1) PIANY- są to układy dyspersyjne, w których substancją rozpuszczoną jest gaz, a ośrodkiem dyspersyjnym ciecz lub ciało stałe; z reguły nietrwałe

ROZTWOR KOLOIDALNY- układ dwu fazowy, co najmniej dwu składnikowy, w którym wielkość cząsteczek rozproszonych wynosi od 1 do 50 nm

ADSORBCJA - przenikanie substancji z jednej fazy do drugiej w wyniku dyfuzji. Rodzaje adsorpcji; (ciecz - ciecz) ( ciało stałe - ciecz) ( ciało stałe - gaz). Adsorbcja fizyczna-siły Van der Waalsa, wiązania wodorowe. Adsorbcja chemiczna- wiazania chemiczne

PP -n-[-CH₂H(CH₃)-]- otrzymuje się w wyniku polimeryzacji propenu (zwanego popularnie propylenem, CH₂=CHCH₃), który jest otrzymywany z ropy naftowej.

PCDD/Fs- polichlorowanie dibezofurany

MGŁA - układ koloidalny w którym ośrodkiem rozpraszającym jest gaz, a cząstki koloidalne są cząstkami ciekłymi. Zawiesina bardzo drobnych cząstek ciekłych w gazie. Mgła jest, obok dymu, jedną z postaci gazozolu, a najczęściej jego odmiany - aerozolu.

ZDOLNOŚĆ WYMIENNA JONITU -ilość jonów, która może być wymieniona przez jednostkę masy lub objętości jonitu. Całkowita zdolność wymienna- liczba milimoli jonu, które w najkorzystniejszych warunkach procesu mogą być wymienione na inne jony przez jednostkę masy lub objętości jonitu Robocza zdolność wymienna - wartość praktycznie użyteczna, mniejsza od całkowitej zdolności wymiennej jonitu, charakterystyczna dla danego procesu wymiany, zależ-na od stężenia roztworu, rodzaju jonitu i temperatury

ABSORBENT: substancja która absorbuje np.; węgiel aktywny, żel krzemionkowy, aktywny tlenek glinu.

PCBs- polichlorowane bifenyle, Są to bardzo trwałe związki,niepalne , nie ulegaja rozpadowi w podwyższonych tem. Sa dobrymi dielektrykami. Są stosowane jako ciecze dielektryczne do kondensatorów i transformatorów wysokiego napięcia, dodatki do farb.Kumuluja się one w organizmach zwierząt wyższych i ciepłokrwistych.

PE-

jest giętki, woskowaty, przezroczysty, termoplastyczny. Traci elastyczność pod wpływem światła słonecznego i wilgoci. Synteza polietylenu jest przykładem polimeryzacji addycyjnej. Folie z PE charakterują się małą przenikalnością dla pary wodnej, łatwo przepuszczają pary substancji organicznych, nie są odporne na węglowodory i jego chloropochodne. Są odporne na działanie roztworów kwasów, zasad i soli oraz niską temperaturę.

PCB - polichloropochodne bifenylu. Są to bardzo trwałe związki, niepalne, nie ulegają rozpadowi w podwyższonych temp., są dobrymi dielektrykami. Są stosowane jako ciecze dielektryczne do kondensatorów i transformatorów wysokiego napięcia, dodatki do farb. Kumulują się one w organizmach zwierząt wyższych i ciepłokrwistych. Adsorpcja na węglu aktywnym pozwala na usunięcie PCB tylko w niewielkim stopniu.

KOAGULACJA- zmniejszenie stopnia dysocjacji układów koloidalnych, łączenie cząstek fazy rozproszonej w większe zespoły, przechodzenie zolu w żel. Zachodzi wtedy gdy cząstki fazy rozproszonej zostaną rozładowane (w punkcie izohelektrycznym). Koagulacja odwracalna - żel w zol (peptyzacja), nieodwracalna - związana z denaturacją (zmiana struktury).Koagulację wywołują: dodatek elektrolitu, dodatek koloidu o ładunku przeciwnym, naświetlanie promieniowaniem, ogrzewanie - ścinanie białka,

działanie mechaniczne - wstrzą-sanie, mieszanie, dehydratacja (desolwatacja) - dodanie środków odwadniających np. etanolu, acetonu, odparowanie lub odmrażanie ośrodka dyspersyjnego.

3) PRAWO NERNSTA- prawo równowagi fazowej, prawo głoszące, że dla dwu nie mieszających się, będących w kontakcie i pozostających ze sobą w równowadze cieczy, stosunek stężeń (ściślej aktywności) trzeciego składnika, rozpuszczonego w każdej z tych cieczy, jest stały w danych warunkach temperatury i ciśnienia. Stosunek ów nazywa się współczynnikiem podziału. K= C_A/C_B. Prawo podziału Nernsta dotyczy identycznych form substancji C w obu fazach. Jeżeli cząsteczki podlegające podziałowi ulegają takim procesom jak asocjacja (zależy nieliniowo od stężenia) czy dysocjacja (zależy od pH, zależy nieliniowo od stężenia), prawo podziału będzie nadal słuszne dla identycznych form tej substancji w obu fazach, ale nie dla całkowitego jej stężenia.

