Religia- jest to samowiedza i poczucie samego siebie u człowieka, który bądź siebie jeszcze nie odnalazł, bądź już zgubił.
Najstarszym tekstem ze Starego Testamentu jest Pieśń Debory z Księgi Sędziów spisana w XII w p.n.e.
Najpóźniejszym tekstem jest powstała w II w n.e. Księga Daniela.
Pięcioksiąg- napisany przez Mojżesza
Psalmy- napisane przez Dawida
Stary testament składa się z trzech części: Prawo(pięcioksiąg), Prorocy, Pisma.
Nowy Testament są to Ewangelie- Mateusza, Marka, Łukasza i Jana
Apokryfy- księgi, które nie weszły do kanonu np.
Ewangelia według Tomasza, opisująca dzieciństwo Jezusa
Logie- czyli wypowiedzi Chrystusa
Aksjomat- twierdzenie przyjęte bez dowodu, tak zwana prawda absolutna.
Jezus mówił po aramejsku, ale ewangelie spisane zostały w języku greckim. Jedynie ewangelia Mateusza napisana jest po aramejsku.
Krytyka Chrześcijaństwa:
Podstawą religijnej krytyki jest to, że człowiek tworzy religię, a nie religia człowieka.
Krytyka religii uwalnia człowieka od złudzeń po to, by myślał, działał, kształtował własną rzeczywistość jako człowiek, który wyzbył się złudzeń i doszedł do rozumu.
Ludzie zaczęli zadawać pytanie „kto mnie stworzył?”, a potem „kto stworzył Boga?”.
Najbardziej znanym krytykiem chrześcijaństwa był Celsus (II w) [ filozof grecko-rzymski]
Przez wiele stuleci żaden z krytyków chrześcijaństwa nie przeprowadził tak gruntownej jego analizy krytycznej. „Chrześcijanie rozbici są na mnóstwo odłamów, bo każdy chce mieć własne stronnictwo.”
Kolejnym wielkim krytykiem był Porfiriusz [ filozof neoplatoński]
Napisał przeciw chrześcijaństwu aż piętnaście tomów rozpraw i traktatów polemicznych. Porfiriusz oskarżał ewangelistów o łgarstwa i fałszerstwa, zarzucał im produkowanie mitów, wykazywał liczne sprzeczności w ewangeliach.
Punktem centralnym wzrastającej krytyki stały się różne instytucje Kościoła, ale nie tylko, natomiast źródła tej krytyki tkwią nie tylko w jego strukturach organizacyjnych nie nadążających za procesami społecznymi, lub w różnicach pomiędzy wartościami lansowanymi przez Kościół, a warunkami życia w nowoczesnych społeczeństwach, ale również w problemach przychodzących z zewnątrz.
Chrześcijaństwo nie byłoby sobą, gdyby nie manipulowało Pismem Św. Niektórzy teolodzy zamieniają słowa w Biblii, kompletnie zmieniając ich znaczenie. Wersje słów Jezusa różnią się nawet u samych Apostołów.
Chrześcijaństwo jest przesiąknięte sporą dawką sprzecznie interpretowanych założeń i artykułów wiary, dogmatów, twierdzeń, w których jakże często jedna niedorzeczność przewyższa drugą lub wzajemnie się wykluczają. Dlatego też spory w łonie Kościoła co do znaczenia takiego czy innego artykułu wiary były, są i będą czymś normalnym.
Przykład: W Anglii na mocy Rady Koronnej wiara w piekło przestała być dla chrześcijan obowiązkowa.
Monoteizm zmusza nas do pytania o sens jedynej, obowiązującej wszystkich bez wyjątku prawdy. Jeśli jest tylko jeden Bóg, jeśli jest prawdą i ani nie może kłamać, i jeśli dodatkowo pokazuje się nam na świecie, to można zakładać, że jest tylko jedno prawdziwe objawienie, które wyłącza wszystkie inne. Wówczas prosty fakt wielości wiary i wyznań okazać się musi dziełem człowieka. Wprowadza to w świat rozdarcie i spór o prawowitą reprezentację. Chodzi o rozbicie pojęcia najwyższego i jedynego autorytetu. Człowiek niejako z natury uznawałby zobowiązania, chociaż na ich straży nie stałby sędzia. Jednostka sama byłaby swoim autorytetem, a zamiast natury człowieka mielibyśmy do czynienia z nieustannym projektowaniem.
Ateizm
Są trzy główne prawdy dlaczego człowiek przechodzi na ateizm:
-filozoficzna
-psychiczna- gdy człowiek nie rozumie istnienia zła, cierpienia etc. Gdy zaczyna nam się przekształcać obraz Boga widzianego w dzieciństwie.
-etyczno-pragmatyczna
Trzy rodzaje ateizmu:
Dogmatyczny- przyjmujący nie istnienie Boga na zasadzie aksjomatu
Sceptyczny- stwierdzający, że niemożliwe jest dowiedzenie zarówno istnienia, jak i nie istnienia Boga
Praktyczny-polega na obywaniu się bez Boga i religii w życiu codziennym
Ateizm stał się najbardziej popularny w XVII i XVIII w. w czasie oświecenia, które głosiło wyższość rozumu nad dogmaty religijne. Głosił, ze bóg to tylko wymysł ludzkiej wyobraźni, niepotrzebny do egzystencji ludzkiej.
