9 . Pomieszczenie to ma wymiary 3x3 m i 3 m wysokości. Najmniejsza dopuszczalna wartość średniego natężenia oświetlenia, zgodnie z normą wynosi dla tego typu pomieszczeń 50 lx.
h = 2,1 (Przy wysokości pomieszczenia 3 m i zakładanej wysokości pracy 0,9 m)
Wskaźnik pomieszczenia wynosi:
w = 1,43
dla w = 1,43 liczba punktów pomiarowych wynosi 9 (
, npom = 9)
Powierzchnię pomieszczenia dzielimy na 4 kwadraty o boku 1,5 m każdy. Ze względu na to, że wybrane punkty są położone symetrycznie, obliczenia wykonujemy tylko dla 4 punktów. Podział pomieszczenia przedstawia rysunek poniżej:
Określamy odległości poziome tych punktów od rzutów poszczególnych lamp na płaszczyznę roboczą - c. Następnie korzystamy ze wzoru:
Dalej określamy kąt α oraz cos3α, dla opraw przemysłowych firmy Polram - Rem S.A. typu C określamy z krzywej rozsyłu światłości wartości światłości Iα w kierunku α.
Punkt |
nr lampy |
c [m] |
tg |
[rad] |
[o] |
cos3 |
I |
E [lx] |
A |
S1 |
1,06 |
0,505 |
0,467 |
26,783 |
0,711 |
175 |
28,232 |
|
S2 |
1,06 |
0,505 |
0,467 |
26,783 |
0,711 |
175 |
28,232 |
|
S3 |
2,37 |
1,129 |
0,846 |
48,457 |
0,292 |
120 |
7,937 |
|
S4 |
2,37 |
1,129 |
0,846 |
48,457 |
0,292 |
120 |
7,937 |
|
EA = |
72,338 |
||||||
B |
S1 |
0,75 |
0,357 |
0,343 |
19,654 |
0,835 |
185 |
35,037 |
|
S2 |
0,75 |
0,357 |
0,343 |
19,654 |
0,835 |
185 |
35,037 |
|
S3 |
1,68 |
0,800 |
0,675 |
38,660 |
0,476 |
150 |
42,261 |
|
S4 |
1,68 |
0,800 |
0,675 |
38,660 |
0,476 |
150 |
16,195 |
|
EB = |
128,530 |
||||||
C |
S1 |
1,06 |
0,505 |
0,467 |
26,783 |
0,711 |
175 |
28,232 |
|
S2 |
1,06 |
0,505 |
0,467 |
26,783 |
0,711 |
175 |
28,232 |
|
S3 |
1,06 |
0,505 |
0,467 |
26,783 |
0,711 |
175 |
28,232 |
|
S4 |
1,06 |
0,505 |
0,467 |
26,783 |
0,711 |
175 |
28,232 |
|
EC = |
112,929 |
||||||
D |
S1 |
0,75 |
0,357 |
0,343 |
19,654 |
0,835 |
185 |
35,037 |
|
S2 |
2,25 |
1,071 |
0,820 |
46,975 |
0,318 |
118 |
8,500 |
|
S3 |
1,68 |
0,800 |
0,675 |
38,660 |
0,476 |
150 |
16,195 |
|
S4 |
2,7 |
1,286 |
0,910 |
52,125 |
0,231 |
115 |
6,034 |
|
ED = |
65,767 |
Dla każdego punktu obliczamy wartość natężenia oświetlenia - Ea dla umownego źródła światła o mocy 1000lm ze wzoru :
Średnia wartość natężenia oświetlenia wyniesie:
wskaźnik równomierności obciążenia:
- warunek jest spełniony
Dla wybranego pomieszczenia przyjęto współczynnik zapasu 1,3. Strumień źródeł światła liczymy ze wzoru:
Wybraliśmy żarówki firmy Philips typu A60 o mocy 60 W i Φn = 720 lm
Projektowanie instalacji oświetleniowej
Dobór przekrojów kabli
Na podstawie dobranych wcześniej układów oswietleniowych sporządzamy plan sytuacyjny budynku na którym nanieśliśmy rozmieszczenie opraw w całym budynku. Plan ten zamieszczono na stronie 22. Na planie zamieściliśmy ponadto trasy kablowe oraz rozmieszczenie puszek i łączników. W pomieszczeniu nr 1 znajduje się 50 opraw o łącznej mocy żarówek 12,5 kW. Pomieszczenia nr 2 do 7 zawierają po 9 opraw o łącznej mocy świetlówek 684 W. W pomieszczeniu nr 8 i 9 zastosowano po 4 oprawy o łącznej mocy żarówek 260 W natomiast w pomieszczeniu 10 zainstalowano18 o łącznej mocy 1080 W.