5) CZYM ROZNI SIĘ TEORIA LANGMUIRA OD BET? Teoria Langmuira- adsorbcja zlokalizowana, powierzchnia jednorodna, jedna warstwa powierzchniowa, izoterma adsorpcji.

Teoria BET- adsorbcja zlokalizowana, powierzchnia jednorodna, adsorpcja wielowarstwowa, brak oddziaływań pomiedzy cząsteczkami w warstwie.

EKSTRAKCJA -zjawisko przechodzenia subst. Rozpuszczonej w jednym rozpuszczalniku , nie mieszającego się z tym pierwszym. aby zaszła ekstrakcja konieczne jest wymieszanie cząsteczkowe.

7) GRUPA ZWIAZKÓW ZAWIERAJACYCH AZOT- NITRLE- pochodne cyjanowodoru o wzorze HCN. Nitryle począwszy już od cyjanku metylu CH₃CN który wrze w tem. 81.5⁰C sa trującymi nierozpuszczalnymi w wodzie cieczami. Nazwy zwyczajowe nitryli tworzy się przez dodanie do słowa nitryl nazwy kwasu jaki powstaje przez hydrolizę danego nitrylu np. CH₃CN- nitryl kw. Octowego, CH₃-CH₂CN nitryl kw. propionowego. Jest to uzasadnione tym ze nitryle można uważać za funkcyjne pochodne kw. karboksylowych. W środowisku kw. lub zasadowym nitryle hydrolizuja na kw. karboksylowe. R-C N+2H₂O RCOONH₄

RCOONH₄ + HCl RCOOH + NH₄Cl AMIDY KWASOWE- zwiaki powstałe w wyniku zastapienia gr. Hydroksylowej kw. karboksylowego grupa aminowa -NH₂. wzór ogóln;

Amidy kwasowe tworza się podczas ogrzania soli amonowych kw. karboksylowych.

Oraz podczas działania amoniaku na halogenki lub bezwodniki kwasowe.

RCOCl + NH₃ RCONH₂ + HCl

(RCO)₂ + NH₃ RCONH₂ + RCOOH

Z wyjątkiem ciekłego amidu kw. mrówkowego zwanego form amidem(H-CONH₂) wszystkie pozostałe amidy kwasowe rozpuszczaja się w wodzie, lecz ich rozpuszczelnosc maleje szybko w miarę wzrostu ich masy cząsteczkowej. Amidy kwasowe sa zw. Amfoterycznymi (reaguja zarówno z kwasami jak i zasadami) Ten ich obojętny charakter wynika z tzw ` tautomerii amido- imidowej amidów kwasowych'. Tautomeria ta polega na wedrówce protonu miedzy grupa aminowa a karbonylowa.

5) ADSORPCJA JONOWOWYMIENNA-wymiana jonowa

Istnieją naturalne subst.- glinokrzemiany z gr zeolitów, niektóre gleby, które mają zdolność wymiany jonów z roztworem w którym się znajdują

Jony roztworu są zatrzymywane, a do roztworu przechodzą z minerałów inne jony tego samego znaku

Wymiana jest równoważna- adsorpcja jonowymienna

Subst. stałe, nierozpuszczalne w wodzie o zdolnościach jonowymiennych

→wymieniacze jonowe→jonity

→kationity→wymieniają kationy

→anionity→wymieniają aniony

Reakcje wymiany jonowej

Kationit: R-M₁ +M₂X↔R-M₂+M₁X

Np. R-Na +HCl→R-H+NaCl

Anonit:RH-X₂+MX₁→RH-X₁+MX₂

Np: RH-Cl +NaNO₃→RH-NO₃ +NaCl

Zdolność wymienna -ilość jonów która może być wymieniona przez jednostkę masy lub objętości jonitu

-Całkowita zdolność wymienna- liczba milivali jonów, która w najkorzystniejszych warunkach procesu mogą być wymienione na inne jony przez jednostkę masy lub objętości jonu

-Robocza zdolność wymienna - wartość praktycznie użyteczna, mniejsza od całkowitej zdolności wymiennej jonitu, charakterystyczna dla danego procesu wymiany zależna od stężenia roztworu, rodzaju jonu, temperatury

Selektywność jonów

Szereg kationów:

Na<NH₄<K<Sc<Mg<Ca<Cd<Co<Al.<Fe

Szereg anionów

OH>SO₄>CrO₄>NO₃>PO₄>Br>Cl

Dla małej mocy jonowej

Dla dużej mocy jonowej odwrotnie.

Jonity możemy regenerować stężonym roztworem

---