Kodeks samurajów "Bushido"
- Nie wolno się poddać. Nie wolno ulegać przed czasem. Nie wolno uciekac przed obowiązkiem, na "harakiri" jest czas dopiero wtedy, gdy zniknie wszelka nadzieja lub gdy utracisz honor.
- Nie umrzemy w pokoju, lecz przy boku władcy. Jeżeli pójdziemy w góry, nasze zwłoki pokryje trawa.
- Obowiązkiem rycerza jest być na podobieństwo mnicha, przestrzegającego regułę zakonną. Zajęciem samuraja jest utrzymanie własnej ziemi przez to że broni swego pana. Nie wolno mu decydować o własnym życiu tak, jak mu się podoba, lecz powinien je poświęcić księciu.
- Pamiętaj : trzeba przebrnąć przez błota i brody by stanąć na brzegu krynicznego zdroju.
- Zabijanie bezbronnych jest niegodne samuraja.
- Miecz jest duszą samuraja. Jeżeli ktoś o nim zapomni lub go utraci, nie będzie mu to nigdy odpuszczone.
- Śmierć to zaszczyt dla samuraja. Życie ludzkie jest jak dźwiganie ciężaru na długiej drodze.
- Prawdziwy szlachcic nie upiera się przy życiu i przejawia ludzką życzliwość zabijając własne ciało.
- Nie jest możliwe życie pod tym samym słońcem z wrogiem pana lub ojca.
- Nawet, gdybyśmy mieli jeść trawę, znosić zniewagi i leżeć w błocie, będziemy walczyć do upadłego, wsparci wiarą, że znajdziemy życie w śmierci.
Przed wyruszeniem na wojnę, matka wręczała samurajowi miecz ze słowami : "Umieraj godnie, wracaj martwy".
Nie mam rodziców: Niebo i Ziemia czynię swymi rodzicami.
Nie mam domu: Świadomość czynię swym domem.
Nie mam życia i śmierci: rytm oddechu czynię swym życiem i śmiercią.
Nie mam boskiej mocy: uczciwość czynie swą boską mocą.
Nie mam zadnych środków: zrozumienie czynię swymi środkami.
Nie mam żadnych magicznych sekretów: charakter czynię swym magicznym sekretem.
Nie mam ciała: wytrzymałość czynię swym ciałem.
Nie mam oczu: światło błyskawic czynię swymi oczami.
Nie mam uszu: wrażliwość czynię swymi uszami.
Nie mam członków: refleks czynię swymi członkami.
Nie mam strategii: ˝nieprzyćmiona myśl˝ to moja strategia.
Nie mam planu: ˝nie przegapić sposobności˝ to mój plan.
Nie mam cudów: ˝odpowiednie działanie˝ to moje cuda.
Nie mam zasad: przystosowywanie się do wszelkich okoliczności to moje zasady.
Nie mam taktyki: pustkę i pełnię czynię swą taktyką.
Nie mam talentów: sprawny umysł czynię mym talentem.
Nie mam przyjaciół: własny umysł czynię swym przyjacielem.
Nie mam wroga: lekkomyślność czynię swym wrogiem.
Nie mam zbroi: życzliwość i prawość czynię swym pancerzem.
Nie mam zamku: stały umysł czynię swą twierdzą.
Zasady Bushido to przede wszystkim siedem głównych wymagań jakie stawia kodeks Wojownikowi. Oto one:
Chugi - To umiejętność bezwzględnego oddania się sprawie i pokory wobec zwierzchników. Z drugiej strony jest to jednak brak takiego przywiązania do czegokolwiek, by się tego żałowało utraciwszy. Poświecenie siebie bez względu na to co ma się utracić.
Gi - Absolutna równowaga ducha i myśli. Wojownik nie może nigdy dać się wytrącić z równowagi. Nie ważne co robi. Irytacja, bądź zwątpienie to karygodna oznaka słabości.
Jin - Miłość i wola pomocy światu. Psychologia określa to mianem miłości agape - więcej daje, niż przyjmuje. Japończycy mówili, iż to miłość kosmiczna.
Makoto - To wiara w siebie i innych oraz, przede wszystkim, szczerość. Wojownik nie jest krętaczem - myśli i działa po prostu. Tak jak proste i opanowane są jego uczucia.
Mieyo - To budowanie własne, doskonal postawy wobec świata. Wojownik na każdym kroku stara się być lepszy, a każdy regres uważa za wielkie niepowodzenie.
Rei - Grzeczność, kultura, odpowiednie zachowanie. Wojownik nie kala się niegodnym postępowaniem, ponieważ jest lepszy i to on stawiać może warunki.
Yu - Odwaga i brak strachu. Dzielność i męstwo w obronie własnych przekonań.
Hierarchia grzechów Bushi:
Złamanie zasady przestrzegania tradycji samurajskiej.
Pozwalanie sobie na zniewagi i utrata twarzy.
Zadanie krzywdy za wyjątkiem sytuacji zemsty lub bitwy.
Litość dla wrogów.
Złodziejstwo i nie dostojne zachowanie.
Zabijanie poza sytuacjami zemsty, lub walki. Okazywanie strachu.
Niewykonanie powierzonego zadania.
Nieposłuszeństwo Panu, złamanie słowa, poddanie się.
Nie pomszczenie zniewagi, zawód uczyniony przyjacielowi.
Zdrada Pana.