Przedstawiciele, myśliciele, filozofowie:
Epikur - Był materialistą, uważał, że świat zbudowany jest z atomów. Występował przeciwko wierze w objawienie i narastające w tamtych czasach tendencje mistyczne. Wyrzekł się czynników nadprzyrodzonych. Uważał, ze jeżeli Bóg nawet jest to nie jest zainteresowany naszym losem. Odrzucił możliwość ingerencji boga w sprawy ludzkie.
Zenon(Stoik) - Dusza ludzka nie jest wieczna, nieśmiertelna. Po śmierci człowieka jego dusza „rozprasza się”, a jej fragmenty przenikają do innych fragmentów materii biernej.
Pirron(Sceptyk) - Uważał, że jedyne co realne to on sam.
Antystenes→Diogenes - Negowali religię, wierzyli, że człowiek powinien kierować się tylko rozumem, nie uznawać żadnych powszechnie uznawanych wartości, praw i autorytetów.
Lukrecjusz - Należał do zwolenników autonomicznego materializmu, który uważani byli za heretyków.
Kant(1724-1804) - Nie sądził by można było dowieść istnienia Boga- odrzucał dowód ontologiczny i kosmogoniczny. „Twierdził natomiast, ze człowiek powinien zachowywać się tak, jak gdyby Bóg był, choć nie można jego istnienia dowodnie wykazać i nie jest to tożsame z tezą „Bóg Istnieje”.
Napoleon - Głosił hasła antykościelne. W swoim Kodeksie Cywilnym oddzielił Kościół od państwa, przez co był uważany za bezbożnika w wielu krajach Europy.
Friedich Nietzsche - Przedstawiciel immoralizmu i racjonalizmu. Sam siebie nazywał antychrystem. Wyznawcom Chrystusa udawało się obrzydzać ludziom życie. Jak zauważył F.Nietzsche „Zasadą chrześcijaństwa jest tak żyć, aby nie było żadnego sensu żyć...” Nietzsche był pierwszym myślicielem, który z taką mocą głosił przekonanie o wyższości kultury pogańskiej nad chrześcijańską.
„Obalę teraz istnienie wszystkich bogów. Gdyby istnieli bogowie, jak mógłbym znieść to, że nie jestem bogiem. A więc bogowie nie istnieją.” Nietzsche doszedł do wniosku, że cała historia z konieczności toczy się cyklicznie z nieskończoności powtarzając wszystkie minione wydarzenia. Wydedukował ten wniosek z dwóch przesłanek: skończonej ilości materii, nieskończonej długowieczności.
Dzieła : „Tako rzecze Zaratrusta”, „Genealogia moralności”, „Zmierzch bogów”, „Poza dobrem i złem”, „Wieczny powrót”.
Sigmund Freud - Jako ateista redukuje Boga do ludzkiego wyobrażenia, jako moralista redukuje człowieka do jego ciała. Ludzkie ciało do zwierzęcych popędów, popęd do popędu seksualnego, a popęd seksualny do popędu genitalnego.
Ksenofenes - Krytykował przedstawianie bóstw na podobieństwo człowieka. Twierdził, że gdyby zwierzęta potrafiły malować, to przedstawiłyby bogów jako podobnych im.
Jean Paul Sartre - najsłynniejszy ateista XIX w , powiedział kiedyś, że „człowiek jest niczym więcej niż tym, co z siebie czyni”.
Ludwig Ferubach - Niemiecki filozof, swoje anty duchowe poglądy rozpowszechnił w XIX w. Teoretyk ateizmu, twórca koncepcji antropologizmu i alienacji religii, także materialistyczny krytyk filozofii Hegla ( głosił teorię rzeczywistości wg której jest ona procesem rozwoju ducha przez powstawanie i znoszenie przeciwieństw).
Karol Marks - Twierdził, że gdy ludzie urządzą świat zgodnie z logiką i rozumem, przezwyciężą bariery ekonomiczne i społeczne oraz wszelkie formy zniewolenia - wtedy religia nie będzie potrzebna.
Francois Lyotard - „Bogowie byliby zarówno przyczynami zła, jak i dobra, bogowie przeobrażają się (a więc kłamią).”
Teofanst - „Źródłem ateizmu jest z jednej strony wzrastająca w miarę rozwoju nauki sprzeczność między twierdzeniami naukowymi, a wierzeniami religijnymi, a z drugiej zaś strony jest to bunt przeciwko zachowanym funkcjom religii, która przenosi problem wyrównania krzywd społecznych w sferę pozaziemską.”
Marksizm- materializm dialektyczny, którego podstawą jest przyjęcie, że cała realna rzeczywistość jest materialna i nie ma żadnego obiektywnie istniejącego bytu, którego nie dałoby się sprowadzić do jego materialnej postaci.
Dialektyka- w znaczeniu marksistowskim, swoisty mechanizm ścierania się przeciwieństw naturalnie występujących w materii.
Materializm- główne jego założenie opiera się na materialnej budowie świata jako jedynym tworzywie bytu
Ontologia- rozważania filozoficzne, teoria byt.
BÓG
Michał Archanioł
Gabriel Archanioł
Cherubini
Serafini
Aniołowie