44. Rodzaje promieniowania jądrowego i jego właściwości
Promieniowanie jądrowe - wyróżnia się trzy rodzaje: α,β,γ. Wszystkie typy promieniowania obserwowane są przy rozpadach jąder i reakcjach jądrowych.
W wyniku procesów możemy otrzymać neutrina, neutrony, protony, jądra lub fragmenty jąder cięższe od atomu helu.
Przemiana jądrowa decyduje o rodzaju wysyłanego promieniowania i jego energii.
Promieniowanie zachodzi, gdy mamy do czynienia z przemianą promieniotwórczą lub gdy wzbudzone jądro przechodzi do stanu gdzie jest niższa energia.
Własności:
a)oddziaływanie z materią:
Oddziaływanie jądrowe-uwzględniane tylko w bezpośrednich zderzeniach cząstek z jądrami atomów materii. Pomijamy gdy odległość kilkakrotnie większa od rozmiarów nukleonów
Oddziaływani elektromagnetyczne - między naładowanymi cząsteczkami z jądrami i elektronami atomów materii. Jest to jedyne oddziaływanie, które należy uwzględnić dla elektronów.
Efekt: systematyczna strata energii na jonizację atomów materii, przez którą cząstka przelatuje. Znając gęstość materii i prawdopodobieństwo jonizacji, można obliczyć zasięg z, czyli drogę na której cząstka straci cała swoją energię i zatrzyma się.
CHARAKTERYSTYCZNE WIELKOŚCI
Dawka D0 jest to energia zaabsorbowana przez jednostkę masy (1 kg) napromieniowanej substancji. Jednostką dawki jest 1 gray, który odpowiada energii 1 J zaabsorbowanej przez masę 1 kg.
Równoważnik dawki H, określony równaniem: H=D0Q Mierzony on jest w sievertach lub remach (1 Sv=100 rem).
Moc dawki promieniwania w zależności od aktywności źródła można określić za pomocą wzoru: D=I*A*t/r2
gdzie:
D - dawka
A - aktywność źródła
r - odległość źródła promieniowania
t - czas
I - stała charakterystyczna dla danego materiału.
Aktywność źródła promieniowania jest to liczba rozpadów jąder w jednostce czasu. Jednostką aktywności jest bekerel: 1 Bq= 1 rozpad na 1 sek.
Prawo absorpcji promieniowania gamma w materii
Promieniowanie elekromagnetyczne, a więc również promieniowanie jądrowe gamma, przy przechodzeniu przez materię zanika eksponencjalnie. Dzieje się tak dlatego, że poszczególne fotony promieniowania usuwane są z wiązki w pojedynczym akcie całkowitej absorpcji lub rozproszenia.
Zależność natężenia I wiązki promieniowania gamma po przejściu absorbenta o grubości x określa równanie absorpcji:
I = I0e-μx
Gdzie I0 jest natężeniem początkowym wiązki, a μ całkowitym liniowym współczynnikiem absorpcji.
Całkowity liniowy współczynnik absorpcji zależy od energii padającego promieniowania gamma i liczby atomowej Z absorbenta. Zachodzi związek:
μ = μf + μC + μp [15]
gdzie, μf, μC i μp to odpowiednio liniowe współczynniki absorpcji związane z efektem fotoelektrycznym, Comptona i efektem tworzenia par.