Przy projektowaniu instalacji oświetleniowej przyjęliśmy, że każde pomieszczenie posiada niezależne oświetlenie ze stacji oddziałowej co podwyższa zużycie przewodów ale zapewnia większą niezawodność pracy.
Dobór przekrojów kabli w instalacji oświetleniowej dobieraliśmy ze względu na obciążalność długotrwałą i dopuszczalny spadek napięcia
Po ustaleniu obciążeń poszczególnych linii zasilających obliczamy natężenie prądu w przewodach tych linii wg wzoru:
- dla linii jednofazowej
- dla linii 3 - fazowej
Dopuszczalny spadek napięcia w instalacji ośietleniowej od szyn stacji do miejsca zainstalowania opraw wynosi 5,5%. Dobór przekroju dokonywaliśmy biorąc pod uwagę warunki najbardziej niekorzystne tj. spadek napięcia pomiędzy szynami a daną puszką (lub rozdzielnicą ośietleniową) plus spadek napięcia na najdłuższym przewodzie zasilającym
Procentowy spadek napięcia obliczamy z zależności:
- dla linii jednofazowej
- dla linii 3 - fazowej
Przy doborze przekrojów i zabezpieczeń musimy wziąć pod uwagę iż muszą być spełnione warunki:
gdzie:
IB - prąd obliczeniowy
In - prąd znamionowy urządzeń zabezpieczających
IZ - obciążalność prądowa długotrwała zabezpieczonych przewodów
I2 - prąd zadziałania urządzeń zabezpieczających
W tabeli poniżej zebraną otrzymane przekroje dla danego kryterium doboru:
nr pomieszczenia |
Przekrój po uwzględnieniu kryterium obciążalności długotrwałej [mm2] |
Przekrój po uwzględnieniu kryterium na dopuszczalny spadek napięcia [mm2] |
|||
|
odcinek między stacją a puszką (lub RO) |
odcinek zasilający grupę opraw |
odcinek między stacją a puszką (lub RO) |
odcinek zasilający grupę opraw |
spadek napięcia [%] |
1 |
0,75 |
0,5 |
0,75 |
1,5 |
2,9 |
|
0,75 |
0,5 |
0,75 |
1,5 |
3 |
|
0,75 |
0,5 |
0,75 |
1,5 |
3,7 |
2 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
2,5 |
3 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
3,2 |
4 |
0,5 |
0,5 |
0,75 |
0,5 |
2,7 |
5 |
0,5 |
0,5 |
0,75 |
0,5 |
3,2 |
6 |
0,5 |
0,5 |
1 |
0,5 |
2,8 |
7 |
0,5 |
0,5 |
1 |
0,5 |
3,2 |
8 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
2,5 |
9 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
2,7 |
10 |
0,5 |
1,5 |
3,6 |
Ze względu na możliwość zainstalowania większej ilości urządzeń w przyszłości zaleca się stosowanie przewodów miedzianych o przekroju nie mniejszym niż 1,5 mm2 w obwodach jednofazowych a obwodach 3 - fazowych 4 mm2.
W poniższej tabeli zebrano dobrane przewody do zasilenia oświetlenia w poszczególnych pomieszczeniach:
nr pomieszczenia |
dobrany przwód |
|
|
|
|
|
do puszki |
do opraw |
1 |
YADY 5x4 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
|
YADY 5x4 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
|
YADY 5x4 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
3 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
4 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
5 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
6 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
7 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
8 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
9 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
10 |
YADY 3x1,5 mm2 |
YADY 3x1,5 mm2 |
Dobór zabezpieczeń
nr pomieszczenia |
dobrany bezpiecznik |
|
|
|
|
1 |
WNT gG - 16A i 6A |
|
WNT gG - 16A i 6A |
|
WNT gG - 16A i 6A |
2 |
WNT gG - 6A |
3 |
WNT gG - 6A |
4 |
WNT gG - 6A |
5 |
WNT gG - 6A |
6 |
WNT gG - 6A |
7 |
WNT gG - 6A |
8 |
WNT gG - 6A |
9 |
WNT gG - 6A |
10 |
WNT gG - 6A |
Do zabezpieczenia przewodów oświetleniowych przed skutkami przetężeń i zwarć zastosowaliśmy bezpieczniki topikowe firmy APENA.
