Stara Baśń
"Stara baśń" opowiada o czasach z przed powstania państwa polskiego. Państwo polskie jeszcze nie istnieje. Jego tereny zamieszkują plemiona słowiańskie. Jednym z nich rządzi Popiel i jego żona Brunhilda. Ich rządy są okrutne i nie wszystkim odpowiadają. Jednak tak naprawdę nikt nie ma odwagi się temu sprzeciwić. Dlaczego? Ponieważ Brunhilda jest Niemką. Gdyby ktoś wystąpił przeciwko Popielowi i Brunhildzie naraziłby się na odwet Niemców. Ale Słowianie są odważni i honorowi. Mając dość okrutnych rządów przystępują do walki. Brunhilda widząc, że klęska jest bliska postanawia otruć wszystkich niezdolnych do walki mężczyzn. W ten sposób ginie także syn Popiela. Dotychczasowy władca musi bronić się sam. Jednak wkrótce ginie rażony piorunem. Nowym władcą zostaje Piast. "Stara baśń" to także historia miłosna. Jej bohaterami zostają Dziwa i Doman. Jednak ich miłość nie jest łatwa i przychodzi z czasem. Dziwa, bowiem zostaje poświęcona bogom. Gdy Doman prosi ją o rękę- zdecydowanie odmawia. To nie podoba się młodemu kniaziowi, ale Doman jest uparty i w noc Kupały porywa Dziwę. Wydawać się może, że taki postępek musi zostać potępiony. Jest jednak przeciwnie praktyka taka w czasach Słowian jest powszechnie akceptowana. Nie podoba się to jednak Dziwie, która rani porywacza i ucieka, szukając schronienia w chramie Nijoły. Przebywając tam dochodzi do wniosku, że nie może żyć bez młodego kniazia. Gdy Doman porywa ją drugi raz już nie protestuje. Ich miłość jest głęboka i trwała. Zwycięża wszystko i wszystkich. "Stara baśń" jest powieścią, która dostarcza nam wielu ważnych informacji o czasach przed chrześcijańskich. Dzięki niej poznajemy mentalność Słowian, ich obrzędy, zwyczaje, wierzenia. Łatwiej nam zrozumieć legendy i mity powstałe w tamtych czasach.