W celu zabezpieczenia przewodów przed przetężeniem należy zakwalifikować je do określonej grupy, odczytać obciążalność długotrwałą i z tabeli określić największy dopuszczalny prąd znamionowy wkładki bezpiecznikowej. Rodzaje dobranych bezpieczników w poszczególnych pomieszczeniach przedstawia tabela powyżej.
Dobór łączników instalacyjnych
W pomieszczeniach w których prąd roboczy nie przekracza 10A (czyli wszystkie oprócz 1) stosujemy rozłączniki typu WNT-9T o prądzie znamionowym 10A i napięciu 250 V. W przypadku pomieszczenia 1 stosujemy rozłącznik manewrowy niskiego napięcia ŁUK25 o prądzie znamionowym 25A
II. Instalacja siły.
W hali produkcyjnej zainstalowanych jest 50 silników o następujących mocach znamionowych:
2,2 kW - 3 sztuki
4,5 kW - 5 sztuk
7,5 kW - 7 sztuk
20 kW - 15 sztuk
55 kW - 20 sztuk
Dla wszystkich silników przyjęto znamionowy współczynnik mocy cos ϕ = 0,88, sprawność znamionową η= 91 % oraz prąd rozruchowy Ir = 6In, Un = 380/220 V
Rozmieszczenie silników w hali produkcyjnej przedstawi zamieszczony poniżej rysunek:
Każdy silnik zasilany będzie osobnym przewodem połączonym z odpowiednią rozdzielnicą. Rozdzielnice natomiast zasilane będą kablami ze stacji oddziałowej. Przyporządkowanie silników do rozdzielnic oraz moc w nich zainstalowaną przedstawia tabela:
Nr rozdzielnicy |
Rodzaj silnika (ilość sztuk) |
Moc zainstalowana |
||||
|
2,2 [kW] |
4,5 [kW] |
7,5 [kW] |
20 [kW] |
55 [kW] |
P [kW] |
1 |
1 |
1 |
1 |
3 |
3 |
239,2 |
2 |
1 |
1 |
1 |
0 |
4 |
234,2 |
3 |
1 |
1 |
2 |
2 |
3 |
226,7 |
4 |
0 |
2 |
1 |
2 |
4 |
276,5 |
5 |
0 |
0 |
1 |
4 |
3 |
252,5 |
6 |
0 |
0 |
1 |
4 |
3 |
252,5 |
Wyznaczenie mocy szczytowych rozdzielnic.
Do wyznaczenia mocy szczytowych rozdzielnic zastosowano metodę zastępczej liczby odbiorników. Obliczenia wykonano korzystając z następujących wzorów:
przyjmując wskaźnik wykorzystania mocy zainstalowanej kW = 0,17 (przemysł maszynowy, produkcja wielkoseryjna) oraz współczynnik mocy silników cos* = 0,88.
Wyznaczone współczynniki oraz moce szczytowe przedstawia tabela:
Nr rozdzielnicy |
Moc zainstalowana |
nZ |
kW |
kS |
Moc szczytowa |
|
[kW] |
[ - ] |
[ - ] |
[ - ] |
[kW] |
1 |
239,2 |
5,52 |
0,17 |
2,41 |
98,0 |
2 |
234,2 |
4,50 |
0,17 |
2,56 |
102,0 |
3 |
226,7 |
5,13 |
0,17 |
2,46 |
94,9 |
4 |
276,5 |
5,80 |
0,17 |
2,37 |
111,2 |
5 |
252,5 |
5,94 |
0,17 |
2,36 |
101,3 |
6 |
252,5 |
5,94 |
0,17 |
2,36 |
101,3 |
Dobór przekroju przewodów.
Przewody zasilające rozdzielnice oraz poszczególne silniki dobieramy ze względu na następujące kryteria:
obciążalności długotrwałej
spadku napięcia w stanie pracy normalnej
spadku napięcia przy rozruchu
wytrzymałość mechaniczną (dla przewodów miedzianych najmniejszy
dopuszczalny przekrój wynosi 1 mm2)
Obciążalność długotrwała
Doboru przekroju przewodu zasilającego daną rozdzielnicy dokonano na podstawie znajomości prądu szczytowego wyznaczonego ze wzoru:
Wartości prądów szczytowych oraz dobrany przekrój przewodów typu YDY przedstawia tabela:
Nr rozdzielnicy |
Moc szczytowa |
cos* |
Prąd szczytowy |
Dobrany przekrój |
|
[kW] |
[ - ] |
[A] |
[ mm2 ] |
1 |
98,0 |
0,88 |
169,2 |
50 |
2 |
102,0 |
0,88 |
176,1 |
50 |
3 |
94,9 |
0,88 |
163,9 |
50 |
4 |
111,2 |
0,88 |
192,1 |
70 |
5 |
101,3 |
0,88 |
174,9 |
50 |
6 |
101,3 |
0,88 |
174,9 |
50 |
Przekroje przewodów typu YDY zasilające poszczególne silniki dobrano na podstawie znajomości ich prądów znamionowych wyznaczonych ze wzoru:
Wyniki przedstawiono w tabeli:
Moc silnika |
cos* |
η |
Prąd znamionowy |
Dobrany przekrój |
[kW] |
[ - ] |
[ - ] |
[A] |
[ mm2 ] |
2,2 |
0,88 |
0,91 |
4,17 |
1 |
4,5 |
0,88 |
0,91 |
8,54 |
1 |
7,5 |
0,88 |
0,91 |
14,23 |
1 |
20 |
0,88 |
0,91 |
37,95 |
4 |
55 |
0,88 |
0,91 |
104,35 |
25 |
Spadek napięcia w stanie pracy normalnej
Spadek napięcia w stanie pracy normalnej nie powinien przekraczać 5% na linii zasilającej rozdzielnice a spadek napięcia na zaciskach silnika nie może
przekraczać 8%.
Wartości spadków napięcia występujących w kablach zasilających rozdzielnice oraz silniki wyznaczono ze wzoru:
gdzie:
I - prąd szczytowy (dla rozdzielnicy), prąd znamionowy (dla silników)
l - długość odcinka przewodu
Uf = 220 [V]
Wartości spadków napięcia dla poszczególnych odcinków kabli zamieszczono
w tabelach:
Rozdzielnica 1
Nr rozdzielnicy lub moc silnika [kW] |
Prąd szczytowy (nominalny) |
Długość linii |
Przekrój |
Spadek napięcia |
|
[A] |
[m] |
[mm2] |
[%] |
RO 1 |
169,2 |
19,6 |
50 |
0,53 |
2,2 |
4,17 |
10 |
1 |
0,30 |
4,5 |
8,54 |
9,5 |
1 |
0,58 |
7,5 |
14,23 |
9,5 |
1 |
0,97 |
20 |
37,95 |
8,5 |
4 |
0,58 |
20 |
37,95 |
7 |
4 |
0,47 |
20 |
37,95 |
7 |
4 |
0,47 |
55 |
104,35 |
5,4 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
55 |
104,35 |
5,7 |
25 |
0,17 |
Rozdzielnica 2
Nr rozdzielnicy lub moc silnika [kW] |
Prąd szczytowy (nominalny) |
Długość linii |
Przekrój |
Spadek napięcia |
|
[A] |
[m] |
[mm2] |
[%] |
RO 2 |
176,1 |
8,1 |
50 |
0,23 |
2,2 |
4,17 |
12 |
1 |
0,36 |
4,5 |
8,54 |
7,7 |
1 |
0,47 |
7,5 |
14,23 |
6,6 |
1 |
0,67 |
55 |
104,35 |
5,7 |
25 |
0,17 |
55 |
104,35 |
5,7 |
25 |
0,17 |
55 |
104,35 |
3,5 |
25 |
0,10 |
55 |
104,35 |
2,4 |
25 |
0,07 |
Rozdzielnica 3
Nr rozdzielnicy lub moc silnika [kW] |
Prąd szczytowy (nominalny) |
Długość linii |
Przekrój |
Spadek napięcia |
|
[A] |
[m] |
[mm2] |
[%] |
RO 3 |
163,9 |
32,7 |
50 |
0,86 |
2,2 |
4,17 |
13,6 |
1 |
0,41 |
4,5 |
8,54 |
9,2 |
1 |
0,56 |
7,5 |
14,23 |
9,6 |
1 |
0,98 |
7,5 |
14,23 |
9,6 |
1 |
0,98 |
20 |
37,95 |
7,5 |
4 |
0,51 |
20 |
37,95 |
7,5 |
4 |
0,51 |
55 |
104,35 |
5,4 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
5,4 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
Rozdzielnica 4
Nr rozdzielnicy lub moc silnika [kW] |
Prąd szczytowy (nominalny) |
Długość linii |
Przekrój |
Spadek napięcia |
|
[A] |
[m] |
[mm2] |
[%] |
RO 4 |
192,1 |
21,1 |
70 |
0,48 |
4,5 |
8,54 |
13,7 |
1 |
0,84 |
4,5 |
8,54 |
9,6 |
1 |
0,59 |
7,5 |
14,23 |
8,5 |
1 |
0,86 |
20 |
37,95 |
7,5 |
4 |
0,51 |
20 |
37,95 |
7,5 |
4 |
0,51 |
55 |
104,35 |
5,3 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
5,3 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
55 |
104,35 |
1,8 |
25 |
0,05 |
Rozdzielnica 5
Nr rozdzielnicy lub moc silnika [kW] |
Prąd szczytowy (nominalny) |
Długość linii |
Przekrój |
Spadek napięcia |
|
[A] |
[m] |
[mm2] |
[%] |
RO 5 |
174,9 |
52 |
50 |
1,46 |
7,5 |
8,54 |
9,5 |
1 |
0,97 |
20 |
8,54 |
9,5 |
4 |
0,64 |
20 |
14,23 |
7,5 |
4 |
0,51 |
20 |
37,95 |
7,5 |
4 |
0,51 |
20 |
37,95 |
5,4 |
4 |
0,37 |
55 |
104,35 |
5,4 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
Rozdzielnica 6
Nr rozdzielnicy lub moc silnika [kW] |
Prąd szczytowy (nominalny) |
Długość linii |
Przekrój |
Spadek napięcia |
|
[A] |
[m] |
[mm2] |
[%] |
RO 6 |
174,9 |
40,4 |
50 |
1,13 |
7,5 |
8,54 |
9,5 |
1 |
0,97 |
20 |
8,54 |
9,5 |
4 |
0,64 |
20 |
14,23 |
7,5 |
4 |
0,51 |
20 |
37,95 |
7,5 |
4 |
0,51 |
20 |
37,95 |
5,4 |
4 |
0,37 |
55 |
104,35 |
5,4 |
25 |
0,16 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
55 |
104,35 |
3,3 |
25 |
0,10 |
Jak wynika z danych przedstawionych w tabelach wartość spadku napięcia w stanie pracy normalne jest wyraźnie mniejsza od wartości dopuszczalnych.
Spadek napięcia podczas rozruchu
Przy rozruchach częstych spadek napięcia od zacisków transformatora do zacisków silnika nie powinien być większy niż 10%. Dla grupy silników spadek napięcia oblicza się przy rozruchu największego silnika w grupie, zakładając pracę pozostałych silników w stanie normalnym. Spadek napięcia obliczono ze wzoru:
przyjmując cosϕ = 0,25 oraz
Wartości spadków napięcia w liniach zasilających rozdzielnice przedstawia tabela:
Nr rozdzielnicy |
Największy silnik |
Długość wlz + doprow. |
Przekrój wlz / doprow. |
ΔUwlz |
ΔUdoprow. |
ΔU |
|
[kW] |
[ - ] |
[ - ] |
[ V ] |
[ V ] |
[%] |
1 |
55 |
19,6+5,7 |
50/25 |
1,05 |
0,91 |
0,89 |
2 |
55 |
8,1+5,7 |
50/25 |
0,94 |
0,91 |
0,84 |
3 |
55 |
32,7+5,4 |
50/25 |
3,74 |
0,87 |
2,09 |
4 |
55 |
21,1+5,3 |
70/25 |
2,13 |
0,85 |
1,35 |
5 |
55 |
52+5,4 |
50/25 |
6,04 |
0,87 |
3,14 |
6 |
55 |
40,4+5,4 |
50/25 |
4,69 |
0,87 |
2,53 |
Jak widać spadki napięć w żadnym przypadku nie przekroczyły wartości dopuszczalnych.
Obliczyliśmy także spadki napięcia jakie wystąpią na najdłuższych odcinkach zasilających silniki o danej mocy znamionowej podczas rozruch. Wyniki przedstawia tabela:
Moc silnika |
największa długość l |
przekrój |
Prąd znamionowy |
ΔUdoprow |
[kW] |
[ m ] |
[ mm2 ] |
[A] |
[%] |
2,2 |
13,6 |
1 |
4,17 |
0,41 |
4,5 |
13,7 |
1 |
8,54 |
0,84 |
7,5 |
9,6 |
1 |
14,23 |
0,98 |
20 |
9,5 |
4 |
37,95 |
0,64 |
55 |
5,4 |
25 |
104,35 |
0,16 |
Widać że spadki te są znacznie mniejsze od wartości dopuszczalnych.
Dobór zabezpieczeń.
Zabezpieczenia linii zasilających rozdzielnice.
Linie zasilające rozdzielnice są liniami zasilającymi grupy silników, których rozruch odbywa się pojedynczo. Prąd znamionowy wkładki obliczamy ze wzoru:
gdzie:
Iszczyt - prąd szczytowy płynący danym przewodem
Inmax - prąd znamionowy największego silnika
Irmax - prąd rozruchowy największego silnika
α - współczynnik zależny od czasu i częstości rozruchu (dla rozruchów lekkich
α = 2,5)
Za prawidłowo dobrane zabezpieczenie przed skutkami przeciążeń kabli
i przewodów uważa się zabezpieczenie spełniające następujące warunki:
gdzie:
Iobc - prąd obciążalności długotrwałej przewodu
Izadz - prąd zadziałania zabezpieczenia(Izadz ≅ 1,45 ⋅ Inb)
Ponieważ dobrane wcześnie przekroje miały mniejsze wartości prądu obciążenia długotrwałego od prądu znamionowego bezpiecznika dlatego skorygowaliśmy przekroje tych przewodów. Wyniki zamieszczone są w tabeli
Nr rozdzielnicy |
Inb obliczony |
Przekrój |
Iobc |
Inb przyjęty |
Izadz |
1,45 ⋅Iobc |
Typ wkładki |
|
[A] |
[mm2] |
[A] |
[A] |
[A] |
[A] |
|
1 |
315 |
120 |
327 |
315 |
456,75 |
474,15 |
WTN 1/ gG |
2 |
322 |
150 |
379 |
355 |
514,75 |
549,55 |
WTN 1/ gG |
3 |
310 |
120 |
327 |
315 |
456,75 |
474,15 |
WTN 1/ gG |
4 |
338 |
150 |
379 |
355 |
514,75 |
549,55 |
WTN 1/ gG |
5 |
321 |
150 |
379 |
355 |
514,75 |
549,55 |
WTN 1/ gG |
6 |
321 |
150 |
379 |
355 |
514,75 |
549,55 |
WTN 1/ gG |
Zabezpieczenia silników
Jako zabezpieczenie przeciążeniowe silników stosuje się wyzwalacze cieplne. Wyzwalacze cieplne przeciążeniowe nastawiane są na wartości prądu:
Iwc = (1 ÷ 1,1) ⋅ Ins
gdzie:
Iwc - prąd nastawczy wyzwalacza cieplnego
Ins - prad znamionowy silnika
Przyjmujemy nastawę wyzwalaczy cieplnych najbliższą prądowi znamionowemu silnika
Nastawy wyzwalaczy cieplnych:
Moc silnika |
Ins |
Iwc |
[kW] |
[A] |
[A] |
2,2 |
4,17 |
4,2 |
4,5 |
8,54 |
8,5 |
7,5 |
14,23 |
14,2 |
20 |
37,95 |
38 |
55 |
104,35 |
104,4 |
Jako zabezpieczenie zwarciowe zastosowano bezpieczniki topikowe, których doboru dokonano zgodnie ze wzorem:
gdzie:
Ibn - prąd znamionowy wkładki topikowej
Ins - prąd znamionowy silnika
Irm - prąd rozruchowy
α - współczynnik zależny od czasu i częstości rozruchu (dla rozruchów lekkich
α = 2,5)
Niektóre dobrane wcześnie przekroje miały mniejsze wartości prądu obciążenia długotrwałego od prądu znamionowego bezpiecznika dlatego skorygowaliśmy przekroje tych przewodów. Wyniki zamieszczone są w tabeli
Moc silnika |
Ins |
Przekrój |
Iobc |
Ibn obliczone |
Ibn dobrane |
Typ wkładki |
[kW] |
[A] |
[mm2] |
[A] |
[A] |
[A] |
|
2,2 |
4,17 |
1 |
17 |
10 |
10 |
WTN 1/ gG |
4,5 |
8,54 |
1,5 |
22 |
20 |
20 |
WTN 1/ gG |
7,5 |
14,23 |
4 |
40 |
34 |
40 |
WTN 1/ gG |
20 |
37,95 |
25 |
123 |
91 |
100 |
WTN 1/ gG |
55 |
104,35 |
70 |
236 |
200 |
200 |
WTN 1/ gG |
Schemat instalacji siłowej przedstawia rysunek na str. 24
Schemat instalacji siłowej w hali produkcyjnej
str. 3
str. 25
Liczba
analogicznych
odpływów: